Aφού τα ζώδια έχουν τα χαρακτηριστικά τους, κι αφού κάπου ανάμεσα στα σοβαρά και στα αστεία μάς διασκεδάζουν όντως, κι αφού σαν παιδιά κι εμείς, αγαπάμε το καλό φαγητό, ας αντιστοιχήσουμε κάθε ζώδιο με ένα.
Οφείλω, όμως, κι ένα disclaimer: Τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξα, αν και προϊόν σοβαρής μελέτης και σκέψης χρόνων, είναι αυθαίρετα. Εντελώς αυθαίρετα!
ΚΡΙΟΣ: Πίτσα με ανανά. Τα έχουμε πει. Ο κριός είναι ανεπανάληπτος και δεν θα καταδεχόταν να είναι τίποτα «κλισέ» και εύκολο. Παρόλα αυτπά, επειδή πολλές φορές είναι «μέλι μέλι και τηγανίτα τίποτα» ή αλλιώς, πολλή βιτρίνα και ουσία μηδέν, αποφάσισα να τον αντιστοιχήσω με το πιο ανούσιο κατά τη γνώμη μου πειραγμένο φαγητό, την πίτσα με τον ανανά. Σαν κριός κι αυτή, ιδιαίτερη, προκλητική, αλλά στο τέλος τρως και αναρωτιέσαι «Γιατί μου το έκανα αυτό τώρα;»
ΤΑΥΡΟΣ: Rib eye Wagyu Ιαπωνίας. Γκουρμεδιές και πάλι γκουρμεδιές. Δεν είχε και στο χωριό του, όχι, αλλά σίγουρα αν ήταν φαγητό θα ήταν ένα από τα ακριβότερα του κόσμου, ο ακριβός μας ταύρος. Δεν του έχει βγει τυχαία το όνομα ότι θέλει τα καλυτερότερα, γιατί νιώθει ο καλυτερότερος. Οπότε ναι, αγελάδα, τουλάχιστον 100 ευρώ το κιλό. Ή ίσως κάποιο παλαιωμένο ουίσκι σε βαρέλι δαμασκηνιάς που χρυσοπληρώνεις για ένα σφηνάκι ίσα ίσα για να το δοκιμάσεις. Πονάει αλλά αξίζει, δηλαδή.
ΔΙΔΥΜΟΣ: Γλυκόξινη σάλτσα. Ακαταμάχητος και πρωτότυπος και πειραχτήρι. Έψαχνα για τους διδύμους κάτι που να ταιριάζει με τη διττή τους, τρελή κι αδέσποτη φύση. Όσο να πεις, οι γλυκόξινες σάλτσες, τις οποίες εγώ λατρεύω σχεδόν όσο και το εν λόγω ζώδιο, ταιριάζουν σε πολλά φαγητά (όπως «κολλάνε» παντού και οι επικοινωνιακοί δίδυμοι) και φέρνουν κάτι εξωτικό στο πιάτο, κάτι απ’ αλλού, κάτι εθιστικό. Αμάν αμάν. Δεν ξέρω αν πείνασα ή αν αναστατώθηκα.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ: Γεμιστά μαμαδίσια. Κλασικό φαγητό που θυμίζει χωριό, παιδικά χρόνια, γιαγιά και οικογενειακά τραπέζια. Οι καρκίνοι, που έχουν τόσο μεγάλη αγάπη για την οικογένεια, την εστία, την ασφάλεια, θα ήταν προφανώς κάτι τέτοιο, παραδοσιακό, απλό και νόστιμο. Μην ξεγελιέστε βέβαια, άλλα είναι με πιπεριές κι άλλα με ντομάτα…Άλλα με κιμά κι άλλα ορφανά. Έτσι και με τους καρκίνους, καλό θα ήταν να μην έχετε μεγάλη σιγουριά γιατί δεν ξέρετε τι θα βρείτε τελικά μέσα.
ΛΕΩΝ: Γαμήλια πολυώροφη τούρτα. «Υψώστε με! Φωτογραφήστε με! Κοιτάξτε με! Έχω και βρώσιμα λουλούδια πάνω μου (ροζ με χρυσόσκονη), είμαι και ψηλό παιδί και πόσο μ’ αρέσουν τα στολίδια.» Τα λιοντάρια μας είναι το άκρο αντίθετο του βαρετού ή κοινότυπου. Και μιας και (θεωρητικά) μία γαμήλια τούρτα έχουμε στις ζωές μας (δεν είναι κάτι που μπορείς να φέρνεις συχνά στο τραπέζι σου, πού να τ’ αντέξεις κιόλας!), ας την δώσουμε βραβείο στον λέοντα. Δεν υπάρχει κάτι πιο γκλάμουρους και πιο πλουμιστό.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ: Κινόα. Οι παρθένοι είναι και της υγιεινής διατροφής, είναι και απλοί, είναι και ολίγον τι ξενέρωτοι (εκ πρώτης. Γιατί όσο τους γνωρίζεις καταλαβαίνεις πως την έχουν την τρέλα τους). Με βαριά καρδιά, λοιπόν, κάνω αυτήν την αντιστοίχιση, γιατί ok, it was right there. Παρόλα αυτά, η κινόα, αν μαγειρευτεί σωστά και με τα κατάλληλα υλικά, μπορεί πράγματι να γίνει πεντανόστιμη. Δοκιμάστε έναν παρθένο και θα δείτε. Δε θα χάσετε.
ΖΥΓΟΣ: Τηγανιτές πατάτες. Έπρεπε να βρω κάτι που να αρέσει σε όλους. Ευκολάκι, λοιπόν ο ζυγός. Προσιτός και απλός και κάποιος που τα πάει καλά με όλους, αλλά και νόστιμος σε σημείο που μπορεί να σε κάνει να παρανοείς. Μην ξεγελιέστε από την απαλή φύση του. Έχει πολλή εσωτερική δύναμη και δεν κάνει και πάντα καλό στην υγεία. Άλλο πατάτες στο air fryer κι άλλο στην φριτέζα, βαφτισμένες στο λάδι. Άσε που δεν είναι και για κάθε μέρα. Θέλουν κι οι ζυγοί την προσοχή τους.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ: Καυτερή πιπεριά. Αν πας να σκεφτείς Σκορπιό, σκέφτεσαι κάτι υπέροχο, αλλά που μπορεί και να σε εκδικηθεί καίγοντάς σε. Αυτοί που γουστάρουν καυτερές πιπεριές, όσο περνάνε τα χρόνια, εθίζονται όλο και περισσότερο στη γεύση τους. Το έχω δει με τα μάτια μου. Πικάντικοι και μαγνητικοί και οι Σκορπιοί, δίνουν κάτι που ελάχιστα άλλα λαχανικά μπορούν να δώσουν στο φαγητό. Αυτό το γλυκό τσούξιμο. Αυτήν την αίσθηση πως «Ό,τι πονάει αξίζει κι είναι δύσκολο» που λέμε. Φωτιά οι σκορπιοί, φωτιά κι οι καυτερές. Πλησιάστε με δική σας ευθύνη.
ΤΟΞΟΤΗΣ: Σούσι. Ο τοξότης έπρεπε να είναι κάτι ταξιδιάρικο και εξωτικό. Γιατί όχι σούσι, λοιπόν; Μπορεί να είναι «απ’ αλλού» (και οι τοξότες και το σούσι), αλλά στην ουσία δεν είναι κάτι ξένο. Έχει γίνει μέρος της ζωής μας ακριβώς γιατί είναι ευχάριστο και νόστιμο και ευκολοφάγωτο. Έτσι και οι τοξότες. Είναι οι χαρές της ζωής, φέρουν μαζί τους μια μακρινή περιπέτεια πάντα, αλλά και τύχη σε όποιον τους έχει κοντά του και ξεχωρίζουν με το ταλέντο τους να είναι διαφορετικοί. Αγαπημένοι.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ: Μακαρονάδα. Ναι ο αιγόκερως θα ήταν ζυμαρικό, με κάποιον κλασικό τρόπο μαγειρέματος, με κιμά ή με κόκκινη σάλτσα και μπόλικα τυριά από πάνω. Οι αιγόκεροι είναι κλασικά παιδιά, τι να κάνουμε; Τους αρέσουν τα καλώς καμωμένα πράγματα, τους φαντάζομαι δηλαδή και σε μια πιο ψαγμένη βερσιόν με θαλασσινά, αλλά κατά βάση θέλουν τη σταθερότητά τους, τις γεύσεις (και όλα) που ξέρουν και εμπιστεύονται.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ: Μπεκρή μεζέ. Ως γνωστόν οι Υδροχόοι είναι δυνατοί πότες, οπότε μου έσκασε σαν λάμψη από τον ουρανό η ιδέα του μπεκρή μεζέ. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι που οι υδροχόοι μας ταιριάζουν στο καφενεδάκι-τσιπουράδικο, «κολλάνε» στις παρέες, είναι ζώδια του «μαζί» πώς να το κάνουμε; Με έντονη γεύση, γιατί δεν είναι τίποτα φλωράκια, με το μπούκοβο, με το σκόρδο τους, με τις ιδέες τους. Νόστιμοι, ιδεολόγοι και της ομάδας. Αυτό άλλωστε είναι ένα πιάτο που επιβάλλεται να μοιράζεται.
ΙΧΘΥΣ: Σοκολατάκια Salty Caramel. Ήθελα να βάλω κάτι με ψαρικό, αλλά θα παραήταν προβλέψιμο. Τα ψαράκια θέλουν την ένταση, ψάχνουν το απόλυτο ρομάντζο και τον τρελό έρωτα και αν ο τρελός έρωτας είχε γεύση, πιστεύω ακράδαντα πως θα ήταν αυτή η περίεργη γεύση της αλμυρής καραμέλας. Είναι γλυκά παιδιά, μωρέ, παρά τη γκρίνια τους και πολύ καλλιτεχνικές ψυχές. Ε και όποιος σκέφτηκε πρώτη φορά αυτήν τη γεύση, ήταν μεγάλος καλλιτέχνης κι αυτός. Ίσως και ψαράκι, ποιος ξέρει;
