Το φαγητό τα τελευταία χρόνια είναι τάση κυρίως στα social media. Όχι πως αν δεν υπήρχαν τα social θα αδιαφορούσε ο καταναλωτής… Μία χαρά θα μασαμπούκωνε! Θα αναρωτηθώ, παρέα με εσάς, για το κεφάλαιο Food Bloggers…
Έχω πολλές απορίες για το ”άθλημα”, χωρίς αυτό να απαξιώνει τους ανθρώπους που είναι food bloggers αυτή τη στιγμή. Φυσικά, δεν θα αναφέρω ονόματα και διευθύνσεις για ευνόητους λόγους. Οι food bloggers στην Ελλάδα έχουν σίγουρα περισσότερους followers από το δεύτερο κόμμα στη βουλή! Όλο αυτό βέβαια ξεκίνησε με το YouTube – (για τους παλαιότερους) – και κορυφώθηκε με τον ερχομό του Instagram στις ζωές μας. Αυτό γιατί, εκτός από γεύση (που είναι το κυριότερο), τους food bloggers τους ενδιαφέρει πρωτίστως η εικόνα!
Από κορμί φωνάρα η κατάσταση δηλαδή…
Έχω παρατηρήσει αρκετά παιδιά που ασχολούνται με αυτή την φάση (δουλειά), αλλά είναι και άλλοι τόσοι που δεν τους ξέρω καν. Έτσι λοιπόν, τα τελευταία χρόνια όσα παιδιά αγαπούσαν το φαγητό σαν χομπίστες και είχαν συνάμα αγάπη με τα gadgets και τα social media, ξεκίνησαν να προσπαθούν να πάρουν μια θέση στον κόσμο του φαγητού και να βγάζουν το ψωμί τους (όχι πολύσπορο!) από αυτό…
Εδώ έχω κάποιες ενστάσεις, γιατί άλλο να είσαι επαγγελματίας μάγειρας και food blogger, άλλο να είσαι ερασιτέχνης μάγειρας και να λατρεύεις τον χώρο της μαγειρικής και των γεύσεων, και άλλο απλά να σ’ αρέσει να τρως και να θες να σε πληρώνουν για αυτό επειδή είσαι ωραίος/α ή ξέρεις να τα λες καλά…
Γιατί αν τα λες καλά, μπορείς να γίνεις και παρουσιαστής… Ή και πολιτικός ας πούμε…
Άλλωστε, αν το καλοσκεφτείς, ο food blogger με τον πολιτικό έχουν αρκετά κοινά…
Μονταρισμένα βίντεο, φωτογραφίες με επεξεργασία και μάζωξη κοινού, ψηφοφόρων, followers ή subcribers ζητώντας να τους ψηφίσουν, ακολουθήσουν κλπ κλπ… Εξάλλου, το φαγητό πουλάει και προκαλεί ενδιαφέρον σε όλες τις ηλικίες όλο το 24ωρο!
Οι ενστάσεις μου συνεχίζονται όταν βλέπω food bloggers να φέρονται λες και είναι ο Jamie Oliver…
Σας πληροφορώ ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι Jamie Oliver του διαδικτύου να μην ξέρουν να τηγανίσουν ούτε αυγό! “Γιατί να ξέρουν;” θα μου πει ο άλλος… Ασχολούνται με το φαγητό, δεν τον φτιάχνουν! Δεν είναι μάγειρες σε εστιατόρια! Δεν… Δεν… Δεν…
Συμφωνώ απόλυτα!
Αλλά..
Όταν βλέπεις ότι οι περισσότεροι από αυτούς ενεργούν στα βίντεό τους σαν απόφοιτοι – και άρα επαγγελματίες – μάγειρες, γράφοντας μάλιστα και βιβλία με συνταγές (άλλων), συγνώμη αλλά νομίζω ότι θα τρίζουν τα κόκαλα του Τσελεμεντέ που σίγουρα δεν ήταν blogger!
Αυτό που είναι περίεργο, είναι ότι πολλές εταιρείες τροφίμων στηρίζουν τις διαφημιστικές καμπάνιες τέτοιων ανθρώπων… Αυτό σημαίνει ότι ο καταναλωτής ενδιαφέρεται περισσότερο για την φήμη του ambassador στα μακαρόνια για παράδειγμα, αλλά λιγότερο για την ποιότητά τους;;;
Μεγάλη απορία..!
Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση γνωστούς σεφ να μας παρουσιάζουν διάφορα τρόφιμα ως ειδικοί. Μήπως τα budgets των ειδικών ήταν τόσο μεγάλα (και κακώς!) και βρήκαν οι εταιρείες πιο φθηνές λύσεις – όπως οι food bloggers– εκμεταλλευόμενοι την ματαιοδοξία κάποιων;;;
Πάμε στην ένσταση number 3!
Ξεχνάω όλα τα παραπάνω και απλά λέω στον εαυτό μου: άλλαξαν οι εποχές και ο λαός επηρεάζεται από τα πάντα, εαυτέ μου.. Δεν έχει σημασία αν ξέρεις και αν πρέπει να σε εμπιστευτώ, σημασία έχει αν σε ξέρουν οι άλλοι ή αν έχεις ωραίο χαμόγελο…
Όλα δεκτά…
Όταν όμως βλέπω ότι κάποιοι επιμελούνται και μενού σε μαγαζιά… Τότε αρχίζω να πιστεύω ότι όλοι μας ξέρουμε τα πάντα… Όταν έχουμε Mac pro κάμερα αξίας 3000 ευρώ, γνωριμίες σε διαφημιστικές εταιρείες, καλό λέγειν και χαμόγελο, με αυτά τα εφόδια μπορούμε να γίνουμε bloggers σε οποιοδήποτε αντικείμενο και να μας λατρεύει ο κόσμος…
Ούτε σπουδές θες ούτε τίποτα, φίλε μου!
By the way…
Όλα καλά είναι, αρκεί να έχουμε μπόλικο χιούμορ και να ψάχνουμε περισσότερο ποιoς μας προτείνει τί. Άλλωστε, το φαγητό είναι σαν το σεξ! Όλοι νομίζουν ότι κάνουν το καλύτερο…
Με αγάπη,
Φαταούλας
