Κάπου κάνοντας πλάκα (όπως με τα dating apps), συζητούσαμε για το chat gpt με συναδέλφισσες στο γραφείο: πώς είναι, πώς δουλεύει, πού μπορεί να (με) βοηθήσει;
Βοηθάει(;!) σε πολλά χρήσιμα πράγματα της δουλειάς, δεν τρως τον ίδιο χρόνο να σκεφτείς. Και όχι μόνο (αυτό το όχι μόνο είναι το ζουμί). Μπορείς να φτιάξεις ένα στρατηγικό πλάνο διαφήμισης για έναν πελάτη, ένα πλάνο διατροφής, να ρωτήσεις για μαστορέματα στο σπίτι και για ιατρικά θέματα, για τα ψυχολογικά σου, για το μεσανατολικό και ό,τι άλλο σκεφτείς.
Όσο πιο συγκεκριμένες πληροφορίες δώσεις τόσο πιο καλές απαντήσεις θα λάβεις, όσο πιο εξειδικευμένες πληροφορίες θες αρκεί να του πεις απάντησε μου σαν πολιτικός μηχανικός, σαν ορθοπεδικός, σαν μέντιουμ, σαν ψυχολόγος. Τότε θα κάνει μια πιο εξειδικευμένη αναζήτηση με τα φίλτρα που θες.
Ήταν να μη γίνει η αρχή: διάβασε την παλάμη μου, πες μου το μέλλον σαν χειρομάντης, δες αυτή τη ρωγμή στον τοίχο – θα πέσει ο τοίχος να με πλακώσει; έχω αυτό τον πόνο στην καρδιά, θα πεθάνω;
…Όλοι γύρω κράζουν και όλοι αργά ή γρήγορα κάνουν το ίδιο με άλλο τρόπο! Όλοι με αυτό το «μαγικό λυχνάρι» στα χέρια –σαν τόσα άλλα–, καθένας να το χρησιμοποιεί με τον τρόπο που νομίζει, αφού δεν υπάρχει καλή ενημέρωση και κανείς δεν έχει καταλάβει ότι αυτή σε αυτή τη «δωρεάν» υπηρεσία, αυτοί (οι εταιρείες) είναι οι αγοραστές και εμείς το προϊόν (στο μεταξύ το Google αγρόν ηγόραζε).
Σε μια εποχή που κανείς δεν ακούει κανέναν και όλοι μιλάνε μόνοι τους ακούγοντας τον εαυτό τους. Σε μια εποχή που τα social απλώς καθρεφτίζουν τις απόψεις μας πίσω στον εαυτό μας, με τα ενδιαφέροντα και τα γούστα μας που συγκεντρώνει ο αλγόριθμος. Σε μια εποχή που ο κόσμος απομονώνεται όλο και πιο πολύ και βρίσκει διεξόδους στην υπερκατανάλωση βολικών απολαύσεων που δε μοιράζεται με άλλους (όπως παλιά)…
Στην εποχή που ίσως μόνο ένα 50ευρω στον ψυχολόγο σου εξασφαλίζει ένα αυτί που θα σ’ ακούσει με προσοχή (παίζεται κι αυτό) για να σε βοηθήσει. Στην εποχή που η ανθρώπινη ζωή μοιάζει να μην έχει πια αξία(!) κι εμείς παρακολουθούμε σαν ταινία σε σινεμά τα διάφορα απαράδεκτα συμβάντα γύρω μας να διαδέχονται το ένα το άλλο προσπαθώντας να διατηρήσουμε μια κάποια εσωτερική συγκρότηση…
Ήρθε το chat gpt να σου μιλήσει ευγενικά, να σου βάλει καρδούλα, να σου πει «καταλαβαίνω τον πόνο σου», «είναι απολύτως φυσιολογικό», «είμαι εδώ για σένα», «δεν είσαι μόνος». Βρέθηκε η τέλεια παρηγορίστρα μέσα σε μια έρημο μοναξιάς με, ωστόσο, τόση φασαρία και τόση πολυκοσμία γύρω μας! Όπου όλοι είναι έτοιμοι χωρίς λόγο συνήθως να φάνε ο ένας τον άλλο και πιο θυμωμένοι από ποτέ… Οι άνθρωποι μας φοβίζουν, μας προκαλούν, πολλές φορές μας φέρονται άσχημα.
Η παγίδα αυτού του «ευγενικού απρόσωπου ασφαλούς καταφυγίου» είναι τεράστια, σαν μια γέφυρα να σε περνάει από ένα χαοτικό γκρεμό φαινομενικά πένα, μα μέσα τα ξύλα της να είναι κούφια.
Άπειρος κόσμος, άπειρες ώρες χαλάει μιλώντας έτσι με το chat gpt (το παραδέχεται ή όχι). Όσο πιο μεγάλη η αγωνία για το πρόβλημα τόσο πιο μεγάλη η ένταση, η απομόνωση, η παραχώρηση προσωπικών δεδομένων και πληροφοριών, τόσο περισσότερες ώρες αφιερώνονται σε αυτή την ενασχόληση. Τόσο η γειτονιά, το εργασιακό περιβάλλον, οι φίλοι, η οικογένεια θα μας φαίνονται αδιάφοροι, μακρινοί, δύσκολοι, κουραστικοί. Εμ και ανθρώπινοι άνθρωποι like με σάρκα και οστά!
Κόντρα σ’ αυτό αν θέλετε: Για να μη καταλήξουμε οι άνθρωποί-ρομποτ που θα γυρνούν από τη δουλειά στα τέσσερα ντουβάρια. Κουρασμένοι και απομονωμένοι για να μιλήσουμε από τη βολή μας με το chat gpt… Οι άνθρωποί που το εσωτερικό τους κενό θα τους σπρώξει σε κανά γκρεμό – μεταφορικά ή και όχι… Προτείνω να τηλεφωνηθούμε, να τσακωθούμε, να τα ξαναβρούμε, να κανονίσουμε καφέ με ευκολία χωρίς να μας νοιάζει πολύ το μέρος. Να μοιραστούμε το φαγητό μας – ναι, να μην τρώμε μόνοι. Να μη συγκεντρώνουμε αντικείμενα και τροφή μόνο για εμάς, να τα μοιραστούμε με άλλους, γνωστούς και αγνώστους. Ο γείτονας από κάτω που δε τον ξέρεις αλλά τον συμπαθείς, χτύπα την πόρτα και πρόσφερέ του από αυτό που έφτιαξες. Να πάμε για μπάνιο με την αδερφή μας. Να πάρεις τηλέφωνο τη γιαγιά σου. Να βοηθήσεις έναν άνθρωπο στο περιβάλλον σου που δυσκολεύεται. Μια αγκαλιά… Πολλά παραδείγματα.
Άκουσέ με που σου λέω! Μη μένεις μόνος/η, μην συρρικνώνεσαι, μην βουλιάζεις σε ομφαλοσκοπήσεις του εγώ σου. Ναι στο μαζί. ΝΑΙ ΣΤΟ ΜΑΖΙ! Η αγάπη και η σύνδεση είναι ένα όπλο που έχουμε απέναντι σε όλη αυτήν τη ρευστή δύσκολη κατάσταση. Μέχρι εκεί μπορώ να καταλάβω και να πω για σήμερα τουλάχιστον.
