Ποτέ δεν μου άρεσε η λέξη μπριάμ. Ακόμα χειρότερα, η λέξη τουρλού. Πολλά λαχανικά μαζί κολυμπάνε μέσα σε ένα ζουμί που δεν ξέρεις τι είναι και σερβίρονται σε απανταχού κατασκηνώσεις, φοιτητικές λέσχες και βαριεστημένα, συνοικιακά
μαγειρεία.
Της Πέρσας Δράκου
Η Πέρσα στο μπριάμ της βάζει μεράκι κι έρωτα. Πρώτο μου μέλημα, τώρα που έμαθα να το μαγειρεύω φίνα, είναι να βρω μια άλλη ονομασία. Το μπριάμ (καλοκαιρινό κατά βάση, αλλά, ως δια μαγείας παντός καιρού) είναι το φαγητό-πασπαρτού, αυτό που, αν βρεις το μυστικό του, θα το τρως μια φορά την εβδομάδα, προσθαφαιρώντας λαχανικά και μυρωδικά για να μη βαριέσαι. Εμένα μου αρέσει κρύο με φέτα, τη δεύτερη μέρα και την Τρίτη το βάζω δίπλα από μια ξεγυρισμένη μακαρονάδα σα σαλάτα, χωρίς καθόλου τυρί.
Ο αγαπημένος μου όμως το αγαπά ζεστό κι επειδή αυτή την περίοδο είμαι ζευγαρωμένη το απολαμβάνω αμέσως μετά την κατσαρόλα μαζί του. Πίνουμε και από ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Πάει πολύ. Τρίβω πιπέρι πάνω από το φαγητό μου και του δίνω άρωμα αμέσως. Μετά την κατσαρόλα, δεν έχουν «καθίσει» οι σωστές ισορροπίες γεύσεων και μυρωδιάς, όμως κάθε μπουκιά, ζεστή και αχνιστή, μοιάζει με χάδι στον ουρανίσκο.
Τα λαχανικά μου θέλω να κρατάνε λίγο, γι’ αυτό τα κόβω με προσοχή. Μικρότερα κομμάτια οι πατάτες, μεγαλύτερα η μελιτζάνα.
Μετά το μπριάμ, πάει τέλεια μια πλάκα σοκολάτα αμυγδάλου και μια σφιχτή αγκαλιά. Το σπίτι μοσχοβολά οικειότητα και Ελλάδα και καθένας που θα φτιάξει ένα υγιεινό φαγητό με τρόπο που να’ ναι και νόστιμο αισθάνεται υπερηφάνεια και καμάρι.
Στρωθείτε, λοιπόν, γιατί ξέρω τι σας λέω:
ΥΛΙΚΑ
- 1 μελιτζάνα μεγάλη
- 1 κολοκύθι μεγάλο ή 2 μικρά
- Πατάτες baby με τη φλούδα τους (6-7)
- 2 μεσαία καρότα
- 2 μεσαία κρεμμύδια
- 2 σκελίδες σκόρδο
- Πελτέ ντομάτας
- Μισό νεροπότηρο λευκό κρασί
- Χυμός ντομάτας
- Λίγο άνηθο και μαϊντανό
- Μια κουταλιά της σούπας μέλι
- Άφθονο (με το μάτι) ελαιόλαδο
- Αλατοπίπερο
- Μισό κουταλάκι του γλυκού τσίλι (προαιρετικά
Εκτέλεση:
Ρίχνεις στην κατσαρόλα σου λάδι. Βάζεις μέσα τα λαχανικά κομμένα «έξυπνα»-αυτά, δηλαδή, που αργούν να μαγειρευτούν να είναι σε μικρότερα κομμάτια από άλλα. Ανακατεύεις και τα αφήνεις λίγο να τσιγαριστούν. Ρίχνεις αλατοπίπερο και λίγο ακόμα λάδι.
Μαγειρεύονται λίγα λεπτάκια ακόμα και ρίχνεις τον τοματοπελτέ προσπαθώντας να τον πιέσεις στον πάτο της κατσαρόλας για να «καεί» λίγο και να νοστιμίσει όλο το φαγητό. Τα λαχανικά έχουν ήδη πάρει χρώμα από τον πελτέ. Ήρθε η ώρα για το κρασί. Ρίχνεις και αφήνεις να εξατμιστεί, ώστε να προσθέσεις και τον τοματοχυμό σου, παρέα με αλατοπίπερο πάλι, την κουταλιά μέλι και το τσίλι σου αν το θες καυτερό καυτερό, όπως μας αρέσει εμάς.
Ανακατεύεις λίγο και τα αφήνεις για κανένα δεκάλεπτο να βράσουν μες στον τοματοχυμό και τα μπαχαρικά, αφού, φυσικά, προσθέσεις ψιλοκομμένο άνηθο και μαϊντανό. Βιταμίνες και αρώματα! Προσθέτεις μετά το πέρας των δέκα λεπτών ζεματιστό νερό τόσο που να σκεπάζει τα λαχανικά (και αν θες, λίγο επιπλέον λαδάκι) και τα αφήνεις να πάρουν βράση.
Μόλις πάρουν, χαμηλώνεις τη φωτιά και αυτά σιγομαγειρεύονται για κανένα σαραντάλεπτο ή αν τα θες πιο νιανιά (γούστα είναι αυτά) μία ωρίτσα.
Σερβίρεις με φέτα ή λευκό τυρί και φετάρα φρέσκο ψωμί να αφήνει ψίχουλα η κρούστα του μες στο πιάτο. Απολαμβάνεις με πάθος παρέα με το αίσθημα αφήνοντας τις κλισεδιές των φιλέτων και του μπαλσάμικου στη σαλάτα σε φλώρικα ζευγάρια.