Ανεξήγητη πόλη

Δεν είναι απορίας άξιο ότι, τα Χριστούγεννα του 1995, οι ελληνικές εφημερίδες γέμισαν τεράστια πρωτοσέλιδα με «πιασιάρικους» τίτλους.

Ένας επίμονος αστικός θρύλος αφορά τον παράξενο ωτοστοπατζή, συνήθως αντίθετου φύλου από τον οδηγό, που εξαφανίζεται μυστηριωδώς, έχοντας κάποιες φορές προφητέψει δεινά, ή απλώς τρομοκρατήσει.

Γάμοι, αλλοδαποί, «συμπτώσεις» και τραγωδίες συμπλέκονται σε ένα περίεργο κουβάρι με επίκεντρο το δράμα στα Πατήσια που κράτησε τη χώρα καρφωμένη στους τηλεοπτικούς δέκτες πριν από δυο δεκαετίες.

Στη δεκαετία του 1960, στο απόγειο του αγώνα δρόμου προς τη Σελήνη, μια ομάδα Αθηναίων πνευματιστών διατεινόταν ότι φωτογράφιζε τακτικά όντα από τον Άρη και την Αφροδίτη με τη βοήθεια μιας γυάλινης σφαίρας.

Όλοι έχουμε ζήσει εμπειρίες που μας εντυπωσίασαν με την παραδοξότητά τους –για να τις ξεχάσουμε κατόπιν. Ο ανθρώπινος νους έχει αλλεργία στο παράδοξο.

Πριν από 110 χρόνια ο συγγραφέας Πολύβιος Δημητρακόπουλος φωτογραφήθηκε σε ένα φωτογραφείο για να ανακαλύψει ότι πλάι του είχε εμφανιστεί το πρόσωπο του μακαρίτη Βίκτωρα Ουγκώ –μια υπόθεση που είχε δημιουργήσει σάλο στην τότε Αθήνα.

Μια παλιά παράξενη ιστορία –από τις αµέτρητες αυτής της πόλης- αφορά την πολύχρονη «επιδηµία» µαζικών λιποθυµιών των τηλεφωνητριών του ΟΤΕ.