Μισόγυμνες ιστορίες ερωτικών συναντήσεων με πρωταγωνίστριες γυναίκες και κορίτσια της πόλης με την υπογραφή της Γεωργίας Δρακάκη. Μες στα διαμερίσματά τους και πάνω στα βαμβακερά τους σεντόνια χτυπά η αληθινή καρδιά της Αθήνας. Γιατί η Αθήνα είναι στ’ αλήθεια νεγκλιζέ.
Η Ζοζεφίν έχει ένα και μόνον βίτσιο: να μαζεύει χαρτάκια με σημειώσεις αγνώστων από τον δρόμο. Παλιά τετράδια μαθητών και φοιτητών από τους κάδους ανακύκλωσης. Λίστες σούπερ μάρκετ τσακαλωμένες έξω από τον Μασούτη. Ραβασάκια ερεθισμένων που κάπου παραπέσανε.
Η Ζοζεφίν έρχεται η μισή από το παρελθόν (και αυτό το προδίδει το μέτωπό της και οι λοβοί των αυτιών της που μυρίζουν πάντοτε γιασεμί, ακόμα κι όταν είναι άλουστη) και η άλλη μισή από το μέλλον (αυτό το προδίδει η στάση της απέναντι στα πράγματα). Η Ζοζεφίν δεν φορά ποτέ σουτιέν, παρά τις αυστηρές ορμήνειες της μάνας της. Όχι, το στητό της στήθος δεν το σκιάζει φοβέρα καμιά. Κι όταν, εκεί στα 45 της, χαλαρώσει λιγάκι, θα είναι ένα ένδοξο στήθος, ένα στήθος χαϊδεμένο και φιλημένο όπως του αξίζει. Της αρέσει να κάνει έρωτα φορώντας πάντοτε το εσώρουχό της. Η ολότελη γύμνια δεν την βρίσκει σύμφωνη για απροσδιόριστους ακόμα και στην ίδια λόγους. Οι άντρες δεν παραπονιούνται. Πλάι στις κάλτσες και τα νυχτικά της φυλάει το βελούδινο, βουργουνδί κουτί με τα λάφυρά της από τους δρόμους, κυρίως από τους δρόμους πέριξ της Πατησίων. Τα τακτοποιεί σε ξεχωριστούς φακέλους και τα οργανώνει με ημερομηνίες και ακριβείς τοποθεσίες.
Λίγο πριν αρχίσει να ετοιμάζεται για τον σημερινό εραστή-επισκέπτη (Τετάρτη, γαρ, η μέρα που ανοίγουν οι ουρανοί της), διαβάζει τα πρώτα σημειώματα του καινούργιου χρόνου και τα χαϊδεύει απαλά. Είναι τα δικά της, προσωπικά αυστηρώς, προκαταρκτικά. Ό, τι νιώσει διαβάζοντάς τα, θα την οδηγήσει στην κατάλληλη επιλογή αμφίεσης για την ιερή στιγμή του ανοίγματος της πόρτας.
1. Μήλα (πράσηνα)
Άζαξ
Γάλα σόγιας
Λιπαντικό
Κόκκινο κρασί
(μερλό όχι αγιοργίτικο)
Αγνώστου, 9/1,
Ιθάκης και Αριστοτέλους
2.Όλοι οι άντρες αξίζουν ένα μικρό φιλάκι στην κορυφή του κεφαλιού τους, όπως τους το δίναν όταν ήταν μικροί οι μητέρες τους. Είναι κίνηση-ματ. Ο άντρας, μετά από κάτι τέτοιο, ή σε φοβάται ή σε ερωτεύεται. Αλλά τι σημασία έχει ο φόβος και ο έρωτας, μπροστά στην δύναμη της αγάπης.
Αγνώστου, 2/1, Δεριγνύ
3. Είσαι ένας ξεφτιλισμένος, Παναγιώτη. Ντρέπομαι για λογαριασμό σου. Δεν θα ξαναδείς το μουνί μου ούτε ζωγραφιστό.
Άγνωστης, 9/1, Πλατεία Βικτωρίας (πάνω σε αυτοκίνητο)
4. Ενοίκιο: 420 ευρώ
ΔΕΗ: 116, 45 ευρώ
Μπλοκάκι: 48 ευρώ
Δανεικά Φ.: 50 ευρώ
Σημείωμα πάνω σε πακέτο λευκή κασετίνα Καρέλια φίλτρο, κυρία σαραντάρα κοκκινομάλλα με ωραίο κώλο και ίσως πράσινα μάτια, 12/1, Au Revoir
5. Μαράκι, σε λατρεύω. Έχει καφέ στην κουζίνα. Πονάει όλο μου το σώμα από χθες, να δω τι θα κάνω με την δουλειά τώρα. Πάρε με μόλις ξυπνήσεις.
Αγνώστου, 6/1, Κορυδαλλέως
Η Ζοζεφίν κάνει το κρύο ντους της. Πλένει καλά το πρόσωπο. Περνάει σέρουμ και ενυδατική. Διακριτικό ρουζ και πολλές στρώσεις μάσκαρας. Λάδι σε όλο το σώμα. Ένα λευκό κορμάκι και από πάνω ένα φλις μπουρνούζι γαλάζιο. Τις ροζ παντόφλες. Το μαλλί λυμένο, ψεκάζει άρωμα στο πίσω μέρος του λαιμού. Το άρωμα τελειώνει. Από βδομάδα θα καταφέρει να πάρει άλλο μπουκάλι. Το κουδούνι χτυπάει. Μια ματιά στον καθρέφτη. Όσο ανεβαίνει το ασανσέρ χαλαρώνει το δέσιμο της ρόμπας, ελπίζοντας να λυθεί εντελώς στην πρώτη αγκαλιά τους. Κι ύστερα βλέπουμε. Τον μυρίζει ήδη. Κάτι σαλεύει μέσα της. Δεν είναι έρωτας ούτε φόβος, δεν είναι πράσινο μήλο, ούτε κρασί μερλό, δεν είναι κάτι δανεικό, δεν είναι πόνος. Να θυμηθεί να το αναλύσει μετά τον πρώτο της αποψινό οργασμό. Τι δουλειά έχει, σκέφτεται καμιά φορά, με τους έρωτες; Αυτή είναι μια απλή συλλέκτρια.
