Ο σύντροφος στέκεται σαν γνήσιος άντρας απέναντι στο Μαράκι. Δεν μασάει να εκδηλώσει την καψούρα του με σχεδόν τραγικό, τρόπο.
Δείχνει, δηλώνει, βροντοφωνάζει πως δεν κωλώνει να οργανωθεί στον σκληροπυρηνικό κόσμο των Μ-Λ. Δηλαδή δεν ασχολείται καν με το μπρος Μ-Λ με κεφαλαία ή με το πίσω μ-λ με μικρά. Έτοιμος να μπλέξει με την θεωρία των τριών κόσμων, τη ΜΠΠΕ (γατάκια ψάξτε τι είναι), με τον Τενγκ και την χήρα και την συμμορία των τεσσάρων.
Έναν τέτοιον έρωτα ρε θα τον σέβεστε και ας σας φαίνονται κινέζικα όλα όσα ο σύντροφος ξεψυχά στην πόρτα της Μαρίας, κρατώντας πικέτα, φωνάζοντας με ντουντούκα, πουλώντας έντυπο και κουπόνια. Ο σύντροφος είναι ικανός να φτιάξει ντουμπλ φας πανό, με ίδιο σύνθημα αλλά με διαφορετικές υπογραφές στις 2 πλευρές. Το “ότι χρειαστεί” που υποσημειώνει είναι η υπερβολή της τέχνης και του έρωτα μιας και δεν υπάρχει μάλλον κάτι πιο ακραίο από τα μπρος πίσω Μ-λ. Η μήπως υπάρχει; (το ΕΚΚΕ-Μ-Λ-ΚΚΕ είναι μια παλιά ιστορία, ξεχασμένη πια…)!
Συντρόφισσα Μαριώ, μην είσαι σκληρή με τον συντροφάκο. Μην τον οδηγήσεις στα σκληρά. Άστον να ξαποστάσει στην αγκαλιά σου μην τον ωθείς σε συνεδριάσεις 8ωρες, σε αποστήθιση δεκάδων τσιτάτων, σε δεκάδες ώρες αντιπαράθεσης με τους ρεβιζιονιστές.
Με ένα σου νεύμα κρίνεται η τύχη του μ-λ κινήματος!