Ο Άνταμ το αποφάσισε. Ζήτησε άδεια από το εργοστάσιο, ετοίμασε ένα σακ βουαγιάζ και πήγε στην Κρακοβία. Από ’κει έφευγαν,...

ΜΙΑ ΦΟΡΑ κι έναν καιρό ζούσε ένας άνθρωπος που δεν πέθαινε ποτέ. Ο Χρόνος. Αυτός ο Χρόνος είχε δώδεκα παιδιά.

Άσπρα τα μαλλάκια μου,μύτη σαν παντζάρικαι στα ποδαράκια μουοι καλικαντζάροι. Ρίχνω στο ταγάρι μουάλλον ένα χρόνο.(Άχ μωρέ Γενάρη μου,φύγε και κρυώνω!)

Τον βλέπεις αυτόν εκεί, με ρώτησε ο φίλος μου ο Άρης, παιδί απλό και λιγομίλητο, που περνούσε τις ελεύθερες ώρες...

Άνοιξε τυχαία το συρτάρι ενός ντουλαπιού, στην κρεβατοκάμαρά του, όπου αποθήκευε, “πέταγε κυριολεκτικά” – ή, έστω, εναπόθετε – δεκάδες ανομοιογενή...

Καθώς βάδιζα ανάμεσα στις αραιές, προαστιακές πολυκατοικίες, ένιωσα ξα-φνικά –χωρίς όμως να έχω την αίσθηση του απότομου– έντονη, με την...

Σύμφωνα με το μοναχό Ιβάν, οι κάτοικοι του Βορονέτς ήταν αδύνατοι και μικρόσωμοι, με αραιά, άσπρα μαλλιά, έντονες ρυτίδες στο...

«Θα σας έτυχε ίσως να συναντήσετε στο δρόμο ανθρώπους, που να σας θυμίζουν γνωστά σας πρόσωπα ή αντίθετα να πέφτετε...

Mια παρέλαση. Που θα ήταν μόνο γι’ αυτή τη συνοικία, έκφρασή της. Και που θα την οργάνωναν και θα την...

Ήταν μια συνηθισμένη στοά, απ’ αυτές τις μικρές στοές στις πολυκατοικίες της δεκαετίας του ’50 που χρησίμευαν για να στεγάσουν...