Η Μαρία Κουγιουμτζή είναι η μικρή κόρη του σπουδαίου συνθέτη μας, Σταύρου Κουγιουμτζή. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε πιάνο, αρμονία και βυζαντινή μουσική. Ασχολείται από μικρή με το τραγούδι, έχοντας στο ενεργητικό της ένα προσωπικό cd από τη Minos EMI με τον τίτλο “Μπορεί να ‘μαι Αγέρας”, σε συνθέσεις του Σταύρου Κουγιουμτζή και σε στίχους του Μιχάλη Μπουρμπούλη, Λευτέρη Παπαδόπουλου και Φίλιππου Γράψα.
Έχει κάνει πολλές live εμφανίσεις και έχει βρεθεί πάνω στην σκηνή με κορυφαία ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, με ξεχωριστή στιγμή στο Ηρώδειο δίπλα στον Γιώργο Νταλάρα, ερμηνεύοντας μοναδικά το “Θα ‘ταν 12 του Μάρτη”.
Ξεχωριστή με μελαγχολική χροιά και με γνώση κι επίγνωση του τί ερμηνεύει κι αυτό βέβαια τα διδάχτηκε δίπλα στον πατέρα της που ήταν ο καλύτερος δάσκαλος στο καλό ελληνικό τραγούδι.
Σήμερα έχει γενέθλια και της ευχόμαστε ολόψυχα Χρόνια Πολλά και ό,τι επιθυμεί!
Αν η παιδική σας ηλικία ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
“Τρέχει, τρέχει, τρέχει το νερό…” του Νίκου Γκάτσου σε μουσική Δημήτρη Παπαδημητρίου.
Ποιο παιδικό τραγούδι ψιθυρίζετε µέχρι σήµερα;
”Παίζουν μπάλα τα χταπόδια και με τα 8 τους πόδια!”
Μπορείτε να θυµηθείτε ποιο βινύλιο ή cd αγοράσατε µε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;
Guns N’ Roses – “Appetite For Destruction”.
Ποιες µουσικές σηµάδεψαν την εφηβεία σας;
Ο Mozart γιατί όταν ήμουν 8 τον ανακάλυψα και συνόδεψε την εφηβεία μου. Κυρίως όμως οι Κατσιμίχα, που συντάραξαν την ψυχή μου με τα νέα δεδομένα μουσικής που δημιούργησαν . Εννοείται δεν είχα συνομίλικη παρέα, με τέτοιες επιλογές.
Έχετε κάνει µαθήµατα µουσικής;
Και ναι και όχι. Ήμουν τρομερά ανυπόμονη και βαριόμουν γρήγορα. Έφτασα μετά από 9 χρόνια πιάνου, σε πολύ καλό επίπεδο. Έπαθα όμως τενοντίτιδα, έπρεπε να το αφήσω για κάποιους μήνες κι όταν επανήλθα, το παράτησα. Έκανα αρμονία και 4 μήνες πριν το πτυχίο βαρέθηκα γιατί έπρεπε να αποστηθίσω ένα βιβλίο ιστορίας. Για δύο χρόνια έκανα ιδιαίτερα βυζαντινής μουσικής. Έφυγε ο δάσκαλός μου 2 μήνες για δουλειά κι όταν επέστρεψε, εγώ είχα ήδη τελειώσει με τα μαθήματα.
Φτιάχνατε κασέτες για φίλους και για να φλερτάρετε ή συνήθως ήσασταν ο αποδέκτης τέτοιων συλλογών;
Δεν το έκανα ποτέ. Θυμάμαι όμως, πως στα ταξίδια μας για διακοπές από Αθήνα στη Θεσσαλονίκη, ο μπαμπάς έμπαινε στο αυτοκίνητο, με 5-6 κασέτες που είχε ετοιμάσει για το δρόμο.
Συλλέγατε βινύλια ή cd; Τα έχετε κρατήσει;
Έχω κρατήσει όλα τα βινύλια και τα cds που είχα αγοράσει αλλά και όλη τη δισκοθήκη του Σταύρου.
Υπάρχει µια συναυλία που σας έµεινε αξέχαστη; Θυµάστε την παρέα σας εκεί;
Η πρώτη συναυλία του πατέρα μου στο Λυκαβηττό μαζί με το Γιώργο (Νταλάρα). Ήμουν 8 και για πρώτη φορά, τις μουσικές και τα λόγια που άκουγα σπίτι, άκουσα να τα τραγουδάνε χιλιάδες άνθρωποι. Τότε επιτέλους, κατάλαβα τί δουλειά, έκανε ο πατέρας μου.
Αν η εφηβεία σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
“Κορίτσια της συγγνώμης” του Χάρη και του Πάνου.
Όταν ακούτε µουσική λειτουργεί σαν «χαλί» σ’ αυτό που κάνετε ή δίνετε χρόνο και προσοχή µέσα στη µέρα σας αποκλειστικά για µουσική;
Ποτέ σα χαλί. Μόνο συνειδητά θα ακούσω μουσική και δε θα κάνω τίποτε άλλο.
Ενηµερωτικό ή µουσικό ραδιόφωνο; Τι ξεχωρίζετε σήµερα;
Δεν ακούω ραδιόφωνο. Δεν έχω εδώ και 15 χρόνια. Είναι σα να ξέρω, ποιό τραγούδι θα μπει μετά από ποιό. Καμία έκπληξη, καμία χαρά.
Όταν ακούτε ραδιόφωνο ψιθυρίζετε τους στίχους; Ποιο ήταν το τελευταίο τραγούδι που το κάνατε;
Αν άκουγα ραδιόφωνο, θα είχα και απάντηση!
Όταν βρίσκεστε µε οικείους σας τραγουδάτε;
Όχι, ποτέ. Μόνο με την αδερφή μου αναπαριστούμε αστεία ντουέτα και γελάμε!
Μπορείτε να µου αναφέρετε ένα τραγούδι που έχετε συνδέσει µε µία ξεχωριστή στιγµή της ζωής σας;
“Θα ‘ταν 12 του Μάρτη”…
Ποια είναι η σχέση σας µε τα νυχτερινά µαγαζιά της Εθνικής; Έχετε πάει; Σας έχουν πάει;
Δε μ’ έχουν πάει, μ’ έχουν σύρει σχεδόν. Στο πρώτο μισάωρο ένιωσα πως, ή θα πάθω κατάθλιψη, ή θα μαζέψω υλικό για να γράψω βιβλίο! Νίκησε το πρώτο.
Όταν βγαίνετε για ποτό ή φαγητό, το είδος της µουσικής που παίζει στο µαγαζί πόσο επηρεάζει την επιλογή σας;
Για να μην ειμαι απόλυτη, θα πω 90 τοις εκατό. Προτιμώ το μέτριο φαγητό ακούγοντας ωραία μουσική, παρά το καλό φαγητό “παρέα” με κακή μουσική.
Κάνατε δώρα βινύλια ή cd; Το κάνετε ακόµα;
Κάνω δώρο βυνίλια και cds ακόμα, μόνο σε πολύ σημαντικούς για μένα ανθρώπους.
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας συνθέτες και στιχουργοί;
Χατζιδάκις, Καλδάρας, Λοΐζος, Τσιτσάνης και…Mozart!, ο οποίος δεν ξέρω αν πιάνεται…Από στιχουργούς Νίκος Γκάτσος, Μάνος Ελευθερίου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Λίνα Νικολακοπούλου.
Ξεχωρίζετε κάποιον ερµηνευτή; Υπάρχει κάποια φωνή που σας συγκινεί διαχρονικά;
Μοναδικός για μένα είναι ο Freddie Mercury. Ξεχωριστός για μένα, είναι ο Γιώργος (Νταλάρας). Με τη φωνή του μεγάλωσα και είναι πολλές οι στιγμές που τη χρειάζομαι. Είναι η φωνή που αγαπώ περισσότερο.
Αν το παρόν σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Το ”Τίποτα δεν πάει χαμένο”…
Όταν σκέφτεστε ένα τραγούδι έχετε στο µυαλό σας πρώτα τη µελωδία ή τον στίχο;
Είναι θέμα στιγμής.
Σας κοίµιζε µε νανουρίσµατα η µητέρα σας; Το έχετε κάνει εσείς ποτέ; (σε παιδιά, σε ανίψια)
Δε χρειάστηκε γιατί πάντα, από μωρό, κοιμόμουν με τις μελωδίες που χάιδευε ο μπαμπάς στο πιάνο. Κι εγώ κάποιες φορές νανούρισα την ανιψιά μου την Χριστίνα όταν ήταν μωρό.
Συµπληρώστε µου τη φράση: Μια µέρα χωρίς µουσική είναι…
Μια μέρα ταινίες!