Ο Θοδωρής Αντωνιάδης είναι ένας από τους σπουδαίους ηθοποιούς της γενιάς του. Αποφοίτησε το 2002 από την ανώτερη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, αφού πριν είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του στη δημοσιογραφία.
Στο θέατρο συνεργάστηκε με σημαντικούς σκηνοθέτες και καλλιτεχνικούς φορείς, όπως το Θέατρο Τέχνης Κ. Κουν, το Ανοιχτό θέατρο του Γ. Μιχαηλίδη, το Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, καθώς και σε ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ και στο Ελεύθερο θέατρο, παίζοντας σημαντικούς ρόλους από όλο το φάσμα και τα είδη του ελληνικού και παγκόσμιου ρεπερτορίου. Το φθινόπωρο του 2021 σκηνοθέτησε το έργο του Άκη Δήμου «Η Σαμάνθα και ο Μαξ στο βυθό της ασφάλτου» στο θέατρο Vault. Στον κινηματογράφο πρωταγωνίστησε στην ταινία «Η Δεξιά Τσέπη του Ράσου» βασισμένη στην ομότιτλη νουβέλα του Γ. Μαριδάκη σε σκηνοθεσία Γ. Λαπατά, καθώς και στο «Ουζερί Τσιτσάνης», βασισμένη στο βιβλίο του Γ. Σκαμπαρδώνη σε σκηνοθεσία του Μ. Μανουσάκη. Τηλεοπτικά πρωτοεμφανίστηκε στην σειρά «Δέκατη Εντολή» του Π. Κοκκινόπουλου και έκτοτε και σε άλλες σειρές όπως «Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα», «Η Γενιά των 592 ευρώ», «Ένα μήλο την ημέρα», «Σ’ αγαπάω μεν αλλά» κ.ά.
Ως ηθοποιός-τραγουδιστής συνεργάστηκε με τη «Λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης» και σε μουσικές παραστάσεις και δισκογραφικά (με την ηχογράφηση της παράστασης για παιδιά «Όπως στον Πινόκιο» της Κ. Ιγερινού με μουσικές και τραγούδια του Μ. Θεοδωράκη σε σκηνοθεσία Γ. Λαπατά).
Έχει έναν προσωπικό δίσκο με τον τίτλο «ΑΛΒΙΩΝΑ» σε μουσική του συνθέτη Φίλιππου Περιστέρη και στίχους Κώστα Καρυωτάκη, Μάνου Ελευθερίου, Φίλιππου Περιστέρη, Γρηγόρη Χαλιακόπουλου & Χ. Ξένου. Συμμετείχε επίσης στο μουσικό άλμπουμ «3 εποχές» του συνθέτη Γιώργου Κυριάκου, όπου ερμήνευσε την εποχή του «Χειμώνα» (ανέκδοτα τραγούδια σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου). Κατά καιρούς κάνει Live μουσικές εμφανίσεις με την μπάντα του σε μαγαζιά και μουσικούς χώρους στην Αθήνα.
Διδάσκει υποκριτική στην ανώτερη δραματική σχολή Θεάτρου «Έκτη Τέχνη» και είναι λάτρης της καλής μουσικής και της ωραίας παρέας.
Μοναδικά αγαπημένος, ξεχωριστά ταλαντούχος, ιδιαίτερα δοτικός, δραστήριος, θετικός, ακούραστος με την καλή του διάθεση για προσφορά πάντα, απάντησε στο ερωτηματολόγιο της στήλης «Τα Τραγούδια Λένε Πάντα Την Αλήθεια» και τον ευχαριστώ!
Αν η παιδική σας ηλικία ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Θα σας αναφέρω αρχικά δύο τραγούδια από δύο εντελώς διαφορετικούς δίσκους που έχω ως πρώτα ακούσματα στην παιδική μου ηλικία. Το Kuro Siwo από τον «Σταυρό του Νότου» των Θ. Μικρούτσικου-Ν. Καββαδία. (πατέρας πλοίαρχος με ιδιαίτερη αγάπη στο συγκεκριμένο δίσκο) και το «Χάσαμε» από το δίσκο «Η Ελπίδα τραγουδάει Κώστα Χατζή-Με λόγια απλά» σε στίχους Ξενοφώντα Φιλέρη. Επίσης, δύο μουσικές, το βασικό μουσικό θέμα των «Thundercats» από τον Bernard Hoffer καθώς και το βασικό μουσικό θέμα της ταινίας «Superman» από τον John Williams.
Ποιο παιδικό τραγούδι ψιθυρίζετε µέχρι σήµερα;
Δεν θα το ‘λεγα «παιδικό», αλλά υπάρχει με πολλή τρυφερότητα μέσα στο μυαλό και στην ψυχή μου. «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο» των Χατζηνάσιου-Μπουρμπούλη με την υπέροχη Τάνια Τσανακλίδου.
Μπορείτε να θυµηθείτε ποιο βινύλιο ή cd αγοράσατε µε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;
Ήταν δύο θυμάμαι. Ο «Σταυρός του Νότου» που μόλις είχε επανεκδοθεί σε CD (το βινύλιο το είχαμε) και «Τα τραγούδια της χτεσινής μέρας» με τις μοναδικές Χ. Αλεξίου-Δ. Γαλάνη.
Ποιες µουσικές σηµάδεψαν την εφηβεία σας;
Οι μουσικές συνθέσεις και τα τραγούδια των Β. Τσιτσάνη, Μ. Χατζιδάκι, Μ. Θεοδωράκη (που είχα και την τεράστια τιμή και χαρά να γνωρίσω και να συνεργαστώ μαζί του), Θ. Μικρούτσικου, Σ. Ξαρχάκου, Δ. Σαββόπουλου, Σ. Κραουνάκη, Γ. Σπανού, Γ. Χατζηνάσιου κ.α. Από ξένο ρεπερτόριο Beatles, Nick Cave και οι μουσικές για τον κινηματογράφο και κυρίως τα soundtracks του αγαπημένου μου John Williams.
Έχετε κάνει µαθήµατα µουσικής;
Μόνο στα πλαίσια της Δραματικής σχολής.
Φτιάχνατε κασέτες για φίλους και για να φλερτάρετε ή συνήθως ήσασταν ο αποδέκτης τέτοιων συλλογών;
Ήμουν εντελώς ο τύπος που έφτιαχνα κασέτες για τους φίλους ή και για σύντροφο, όπου τα τραγούδια ήταν διαλεγμένα ένα προς ένα και η διαδοχή τους δεν ήταν παρά η «αφήγηση» της ιστορίας που ήθελα να πω στον αποδέκτη.
Συλλέγατε βινύλια ή cd; Τα έχετε κρατήσει;
Βινύλια έχω παρακαταθήκη από τους γονείς μου (ακόμα και πολύ παλιά δισκάκια των 45 στροφών). Επίσης, έχω κρατήσει και όλα μου τα Cds (κάποια είναι και εμβληματικές εκδόσεις με το βιβλιαράκι μέσα όπου περιέχει όλες τις πληροφορίες, στίχους, φωτογραφίες, συντελεστές κλπ).Τα φυλάω ως «ντοκουμέντα».
Υπάρχει µια συναυλία που σας έµεινε αξέχαστη; Θυµάστε την παρέα σας εκεί;
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια συναυλία της Μαρινέλλας (μια ερμηνεύτρια που λατρεύω) στο Κλειστό Ολυμπιακό Στάδιο τον Οκτώβριο του 1999, όπου είχα πάει με τη μητέρα μου.
Αν η εφηβεία σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Μου είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω ένα. Κάποια που μου έρχονται πρώτα στο μυαλό είναι το «Hallelujah» του L. Cohen, το «Αλλιώτικος νόμος» των Μαχαιρίτσα – Δασκαλόπουλου με την Κανελλίδου, «Ο άνθρωπος του κάβου» της Αλεξίου και το «Πάτωμα» των Κραουνάκη-Νικολακοπούλου με την Τάνια.
Όταν ακούτε µουσική λειτουργεί σαν «χαλί» σ’ αυτό που κάνετε ή δίνετε χρόνο και προσοχή µέσα στη µέρα σας αποκλειστικά για µουσική;
Και τα δύο συμβαίνουν. Παίζει μουσική στο σπίτι καθημερινά ως «χαλί», όταν όμως θέλω να επικεντρωθώ δίνω χώρο και χρόνο σε αυτό ακούγοντας τραγούδια, μουσικές, καλλιτέχνες, κάνοντας την έρευνά μου. Απολαμβάνω αυτές τις στιγμές.
Ενηµερωτικό ή µουσικό ραδιόφωνο; Τι ξεχωρίζετε σήµερα;
Αναλόγως την ώρα. Το πρωί περισσότερο ενημερωτικό ραδιόφωνο. Από το μεσημέρι και μετά σχεδόν αποκλειστικά μουσικό ραδιόφωνο. Ραδιόφωνο όμως με μουσικούς παραγωγούς και όχι με έτοιμες λίστες-κονσέρβα.
Όταν ακούτε ραδιόφωνο ψιθυρίζετε τους στίχους; Ποιο ήταν το τελευταίο τραγούδι που το κάνατε;
Σχεδόν πάντα σιγοψιθυρίζω τους στίχους. Το τελευταίο τραγούδι που σιγοψιθύρισα είναι το «Σε πότισα ροδόσταμο» των Μ. Θεοδωράκη και Ν. Γκάτσου.
Όταν βρίσκεστε µε οικείους σας τραγουδάτε;
Για να ‘μαι ειλικρινής αρκετά συχνά. Άλλωστε δίνω και κατά καιρούς κάποιες live εμφανίσεις ως ηθοποιός-τραγουδιστής.
Μπορείτε να µου αναφέρετε ένα τραγούδι που έχετε συνδέσει µε µία ξεχωριστή στιγµή της ζωής σας;
Το τραγούδι «Μανούλα μου» του Μ. Χατζιδάκι σε στίχους Ι. Καμπανέλλη, με το οποίο έδωσα διπλωματικές εξετάσεις στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης Κ. Κουν στο ιστορικό ΥΠΟΓΕΙΟ και με την μητέρα μου παρούσα στο κοινό.
Ποια είναι η σχέση σας µε τα νυχτερινά µαγαζιά της Εθνικής; Έχετε πάει; Σας έχουν πάει;
Δεν έχω πάει δυστυχώς. Θα ‘θελα πολύ την εμπειρία μιας τέτοιας γνήσιας και αυθεντικής «συνάντησης». Η μόνη γνώση που έχω σχετικά, προέρχεται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου «ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ» του μοναδικά υπέροχου Θάνου Αλεξανδρή.
Όταν βγαίνετε για ποτό ή φαγητό, το είδος της µουσικής που παίζει στο µαγαζί πόσο επηρεάζει την επιλογή σας;
Αν βγω για φαγητό μ’ αρέσει η μουσική να ‘ναι «συνοδευτική» μιας όμορφης ήρεμης ατμόσφαιρας. Αν πάω σε ένα μπαρ (πράγμα πια σπάνιο), μ’ αρέσει να «χάνομαι» στις μουσικές και τα τραγούδια.
Κάνατε δώρα βινύλια ή cd; Το κάνετε ακόµα;
Κυρίως cds και βιβλία ήταν τα δώρα μου στους αγαπημένους μου ανθρώπους. Βιβλία συνεχίζω και σήμερα όπως και κάποια συλλεκτικά ή σπάνια cd’s.
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας συνθέτες και στιχουργοί;
Θα μείνω στα πάτρια εδάφη και θα σας αναφέρω από συνθέτες: Β. Τσιτσάνης, Μ. Χατζιδάκις, Μ. Θεοδωράκης, Σ. Ξαρχάκος, Γ. Ζαμπέτας, Μ. Χιώτης, Γ. Σπανός, Θ. Μικρούτσικος, Δ. Σαββόπουλος, Γ. Χατζηνάσιος, Σ. Κραουνάκης, Ν. Αντύπας, Ε. Καραΐνδρου, Τ. Μουσαφίρης και από τους νεότερους Φίλιππος Περιστέρης, Γιώργος Κυριάκος, Μάριος Τσικνής. Από στιχουργούς: Ν. Γκάτσος, Ν. Καββαδίας, Μ. Ελευθερίου, Λ. Νικολακοπούλου, Ε. Παπαγιαννοπούλου, Μ. Κριεζή, Λ. Παπαδόπουλος, Α. Αλκαίος, Λ. Δημοπούλου.
Ξεχωρίζετε κάποιον ερµηνευτή; Υπάρχει κάποια φωνή που σας συγκινεί διαχρονικά;
Πολλοί ερμηνευτές-ερμηνεύτριες με συγκινούν και όλοι διαχρονικά (αναλόγως και με τη διάθεση της στιγμής). Οι: M. Callas, Μαρινέλλα, Β. Μοσχολιού, Σ. Μπέλλου, Χ. Αλεξίου, Δ. Γαλάνη, Τ. Τσανακλίδου, Ε. Βιτάλη, Α. Πρωτοψάλτη, Ε. Δήμου, Τ. Βάνου, Α. Κανελλίδου, Α. Βίσση, Ελπίδα, Γ. Πάριος, Γ. Μαρίνος, Σ. Διονυσίου, Μ.Λίντα, Ν.Μούσχουρη.
Αν το παρόν σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Το «Κάτω από τη Μαρκίζα» των Γ. Σπανού-Μ. Ελευθερίου. Η γνωριμία μου με τον Μ. Ελευθερίου και η συνεργασία μου μαζί του, αποτελεί ορόσημο στη ζωή μου. Την κουβαλάω ως ακριβό φυλαχτό!
Όταν σκέφτεστε ένα τραγούδι έχετε στο µυαλό σας πρώτα τη µελωδία ή τον στίχο;
Νομίζω παράλληλα «τρέχουν» στο μυαλό μου οι στίχοι με τη μελωδία, με ένα μικρό προβάδισμα στον στίχο.
Σας κοίµιζε µε νανουρίσµατα η µητέρα σας; Το έχετε κάνει εσείς ποτέ; (σε παιδιά, σε ανίψια)
Από ότι μου ‘πε η ίδια, ως μωρό γκρίνιαζα πολύ και δεν κοιμόμουν. Τουτέστιν με νανούριζε με αυτοσχέδια τραγούδια και μελωδίες που είχε ανακαλύψει πως στοιχειωδώς με ηρεμούσαν. Εγώ στα ανίψια μου το πρώτο δώρο που τους πήρα ήταν η «ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ» και όταν ήταν να κοιμηθούν έβαζα το cd και σιγοτραγουδούσα από πάνω.
Συµπληρώστε µου τη φράση: Μια µέρα χωρίς µουσική είναι…
Ότι λέει ακριβώς η φράση και ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΜΟΥΣΙΚΗ…
