ΑΞΙΕΣ 01: Ένας μοναχικός περίπατος
Το να κάνεις όνειρα έχει μηδενική αξία.
Όλοι μπορούν να κάνουν όνειρα.
Bill Gates, 1955-
Αμερικανός επιχειρηματίας (Microsoft)
Κυνικός είναι αυτός που ξέρει την τιμή
όλων των πραγμάτων, αλλά την αξία κανενός.
Όσκαρ Ουάιλντ, 1854-1900
Ιρλανδός συγγραφέας
Ο φίλος Μπιλ είναι ξεκάθαρος. Τα όνειρα έχουν μηδενική αξία, μιας και μπορούν να τα κάνουν όλοι.
Ο Όσκαρ, πριν από παραπάνω 100 χρόνια, απαντώντας στους σύγχρονούς του υλιστές, τους ονομάζει απλά κυνικούς. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον πως ένας από τους πιο ισχυρούς-και όχι απλά πλούσιους-
ανθρώπους του κόσμου είναι τόσο απαξιωτικός απέναντι στα όνειρα και τις αξίες. Γνωρίζει τις τιμές,
μα όχι τις αξίες…
Στην παρέα προστίθεται ακόμα ένας συγγραφέας:
Δεν μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που δείχνουν ζήλο για πράγματα που δεν έχουν καμία αξία.
Oliver Goldsmith, 1730 – 1774, Βρετανός συγγραφέας
Προφανώς ο Όλιβερ θα απέφευγε την παρέα με τον Μπιλ. Μάλλον ο τελευταίος δεν θα ενοχλούταν και πολύ. Θα προτιμούσε να ‘’ανακαλύψει’’ νέες αξίες. Ο Όσκαρ φωνάζει και διορθώνει από το βάθος της ιστορίας. Νέες τιμές ανακαλύπτει, όχι αξίες. Παίρνει παραμάσχαλα τον Όλιβερ και πλακώνονται σε μπύρες.
Μόνος – μα επιτυχημένος – ο Μπιλ μονολογεί:
Μπίζνες και αξία: συναρπαστικό παιχνίδι στο οποίο
συνδυάζονται το μάξιμουμ του πάθους και το μίνιμουμ των κανόνων.
Bill Gates, 1955-, Αμερικανός επιχειρηματίας (Microsoft)
ΑΞΙΕΣ 02: Ακροβασίες που λάμπουν
Ό,τι χάνεις, αυτόματα διπλασιάζει την αξία του.
Mignon McLaughlin, 1913-1983, Αμερικανίδα αρθρογράφος
Οι άνθρωποι που έχουν απωλέσει, συνειδητοποιούν την αξία αυτών που είχαν.
Ίδιον του ανθρώπου να υποτιμά την αξία δεδομένων πραγμάτων. Αλλά τι είναι δεδομένο;
Σε μία υπερκαταναλωτική κοινωνία που μετρά χρόνο, χρήματα, αποστάσεις, η μοναξιά και το κενό δεν μετριέται.
Όμως ξανά οι συγγραφείς χαλάνε την “εικόνα του αιώνα’’:
Όσον αφορά τα αισθήματα, οτιδήποτε μπορεί να μετρηθεί, δεν έχει καμία απολύτως αξία.
Νικολά Σαμφόρ, 1740-1794, Γάλλος συγγραφέας
Πόσο με αγαπάς ρώτησε ο ένας τον άλλον; Μέχρι τα άστρα και ακόμα παραπέρα. Ανούσια απάντηση.
Δεν μετριέται η αγάπη. Μήπως αυτά που δεν μετριούνται δεν έχουν τιμή, μα έχουν αξία;
Η ελευθερία και η υγεία μοιάζουν με το οξυγόνο.
Αισθάνεσαι την αξία τους όταν λείπουν.
Ανώνυμος
Μερικές φορές οι ανώνυμοι μιλούν σαν φιλόσοφοι. Παλιά έλεγαν “την υγειά μας να ‘χουμε”.
Το θεωρούμε παλιομοδίτικο, τετριμμένο, τυπικό. Η ηγεμονία του νέου πάνω στο παλιό είναι σαθρή…
εκτός από επικίνδυνη.
ΑΞΙΕΣ 03: Κρυώνουν οι Κούκλες;
Ο άνθρωπος μοιάζει με κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός εαυτός του και
ο παρονομαστής η ιδέα που έχει για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερος ο παρονομαστής,
τόσο μικρότερη η αξία του κλάσματος. Και όσο ο παρανομαστής διογκώνεται προς το άπειρο,
τόσο το κλάσμα τείνει προς το μηδέν.
Λέων Τολστόι, 1828-1910, Ρώσος συγγραφέας
Η εξίσωση ανήκει στη θεωρία της σχετικότητας του Einstein
Ο άνθρωπος είναι μια περίεργη εξίσωση. Για να τη λύσεις, πρέπει να ξέρεις το παρελθόν του, τις σκέψεις του, τα όνειρά του για το μέλλον, πώς κινείται στο παρόν του. Και πάλι ένα μέρος της εξίσωσης θα μείνει άλυτο. Τότε πρέπει να τον κοιτάξεις στα μάτια και ίσως συνδεθείς μαζί του και τον καταλάβεις σε ένα άλλο, μεταφυσικό επίπεδο.
Σήμερα, η αξία του να καταλαβαίνεις και να είσαι επιεικής με το συνάνθρωπο μοιάζει χαμένη προ πολλού. Μεγαλύτερο βάρος δίνεται στο “εγώ”, λες και το “εγώ” δεν έχει διαπλαστεί σε συνάρτηση με το “εγώ” κάποιου άλλου.
Ανάμεσα στην τεχνολογία, στην επιστήμη, στη φυσική, τη χημεία, την ψυχιατρική βρίσκεται ένας άνθρωπος που απλά έχει ανάγκη να τον δουν στα μάτια. Κι όχι σαν κούκλα σε βιτρίνα.
ΑΞΙΕΣ 04: Καλή Χρονιά; Ναι.
Η μόνη δύναμη, η μόνη αξία, η μοναδική αξιοπρέπεια: να σ’ αγαπάνε.
Charles Péguy, 1873-1914, Γάλλος ποιητής και συγγραφέας
Φοβόμαστε να μιλήσουμε σαν συγγραφείς, σαν ποιητές, σαν φιλόσοφοι. Δεν είναι πως δεν ξέρουμε. Είναι πως διστάζουμε και σιγά σιγά ξεχνάμε. Αυτολογοκρινόμαστε, αυτοευνουχιζόμαστε. Βασικά ντρεπόμαστε. Σα να υπάρχουν οι δέκα εντολές μιας νέας θρησκείας-μη ομολογημένης- που εκλύει και αποτρέπει συμπεριφορές…
Η αξία των ανθρώπων έχει την εποχή της, ακριβώς όπως και τα φρούτα.
Λα Ροσφουκώ, 1613-1680, Γάλλος συγγραφέας
Τι φρούτο είσαι; Τι εποχή είναι; Δηλαδή τι φρούτα βγάζει αυτή η εποχή; Και τι αξία έχουμε ή καλύτερα μας έχει προσδώσει η εποχή μας; Η καραντίνα είναι μία λύσις… Μα αν θυμηθούμε… ήμασταν καλά και πριν από αυτήν; Μήπως κάτι συνδέει το πριν και το τώρα και δυστυχώς και το μετά;
Έκλεισε τον Οδηγό με τον ευφάνταστο τίτλο: “Πως να περάσετε ευτυχισμένα Χριστούγεννα”. Τον είχε μάθει απέξω. Εδώ και δεκαετίες-ή και περισσότερο- τα ίδια λέγονται-γράφονται-εννοούνται. Και είπε:
Είχα αρνηθεί τις παλιές αξίες στην εποχή τους και τώρα πρέπει να τις καταπιώ κρύες.
Altan, 1942-, Ιταλός σκιτσογράφος
