Με τα πόδια βιδωμένα στη Γη, αλλά με τα μυαλά να σεργιανίζουν στους κόσμους τού μέλλοντος, οι Κοινοί Θνητοί έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μία σύγχρονη μορφή πολιτικού τραγουδιού που βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Με την στιβαρή τους τοποθέτηση για τον κόσμο που εκφράζεται μέσα από αιχμηρούς στίχους, προσεγμένες παραγωγές και ιδιαίτερα ηχοχρώματα φωνής, βάζουν το δικό τους λιθαράκι τόσο στην ελληνική μουσική σκηνή όσο και στον αγώνα για την αλλαγή του κόσμου.

Ας γίνουν οι απαιτούμενες συστάσεις. Ποιοι αποτελούν τα μέλη του συγκροτήματος;

Το συγκρότημα Κοινοί Θνητοί αποτελείται από τον Βασίλη Φωτιά, που γράφει μουσική, στίχους και τραγουδάει. Τον Μητσοφού που γράφει στίχους και ραπάρει, τον Αντώνη Μεϊμάρη που γράφει μουσική, παίζει διάφορα όργανα και αναλαμβάνει την παραγωγή, το mix και το mastering και τα τραγούδια και τον Τάσο Μεϊμάρη που γράφει στίχους, ραπάρει, γράφει μουσική και γενικά βοηθάει σε όλη την παραγωγή των τραγουδιών. Παράλληλα, έχουμε και το full band των Κοινών Θνητών, που εκεί συμμετέχουν ο Παναγιώτης Μπαρόλας στην ηλεκτρική κιθάρα και ο Στέλιος Γκίνης στα τύμπανα.

Πώς βρεθήκατε; Πώς ξεκινήσατε να δουλεύετε σαν συγκρότημα;

Εμείς ήμασταν φίλοι από παλιά. Παίζαμε με τον Βασίλη και με τα υπόλοιπα παιδιά σε ροκ μπάντες από τα μαθητικά μας χρόνια και ουσιαστικά λόγω της παρέας και γενικά των κοινών ακουσμάτων και ό,τι είχαμε κάνει σε μουσική παλιότερα, κάποια στιγμή προέκυψαν και οι Κοινοί Θνητοί. Ουσιαστικά κάπως τυχαία έγινε όλο αυτό και σταδιακά, δεν υπήρχε κάποια πρόθεση δηλαδή να φτιάξουμε τους Κοινούς Θνητούς, να έχουμε συγκρότημα και να γράφουμε τραγούδια. Έτσι εξελίχθηκε.

Απ’ όσο γνωρίζω δεν βιοπορίζεστε από τη μουσική. Κάνετε άλλες δουλειές; Σας φοβίζει καθόλου ότι μελλοντικά μπορεί να μην έχετε τον χρόνο για τη μουσική σας;

Ναι, γενικά κανείς μας δεν βιοπορίζεται από τη μουσική, όλοι κάνουμε άλλα επαγγέλματα και τη μουσική την έχουμε ως χόμπι και μέσο έκφρασης στον ελεύθερο χρόνο μας. Αυτό που λες σίγουρα ισχύει και ήδη αρχίζουμε και το βλέπουμε ότι όσο μεγαλώνουν οι υποχρεώσεις στην καθημερινότητά και στη δουλειά μας, οι αποστάσεις κλπ, έχουμε δυσκολίες στη μουσική. Βρίσκουμε όμως τρόπους μέχρι στιγμής να είμαστε δημιουργικοί, να έχουμε συνεχόμενα έργο να παρουσιάσουμε στο κοινό και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το διατηρήσουμε και στο μέλλον.

Ποια πλεονεκτήματα έχει το χιπ-χοπ και αποφασίσατε να εκφράζεστε κατά βάση μέσα απ’ αυτό;

Εμείς ουσιαστικά δεν κάνουμε χιπ χοπ, απλά χρησιμοποιήσαμε το ραπ σαν πιο άμεσο τρόπο έκφρασης βάσει της αμεσότητας των στίχων, της δυναμικής τους. Κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα πεις με αυτόν τον τρόπο σε έντεχνα τραγούδια, σε λαϊκά ή σε άλλα είδη τραγουδιού. Αυτό μας βοήθησε να βάλουμε κοινωνικό και πολιτικό στίχο πιο άμεσα σε αυτό που κάνουμε.

Στα τραγούδια σας υπάρχουν πολλά στοιχεία και από άλλα είδη μουσικής. Πώς επιλέγετε το ύφος του κάθε κομματιού;

Γενικά όταν φτιάχνουμε ένα κομμάτι δεν έχουμε κάποιο στόχο να βάλουμε διάφορα είδη μουσικής μέσα συγκεκριμένα στα κομμάτια. Φτιάχνουμε μια βάση και μετά διαλέγουμε διάφορα παραδοσιακά όργανα που παίζουμε και ουσιαστικά έτσι βγαίνει το τελικό αποτέλεσμα. Είναι κάτι που μας αρέσει. Παίζουμε γενικά παραδοσιακή μουσική, ρεμπέτικη, λαϊκή κλπ. και κοιτάμε πάντα να ταιριάζει με το ύφος του τραγουδιού.

Ζούμε σε μια εποχή απο-πολιτικοποίησης, ειδικά των νέων. Κατ’ αρχάς συμφωνείτε με αυτήν τη διαπίστωση; Και στη συνέχεια, πώς είναι να γράφεις πολιτικά τραγούδια μέσα σε αυτούς τους καιρούς;

Ισχύει ότι η τέχνη πλέον έχει χάσει τα χαρακτηριστικά που ίσως είχε παλιότερα όσον αφορά τη στρατευμένη τέχνη. Πολιτικός στίχος εννοείται ότι υπάρχει από όλες τις πλευρές, γιατί όταν εκφράζεις μια άποψη για οποιοδήποτε θέμα υπάρχει η πολιτική μέσα, αλλά ναι, σίγουρα με τον στενό όρο πολιτική, ιδεολογία και κοινωνικά θέματα υπάρχει έλλειψη στις μέρες μας. Εμείς έχουμε αποφασίσει να είναι αυτός ο βασικός μας άξονας στα τραγούδια που γράφουμε γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει να συνεισφέρουμε κι εμείς όσο μπορούμε στον αγώνα όλου του κόσμου για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, καλύτερη υγεία, καλύτερη παιδεία, τα βασικά δηλαδή που θα έπρεπε να είναι ήδη κατεκτημένα στις μέρες μας. Βέβαια, αυτό έχει και συνέπειες εννοείται, έχουμε αποκλειστεί από πλατφόρμες, από διάφορα φεστιβάλ, από άλλες δραστηριότητες για τον στίχο μας, αλλά αυτό μας δίνει δύναμη. Δεν είναι κάτι που μας έχει απογοητεύσει, ήμασταν προετοιμασμένοι δηλαδή.

Με την πολιτική ασχολείστε ενεργά; Πού τοποθετείστε πολιτικά;

Εννοείται ότι ασχολούμαστε με κοινωνικά, πολιτικά ζητήματα. Έτσι κι αλλιώς γι’ αυτό κάνουμε πλέον και μουσική, για να δυναμώνουμε όσο μπορούμε προς αυτήν την κατεύθυνση τον κόσμο ν’ ασχολείται και να παλεύει γι’ αυτά. Πολιτικά ο καθένας έχει τις απόψεις του, την ιδεολογία του. Μερικές φορές μπορεί και να συμπίπτουμε, μπορεί και να διαφωνούμε, να ανήκουμε σε άλλους πολιτικούς χώρους, αλλά σαν συγκρότημα δεν είναι ότι ανήκουμε όλοι κάπου ή ότι κάνουμε κάτι συγκεκριμένο πολιτικά. Έχουμε κάποιες αρχές βασικές και οδεύουμε πάνω σ’ αυτές με βάση τη συνεννόηση μεταξύ μας.

Ποιο το νόημα της Τέχνης αν “δεν αλλάζει ο κόσμος με μια πένα”;

Όπως έχουμε πει και σ’ ένα κειμενάκι που συνόδευε τον δίσκο μας “Αντίληψη”, πιστεύουμε ότι η Τέχνη δεν είναι αυτή που θα αλλάξει τον κόσμο, αλλά είναι αυτή που θα δώσει τον ρυθμό και τον παλμό στην αλλαγή του. Δηλαδή βοηθάει, αλλά δεν είναι το καταλυτικό χαρακτηριστικό, είναι άλλα πρώτα. Είναι η ταξική πάλη, οι καταπιεσμένοι να καταλάβουν τα δικαιώματά τους και να παλέψουν γι’ αυτά, να συνειδητοποιήσουν που βρίσκονται μέσα στην κοινωνία και άλλα τέτοια θέματα. Αλλά σίγουρα και η Τέχνη βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση, παίζει σημαντικό ρόλο κι έχει δώσει πολλά μέσα στα χρόνια στους κοινωνικούς αγώνες.

Πολύς ντόρος έγινε για το τραγούδι σας “Του κόσμου οι λαοί” το οποίο απαγορεύτηκε από το Youtube. Για ποιους λόγους συνέβη αυτό; Πώς νιώσατε και πώς αντιδράσατε όταν το μάθατε;

Ενάμιση χρόνο αφότου το είχαμε ανεβάσει στο Youtube, ο αλγόριθμος το απέρριψε και ουσιαστικά έφαγε αυτό που λέμε «shadow ban» από το Youtube, δηλαδή δεν το πρότειναν οι λίστες και είχαν πέσει οι προβολές του στο ένα τρίτο από αυτό που έπαιρνε καθημερινά. Από κει και πέρα ξεκινήσαμε μια διαδικασία ώστε να επαναφέρουμε αυτή την απαγόρευση και το αποτέλεσμα ήταν να φάει και δεύτερη απαγόρευση το κομμάτι αυτή τη φορά με περιορισμό ηλικίας αυτών που μπορούν να το δούνε εξαιτίας των σκηνών βίας τις οποίες περιέχει.

Έτσι αποφασίσαμε να το ξανανεβάσουμε απλά με το εξώφυλλό του, χωρίς δηλαδή το video clip που υποτίθεται ότι είχε μέσα βίαιες εικόνες που ενοχλούσαν το Youtube. Ήταν κάτι το οποίο μας ενόχλησε, βέβαια δεν περιμέναμε και κάτι καλύτερο, ξέρουμε σε ποιανών τα χέρια είναι αυτά τα μέσα και κάνουν κουμάντο και τι θέλουν να περάσουν μέσα από αυτό. Εμείς μιλάγαμε μέσα για παιδική εκμετάλλευση, για γενική εκμετάλλευση, για πολέμους, για φτώχεια και αυτό ενοχλεί την άρχουσα τάξη που ελέγχει και το Youtube και το κατέχει κιόλας.

Τα μέσα μαζικής δικτύωσης, οι μουσικές πλατφόρμες και γενικότερα το ίντερνετ, έχουν μία πλευρά που βοηθάει στην διάχυση υλικού σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων, και κατ’ επέκταση βοηθάνε καλλιτέχνες, ομάδες κλπ να γνωστοποιηθεί η δουλειά τους. Υπάρχει όμως και μία μελανή κηλίδα σε όλη την υπόθεση. Μέχρι ποιο σημείο μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία αυτά τα μέσα; Ποια είναι η απόψή σας σχετικά με το ζήτημα;

Εμείς χρησιμοποιούμε πάρα πολύ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να προωθήσουμε τη δουλειά μας. Μας έχουν βοηθήσει πάρα πολύ. Είναι ένας τρόπος να έχουμε άμεση επικοινωνία με το κοινό μας, μας βοηθάει στην δημιουργία και έχει πάρα πολλά θετικά. Βέβαια, όπως είπαμε και πριν, δεν ξεχνάμε ποτέ σε ποιανού τα χέρια βρίσκονται, ποια συμφέροντα εξυπηρετούν και βέβαια η λογοκρισία που υπάρχει άπλετη μέσα σε αυτά που κι εμείς είμαστε θύματά της.

Εγώ στα τραγούδια σας έχω βρει στοιχεία από τους Active Member, τους FF.C., τους Terror X Crew, τους Social Waste, από την παραδοσιακή και ρεμπέτικη μουσική, αλλά και από το ροκ και το έντεχνο. Πόσο σημαντικές είναι οι επιρροές για έναν καλλιτέχνη;

Όντως έχουμε πάρα πολλές επιρροές από πολλά είδη μουσικής και συγκροτήματα. Οι επιρροές για έναν καλλιτέχνη είναι βασικό όσον αφορά το δημιουργικό κομμάτι. Παρθενογένεση δεν υπάρχει πουθενά, άρα ούτε και στην τέχνη. Κάτι ακούσαμε, κάτι μας άρεσε, κάτι ζηλέψαμε και θέλαμε να κάνουμε κάτι παρόμοιο, κάτι ακούσαμε και θέλαμε να το μπλέξουμε με άλλα είδη μουσικής. Έχουμε σαν άτομα και σαν συγκρότημα επιρροές από όλα τα είδη της μουσικής, όπως λες κι εσύ, και προσπαθούμε να τα μπλέκουμε αρμονικά γιατί μας αρέσει περισσότερο το αποτέλεσμα που προκύπτει από αυτήν την διαδικασία.

Εξακολουθούν να υπάρχουν κατηγορίες στην μουσική ή ο καιρός τα έχει αλέσει όλα αυτά; Σε ποιο βαθμό είναι χρήσιμα;

Η αλήθεια είναι ότι πλέον στα είδη της μουσικής δεν υπάρχει ξεκάθαρος διαχωρισμός. Μπλέκονται πολλά είδη μεταξύ τους πλέον και αυτό είναι δημιουργικό και ωραίο. Βέβαια από την άλλη, αν είσαι λάτρης του ροκ για παράδειγμα, όπως εμείς που ακούμε όλοι μας ροκ, πλέον είναι πολύ δύσκολο να βρεις νέες δημιουργίες που να έχουν αυτήν την αυθεντικότητα. Βέβαια αυτό από μόνο του δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Έτσι είναι πλέον η μουσική.

Υπάρχουν δύο στρατόπεδα στην μουσική. Το ένα είναι η βιομηχανία της μουσικής και το άλλο καλλιτέχνες και συγκροτήματα σαν εσάς που παλεύουν να δημιουργήσουν κάτι διαφορετικό. Ποιος νικάει τελικά στην μάχη αυτή;

Η μουσική βιομηχανία πλέον έχει τον καθοριστικό ρόλο στο τι ακούγεται παγκοσμίως. Ό,τι προωθεί η βιομηχανία, οι αλγόριθμοι στις πλατφόρμες, τα οικονομικά συμφέροντα στις δισκογραφικές κλπ, αυτά είναι που ακούγονται κατά κύριο λόγο από τον πολύ κόσμο. Βέβαια υπάρχει και η δυνατότητα να χτίσεις ένα κοινό ουσιαστικά μόνος σου , να διαχειρίζεσαι μόνος σου τη δουλειά σου. Αυτό όμως πάντα έχει ένα ταβάνι όπως είπαμε και πριν αυτοί που ελέγχουν την οικονομία και όλους τους τομείς στην κοινωνία ελέγχουν και τι μουσική ακούμε. αυτό εμάς δεν μας αποθαρρύνει, συνεχίζουμε να δημιουργούμε με την ελπίδα και την προοπτική ότι η δύναμη των στίχων και του περιεχομένου μας, θα είναι αυτή που θα καθορίσει το πόσος κόσμος θα μας ακούσει, κι όχι αν θα μας προωθήσει μία εταιρεία ή ένα πρόσωπο.

Υπάρχει μία άποψη που λέει ότι η στρατευμένη τέχνη λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας για την δημιουργικότητα. Ποια είναι η άποψή σας;

Ο όρος στρατευμένη τέχνη είναι ένας πολύ βαρύς όρος που έχουν καταφέρει να τον κατακτήσουνε με το έργο τους στην Ελλάδα ιστορικά πολύ αξιόλογοι και μεγάλοι καλλιτέχνες, στο τραγούδι, στην ζωγραφική, στην ποίηση. Όσον αφορά το κομμάτι της δημιουργικότητας σε σχέση με την στρατευμένη τέχνη, εμείς πιστεύουμε ότι ίσα-ίσα, ότι ο στρατευμένος καλλιτέχνης είναι μέσα στην κοινωνία, την ακούει, παλεύει με αυτήν, και όλη αυτή η διαδικασία, και η γενική του στάση ενός στρατευμένου ανθρώπου, καλλιτέχνη, εργάτη, μπορεί να τον βοηθήσει να κατανοήσει πάρα πολλά πράγματα και να γίνει άλλο τόσο δημιουργικός. Δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από αυτό που πιστεύεται.

Έχετε καθόλου εικόνα για το κοινό που σας ακολουθεί; Ποια είναι η αλληλεπίδρασή σας; Πόσο αλλάζει με τα χρόνια; Ποιο είναι το feedback που λαμβάνετε από τον κόσμο;

Γενικά τα τελευταία δύο χρόνια βλέπουμε το κοινό μας να αυξάνεται συνεχώς. Το παρατηρούμε και στις συναυλίες μας, και από την διακίνηση του cd μας και γενικά του merch που διακινούμε, αλλά και από την ακροαματικότητα των τραγουδιών μας στις πλατφόρμες. Πάνω απ’ όλα όμως, παίρνουμε πολλή αγάπη και δύναμη από τα μηνύματα που έρχονται στις σελίδες μας και από την προσωπική μας επαφή με τον κόσμο. Το πιο σημαντικό για εμάς όμως είναι ότι βλέπουμε φοιτητές και εργαζόμενους που παλεύουν για τα δικαιώματα τους, να κατεβαίνουν στον δρόμο με πανό που περιλαμβάνουν στίχους μας. Αυτό είναι που μας δίνει την μεγαλύτερη δύναμη να συνεχίσουμε.

Ο έρωτας πόσο χωράει μέσα σε έναν κόσμο που βαδίζει από-ρομαντικά; Εσείς εμπνέεστε από τον έρωτα;

Εμείς όσο κι αν ασχολούμαστε με κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, ο έρωτας πάντα είναι μέσα στα τραγούδια μας με διάφορες πλευρές του. Ένα από τα πιο γνωστά κομμάτια μας είναι το «Βάλτο να τ’ ακούς», που είναι ένα κυρίως ερωτικό κομμάτι, αφού οι στίχοι του αναφέρονται μόνο σε αυτόν τον όρο. Αλλά και στα υπόλοιπα τραγούδια γίνονται αναφορές ακόμη κι αν δεν γίνονται με τη στενή έννοια του έρωτα. Ετοιμάζουμε άλλο ένα κομμάτι το οποίο θα έχει αποκλειστικά τέτοιον χαρακτήρα στους στίχους του. Είναι κάτι το οποίο υπάρχει, το βιώνουμε και σίγουρα δεν μπορεί να αποκλειστεί από το περιεχόμενο των τραγουδιών μας. Είναι κάτι που μας αφορά όπως και όλα τα υπόλοιπα ζητήματα.

Πόσο σας έχει επηρεάσει, όσον αφορά το κομμάτι της μουσικής, η κατάσταση του κορονοϊού;

Σίγουρα στην αρχή υπήρχε μία παγωμάρα όπως σε όλον τον κόσμο και σε όλους τους τομείς. Βέβαια εμείς πήραμε την απόφαση και το βάλαμε σαν στόχο από πολύ νωρίς, να μείνουμε ενεργοί και δημιουργικοί. Έτσι φτάσαμε σε σημείο να κάνουμε διαδικτυακές συναυλίες από το κανάλι μας, να ανεβάζουμε πάρα πολλά τραγούδια στην περίοδο του lockdown. Κι έτσι καταφέραμε να παραμείνουμε σε άμεση επικοινωνία με το κοινό μας, έστω και ιντερνετικά. Το είδαμε σαν μία υποχρέωση που είχαμε και απέναντι στους εαυτούς μας αλλά και στο κοινό.

Αν έπρεπε να κρατήσετε ένα μόνο κομμάτι σας για να ακούσει κάποιος, το οποίο να περικλείει τις ιδέες και το ύφος σας, ποιο θα ήταν αυτό;

Σίγουρα έχουμε κάποια που τα ξεχωρίζουμε παραπάνω, αλλά είναι πολλά. Δεν θα θέλαμε να κρατήσουμε κάποιο συγκεκριμένο. Κάθε κομμάτι το έχουμε πονέσει για να το βγάλουμε, το έχουμε αγαπήσει, κάτι λέει για μας και γι΄ αυτό το γράψαμε κιόλας, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να αποκλείσουμε κάποιο. Κάποια παλιότερα κομμάτια μπορεί να τα ακούμε τώρα και να λέμε τι κάναμε τότε ή γιατί το γράψαμε έτσι, γιατί έχει τέτοιο ήχο, γιατί είναι έτσι οι στίχοι, αλλά όλα αυτά είναι μέσα στα πλαίσια της εξέλιξης και της δημιουργίας. Δεν αφήνουμε κανένα απ’ έξω. Είμαστε περήφανοι για όλα μας τα μέχρι στιγμής τραγούδια αλλά και για όσα θα έρθουν.

Το τελευταίο σας τραγούδι ονομάζεται «Αθήνα», και αναφέρεται σε αυτήν την κυρία μεγαλούπολη. Γιατί αποφασίσατε να γράψετε γι’ αυτήν; Και ποια είναι η σχέση σας μαζί της;

Εμείς είμαστε από επαρχία, και το κομμάτι το γράψαμε σαν κάτι το οποίο από μικροί ήτανε γεγονός η επίσκεψή μας στην Αθήνα. Γι’ αυτό περιγράφουμε και τις ομορφιές της στο κομμάτι. Αλλά μεγαλώνοντας και πηγαίνοντας πιο συχνά, κάποιοι από εμάς σπουδάσαμε κιόλας εκεί, είδαμε και το «κακό» της πρόσωπο, το οποίο επίσης αναφέρεται. Σιγά-σιγά μάθαμε και το ιστορικό της πρόσωπο και ουσιαστικά είπαμε να γράψουμε ένα κομμάτι για την Αθήνα που θα περιλαμβάνει όλες αυτές τις εμπειρίες και τις οπτικές που έχουμε για την πρωτεύουσα.

Fb: Κοινοί Θνητοί

Website: koinoithnitoi.gr