Περπατώντας αμέριμνη στο κέντρο της Αθήνας, κάποια στιγμή φυσικό ήταν να πεινάσω! Στρίβοντας λοιπόν στην οδό Απόλλωνος, γύρισα το κεφάλι μου και για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, νόμιζα ότι βρίσκομαι για άλλη μια φορά στη ζωή μου στη Λατινική Αμερική. Αλλά όχι, εξακολουθούσα να βρίσκομαι στην Αθήνα. Κοίταξα καλύτερα και τελικά συνειδητοποίησα ότι πρόκειται για το «Mamacita», ένα εστιατόριο που μυρίζει… Latin κουλτούρα!

Φωτογραφίες: Μυρτώ Στέλιου

Από τη διακόσμηση, τη μουσική και το μενού μέχρι και την ατμόσφαιρα, το «Mamacita» μυρίζει Μεξικό, Βραζιλία, ράντζο, μαργαρίτα, λατινοαμερικάνικη κουλτούρα. Έτσι γνωρίστηκα με το Θανάση Μ., τον ιδιοκτήτη του Mamacita, έναν άνθρωπο χαμογελαστό, πρόσχαρο, πολύ φιλικό, γεμάτο θετική ενέργεια και καλή αύρα (Κριός εξάλλου!). Του αρέσει να βλέπει ζωντανούς ανθρώπους γιατί, όπως λέει και ο ίδιος «στις μέρες μας έχει χαθεί η ζωντάνια και ο αυθορμητισμός. Η οικονομική στενότητα έχει δημιουργήσει κάτι σαν εσωστρέφεια, ενώ παλιά ήμαστε ένας λαός πρωτοποριακός. Κάποτε μιλούσαμε με κόσμο, γνωρίζαμε κόσμο, ξένους και Έλληνες, το διπλανό μας, το γείτονα».

Με κέρασε Quesadillas με κοτόπουλο (και επειδή ξέρω από καλό φαγητό, πιστέψτε με ήταν το καλύτερο που έχω φάει!) και κάναμε μια κουβέντα για το καινούργιο αυτό μαγαζί της Αθήνας, που σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητο και όλοι όσοι έφαγαν εκεί, λένε τα καλύτερα!

• Τη διακόσμηση εσείς τη διαλέξατε;

Ναι, εγώ και η γυναίκα μου το φτιάξαμε μόνοι μας. Θέλαμε να δώσουμε το προσωπικό μας στοιχείο, μας αρέσει πάρα πολύ η Λάτιν κουλτούρα, η μουσική και η γεύση. Η γυναίκα μου ζούσε για χρόνια στο Σαν Φρανσίσκο, όπου υπάρχει μία πολύ μεγάλη κοινότητα λατίνων και εκεί. Πάρα πολλοί φίλοι της είναι Μεξικανοί και μας επισκέπτονται στην Ελλάδα, οπότε έχουμε συχνές επαφές και στενές σχέσεις με Μεξικανούς. Έχω ένα φίλο -και αυτός Θανάσης- που είναι μόνιμος κάτοικος στο Μεξικό παντρεμένος με Μεξικάνα πολλά χρόνια. Έτσι, έχοντας τόση επαφή με αυτήν την κουλτούρα, πάντοτε θέλαμε να φτιάξουμε ένα τέτοιο εστιατόριο!

• Έχω βρεθεί στη Λατινική Αμερική και εγώ, και πραγματικά όταν περνάς απ’ έξω το μέρος είναι σα να φωνάζει «Εδώ θα βρείτε το Μεξικό!».

Θέλουμε ακριβώς να δώσουμε αυτό! Δεν θέλαμε να φτιάξουμε ένα μαγαζί βασισμένοι σε σχέδια κάποιου αρχιτεκτονικού γραφείου. Θέλαμε να έχει ψυχή και προσωπικότητα, να βγάζει προς τα έξω κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Δώσαμε σημασία στη λεπτομέρεια. Μέχρι και τα τούβλα στα μπαρ είναι ειδική παραγγελία, τα έχουν φτιάξει ειδικά για εμάς για να ακολουθήσουμε το μεξικανικό στυλ!

• Πόσον καιρό έχετε ανοίξει;

Ανοίξαμε στις 25 Μαΐου. Ένα μήνα τώρα, ακούμε εξαιρετικά σχόλια και εμείς είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι. Επειδή εδώ η περιοχή είναι έντονα τουριστική, υποδεχόμαστε πολλούς Αμερικανούς και πάρα πολλούς Λατίνους που είναι εδώ ως τουρίστες. Και οι Αμερικανοί έχουν φοβερή άποψη για το μεξικάνικο φαγητό, γιατί κοντεύει να γίνει σχεδόν εθνική τους κουζίνα. Επίσης, δεν φανταζόμουν ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί Λατίνοι τουρίστες και επίσης πολλοί που είναι μόνιμοι κάτοικοι της Αθήνας. Έχουμε εδώ κόσμο από Περού, από Κολομβία, από Χιλή, από Βραζιλία… Βέβαια είμαστε και στο σωστό σημείο, στο τουριστικό σημείο της Αθήνας. Εδώ είμαστε στην Πλάκα, ένα μέρος που το ξέρουν και οι ντόπιοι και ένα μέρος που σίγουρα θα επισκεφθούν και οι ξένοι.

Είμαστε λοιπόν πολύ ευχαριστημένοι που αρέσει τόσο πολύ στον κόσμο και ο χώρος και η κουζίνα μας. Εξάλλου, έχουμε προσπαθήσει πολύ. Και όταν βλέπεις αυτό που έκανες να αρέσει και να έχει γενικότερα θετικό αντίκτυπο ικανοποιείσαι. Λες ότι τουλάχιστον, άξιζε ο κόπος γιατί κάναμε πραγματικά μεγάλο κόπο. Αυτό το μαγαζί το έχουμε νοικιάσει από το 2016 τον Οκτώβριο. Επί δύο χρόνια παλεύαμε να ανοίξουμε. Είχαμε διάφορες οικονομικές επιβαρύνσεις και διάφορες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πόση γραφειοκρατία χρειάζεται για να ανοίξει κάποιος ένα μαγαζί. Δεν το χωράει ο νους σου. Πρέπει να έχεις πολύ μεγάλα αποθέματα ενέργειας και υπομονής για να αντέξεις. Η ιστορία αυτή είναι μία ιστορία που δεν είναι καλό να τη διηγηθείς σε ανθρώπους που σκέφτονται να ασχοληθούν με το επιχειρείν στην Ελλάδα!

• Εσείς με τι ασχολιόσασταν πριν ανοίξετε το Mamacita;

Εγώ ασχολούμαι χρόνια με το χώρο της εστίασης. Έχω ανοίξει και άλλα μαγαζιά στην Αθήνα, με ασιατική όμως κουζίνα, τα Noodle Bar. Eχουμε ένα πάθος με το να δοκιμάζουμε καινούργια, διαφορετικά, εξωτικά πράγματα.

• Πότε δοκιμάσατε πρώτη φορά μεξικανικό;

Πάνε πάρα πολλά χρόνια και δεν θυμάμαι. Το τελευταίο όμως καλό μεξικάνικο που δοκίμασα ήταν στο τελευταίο μου ταξίδι στην Αυστραλία, από το 2012 μέχρι το 2015. Είχα πάει ένα διάστημα γιατί ήθελα να ξεφύγω από τη διάθεση της κρίσης. Ήταν ακριβώς τότε το 2012 που είχε κορυφωθεί η κατάσταση. Είχα βέβαια εδώ τους συνεργάτες μου, όπου μπορούσαν να έχουν τον έλεγχο των εστιατορίων. Αποφασίσαμε ότι έπρεπε να αλλάξουμε για λίγο περιβάλλον και έτσι για τρία χρόνια μέναμε στην Αυστραλία.

• Γιατί «Mamacita»;

Γιατί είναι πολύ ωραίος τίτλος. Δεν είναι δήθεν, είναι straight forward, μία Mamacita είναι μία Λατίνα sexy mama. Δεν είναι ένα παράξενο όνομα, που κανένας δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί να δώσεις ένα όνομα που ο άλλος πρέπει να ανοίξει λεξικό για να το καταλάβει. Το μαγαζί μας είναι Mamacita. Είναι μία λέξη, η οποία δεν είναι μεξικανική, είναι μία λέξη, η οποία χρησιμοποιείται από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη τη Λατινική Αμερική. Άμα πας στο Περού, στην Κολομβία, στην Αργεντινή θα ακούσεις τον κόσμο να φλερτάρει φωνάζοντας «Mamacita!». Είναι πολύ συνηθισμένη λέξη, πολύ οικεία. Επίσης, έχει και αυτό το στοιχείο που μου αρέσει πολύ: τη Γυναίκα. Η Mamacita είναι γυναίκα φλογερή, που χορεύει, που έχει τατουάζ, που είναι παθιασμένη. Γι’ αυτό τη ζωγραφίσαμε και στον τοίχο του μαγαζιού, με τη φούστα ανεβασμένη, να χορεύει, με τατουάζ που γράφει «La Vida loca». Δεν μπορείς να είσαι Mamacita, χωρίς να είσαι Loca! Το ένα συμπληρώνει το άλλο!

• Εσάς ποια είναι η αγαπημένη σας κουζίνα;

Πρώτη, είναι ξεκάθαρα η ελληνική. Πάντως δεύτερη στη σειρά είναι σίγουρα η μεξικανική!

• Και το αγαπημένο σας μεξικάνικο πιάτο; 
  

Είναι το Huevos Rancheros, είναι το πρωινό των rancheros, το πρωινό που τρώνε στο ράντσο εν ολίγοις. Αποτελείται από πατάτες τηγανιτές, chorizo, που είναι τα μεξικάνικα λουκάνικα, αυγά μάτια και tico de gallo που είναι η ψιλοκομμένη ντομάτα με τη μέντα. Είναι το μεξικάνικο πρωινό. Tο τρως και μετά βγαίνεις έξω να κυνηγήσειw ταύρους, καβάλα στο άλογο!

• Ποιο είναι το αγαπημένο σας από το μενού του Mamacita, που περιέχει και πιάτα από όλη τη Λατινική Αμερική;

Το πρωινό που είπα πριν γιατί φυσικά το έχουμε συμπεριλάβει. Τα Tacos Barbacoa που είναι με μοσχάρι μαγειρεμένο σιγανά σε μπύρα και είναι πάρα πολύ ωραίο. Καλά, άμα αρχίσω με το φαγητό, δεν σταματάω εύκολα. Ας πούμε, εγώ δεν είμαι ιδιαίτερα φίλος του ψαριού. Παρόλα αυτά, έχουμε εντάξει στο μενού ένα cheviche με λαυράκι και ο μόνος λόγος που το έβαλα, ήτανε γιατί όταν μου το παρουσίασαν, δεν πίστευα στη γεύση που είχε! Στην πορεία, επειδή έχουμε διάφορους πελάτες, μεταξύ των οποίων και διάσημους σεφ, όλοι δηλώνουν ότι είναι το καλύτερο cheviche που έχουν φάει στην Αθήνα. Επίσης, ένα άλλο αγαπημένο πιάτο είναι το Churasco, από μεγάλα μεξικανικά σουβλάκια με chimichurri σως, η οποία είναι εκπληκτική, αλλά το βασικότερο στοιχείο είναι το μοσχάρι, το οποίο το μαρινάρουμε και είναι πάρα πολύ μαλακό.  Για γλυκό, είναι τα Churros με μους σοκολάτας, με Τσίλι και Mango. Δεν θα το πιστεύεις άμα το δοκιμάσεις. Αυτό που μου αρέσει είναι ότι, όταν το τρως αυτό το γλυκό, λες «Ά! μους σοκολάτας», αλλά μόλις τη φας, αισθάνεσαι το κάψιμο στο λαιμό σαν επίγευση. Είναι φοβερή αίσθηση, είναι πάρα πολύ ωραίο!

• Οι σεφ σας έχουν καταγωγή από εκείνες τις περιοχές;

Ναι, έχουμε δύο σεφ από το Περού και έναν από την Ισπανία, ο οποίος όμως ήταν στη Λατινική Αμερική πολλά χρόνια. Είναι πιο μεγάλος στην ηλικία, τον λένε Πέπε και είναι φοβερός τύπος, με κάνει και γελάω με την καλή έννοια! Μου αρέσει το ταμπεραμέντο των Λατίνων. Είναι φωνακλάδες, άρρωστοι καπνιστές και είναι να μην αρχίσουν να πίνουν, δεν μαζεύονται! Περνάμε πάρα πολύ ωραία εδώ!

• Μαργαρίτα ή Σαγκρία;

Θα απαντούσα και τα δύο, αλλά αν με πίεζε κανείς θα έλεγα ότι η Μαργαρίτα είναι πιο εύπεπτη, ενώ με τη σαγκρία μεθάς. Αλλά μου αρέσει εμένα η σαγκρία, μου αρέσει το πορτοκαλί που έχει μέσα, το ροδάκινο και η γεύση κανέλας! Αλλά η Μαργαρίτα είναι ό,τι πρέπει για τη ζέστη, εκεί είναι και που την πατάς, νομίζεις ότι είναι σαν γρανίτα. Και τώρα έχουμε λανσάρει ένα ποτό που λέγεται Mexican Bull, το οποίο είναι Μαργαρίτα, η οποία βρίσκεται σε ένα μεγάλο ποτήρι, είναι διπλή ή τριπλή ποσότητα, και μέσα έχει αναποδογυρισμένη μία Corona μπύρα. Τρομερός συνδυασμός.

• Oυσιαστικά το Mamacita είναι όλη η Λατινική Αμερική!

Ναι και αυτός ήταν ο στόχος μας! Όλη η καλοπροαίρετη τρέλα και ξεγνοιασιά, μαζεμένη σε αυτό το μαγαζί! Και στον κόσμο αρέσει πολύ αυτό. Ο κόσμος που είναι μέσα, γελάει, περνάει καλά. Αισθάνομαι ότι έρχονται και αλλάζει η διάθεσή τους. Όπως και η δική μου!