Εγώ που ‘χω τραβήξει σουτίδι σε άνδρα των ΜΑΤ! Και όχι με κουκούλες και αηδίες, φόρα παρτίδα σε διαδήλωση για τους ναυτεργάτες στην ζώνη.
Εγώ που έχω πάει σε πορεία για τα δικαιώματα ομοφυλοφίλων, μεταναστών, για την καρέτα καρέτα, για τη τρύπα του όζοντος και ότι άλλο σκεφτεί κανείς.
Δηλαδή εγώ για την πάρτη μου σας διαβεβαιώ πως είμαι σούπερ ντούπερ προοδευτικός και εκτός των συμβατικών γραμμών και της συντηρητικής οπτικής των σχέσεων.
Σύντροφοι λυγίζω! Σερφάρω και λυγίζω. Οι εικόνες που σας παραθέτω -και με έκαναν να σκέφτομαι σαν την θεία μου την Φρόσω- βρίσκονταν πραγματικά η μία δίπλα στην άλλη…
Που να πρωτοκοιτάξω και τι να πρωτοσκεφτώ. Στην Ροζάνα με την απύθμενη… ιδιοσυγκρασία της; Στο παιδάκι που αναρωτιέται για την νηστεία; Από ποια ηλικία είναι ασφαλές να σερφάρεις στο διαδίκτυο;
Δηλαδή οι τύποι δεν συγκρατούνται! Κάπου θα σε πιάσουν! Τα μηνύματα και οι εικόνες σμπαραλιάζουν τα εγκεφαλικά σου κύτταρα και ζητάς απεγνωσμένα τάξη και όρια.
“Στα έλεγα εγώ”, μου λέει η Θειά πλέκοντας βελονάκι και τρώγοντας γλυκό νεραντζάκι. “Εσύ ήθελες λεφτεριά! Πάρε τώρα και πορέψου”.
Ρωτώ τον μικρό μου εάν θα νηστέψει. Μου κλείνει το μάτι και μου δείχνει την Ροζάνα! “Τι να νηστέψω; Μια διπλή από όλα και γρήγορα!”
