Όλοι θέλουμε να ζήσουμε πολλά χρόνια… Αλλά πόσα; Ποια είναι η «ιδανική» ηλικία για να πεθάνει κανείς;
Η Ζαν Λουίζ Καλμάν πέθανε στα 122 και δεν ξέρω αν η ηλικία αυτή είναι αξιοζήλευτη. Αν σκεφτείς τις αλλαγές που θα βιώσεις σε κοινωνικό επίπεδο και τους θανάτους σε προσωπικό –αφού είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα χάσεις παιδιά, συντρόφους, συγγενείς, φίλους–, νομίζω πως ένας λίίίίγο μικρότερος αριθμός στη ληξιαρχική πράξη θανάτου είναι προτιμότερος.
Εγώ, χωρίς καθόλου βέβαια να μπορώ να μπω στη θέση ενός ανθρώπου τέτοιας ηλικίας, αλλά ούτε καν ενός μασήλικα, φαντάζομαι ότι η μοναξιά είναι ανυπόφορη: Μένεις ένα άνθρωπος παντελώς μόνος, αφού κανένα άλλο ομοειδές έμβιο δεν έχει μείνει με το οποίο να έχετε να μοιραστείτε κοινά βιώματα. Πώς μπορεί κανείς να νιώθει οικεία με το περιβάλλον που τον περιβάλει σε μία τέτοια ηλικία; Είναι σαν εσύ να διατρέχεις τις εποχές και όχι ότι αυτές προχωράνε.
Η Ζαν Λουίζ Καλμάν (Jeanne Louise Calment) είναι η γυναίκα που κατέχει το ρεκόρ του γηραιότερου ανθρώπου στον κόσμο που έχει επιβεβαιωμένα καταγραφεί, καθώς έζησε μέχρι την εντυπωσιακή ηλικία των 122 ετών και 164 ημερών. Γεννήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1875 στην πόλη Αρλ της νότιας Γαλλίας και πέθανε στις 4 Αυγούστου 1997.
Μεγάλωσε στην Αρλ, όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της. Φανταστείτε ότι στην ηλικία των 13 ετών (το 1888), είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον διάσημο ζωγράφο Βίνσεντ Βαν Γκογκ, ο οποίος τότε ζούσε στην Αρλ. Παντρεύτηκε τον Φερνάν Καλμάν το 1896 και έζησε μια άνετη ζωή χάρη στις επιχειρηματικές δραστηριότητες της οικογένειάς της στον τομέα του εμπορίου. Είχε μία κόρη, την Ιβόν, η οποία πέθανε το 1934 από πνευμονία, ενώ ο σύζυγός της πέθανε το 1942. Στα 90 της έπαιζε ακόμα τένις και ποδηλατούσε. Το 1965, στην ηλικία των 90 ετών, υπέγραψε συμφωνία με τον δικηγόρο Αντρέ Φρανσουά Ραφρέι, σύμφωνα με την οποία εκείνος θα της κατέβαλε μια μηνιαία σύνταξη με αντάλλαγμα το διαμέρισμά της όταν θα πέθαινε. Ωστόσο, η Ζαν έζησε περισσότερο από αυτόν, καθώς ο δικηγόρος πέθανε το 1995.
Η Ζαν Καλμάν απέδιδε τη μακροζωία της στη χαλαρή στάση της απέναντι στη ζωή και τη διατροφή της. Μέχρι την ηλικία των 100 ετών, έτρωγε σοκολάτα καθημερινά, ενώ κατανάλωνε μικρές ποσότητες κρασιού. Παράλληλα, κάπνιζε σε μικρές ποσότητες μέχρι την ηλικία των 117 ετών.
Παρότι στα τελευταία χρόνια της ζωής της είχε περιοριστεί η κινητικότητά της, δεν υπέφερε από σοβαρές ασθένειες μέχρι τα πολύ προχωρημένα της χρόνια. Πράγμα πολύ σημαντικό για να πει κανείς ότι ίσως αξίζει να ζήσει τόσα χρόνια. Βέβαια, μάλλον το να είσαι υγιής αποτελεί και προϋπόθεση για να φτάσει κανείς σε τέτοια ηλικία.
Η Ζαν φημιζόταν για το θετικό πνεύμα και το πηγαίο χιούμορ της, μέχρι το τέλος. Είχε δηλώσει, χαρακτηριστικά: «Ο Θεός με ξέχασε»!
