Μια φορά κι έναν καιρό (δεκαετία του ’90 ήταν), κάπου ανάμεσα στην Δευτέρα και στην Τρίτη Δημοτικού, έλαβα ένα αγαπημένο δώρο – βιβλίο τι άλλο; Ήταν Τα Παιδιά της Άνοιξης από τις εκδόσεις Πατάκη της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου. Φυσικά ήταν μέρος μιας σειράς βιβλίων όπου ο γερο-Χρόνος, παππούς των δώδεκα μηνών και όχι πατέρας τους, όπως λαθεμένα πιστεύει ο κόσμος, διηγείται μια μέρα στη συγγραφέα τις σκανταλιές, τις τρέλες και τα καμώματα των εγγονών του. Ύστερα της ζητά να γράψει τις ιστορίες αυτές «σαν παραμύθια» και να τις βάλει σε τέσσερα ίδια βιβλία.
Στο βιβλίο «Τα Παιδιά της Άνοιξης», ο Μάρτης, ο Απρίλης και ο Μάης, όμοια σαν τα παιδιά των ανθρώπων, αντιμετωπίζουν καθένα τα δικά του προβλήματα και τις δικές του τις δυσκολίες.
Ο Μάρτης ήταν ένα «βασανισμένο» παιδί για το 1987 που γράφτηκε το παραμύθι. Η μητέρα του η Άνοιξη και ο πατέρας του το Κρύο χώρισαν γιατί είχαν ασυμφωνία χαρακτήρων. Έτσι, ο Μάρτης βρέθηκε να είναι στα late ‘80s παιδί χωρισμένων γονιών – σαν κι εμένα στα late ‘90s. Έτσι θυμάμαι πολύ καλά την ιστορία του, με την οποία ταυτίστηκα. Σε λεπτομέρειες δεν θα μπω, αλλά ο Μάρτης πήγαινε μια στο κρύο και μια στην άνοιξη. Κι όταν παντρεύτηκε τη γυναίκα των ονείρων του, τη Δροσούλα, έφτιαξε ένα δωμάτιο στο σπίτι του για τον κάθε γονιό του. Έτσι, ο Μάρτης έχει μια κρύο και μια ζέστη.
Τούτος ο Μάρτης λοιπόν, του 2025, δεν ήταν απλά παιδί χωρισμένων γονιών, αλλά μάλλον διπολικός, αφού μόλις χθες Κυριακή ήμουν με αμάνικο και σήμερα έχω βάλει μάλλινες κάλτσες εντός σπιτιού. Πού θα βολτάρουμε λοιπόν τούτο τον Μάρτη;
Αν ο Μάρτης πάει στο Κρύο…
…θα βολτάρουμε σε οθόνες. Χουχουλιάρικες σινεμαδοαίθουσες με επικές ταινίες: The Brutalist με δέκα οσκαρικές υποψηφιότητες και το Arcadia (στα σος αφού ο ελληνικός κινηματογράφος μάς δείχνει τις αρετές του). Μετά ή πριν, ζεστές σοκολάτες στο κλασικό πια The dark side of Chocolate στη Σόλωνος ή απολαυστικό γλυκό στην Koukouvaya στην πλατεία Αγίας Ειρήνης.
Αν πάλι το «έξω» μοιάζει πολύ παγωμένο, το Netflix μας συστήνει τη σειρά Adolescence που έχει αρέσει πάρα πολύ. Δεν ξέρω αν είναι αριστούργημα, θα σας πω μόνο ότι το μίας ώρας πρώτο επεισόδιο που είναι, έχει γυριστεί με ένα μόνο πλάνο. Αυτό και μόνο κάτι λέει.
Αν ο Μάρτης πάει στην Άνοιξη…
…θα βολτάρουμε στο Πεδίο του Άρεως και η ανάπαυλα θα γίνει στην Καντίνα Γαρδένια με πολύχρωμα cocktail και φυσικά bites για να πάρουμε δυνάμεις για μια βόλτα φουλ ανθισμένη και αστική. Διαφορετικά, θαύμα είναι και ο Πειραιάς με τις βαρκούλες του και τα ηλιόλουστα decks και ειδικά στη Μαρίνα Ζέας είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για επίσκεψη στο Ναυτικό Μουσείο.
Γενικά, ο Μάρτης είναι ό,τι καλύτερο για Μουσεία: ανακαλύψτε το Μουσείο Κοτσανά στο Κολωνάκι με τις εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων για να αισθανθείτε ξανά παιδί ή για ποιο σύγχρονες εκπλήξεις θα πρότεινα και το Museum of Illusions στην Ερμού.
Πάντως συνειρμικά μου έσκασε και ως ιδανική βόλτα μια επίσκεψη στο Allou Fun Park. Με προσοχή γιατί είμαστε και μεγάλοι άνθρωποι, αλλά τα συγκρουόμενα και η σκοποβολή μπορούν να προσφέρουν τις απαραίτητες και ελεγχόμενες συγκινήσεις.
Προτεινόμενη Μουσική στα ακουστικά: Four Seasons-Vivaldi
