Οι αναρχικοί έχουν γράψει ιστορία με τα συνθήματά τους.
Και μάλλον τους ανήκουν τα πρωτεία σε όλη αυτήν την ιστορία. Βέβαια πια δεν υπάρχει ένα στυλ. Υπάρχουν οι μεταμοντέρνοι που με μπερδεύουν (η γοητεία της επίθεσης και η επιθετικότητα της γοητείας…), οι απειλητικοί (τρόλεϊ γιοκ) κλπ κλπ. Εμένα οι αγαπημένοι μου είναι αυτοί που συνεχίζουν να διατηρούν την λαϊκότητά τους.
Αυτός που έγραψε το παραπάνω σύνθημα αγνοεί τους κινδύνους την ώρα που ξεστομίζει κάτι τόσο βαρύ! Αναπαράγει ο έρμος όλα τα σεξιστικά πρότυπα, τις ανδροκρατικές πρακτικές και αντιλήψεις. Ο συντροφάκος αυτός σίγουρα θα βρεθεί σε δύσκολη θέση όχι τόσο εάν βρεθεί ανάμεσα σε μία διμοιρία ματ, σε καταιγισμό δακρυγόνων και άλλα τέτοια πολεμικά όσο εάν πέσει στα χέρια των φεμινιστριών του κινήματος.
Έχει σκεφτεί τι θα έχει να αντιμετωπίσει; Τι εννοείς συντροφάκο πάντα γυμνή; Δηλαδή τι κάνεις με το πατριαρχικό, σεξιστικό, εξουσιαστικό μυαλό σου; Και έχεις βάλει και αυτό το “Όσα ρούχα και αν αγοράσεις” που εκεί πια το τερματίζεις. Είναι τόσο επικίνδυνο σύνθημα, παρά την αγνότητά του, στις μέρες μας φίλε…
Φυλάξου και κρύβε λόγια…

Δείτε ακόμα

Ακόμα ένα ποτηράκι

Αχ πόσο βαριέμαι!