Παλιά υπήρχαν εκφράσεις που ταίριαζαν σε κάθε περίπτωση. Σήμερα δυστυχώς έχει επικρατήσει η μονοδιάστατη έκφραση. Εάν κάποιος σας έχει κάνει την ζωή ποδήλατο του λέτε ένα “Άντε γαμ*(^%^@” και τελειώσατε. Όμως είναι εξαιρετικά άκομψο αλλά και μερικές φορές μπορεί να παρερμηνευτεί σαν ευχή.
Το “ΑΙΝΤΕ ΝΑ ΧΑΘΕΙΣ” είναι εξαιρετικό για όσες περιπτώσεις σας έχουν φέρει στο αμήν. Το αμολάτε συνοδευόμενο με ένα βλέμμα αποδοκιμασίας και είναι σαν να του έχετε ρίξει μια μαύρη κατάρα. Είναι βαρύ και ασήκωτο, απειλητικό, του δημιουργεί ανασφάλεια. Προσοχή εάν θέλετε να το κάνετε κάπως πιο τραχύ, το ‘‘χ’’ κάντε το να ακούγεται και σαν ‘‘γ’’, δηλαδή “άιντε να χ(γ)αδείς από δω πέρα”! Πολλαπλασιάζει την ηχητική βία απέναντι στο χαμένο κορμί. Ενίοτε συνδυάστε το και με μία κίνηση του χεριού, όχι όμως δραματική γιατί κλέβει την παράσταση από την κύρια κατάρα. Κάτι απλό έως και ειρωνικό.
Τώρα αν θέλετε να το απογειώσετε το θέμα προσθέστε το και το “ΝΑ ΧΑΝΕΣΑΙ”. “Άιντε να χ(γ)αδείς, να χάνεσαι”. Το δεύτερο “χ” πρέπει να είναι παχύ, καθαρό, αυστηρό. Εδώ η καυστικότητα της φράσης χτυπάει κόκκινο. Δεν αφήνεις καμία ελπίδα στον δύστυχο, τον καταδικάζεις σε ένα αέναο χάσιμο από όλα και παντού. Δεν αφήνεις την παραμικρή χαραμάδα ελπίδας για επανάκαμψη, για επαναπροσέγγιση.
Το λες στον γκόμενό σου που τον έχεις κάνει για νιοστή φορά τσακωτό. Στο αφεντικό σου που προσπαθεί να σε χουφτώσει την ώρα της δουλειάς, στον κάγκουρα που μαρσάρει με το 50αρι του στα φανάρια. Μπορεί να μην ταιριάζει στο στυλ της ρομαντικής και γλυκιάς κοπέλας αλλά τους τρελαίνει!