Η Ηρώ Σαΐα είναι η ερμηνεύτρια-αηδόνι της νέας γενιάς. Αν και είναι πολλά χρόνια στο τραγούδι, αυτό δεν της έχει αφαιρέσει τίποτα από τη δροσιά, την καλή πάντα διάθεσή και την εργατικότητα των πρώτων χρόνων…
Έχει τραγουδήσει τα πάντα με ευκολία, με την χαρακτηριστική κι ευέλικτη φωνή της, από παραδοσιακά, λαϊκά, ρεμπέτικα, ελαφρά, μέχρι ποπ, ροκ, jazz. Δυναμικά και καθηλωτικά, χωρίς να κάνει επίδειξη των φωνητικών δυνατοτήτων της, όπως συναντάμε συχνά πυκνά τα τελευταία χρόνια σε ερμηνευτές που χάνουν το συναίσθημα του τραγουδιού, αφοσιωμένοι μόνο στη φωνή. Η Ηρώ Σαΐα είναι ολόφωτη πάνω στη σκηνή. Είτε εμφανίζεται στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, είτε σε μουσική ή θεατρική σκηνή. Ο σεβασμός της για την τέχνη που υπηρετεί είναι ίδιος σε όλους τους χώρους κι αυτό κάνει ξεχωριστό έναν μεγάλο καλλιτέχνη.
1. Αν η παιδική σας ηλικία ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
”Ενα πρωινό η Παναγιά μου…”
”Πέρα στους πέρα κάμπους…”
”Ένα το χελιδόνι…”
2. Ποιο παιδικό τραγούδι ψιθυρίζετε µέχρι σήµερα;
«Γεια σου κύριε Μενεξέ» ( Ελύτης – Λάγιος)
Ένα τραγούδι που το είχα στ’ αυτιά μου από παιδί, το έχω τραγουδήσει και σε εμφανίσεις μου και το ξέρουν και το τραγουδούν και τα παιδιά μου. Με τη φωνή της Ελένης Βιτάλη φυσικά η πρώτη εκτέλεση.
3. Μπορείτε να θυµηθείτε ποιο βινύλιο ή cd αγοράσατε µε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;
Θυμάμαι ανέβαινα μια φορά την εβδομάδα από την Κόρινθο στην Αθήνα για να κάνω μαθήματα φωνητικής στο Εθνικό Ωδείο. Όταν είχα χρόνο, περνούσα από τα δισκοπωλεία metropolis που υπήρχαν τότε και αγόραζα ό,τι μπορούσα και ό,τι μου επέτρεπε το χαρτζιλίκι μου .
Κάποιοι από αυτούς τους δίσκους ήταν το «Μη φοβάσαι τη φωτιά» του Δ.Παπαδημητρίου και της Λ.Νικολακοπούλου , «Της αγάπης Γερακάρης» του Θ.Παπακωνσταντίνου και το «Ρεμπέτικο» του Σ.Ξαρχάκου και του Ν. Γκάτσου.
4. Ποιες µουσικές σηµάδεψαν την εφηβεία σας;
Στην αρχή τα εμπορικά – ποπ τραγούδια της εποχής , μετά άκουσα αρκετή ροκ ( Βlack Sanbath , Deep purple , Scorpions ) και προς το τέλος της εφηβείας άρχισα να ακούω τα τραγούδια της «σχολής της Θεσσαλονίκης» ( Μάλαμα, Περίδη, Θ.Παπακωνσταντίνου κλπ).
5. Έχετε κάνει µαθήµατα µουσικής;
Ξεκίνησα μαθήματα σύγχρονου τραγουδιού στο Εθνικό Ωδείο με καθηγήτρια τη Μαίρη Δαλάκου και αργότερα με τον Αντώνη Armani.
6. Φτιάχνατε κασέτες για φίλους και για να φλερτάρετε ή συνήθως ήσασταν ο αποδέκτης τέτοιων συλλογών;
Ως κοριτσάκι μου άρεσε περισσότερο να μου προσφέρουν τέτοια δώρα και ευτυχώς γιατί έτσι έμαθα και άλλα είδη μουσικής από αυτά που άκουγα εγώ . Έγραφα όμως σε κασέτες , για προσωπική μου χρήση , τραγούδια από ραδιοφωνικές εκπομπές των τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών που κάποιες ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσες.
7. Συλλέγατε βινύλια ή cd; Τα έχετε κρατήσει;
Και βέβαια! Όλα! Είναι μέρος της μουσικής μου -και όχι μόνο – ζωής . Κάθε cd ή βινύλιο έχει και μια ιστορία οπότε φυσικά και τα κρατάω.
8. Υπάρχει µια συναυλία που σας έµεινε αξέχαστη; Θυµάστε την παρέα σας εκεί;
Θυμάμαι τη συναυλία του Σταύρου Ξαρχάκου με την Αγνή Μπάλτσα στο Ηρώδειο το 2008 αν θυμάμαι καλά.
Δυο φοβεροί καλλιτέχνες να παίρνουν φωτιά στη σκηνή και να δίνουν ανυπέρβλητες ερμηνείες!
Θυμάμαι την Άλκηστη Πρωτοψάλτη στο Θώδειο στάδιο Λουτρακίου τον Αύγουστο του 1998, στην παράσταση «Σαν ηφαίστειο που ξυπνά» . Μαγικά όλα! Η παρέα μου ήταν το αγόρι που είχα τότε και φυσικά κάποιοι φίλοι.
9. Αν η εφηβεία σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
«Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει» (Στίχοι: Γιάννης Τσατσόπουλος, Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας)
10. Όταν ακούτε µουσική λειτουργεί σαν «χαλί» σ’ αυτό που κάνετε ή δίνετε χρόνο και προσοχή µέσα στη µέρα σας αποκλειστικά για µουσική;
Φυσικά, η μουσική μπορεί να χαρακτηρίσει στιγμές, ώρες, περιόδους της ζωής μου.
11. Ενηµερωτικό ή µουσικό ραδιόφωνο; Τι ξεχωρίζετε σήµερα;
Δυστυχώς έτσι όπως έχει καταντήσει το ραδιόφωνο σήμερα με το playlist δεν ακούω τόσο όσο παλιότερα. Σίγουρα όμως το κρατικό ραδιόφωνο εξακολουθεί να κρατάει υψηλό επίπεδο. Και φυσικά ορισμένοι παραγωγοί στον Μελωδία που επιλέγουν τραγούδια εκτός λίστας.
12. Όταν ακούτε ραδιόφωνο ψιθυρίζετε τους στίχους; Ποιο ήταν το τελευταίο τραγούδι που το κάνατε;
Φυσικά ! Αρκεί βέβαια να γνωρίζω το τραγούδι και να μ´ αρέσει.
Χθες ακούγοντας τις αδερφές Χατζηδάκη στο ραδιόφωνο τραγουδούσα κι εγώ μαζί τους την «Μπρατσέρα».
13. Όταν βρίσκεστε µε οικείους σας τραγουδάτε;
Αν η στιγμή το φέρει φυσικά θα τραγουδήσω. Με οικείους και χωρίς οικείους . Το τραγούδι είναι έκφραση για εμένα και οπότε αισθάνομαι την ανάγκη τραγουδάω.
14. Μπορείτε να µου αναφέρετε ένα τραγούδι που έχετε συνδέσει µε µία ξεχωριστή στιγµή της ζωής σας;
Θυμάμαι τη θεία φωνή της Μαρινέλλας να τραγουδάει στο γάμο μας «πάρε το δαχτυλίδι μου που γράφει τ ´ όνομά μου». Ήταν πράγματι συγκινητικό , ακόμα έχω τη στιγμή ζωντανή μέσα μου.
15. Ποια είναι η σχέση σας µε τα νυχτερινά µαγαζιά της Εθνικής; Έχετε πάει; Σας έχουν πάει;
Με έχουν πάει πολύ παλιότερα και ομολογώ πως ήταν εμπειρία…!
16. Όταν βγαίνετε για ποτό ή φαγητό, το είδος της µουσικής που παίζει στο µαγαζί πόσο επηρεάζει την επιλογή σας;
Τεράστιο ρόλο . Δεν είναι όλες οι μουσικές για όλες τις ώρες…
17. Κάνατε δώρα βινύλια ή cd; Το κάνετε ακόµα;
Παλιότερα πιο συχνά . Και τελευταία όμως έχω επιλέξει κατά καιρούς να κάνω δώρο ιδιαίτερες δουλειές που κυκλοφορούν σε μορφή βινυλίου.
18. Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας συνθέτες και στιχουργοί;
Είναι πάρα πολλοί , δεν υπάρχει άλλωστε συνθέτης ή στιχουργός που να μην αγαπώ έστω και ένα του τραγούδι.
19. Ξεχωρίζετε κάποιον ερµηνευτή; Υπάρχει κάποια φωνή που σας συγκινεί διαχρονικά;
Η φωνή της Μαρίκας Νίνου, της Ελένης Βιτάλη, της Χ. Αλεξίου, της Β. Μοσχολιού, της Νταντωνακη… Και τόσων ακόμα… Η χώρα μας είχε και έχει ωραίες ερμηνεύτριες και ερμηνευτές.
20. Αν το παρόν σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Το «Μη σε νοιάζει» ( Θ. Μικρούτσικος – Λ. Νικολακοπούλου).
21. Όταν σκέφτεστε ένα τραγούδι έχετε στο µυαλό σας πρώτα τη µελωδία ή τον στίχο;
Και τα δύο πάντα.
22. Σας κοίµιζε µε νανουρίσµατα η µητέρα σας; Το έχετε κάνει εσείς ποτέ; (σε παιδιά, σε ανίψια)
Όχι, δε θυμάμαι τη μαμά μου να με νανουρίζει , όμως εγώ τα παιδιά μου σίγουρα τα έχω νανουρίσει πολλές φορές ακόμα και με αυτοσχέδια τραγούδια που μου έρχονται εκείνη την ώρα.
23. Συµπληρώστε µου τη φράση: Μια µέρα χωρίς µουσική είναι…
Μια ασπρόμαυρη μέρα.
