• Η Πόλη Ζει
  • Εμείς
  • Γράφουν
  • Επικοινωνία
Η Πόλη Ζει
No Result
View All Result
  • Σύνδεση

Έντυπο που διαβάζεται

Site που δεν βομβαρδίζει

  • Άποψη

    Αλλάζουν τα φώτα του πολιτισμού

    Αποχαιρετώντας τον Κώστα

    Ένα βιβλίο είναι λίγο πολύ λίγο, διάβασε τέσσερα αν θες να σ’ αγαπώ

    Κάθε 6 Δεκέμβρη, ένα πλάκωμα στο στήθος

    Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ: μια γιορτή των συνόλων

    Πολυτεχνείο, μία μέρα μετά

    Μικρές διαδρομές σε μια μεγάλη πόλη | Ασ’τους να λένε

    Η ευθανασία είναι δικαίωμα | Ασ’τους να λένε

    Μία σύνθεση σημείων αποσύνθεσης

    Τα όρια της γλώσσας

    Μια ειδική ανάγκη της πολιτικής ορθότητας

    Κρίμα σε όλους μας

    Ένας αητός καθότανε

      Ο κος Αντετοκούνμπο και η αμηχανία

    Τι έφτιαξε ο άνθρωπος!

    Σε ποιον ανήκει ο Λεξ;

    Κοίτα κάτι σαγιονάρες με ήθος

  • Χαρτί
    • Όλα
    • Editorial
    • Eδώ θα διαβάσεις ένα σχετικά δύσκολο κείμενο
    • Ανεξήγητη πόλη
    • Αφιερώματα
    • Διάφορα
    • Έγκλημα στην κουζίνα
    • Η ψυχή της Πόλης
    • Καυστική ποτάσα
    • ΣΟΦΙΟλογίες
    • Στη Διαπασών
    • Συνεντεύξεις
    • Συνέργια Θηλέων
    • Τεύχη
    • Φώντας Λάδης

    Τα στέκια είναι οι άνθρωποι | Μια βόλτα στη δεξιά και στην αριστερή όχθη της Ιεράς Οδού

    Τυχαία στον ηλεκτρικό, στάση Αγίου Νικολάου

    Oι χαζάδες του μήνα | τ.100

    Tι μπορεί να σημαίνει το «κάτω τα χέρια από τους μετανάστες»; | Editorial | Τεύχος #100

    «Πάρε το 100» – *Εκ της Διευθύνσεως

    Στη Διαπασών… | Οκτώβριος 2023

  • Θέμα

    “Ηχογραφώντας το βουητό της πόλης” μαζί με το Fragile

    Παγκόσμιο Κύπελλο και δύσκολες αποφάσεις

    Well-being ή αλλιώς, ο δρόμος προς την ευδαιμονία

    Παιδικότητα και Δημόσιος Χώρος

    Θαλασσάκι μου!

    Παιδί: Ένας ολόκληρος κόσμος

    HYGGE | Η τέχνη του «Ευ Ζην» αλά δανέζικα

    Μπορούμε να το κάνουμε

    Πότε θα πιούμε εκείνον τον καφέ;

    Η σκληρότητα και η ανθρωπιά

    Ένα «Rafale» από την Κύπρο…

    Η “Ελπίδα” πίσω από το τζάμι

    Η επανάσταση του Τουίστ

    Κοινωνικό Κομμωτήριο Δήμου Αθηναίων

  • Μιλήσαμε
    Κωνσταντίνος Δρίτσουλας

    Η «Ψυχόπλευση» εξετάζει το τραύμα της κακοποίησης

    Όλγα Δούρου: «Η πολιτική για μένα είναι τρόπος ζωής»

    Για τον Νίκο Χριστόπουλο, τα πιο ωραία είναι τα πίσω μπαλκόνια

    Τι γυρεύει ένας τσολιάς στο ΚΥΤΤΑΡΟ;

    Η Δώρα Παρδάλη είναι αγόρι, κορίτσι και ηθοποιός. Και γαμάτη.

    Το Blue Swimming Center άνοιξε τις πόρτες του στην Κυψέλη

    Γιώργος Σκεύας: «Χωρίς κοινό δεν υπάρχει θέατρο»

    Η Creative Icon Films μάς αφυπνίζει κοινωνικά

    Η θηλυκή πλευρά της ΚΟΣΜΟΪΑΤΡΙΚΗΣ συνεχίζει την ιστορία

    Ελένη Φιλίνη: «Η εργασία σώζει τη γυναίκα από τον εξευτελισμό»

    Η Ήρα Κατσούδα βιώνει, δουλεύοντας, το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο

    Στο μυαλό του Γιάννη Σκαραγκά | Ο σεναριογράφος του «Κάνε ότι κοιμάσαι» αποκαλύπτεται

    Σωτήρης Καλυβάτσης: «Προτιμώ να υπηρετώ την κωμωδία και να κάνω τον κόσμο να γελά»

    Μωρά στη Φωτιά: O Στέλιος Σαλβαδόρ απάντησε σε 8 ερωτήσεις μας

    Η Ξένια Κούρτογλου μας δίνει την έμπνευση της ημέρας στον σταθμό του Galaxy 92

  • Βιβλίο
    • Όλα
    • Άνθρωποι του βιβλίου
    • Αφιερώματα στο Βιβλίο
    • Βιβλιοκριτικές
    • Νέες εκδόσεις

    Δηλώστε συμμετοχή με το διήγημά σας στη σειρά «Συνευρέσεις» των Εκδόσεων Λογότυπο

    «Πίστη, ελπίδα και πόνος», των Nick Cave – Seán O΄Hagan | Εκδόσεις Κλειδάριθμος

    «Τρία δεκαοκτώ» του Θράσου Καμινάκη | Eκδόσεις Καστανιώτηs

    Oι προτάσεις της “Σύγχρονης Εποχής” για τα Χριστούγεννα

    Εκδόσεις ΠΕΚ | Τέχνη, ιστορία και φιλοσοφία για τα δώρα των Χριστουγέννων!

    Έρωτας, περιπέτειες και… χημεία! Όλα συνδυάζονται στους νέους τίτλους των εκδόσεων Bell.

    Κωνσταντίνος Μπούρας «Τα θεατρικά της καραντίνας» | Παρουσίαση βιβλίου

    «M’ ένα βιβλίο συζητώ» | “Ο Γλάρος Ιωνάθαν”

    fbt

    Αυτό το βιβλίο θα σε κάνει να λατρέψεις τη χημεία. Αλήθεια!

    Γιάννης Ευσταθιάδης | Παρουσίαση δίτομου έργου στον Ιανό της Αθήνας

    Νίκος Αρβανιτάκης – Ο λευκός φασίστας

    Θάνος Αλεξανδρής – Αυτή η νύχτα μένει

  • Πολιτισμός
    • Όλα
    • TV & Movies
    • Εικαστικά
    • Θέατρο
    • Μουσική
    • Πίνακες
    • Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια

    Axis Mundi – Το τελευταίο δέντρο | H επιστροφή της τελετουργίας ως συστατικόν του βίου

    Ημερίδα με τίτλο: Το τραύμα της κακοποίησης και η επανόρθωση του. Φαντασίωση ή Πραγματικότητα;

    «Ο Τόρνος» του Γιάννη Κεντρωτά προσγειώνεται στο θέατρο OLVIO

    Η θεατρική ομάδα «πείρα(γ)μα» και «Το Τρίκυκλο» παρουσιάζουν το «Tango Bar»

    Εικαστική έκθεση με κολάζ του Χρήστου Δημούλα στο θέατρο «Άλφα»

    Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων | Πρόγραμμα Φεβρουαρίου 2023

    Ο Μποτιτσέλι στην Πυρά | Θέατρο Vault

    Διαβάστηκε… | Μια μουσικοθεατρική κωμωδία στο Red Jasper Cabaret Theatre

    Opening | ΤΡΑΝΣ – Konstantinos Berdeklis | 10 Φεβρουαρίου

    «Η Αρκούδα» του Άντον Τσέχωφ στο Χοροχρόνο

    HUMAN Party με τους TRIART στο Χορoστάσιο | Σάββατο 11 Φεβρουαρίου

    Untold Φιλμ Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών | Κινηματογράφος Τριανόν

    26ο Παζάρι Βιβλίου 2023 | Πλατεία Κλαυθμώνος

    Variete Show στο Red Jasper | Πέμπτη 26 Ιανουαρίου

    Axis Mundi – Το τελευταίο δέντρο | Από 20 Ιανουαρίου στο BIOS exploring urban culture

  • Έξοδος
    • Όλα
    • Explore Athens
    • Βολτάροντας στην Αθήνα
    • Δρομο-Λόγια
    • Πόλη Αφιέρωμα
    • Πρόταση Εβδομάδας

    Γεύσεις στην Αθήνα: Τα μεθυστικά αρώματα του ολόφρεσκου «Πεΐνιρλί Ιωνίας»

    Η μπάρα του «Λογιότατου» (και η Τζένη Βάνου) μας ενώνει όλους

    FRAU: Νύχτες με παλμό, σε αστικό φόντο

    Βολτάροντας (σ)την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς

    Winter spirits με υπογραφή

    Φrίdda με άρωμα κρασιού

    Ατμοσφαιρικά Χριστούγεννα σε στυλ… «de Grèce», στον πεζόδρομο της Ηπίτου

    Booking Hill: Μία ξεχωριστή περίπτωση βιβλιοκαφέ στην πόλη

    Ήρθε η ώρα για απόδραση με το Escapepolis

    Στον αριθμό 27 της Ερατοσθένους σε οδηγεί η μυρωδιά λυκίσκου

    Η οδός Κερκύρας πάνω κάτω

    Χριστουγεννιάτικο χωριό στα Ξύλινα Καισαριανής

    Kυβέλη: Σημαίνει Κυψέλη. Και το ανάποδο

    Για brunch στο Φrídda Γκρίκ Μπιστρό

    Το TraMe φέρνει ιταλικό άρωμα στο αθηναϊκό street brunch

    Το Στόρι επιμένει στο μπραντς αλά ελληνικά

  • Άνθρωποι
    • Όλα
    • Faces
    • Αθήνα: μία / σε υπέρχρονη κίνηση
    • Άλφα
    • Και όμως συνέβη
    • Κλίκ
    • Σλάλομ
    • Στιγμές
    • Συναντηθήκαμε
    • Σύνθημα
    • Τι 'πες τώρα!

    Bonsai – Memories | 11. Eπτά

    Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ – Ο σταρ της ασπρόμαυρης εποχής

    Το παράδοξο της Αχιλλέως

    Bonsai – Memories | 7. Η λύπη

    Ο Γιάννης Αγγελάκας, όπως πάντα, «είχε κέφια»

    Πάνω κάτω η Σοφοκλέους

    Ο Παύλος Παυλίδης και οι Hotel Alaska σε ένα υπαίθριο rock party στην Τεχνόπολη

    O Φοίβος Δεληβοριάς και το “ANIME” ζωντανά στην Τεχνόπολη

    Bonsai – Memories | Γκολ

  • Εκδόσεις Λογότυπο

    Με την πένα του Παντελή Καψή (1880-1963) – Μικρασιατικαί Αναμνήσεις

    Ω, γλυκιά μου ορχιδέα | Αναστασία Τσαγκάρη | Εκδόσεις Λογότυπο

    Σαν Περγαμόντο | Όλγα Κωστούρου | Εκδόσεις Λογότυπο

    Μικρά λατινικά ποιήματα | Νίκος Γ. Μοσχονάς | Εκδόσεις Λογότυπο

    rodos_cover_book

    Ευτό το παραμύτι που είπα ήτο του… | Χρυσάνθη Κόζα | Εκδόσεις Λογότυπο

    1821_book_cover

    1821: Από το καριοφίλι στην πένα | Γιάννη Βλαχογιάννη Μνήμη | Εκδόσεις Λογότυπο

    mesaiwnas-cover

    Ο Μεσαίωνας στα μάτια μας | Chiara Frugoni | Εκδόσεις Λογότυπο

    ekklisakia-parousiasi

    Δώδεκα εκκλησάκια των Αθηνών | Ιωάννης Μ. Μιχαλακόπουλος | Εκδόσεις Λογότυπο

    nestoraskanonas

    Νέστορας Φανάρας – Κανόνας Ερωτικός / Στο Άγιο Όρος | Εκδόσεις Λογότυπο

  • #Breaktime

    Καταργήστε τον Χειμώνα να τελειώνουμε!

    Και το όνομα αυτής «Μπάρμπαρα»

    Ζήτω η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Βασιλεία

    Πλοϊκό Εξπρές

    Η Σειρά

    Απολογισμός;

    Ποιος θυμάται τον αντικαπνιστικό νόμο;

    Let the creepy Xmas begin

    5 Δρόμοι, φάσματα αισθήσεων

    Τούτο το φθινόπωρο, μίλα μου με χρώματα!

    Ημιμάθεια κάτω απ’ την Ακρόπολη

    Χριστόφορε; Ξαναγύρισες, ε;

    Πέρασμα Ρ9 [Ρέικιαβικ] – εναπόθεση [του ξάρχειου]

    Και η σόουμπιζ έχει δικαίωμα στη μητρότητα

    Καιλοκαιρινή σιέστα μέχρι που χτύπησε ένα Tweet

    Αναγνώσματα Καλοκαιριού

    πέρασμα Ρ8 [Ρέικιαβικ]- ανοιχτοί ουρανοί, κλειστοί ουρανοί

  • Well Being
    • Όλα
    • Shopping
    • Γεύση
    • Κατοικίδια
    • Μαγείρεψε το!
    • Σπίτι
    • Υγεία

    OlaGiaToEpiplo: Έπιπλα με προσωπικότητα και ιδιαίτερο στυλ

    Stalking – Όταν η εμμονή βαφτίζεται έρωτας

    Αντιμετώπισε τις δυσκολίες της ζωής σου σε 4 βήματα!

    To Mandala Clothing κλείνει 7 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει

    Το Blue Swimming Center άνοιξε τις πόρτες του στην Κυψέλη

    Ψητοπωλείο ο Γιώργος | Παραδοσιακό ελληνικό σουβλάκι και πλούσιες γεύσεις

    Vrettos Antiques | Το παλαιοπωλείο που ταξιδεύει απ’ την Πλατεία Αβησσυνίας μέχρι τα Χανιά

    Κλείσε το 2022 με τον πιο θετικό τρόπο!

    1Η ΗΜΕΡΙΔΑ | Το τραύμα της κακοποίησης & η επανόρθωσή του.

    Μία… bookla για τις σελίδες σου

    Trending Tags

    • 10 χρόνια ΗΠΖ
    • ΔΙΑΝΟΜΗ
    No Result
    View All Result
    • Άποψη

      Αλλάζουν τα φώτα του πολιτισμού

      Αποχαιρετώντας τον Κώστα

      Ένα βιβλίο είναι λίγο πολύ λίγο, διάβασε τέσσερα αν θες να σ’ αγαπώ

      Κάθε 6 Δεκέμβρη, ένα πλάκωμα στο στήθος

      Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ: μια γιορτή των συνόλων

      Πολυτεχνείο, μία μέρα μετά

      Μικρές διαδρομές σε μια μεγάλη πόλη | Ασ’τους να λένε

      Η ευθανασία είναι δικαίωμα | Ασ’τους να λένε

      Μία σύνθεση σημείων αποσύνθεσης

      Τα όρια της γλώσσας

      Μια ειδική ανάγκη της πολιτικής ορθότητας

      Κρίμα σε όλους μας

      Ένας αητός καθότανε

        Ο κος Αντετοκούνμπο και η αμηχανία

      Τι έφτιαξε ο άνθρωπος!

      Σε ποιον ανήκει ο Λεξ;

      Κοίτα κάτι σαγιονάρες με ήθος

    • Χαρτί
      • Όλα
      • Editorial
      • Eδώ θα διαβάσεις ένα σχετικά δύσκολο κείμενο
      • Ανεξήγητη πόλη
      • Αφιερώματα
      • Διάφορα
      • Έγκλημα στην κουζίνα
      • Η ψυχή της Πόλης
      • Καυστική ποτάσα
      • ΣΟΦΙΟλογίες
      • Στη Διαπασών
      • Συνεντεύξεις
      • Συνέργια Θηλέων
      • Τεύχη
      • Φώντας Λάδης

      Τα στέκια είναι οι άνθρωποι | Μια βόλτα στη δεξιά και στην αριστερή όχθη της Ιεράς Οδού

      Τυχαία στον ηλεκτρικό, στάση Αγίου Νικολάου

      Oι χαζάδες του μήνα | τ.100

      Tι μπορεί να σημαίνει το «κάτω τα χέρια από τους μετανάστες»; | Editorial | Τεύχος #100

      «Πάρε το 100» – *Εκ της Διευθύνσεως

      Στη Διαπασών… | Οκτώβριος 2023

    • Θέμα

      “Ηχογραφώντας το βουητό της πόλης” μαζί με το Fragile

      Παγκόσμιο Κύπελλο και δύσκολες αποφάσεις

      Well-being ή αλλιώς, ο δρόμος προς την ευδαιμονία

      Παιδικότητα και Δημόσιος Χώρος

      Θαλασσάκι μου!

      Παιδί: Ένας ολόκληρος κόσμος

      HYGGE | Η τέχνη του «Ευ Ζην» αλά δανέζικα

      Μπορούμε να το κάνουμε

      Πότε θα πιούμε εκείνον τον καφέ;

      Η σκληρότητα και η ανθρωπιά

      Ένα «Rafale» από την Κύπρο…

      Η “Ελπίδα” πίσω από το τζάμι

      Η επανάσταση του Τουίστ

      Κοινωνικό Κομμωτήριο Δήμου Αθηναίων

    • Μιλήσαμε
      Κωνσταντίνος Δρίτσουλας

      Η «Ψυχόπλευση» εξετάζει το τραύμα της κακοποίησης

      Όλγα Δούρου: «Η πολιτική για μένα είναι τρόπος ζωής»

      Για τον Νίκο Χριστόπουλο, τα πιο ωραία είναι τα πίσω μπαλκόνια

      Τι γυρεύει ένας τσολιάς στο ΚΥΤΤΑΡΟ;

      Η Δώρα Παρδάλη είναι αγόρι, κορίτσι και ηθοποιός. Και γαμάτη.

      Το Blue Swimming Center άνοιξε τις πόρτες του στην Κυψέλη

      Γιώργος Σκεύας: «Χωρίς κοινό δεν υπάρχει θέατρο»

      Η Creative Icon Films μάς αφυπνίζει κοινωνικά

      Η θηλυκή πλευρά της ΚΟΣΜΟΪΑΤΡΙΚΗΣ συνεχίζει την ιστορία

      Ελένη Φιλίνη: «Η εργασία σώζει τη γυναίκα από τον εξευτελισμό»

      Η Ήρα Κατσούδα βιώνει, δουλεύοντας, το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο

      Στο μυαλό του Γιάννη Σκαραγκά | Ο σεναριογράφος του «Κάνε ότι κοιμάσαι» αποκαλύπτεται

      Σωτήρης Καλυβάτσης: «Προτιμώ να υπηρετώ την κωμωδία και να κάνω τον κόσμο να γελά»

      Μωρά στη Φωτιά: O Στέλιος Σαλβαδόρ απάντησε σε 8 ερωτήσεις μας

      Η Ξένια Κούρτογλου μας δίνει την έμπνευση της ημέρας στον σταθμό του Galaxy 92

    • Βιβλίο
      • Όλα
      • Άνθρωποι του βιβλίου
      • Αφιερώματα στο Βιβλίο
      • Βιβλιοκριτικές
      • Νέες εκδόσεις

      Δηλώστε συμμετοχή με το διήγημά σας στη σειρά «Συνευρέσεις» των Εκδόσεων Λογότυπο

      «Πίστη, ελπίδα και πόνος», των Nick Cave – Seán O΄Hagan | Εκδόσεις Κλειδάριθμος

      «Τρία δεκαοκτώ» του Θράσου Καμινάκη | Eκδόσεις Καστανιώτηs

      Oι προτάσεις της “Σύγχρονης Εποχής” για τα Χριστούγεννα

      Εκδόσεις ΠΕΚ | Τέχνη, ιστορία και φιλοσοφία για τα δώρα των Χριστουγέννων!

      Έρωτας, περιπέτειες και… χημεία! Όλα συνδυάζονται στους νέους τίτλους των εκδόσεων Bell.

      Κωνσταντίνος Μπούρας «Τα θεατρικά της καραντίνας» | Παρουσίαση βιβλίου

      «M’ ένα βιβλίο συζητώ» | “Ο Γλάρος Ιωνάθαν”

      fbt

      Αυτό το βιβλίο θα σε κάνει να λατρέψεις τη χημεία. Αλήθεια!

      Γιάννης Ευσταθιάδης | Παρουσίαση δίτομου έργου στον Ιανό της Αθήνας

      Νίκος Αρβανιτάκης – Ο λευκός φασίστας

      Θάνος Αλεξανδρής – Αυτή η νύχτα μένει

    • Πολιτισμός
      • Όλα
      • TV & Movies
      • Εικαστικά
      • Θέατρο
      • Μουσική
      • Πίνακες
      • Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια

      Axis Mundi – Το τελευταίο δέντρο | H επιστροφή της τελετουργίας ως συστατικόν του βίου

      Ημερίδα με τίτλο: Το τραύμα της κακοποίησης και η επανόρθωση του. Φαντασίωση ή Πραγματικότητα;

      «Ο Τόρνος» του Γιάννη Κεντρωτά προσγειώνεται στο θέατρο OLVIO

      Η θεατρική ομάδα «πείρα(γ)μα» και «Το Τρίκυκλο» παρουσιάζουν το «Tango Bar»

      Εικαστική έκθεση με κολάζ του Χρήστου Δημούλα στο θέατρο «Άλφα»

      Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων | Πρόγραμμα Φεβρουαρίου 2023

      Ο Μποτιτσέλι στην Πυρά | Θέατρο Vault

      Διαβάστηκε… | Μια μουσικοθεατρική κωμωδία στο Red Jasper Cabaret Theatre

      Opening | ΤΡΑΝΣ – Konstantinos Berdeklis | 10 Φεβρουαρίου

      «Η Αρκούδα» του Άντον Τσέχωφ στο Χοροχρόνο

      HUMAN Party με τους TRIART στο Χορoστάσιο | Σάββατο 11 Φεβρουαρίου

      Untold Φιλμ Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών | Κινηματογράφος Τριανόν

      26ο Παζάρι Βιβλίου 2023 | Πλατεία Κλαυθμώνος

      Variete Show στο Red Jasper | Πέμπτη 26 Ιανουαρίου

      Axis Mundi – Το τελευταίο δέντρο | Από 20 Ιανουαρίου στο BIOS exploring urban culture

    • Έξοδος
      • Όλα
      • Explore Athens
      • Βολτάροντας στην Αθήνα
      • Δρομο-Λόγια
      • Πόλη Αφιέρωμα
      • Πρόταση Εβδομάδας

      Γεύσεις στην Αθήνα: Τα μεθυστικά αρώματα του ολόφρεσκου «Πεΐνιρλί Ιωνίας»

      Η μπάρα του «Λογιότατου» (και η Τζένη Βάνου) μας ενώνει όλους

      FRAU: Νύχτες με παλμό, σε αστικό φόντο

      Βολτάροντας (σ)την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς

      Winter spirits με υπογραφή

      Φrίdda με άρωμα κρασιού

      Ατμοσφαιρικά Χριστούγεννα σε στυλ… «de Grèce», στον πεζόδρομο της Ηπίτου

      Booking Hill: Μία ξεχωριστή περίπτωση βιβλιοκαφέ στην πόλη

      Ήρθε η ώρα για απόδραση με το Escapepolis

      Στον αριθμό 27 της Ερατοσθένους σε οδηγεί η μυρωδιά λυκίσκου

      Η οδός Κερκύρας πάνω κάτω

      Χριστουγεννιάτικο χωριό στα Ξύλινα Καισαριανής

      Kυβέλη: Σημαίνει Κυψέλη. Και το ανάποδο

      Για brunch στο Φrídda Γκρίκ Μπιστρό

      Το TraMe φέρνει ιταλικό άρωμα στο αθηναϊκό street brunch

      Το Στόρι επιμένει στο μπραντς αλά ελληνικά

    • Άνθρωποι
      • Όλα
      • Faces
      • Αθήνα: μία / σε υπέρχρονη κίνηση
      • Άλφα
      • Και όμως συνέβη
      • Κλίκ
      • Σλάλομ
      • Στιγμές
      • Συναντηθήκαμε
      • Σύνθημα
      • Τι 'πες τώρα!

      Bonsai – Memories | 11. Eπτά

      Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ – Ο σταρ της ασπρόμαυρης εποχής

      Το παράδοξο της Αχιλλέως

      Bonsai – Memories | 7. Η λύπη

      Ο Γιάννης Αγγελάκας, όπως πάντα, «είχε κέφια»

      Πάνω κάτω η Σοφοκλέους

      Ο Παύλος Παυλίδης και οι Hotel Alaska σε ένα υπαίθριο rock party στην Τεχνόπολη

      O Φοίβος Δεληβοριάς και το “ANIME” ζωντανά στην Τεχνόπολη

      Bonsai – Memories | Γκολ

    • Εκδόσεις Λογότυπο

      Με την πένα του Παντελή Καψή (1880-1963) – Μικρασιατικαί Αναμνήσεις

      Ω, γλυκιά μου ορχιδέα | Αναστασία Τσαγκάρη | Εκδόσεις Λογότυπο

      Σαν Περγαμόντο | Όλγα Κωστούρου | Εκδόσεις Λογότυπο

      Μικρά λατινικά ποιήματα | Νίκος Γ. Μοσχονάς | Εκδόσεις Λογότυπο

      rodos_cover_book

      Ευτό το παραμύτι που είπα ήτο του… | Χρυσάνθη Κόζα | Εκδόσεις Λογότυπο

      1821_book_cover

      1821: Από το καριοφίλι στην πένα | Γιάννη Βλαχογιάννη Μνήμη | Εκδόσεις Λογότυπο

      mesaiwnas-cover

      Ο Μεσαίωνας στα μάτια μας | Chiara Frugoni | Εκδόσεις Λογότυπο

      ekklisakia-parousiasi

      Δώδεκα εκκλησάκια των Αθηνών | Ιωάννης Μ. Μιχαλακόπουλος | Εκδόσεις Λογότυπο

      nestoraskanonas

      Νέστορας Φανάρας – Κανόνας Ερωτικός / Στο Άγιο Όρος | Εκδόσεις Λογότυπο

    • #Breaktime

      Καταργήστε τον Χειμώνα να τελειώνουμε!

      Και το όνομα αυτής «Μπάρμπαρα»

      Ζήτω η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Βασιλεία

      Πλοϊκό Εξπρές

      Η Σειρά

      Απολογισμός;

      Ποιος θυμάται τον αντικαπνιστικό νόμο;

      Let the creepy Xmas begin

      5 Δρόμοι, φάσματα αισθήσεων

      Τούτο το φθινόπωρο, μίλα μου με χρώματα!

      Ημιμάθεια κάτω απ’ την Ακρόπολη

      Χριστόφορε; Ξαναγύρισες, ε;

      Πέρασμα Ρ9 [Ρέικιαβικ] – εναπόθεση [του ξάρχειου]

      Και η σόουμπιζ έχει δικαίωμα στη μητρότητα

      Καιλοκαιρινή σιέστα μέχρι που χτύπησε ένα Tweet

      Αναγνώσματα Καλοκαιριού

      πέρασμα Ρ8 [Ρέικιαβικ]- ανοιχτοί ουρανοί, κλειστοί ουρανοί

    • Well Being
      • Όλα
      • Shopping
      • Γεύση
      • Κατοικίδια
      • Μαγείρεψε το!
      • Σπίτι
      • Υγεία

      OlaGiaToEpiplo: Έπιπλα με προσωπικότητα και ιδιαίτερο στυλ

      Stalking – Όταν η εμμονή βαφτίζεται έρωτας

      Αντιμετώπισε τις δυσκολίες της ζωής σου σε 4 βήματα!

      To Mandala Clothing κλείνει 7 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει

      Το Blue Swimming Center άνοιξε τις πόρτες του στην Κυψέλη

      Ψητοπωλείο ο Γιώργος | Παραδοσιακό ελληνικό σουβλάκι και πλούσιες γεύσεις

      Vrettos Antiques | Το παλαιοπωλείο που ταξιδεύει απ’ την Πλατεία Αβησσυνίας μέχρι τα Χανιά

      Κλείσε το 2022 με τον πιο θετικό τρόπο!

      1Η ΗΜΕΡΙΔΑ | Το τραύμα της κακοποίησης & η επανόρθωσή του.

      Μία… bookla για τις σελίδες σου

      Trending Tags

      • 10 χρόνια ΗΠΖ
      • ΔΙΑΝΟΜΗ
      No Result
      View All Result
      No Result
      View All Result

      Εκδρομή με αφετηρία το υπόγειο Σπετσών

      από ΗΠΖ
      14/06/2019
      στην κατηγορία Διάφορα, Χαρτί
      Reading Time: 1 min read
      Share on FacebookShare on Twitter

      Κείμενο: Μαρία Νεφέλη

      Η Πατησίων Ζει μέσα σε αναμνήσεις που ξεπηδούν από το μυαλό σε ακανόνιστες χρονικές περιόδους και ξεκινούν τις περισσότερες φορές από εκεί που περάσαμε όμορφα.  

      Το υπόγειο της Σπετσών

      Το υπόγειο της Σπετσών είχε γίνει εκδρομή του Σαββάτου. Η θεία, αδερφή της μάνας, δούλευε σ’ ένα βυρσοδεψείο στον Πειραιά. Το Σάββατο μετά τη δουλειά περνούσε από το πατρικό της πλάκας,  έπινε τον καφέ της και μερικές φορές μ’ έπαιρνε μαζί της “εκδρομή” στο υπόγειο της Σπετσών. Χωλ, δυο μικρές κρεβατοκάμαρες, και ένα δωματιάκι μακρουλό σαν αποθήκη, μικρή κουζίνα – διάδρομος με πόρτα στο μπάνιο, τουαλέτα, νιπτήρας και μικρή μπανιέρα… Εδώ έχω ένα μικρό κενό μνήμης… Μπορεί και να μην είχε μπανιέρα. Το ένα μικρό δωμάτιο ένα διάστημα αγκομαχούσε από την συγκατοίκηση της αδερφής της θείας και μιας ηλεκτρικής πλεκτικής μηχανής. Αν κλείσω τα μάτια νομίζω ότι ακόμα έχω γύρω μου τα χνούδια που αιωρούνταν και μου έρχεται στη μνήμη η μυρουδιά του μαλλιού πού ξύνονταν όταν πήγαινε πέρα δώθε και πλεκόταν σε συνδυασμό με το λάδι στα γρανάζια και τα δοντάκια της μηχανής. Τα δημιουργήματα της μηχανής αυτής ήταν απαλά, χνουδωτά και σε παλ χρωματισμούς παιδικά μπλουζάκια. Μάλλον αυτή είναι η αιτία της μανίας μου για το πλέξιμο.  Αυτό το υπογειόσπιτο της Σπετσών μου έχει αφήσει κι άλλα κουσούρια… Όταν λέμε υπόγειο εννοούμε τουλάχιστον ένα με δυο μέτρα κάτω από το πεζοδρόμιο. Το “καταπληκτικό” σε αυτό είναι η ύπαρξη παράθυρου. Κι αν έχω δει παπούτσια από αυτό το παράθυρο. Παιδικά χρωματιστά και μονόχρωμα, αγορίστικα και κοριτσίστικα, χαριτωμένα με σκούρα καλτσάκια ή λευκά σοσονάκια με δαντελίτσα φραμπαλέ στον αστράγαλο. Άλλα με ελαφρύ πάτημα και άλλα με σούρσιμο και τσακ το κλότσημα της πέτρας. Ανδρικά μαύρα σοβαρά με κορδόνια, καφέ κλασικά, άσπρα με μαύρη κάλτσα (μπρρρρρρ) και γυναικεία, πολλά πολλά γυναικεία. Είχα την εντύπωση ότι οι γυναίκες περπατάνε περισσότερο, επίσης ότι ήταν περισσότερες γιατί δεν μπορούσα να το εξηγήσω αλλιώς, με τόσες και τόσες που περνούσαν. Τσίκι τσίκι τα λεπτά ψηλοτάκουνα, και τόσο γρήγορο και κοντινό τσίκι τσίκι που αμέσως καταλάβαινες ότι η φούστα ήταν στενή και περιόριζε το βήμα. Υπήρχαν κάποιες φορές που άκουγες από την γωνία το γυναικείο λεπτό τακουνάκι να συνδιαλέγετε με το ανδρικό τετράγωνο τακούνι. Ο ήχος των βημάτων τους ήταν χαμηλός αργός αργός και ποιο έντονος όσο πλησίαζε στο παράθυρο και μετά σιγή δεν ακουγόταν τίποτα. Κοιτούσα κι έβλεπα τις μύτες των παπουτσιών πότε να φιλιούνται και πότε το ένα ζευγάρι παπουτσιών να είναι μπλεγμένο με το άλλο. Το ζευγαράκι είχε κάνει στάση για αγκαλίτσες και φιλάκια και τα παπούτσια τους ερωτοτροπούσαν κι αυτά. Τα τετράγωνα χαμηλά τακούνια είχαν άλλο ήχο πιο μπάσο και πιο σοβαρό, κάποτε σου προκαλούσαν μια ασφάλεια και πολλές φορές ένα φόβο και μια ανασφάλεια. Τα χοντρά ψηλά τακούνια είχαν ένα χτύπο σιγουριάς νταπ νταπ νόμιζες ότι χτυπούσε και η καμπάνα του παντελονιού που φορούσε ο άνθρωπος… Τόσα χρόνια που πηγαινοερχόμουν σε αυτό το υπόγειο έχω δει πολλές τάσεις της μόδας ν’ αλλάζουν στα παπούτσια και στα ρούχα. Νομίζω πάντως ότι από εκεί μου έμεινε η τρέλα και το πάθος για τα παπούτσια. Επίσης να πω ότι εγώ αλλά και άλλοι πολλοί που έμεναν σε τέτοια υπόγεια έχω δει και έχουν δει πολλά βρακάκια γιατί κάποτε ήταν στη μόδα τα μίνι αλλά και τα super μίνι. Συνέβαινε και κάτι άλλο που ακόμα δεν ξέρω να το εξηγήσω. Σε όλα αυτά παράθυρα υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα με τα ζωάκια. Είτε είχαν αφεντικά είτε ήταν αδέσποτα η γωνία του παραθύρου που εξείχε στο πεζοδρόμιο λειτουργούσε ως κατουρομαγνήτης. Οι μεγάλοι τσακωμοί. Άνοιγμα παραθύρου, φωνή όπως “Δεν μπορείς κυρά μου να τραβήξεις το σκύλο σου που κατουράει τα παράθυρα, άνθρωποι είμαστε και εμείς οι από κάτω” (από κάτι τέτοια πρέπει να έκλεψε ο Βέγγος σκηνή για ταινία)… Η απάντηση ήταν του στυλ “Ε τι να κάνω κι εγώ, επίτηδες το έκανε το σκυλάκι, αφού δεν καταλαβαίνει” και μετά ανταπάντηση και ξανά ανταπάντηση και σκοινί κορδέλα ο τσακωμός. Δεν ξέρω γιατί τα ζωντανά ανακουφιζόντουσαν στο παράθυρο, αλλά το μόνο που ίσως μπορώ να εξηγήσω είναι γιατί η θεία μου έχει ένα άσχημο απωθημένο με τα σκυλιά.

      Οι ταράτσες
      Δεν είμαι σίγουρη αλλά οι δρόμοι γύρω από την Πατησίων σε σχέση με την υπόλοιπη Αθήνα είχαν πολλές και πυκνές πολυκατοικίες. Οι πολυκατοικίες αυτές είχαν μια κύρια είσοδο και από την πίσω πλευρά είχαν σιδερένια στριφογυριστή σκάλα για την ταράτσα. Οι ταράτσες της Πατησίων και της Κυψέλης ήταν το κάτι άλλο. Είχαν καβάτζα καρέκλες, πολλά σχοινιά από την μια πλευρά ως την άλλη, και εκεί γίνονταν συνάντηση υπηρετριών και κυριών για το άπλωμα της μπουγάδας και του κουτσομπολιού. Είχαν ήλιο και θέα μέχρι την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό και αν είχες τρελά κέφια έπινες ένα καφέ στο “garden on the roof”, αρκεί να μην είχες ξεχάσει κάτι να φέρεις από το διαμέρισμα, γιατί τότε άντε να κατέβεις και να ξανανέβεις την στριφογυριστή σκάλα και ταυτόχρονα θα στέγνωνες το τυλιγμένο μαλλί με τα ρόλεϊ.

      Το τρένο
      Το τρένο, τότε ήταν στη ζωή μας ΤΟ ΤΡΕΝΟ. Φάνταζε γρήγορο φίδι κάτω από τους δρόμους! Όταν μπαίνει στο σταθμό της Βικτώριας σπρώχνει με φόρα τον πνιγηρό αέρα του υπόγειου σταθμού της Ομόνοιας αν έρχεται από εκεί ή τον δροσερό και φρέσκο αν έρχεται από τον σταθμό Αττικής. Ο αγαπημένος σταθμός Βικτώρια από τότε αλλά και μέχρι τώρα είναι με το μπλε πλακάκι και τα πράσινα σιδερένια κάγκελα της σκάλας. Και σήμερα και τότε είχε αυτή τη μυρουδιά του λαδιού από την τριβή στις ράγες και αυτή τη σκούρα βρωμιά γύρω γύρω στα σοβατεπιά του τοίχου, που αν και ένα θέμα με τη βρώμα το έχω, αυτή φαίνεται σαν μια απόχρωση που σου δίνει μια αίσθηση χρωματικής και σχεδιαστικής επέμβασης. Έχω την εντύπωση ότι σε κανένα άλλο σταθμό δεν υπάρχει τόσο όμορφο εκδοτήριο εισιτηρίων. Ξύλινο, σκούρο πράσινο με τζαμάκια, ατμοσφαιρικό και παλαιϊκό, με γούστο και καλλιτεχνία. Μπορώ να υποθέσω ότι την εποχή της κατασκευής του, ένας διακοσμητής, κατεβαίνοντας από τα δικαστήρια, πέρασε μέσα από το Πεδίον του Άρεως, έκοψε ένα λουλούδι το μύρισε και το έβαλε στο πέτο του, έκανε βόλτα στην Πατησίων, έστριψε στη Χέυδεν με κατεύθυνση προς την πλατεία Βικτωρίας, ήπιε ένα καφέ και μετά κατέβηκε στην αποβάθρα. Κάθισε σε ένα σκαμνάκι στη μέση του σταθμού με χαρτί και μολύβι στα γόνατα, παρατήρησε προσεχτικά και σφαιρικά το χώρο και σχεδίασε την κατασκευή των εκδοτηρίων έτσι ώστε όταν τα βλέπουμε να είναι σαν ένα πίνακας κατατεθέν για πολλές γενιές.

      Το Πεδίον του Άρεως, το ραδιοφωνάκι και το παράπονο

      Ο δρόμος της Πατησίων φάνταζε τεράστιος και τόσο ζεστά φωτεινός, που αυτό το κιτρινομπέζ των λαμπών στους στύλους έδινε ακόμα και μέσα στο χειμώνα μια καλοκαιρινή αίσθηση. Οι πολύχρωμες βιτρίνες φορτωμένες ότι μπορείς να φανταστείς σε ακριβές τιμές, απευθυνόταν στο πλούσιο αγοραστικό κοινό της περιοχής. Η διαδρομή μέσα από το πάρκο καταπράσινη αλλά κουραστική, ήμουν μικρή δημοτικού παιδί. Οι εκθέσεις λουλουδιών που διοργανώνονταν εκεί ήταν μεγάλες, πολύχρωμες, αρωματικές και όμορφες στα παιδικά μου μάτια. Μερικές φορές, κάποιοι επιδειξίες μας έδειχναν την πραμάτεια τους και επειδή δεν ήξερα και πολλά, έβαζα τα γέλια με την αναστάτωση των γυναικών.
      Οι νεώτεροι σίγουρα δεν το ξέρουν και οι παλιότεροι σίγουρα το θυμούνται ότι τα παλιά φορητά ραδιόφωνα δεν είχαν κουμπιά touch αλλά αυτά τα ανάγλυφα στρογγυλά. Επίσης για να λαμβάνουν σήμα είχαν επεκτεινόμενη κεραία. Αυτά τα κουμπιά ήταν “φορεμένα” πάνω σε κάθετα σιδεράκια και όταν τα γυρνούσες άνοιγε ή έκλεινε,  άνοιγες ή έκλεινες τον ήχο, άλλαζες σταθμό και μέχρι εκεί, άλλες λειτουργίες δεν είχε. Γιατί τα λέω αυτά; Κυριακάτικη βόλτα και φαγητό στο υπόγειο της Σπετσών, και επιστροφή μέσα από το Πεδίο του Άρεως για το τρένο. Το ραδιοφωνάκι μαζί για να μας παίζει μουσική, είχε και συννεφιά θυμάμαι, κούνα κούνα το ραδιοφωνάκι και λα λα λα… Εκτός από το στράβωμα της κεραίας πάει το ένα κουμπάκι, το χάσαμε. Όλο το δρόμο τον κάναμε πάνω κάτω αρκετές φορές, αλλά το κουμπάκι δεν βρέθηκε. Πιστεύω ότι ακόμα κάπου εκεί στο Πεδίον του Άρεως θα είναι, δίπλα ή και ανάμεσα σε κάποια ρίζα από δέντρο είναι χωμένο. Ευτυχώς εμείς τα παιδιά δεν φάγαμε ξύλο για την απώλεια… Ο ήχος πια στο ραδιοφωνάκι αυξομειωνόταν με ένα κατσαβίδι.
      Αυτό που δεν κατάφερα εκείνη την εποχή και μου έχει μείνει μεγάλο απωθημένο είναι το Green Park. Από έξω έχω ακούσει πολλές φορές τον Οικονομίδη και πολλούς άλλους τις εποχής να τραγουδούν και να λένε αστεία αλλά από την μέσα πλευρά καθισμένη σε μια καρέκλα, να κουνάω τα ποδαράκια, με την πορτοκαλάδα στο χέρι και γαλακτομπούρεκο στο πιατάκι ποτέ δεν με πήγανε.
      Έχω όμως μια καταπληκτική φωτογραφία μέσα στο εκκλησάκι στο Πεδίον του Άρεως, νομίζω είναι ο Άγιος Χαράλαμπος, από ένα γάμο. Πιτσιρίκα ήμουν έντεκα, δώδεκα χρονών, αλλά στη φωτογραφία φαίνομαι εκπάγλου καλλονής μεγαλοκοπέλα δίπλα στη νύφη και το γαμπρό με την μπομπονιέρα στο χέρι.

      Cinεμπειρίες

      Γυμνασιοκόριτσο αργότερα είχα την πρώτη μου επαφή με το πορνό. Θεία, πρώτος ξάδερφος και εγώ είδαμε την Εμμανουέλα, ναι τη γνωστή Εμμανουέλα. Εκεί σ’ ένα σινεμαδάκι της Πατησίων. Η αλήθεια είναι ότι και εκείνοι δεν ήξεραν τι έργο ήταν, ούτε και το σινεμά ήταν τέτοιων προβολών… Στην επιστροφή τους άκουσα να λένε… Μα που το φέραμε το παιδί… Και εγώ σκεφτόμουν… Βρε τι συμβαίνει στο κόσμο… Αν κρίνω από την ερωτική μου ζωή… Μάλλον θετικά με ωφέλησε το σενάριο και η πρωταγωνίστρια.
      Επίσης σ’ ένα άλλο κινηματογράφο κάπου στην Πατησίων είδα την  ταινία “Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο”… Έφαγα ξύλο γερό και γοερό, όταν το έμαθαν οι γονείς μου… Το φακέλωμα των αριστερών τότε ήταν πολύ της μόδας, του φόβου και του τρόμου. Μετά την ταινία οι απορίες και τ’ αναπάντητα γιατί περί κουμμουνισμού, θάρρους, αυτοθυσίας κλπ ήταν πολλές. Μερικές έχουν απαντηθεί, κάποιες όχι.

      Τα σχολικά τα χρόνια

      Επαγγελματικό λύκειο Κατακουζηνού και η πρώτη μεγάλη αγάπη ο Σπύρος. Εγώ αγαπούσα, ο Σπύρος ούτε σημασία. Αυτό το νεοκλασικό κτήριο είχε μια μαρμάρινη εσωτερική σκάλα προς τα πάνω για τους ορόφους και προς τα κάτω σε μια περίεργη σκεπαστή αυλή με κολώνες και ένα μικρό ξέφωτο. Στα διαλείμματα ήταν να λυπάσαι όποιον ή όποια είχε γεμάτο πακέτο τσιγάρα γιατί η τράκα τελείωνε όταν άδειαζε το πακέτο ή όταν πια, απηυδισμένος σου πέταγε ένα δεν έχω. Ήταν η εποχή της ρόδας τσάντας και κοπάνας, η Πατησίων στα χάι της, τα μικρά καφενεδάκια για καφέ μετά το σχολείο γεμάτα ζευγαράκια και οι Κυψελιώτες γκόμενοι, έκαναν περατζάδα μαρσάροντας.
      Επαγγελματικό λύκειο στο αδιέξοδο της Σκαραμαγκά απέναντι από τη Μετσόβου, τμήμα διοίκησης και οικονομίας, αίθουσα στον τελευταίο όροφο, 3ος νομίζω ήταν. Ξέρετε πολλά παιδιά να πηγαίνουν πολύ ποιο νωρίς για μάθημα; Εμείς ήμασταν. Αυτή η αίθουσα είχε ένα πολύ μεγάλο μπαλκόνι, οπότε εμείς πηγαίναμε νωρίς για καφέ και τσιγάρο πριν αρχίσει το μάθημα. Που στα κομμάτια με πέτυχε αυτή η καθηγήτρια να φιλιέμαι στο αδιέξοδο ποτέ δεν το κατάλαβα. Φάγαμε μια κατσάδα μέχρι πόνου και δακρύων, αλλά η ζωή είναι πάντα με τους ερωτευμένους και η εκδίκηση κυρίως πιάτο. Η εν λόγω καθηγήτρια ήρθε μια μέρα να μας κάνει μάθημα φορώντας ένα ωραιότατο μαντήλι στο λαιμό. Κάποια στιγμή σκασμένη να εξηγεί, έκανε το λάθος και το έβγαλε φανερώνοντας μια τεραστίων διαστάσεων πιπίλα και αυτό ήταν η αφορμή να τρώει για όλη την επόμενη χρονιά τέτοια μεγάλη καζούρα που ένα ψυχολογικό θα το έπαθε. Νομίζω από τότε και στο εξής όταν έκανε σεχ, το κεφάλι της και ο λαιμός της θα ήταν εντελώς αμέτοχα. Σε αυτό το λύκειο η πρώτη πραγματική αγάπη. Ντρούγκου ντρούγκου με την κιθάρα του στη χορωδία και εγώ από δίπλα με την φάλτσα φωνή να τραγουδάω για μια ματιά του. Παντρευτήκαμε και έχουμε δυο καταπληκτικά παιδιά. Είμαστε όλοι καλά και αγαπημένοι. Χωρισμένοι και αγαπημένοι… Τον πάντρεψα… Όχι δεν είμαι κουμπάρα του… Έχει και άλλο ένα παιδί.

      Οι βόλτες

      Φωκίωνος Νέγρη, βόλτες της άνοιξης, φουντωτά δέντρα, οι πιο παχυντικές μακαρονάδες με πικάντικη αραμπιάτα σπέσιαλ, καρμπονάρα με μακαρόνια να κολυμπάνε στη κρέμα γάλακτος, πίτσα πελώρια μοιρασμένη στη μέση. Να βγαίνεις με το πενιχρό χαρτζιλίκι, το αγόρι σου, και χωρίς μιλημένη και κουβεντιαστή συνεννόηση με την απόφαση βγαλμένη… Φωκίωνος Νέγρη για μακαρονάδα και μετά φιλάκια με γεύση σκόρδου.
      Ξενυχτάδικο σκυλάδικο στον πρώτο όροφο του κάθετου στενού της Πατησίων. Ένα τραπέζι εμείς οι φιλενάδες, άντε και δυο ή τρία ακόμα. Πήρε και η παθιασμένη με την ωραία φωνή τραγουδιάρα φιλενάδα το μικρόφωνο, έγινε μια λαϊκή βραδινή με την κακιά και την καλή την έννοια, με μπόμπα ποτό, μοκέτα κόκκινη σκούρα, βρώμικη, χιλιοπατημένη, βαριά αποπνικτική εσάνς τσιγαρίλας, ακμή και παρακμή ταυτόχρονα. Το χάραμα μας βρήκε να περνάμε την έξοδο παραπατώντας για το σπίτι και διαπιστώνοντας για ακόμα μια φορά ότι στα σκυλάδικα η διασκέδαση είναι αλλιώς πώς να το κάνουμε.
      Μεγάλη πλατειαστική καφετέρια κάτω από τα Δικαστήρια. Πόσες μπύρες με μεζέδες και πατατάκια να έχουμε καταναλώσει άραγε. Η παρέα είχε εβδομαδιαίο ραντεβού. Πότε πέντε, πότε έξι, πότε δέκα τραπέζια ενωμένα. Όλοι μηχανόβιοι. Οι μηχανές στη σειρά κι ένα τραπέζι γεμάτο κράνη. Φωνές, ομιλίες, διαφωνίες, ανέκδοτα, κόνξες και φλερτάκια. Ένα θα σας πω. Δοκιμή KTM. Στηριγμένο στο σταντ, κάθισμα στη σέλα και γκαζιές, γκαζιές ίσον πολλοί κραδασμοί και οργασμοί. Κάθε Τετάρτη βάρδια στο κατάστημα της Πατησίων. Γιατί και τ’ άλλα καταστήματα άνοιγαν την ίδια ώρα με αυτό που δούλευα; Για ένα και μοναδικό λόγο, για να μου κάνουν οικονομία. Τα εμπορικά της Πατησίων ήταν είναι και θα είναι μικρά ατελιέ. Ιδίως αυτά σε κάτι μικρά στενά λες και θέλουν να κρυφτούν από τα μάτια των πολλών και να φανερωθούν σ’ αυτούς που αναζητούν το διαφορετικό με βιτρίνες να σου κλέβουν την καρδιά και να θες να αδειάσεις το πορτοφόλι. Μέχρι να πάω από το σταθμό στο κατάστημα ν’ ανοίξω, έκανα κάθε φορά καλά έξοδα.
      Με βάση την διαδρομή τρένο – κατάστημα είχα… καφέ έξω από το σταθμό Βικτώριας, οπωσδήποτε ένα λουλουδάκι από το ανθοπωλείο mini φυτώριο δίπλα στην πράσινη σιδερένια σκάλα εισόδου από αριστερά του σταθμού, δυο φρούτα από το απέναντι πολύχρονο και πολύχρωμο μανάβικο και αυτό δίπλα στην πράσινη σιδερένια σκάλα εξόδου του σταθμού, αγορά βιβλίου από τον επί πεζοδρομίου πάγκο με βιβλία σε καλές τιμές, κουλούρι από τον πλανόδιο κουλουρά της Πατησίων με ροδάτο περιφερόμενο κουλουρτζίδικο μαγαζί, λευκό, τζαμωτό. Πάει το μεροκάματο και έχω μποτιλιαριστεί με όλα τα ψώνια στο τσούρμο με τους φοιτητές της ΑΣΟΕ τουλάχιστον μισή ώρα.

      Τελικά πολλά και σημαντικά είναι καταγεγραμμένα στη θύμηση μου από την Πατησίων. Αναμνήσεις με φως και χρώμα, μυρουδιές χειμωνιάτικες, ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές, αγάπες, πάθη και λάθη, σίγουρα κάποια κιλά γύρω από τη μέση, κάποιο ρούχο και παπούτσι στην ντουλάπα, ένα μικρό σκουλαρικάκι που πια δεν συνηθίζω να φοράω, ένα χαλάκι στο μπάνιο… Σε εμένα που το σπίτι μου και η γειτονιά μου δεν ήταν και δεν είναι η Πατησίων και οι γύρω και τριγύρω περιοχές, σε μένα η Πατησίων ζει μέσα μου για όλους τους παραπάνω αλλά και άλλους λόγους που δεν μου έρχονται τώρα… Έχω την εντύπωση ότι αν δεν πέρναγα από εκεί δεν θα είχα περάσει από το κέντρο της Αθήνας. Αν δεν είχε γράψει την ιστορία της στη ζωή μου κάποια διαφορετική θα ήμουν. Νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί σαν εμένα.

      ΗΠΖ

      Η Πόλη Ζει. Η αναθεώρηση της αστικής εμπειρίας, η αφήγηση της πραγματικής ζωής. Πάνω από όλα όμως να ανακαλύπτεις και να δημιουργείς ενδιαφέροντα εγχειρήματα για την ίδια την Πόλη και τους ανθρώπους της, σε όλες τις κοινωνικές εκφράσεις. Στον Πολιτισμό, στο Εμπόριο, στην Επικοινωνία.

      Σχετικά άρθρα

      Αφιερώματα

      Τα στέκια είναι οι άνθρωποι | Μια βόλτα στη δεξιά και στην αριστερή όχθη της Ιεράς Οδού

      Διάφορα

      Τυχαία στον ηλεκτρικό, στάση Αγίου Νικολάου

      Διάφορα

      Oι χαζάδες του μήνα | τ.100

      Editorial

      Tι μπορεί να σημαίνει το «κάτω τα χέρια από τους μετανάστες»; | Editorial | Τεύχος #100

      Διάφορα

      «Πάρε το 100» – *Εκ της Διευθύνσεως

      Στη Διαπασών

      Στη Διαπασών… | Οκτώβριος 2023

      Next Post

      “Happy Days” | Ilke Gers, Phil Goss, Thomas Willemen

      No Result
      View All Result

      Δημοφιλή

      • Όλγα Δούρου: «Η πολιτική για μένα είναι τρόπος ζωής»

        366 shares
        Share 146 Tweet 92
      • Η μπάρα του «Λογιότατου» (και η Τζένη Βάνου) μας ενώνει όλους

        443 shares
        Share 177 Tweet 111
      • Τα στέκια είναι οι άνθρωποι | Μια βόλτα στη δεξιά και στην αριστερή όχθη της Ιεράς Οδού

        346 shares
        Share 138 Tweet 87
      • Και το όνομα αυτής «Μπάρμπαρα»

        340 shares
        Share 136 Tweet 85
      • Η θεατρική ομάδα «πείρα(γ)μα» και «Το Τρίκυκλο» παρουσιάζουν το «Tango Bar»

        340 shares
        Share 136 Tweet 85

      Πόλεις μέσα στην Πόλη | Άνθρωποι, γεγονότα, καταστάσεις | Street Press ΗΠΖ | Χαρτί - διαδίκτυο

      • Άποψη
      • Χαρτί
      • Editorial
      • Ανεξήγητη πόλη
      • Αφιερώματα
      • Διάφορα
      • Η ψυχή της Πόλης
      • Καυστική ποτάσα
      • Συνεντεύξεις
      • Φώντας Λάδης
      • Θέμα
      • Μιλήσαμε
      • Βιβλίο
      • Άνθρωποι του βιβλίου
      • Αφιερώματα στο Βιβλίο
      • Βιβλιοκριτικές
      • Νέες εκδόσεις
      • Πολιτισμός
      • TV & Movies
      • Εικαστικά
      • Θέατρο
      • Κλίκ
      • Μουσική
      • Έξοδος
      • Πόλη Αφιέρωμα
      • Explore Athens
      • Πρόταση Εβδομάδας
      • #Breaktime
      • Για τον Δήμο Αθηναίων
      • Υγεία
      • Free Athens
      • Articles
      • Explore Athens
      • Άνθρωποι
      • Faces
      • Συναντηθήκαμε
      • Σύνθημα
      • Τι ‘πες τώρα!
      • Μαγείρεψε το!
      • The Saucha Life
      • Γεύσεις Κατοχής
      • Η ψυχολογική διάσταση του μαγειρέματος
      • Ζώδια
      • Κατοικίδια
      • Τα δωρεάν της Πόλης
      • 10 χρόνια ΗΠΖ
      • Τεύχη

      Ακολούθησε μας

      • #ipolizei #streetpress #patisionmood
      • cheek to cheek 
Ζήτω τα οπωροφόρα της Αθήνας!

#patisionmood
      • Αυτά τα κόκκινα σημάδια στους τοίχους, μπορεί να `ναι κι από αίμα.

Όλο το κόκκινο στις μέρες μας είναι αίμα,
μπορεί να `ναι κι απ’ το λιόγερμα, 
που χτυπάει στον απέναντι τοίχο…

[ Γ. Ρίτσος ]

#patisionmood
      • #patisionmood
      • >> 💯 τεύχη ΗΠΖ παράλληλα με τα δέκατα γενέθλια. 

Στην εποχή του διαδικτύου, των σόσιαλ και της εικόνας «το έντυπο ζει», γιατί είναι ένα πολιτιστικό γεγονός, πρόταγμα και κατεύθυνση.

Από αύριο λοιπόν, στους δρόμους της Πόλης, "πάρτε το 100" - είναι για καλό!

*Ξεφυλλίστε το έντυπο, όπως ακριβώς τύπωνεται, στο ISSUU (link in bio).

#ipolizei #freepress #streetpress #januaryissue #100issues
      • Ψυρρή - Βαβυλώνα : Χ 

#patisionmood
      Copyright – Η Πόλη Ζει | Street Press "ΗΠΖ"
      No Result
      View All Result
      • Αρχική
      • Άποψη
      • Χαρτί
        • Editorial
        • Ανεξήγητη πόλη
        • Αφιερώματα
        • Διάφορα
        • Η ψυχή της Πόλης
        • Καυστική ποτάσα
        • Παράξενες ιστορίες
        • Συνεντεύξεις
      • Θέμα
      • Μιλήσαμε
      • Βιβλίο
        • Βιβλιοκριτικές
        • Νέες εκδόσεις
        • Άνθρωποι του βιβλίου
        • Αφιερώματα στο Βιβλίο
      • Πολιτισμός
        • TV & Movies
        • Εικαστικά
        • Θέατρο
        • Κλίκ
        • Μουσική
        • Πίνακες
        • Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια
      • Έξοδος
        • Δρομο-Λόγια
        • Πόλη Αφιέρωμα
        • Πρόταση Εβδομάδας
        • Explore Athens
      • ΑΝΘΡΩΠΟΙ
      • #Breaktime
      • ΔΙΑΝΟΜΗ
      • Άνθρωποι
        • Faces
        • Συναντηθήκαμε
        • Σύνθημα
        • Τι ‘πες τώρα!
        • Και όμως συνέβη
      • Well Being
        • Shopping
        • Υγεία
        • Μαγείρεψε το!
        • Κατοικίδια
      • Ζώδια
      • Εκδόσεις Λογότυπο
      • Για τον Δήμο Αθηναίων
      • Τα δωρεάν της Πόλης
      • 10 χρόνια ΗΠΖ
      • Τεύχη

      Copyright – Η Πόλη Ζει | Street Press "ΗΠΖ"

      Welcome Back!

      Login to your account below

      Forgotten Password?

      Retrieve your password

      Please enter your username or email address to reset your password.

      Log In

      Add New Playlist

      Αυτό το Website χρησιμοποιεί cookies. Συνεχίζοντας να περιηγείστε στον ιστότοπο, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies.Πολιτική Απορρήτου.