Ο Δημήτρης Κανέλλος διανύει μία σημαντική πορεία στο ελληνικό πεντάγραμμο έχοντας ξεχωρίσει με τη γνήσια λαϊκή χροιά του και τις προσεγμένες συνεργασίες του με τους μεγάλους συνθέτες και στιχουργούς του ελληνικού τραγουδιού.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νίκαια του Πειραιά και με πολλή δουλειά, πείσμα και επιμονή, βρέθηκε να τραγουδά δίπλα στον Δημήτρη Μητροπάνο, την Πόλυ Πάνου, την Ελένη Βιτάλη, την Γλυκερία με την οποία συμπορεύτηκε σε συναυλίες και νυχτερινά κέντρα για μεγάλο διάστημα και άλλους σημαντικούς ερμηνευτές.
Μετά την επιτυχημένη καλοκαιρινή του περιοδεία σε διάφορες γωνιές της Ελλάδας, o εξαιρετικός τραγουδιστής Δημήτρης Κανέλλος ξεκινάει τις χειμερινές εμφανίσεις του από τη Μουσική Σκηνή Σφίγγα, την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου, σε μια όμορφη βραδιά όπου θα ακουστούν γνωστές λαϊκές επιτυχίες μεγάλων συνθετών ταξιδεύοντας μας με την μελωδική φωνή του.
Αν η παιδική σας ηλικία ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Το τραγούδι «Τα βιώματά μου» που τραγούδησε ο Στελλάρας (ένας είναι ο Στέλιος).
Ποιο παιδικό τραγούδι ψιθυρίζετε μέχρι σήµερα;
Δε τραγούδησα ποτέ παιδικό τραγούδι. Με λαϊκά τραγούδια μεγάλωσα.
Μπορείτε να θυµηθείτε ποιο βινύλιο ή cd αγοράσατε µε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;
Το cd που αγόρασα με το πρώτο μου χαρτζιλίκι ήταν ο δίσκος «Τραγουδώ» του Στέλιου, όπως επίσης και το πρώτο cd που μου έκαναν δώρο ήταν του Αντώνη Βαρδή, με τίτλο «Είμαι στους απέξω». Εννοείται πως τα έχω ακόμα στη δισκοθήκη μου.
Ποιες µουσικές σηµάδεψαν την εφηβεία σας;
Επειδή από τα έντεκά μου χρόνια ήδη είχα ξεκινήσει να κάνω μαθήματα μπουζουκιού και θεωρία μουσικής στο Πνευματικό Κέντρο της Νίκαιας, τα ακούσματά μου ήταν για ακόμα μια φορά τα λαϊκά τραγούδια.
Ζαμπέτας, Χιώτης, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις κ.α ήταν κάποιοι από τους συνθέτες πάνω στους οποίους μελετούσα και έκανα τα πρώτα μου μουσικά μαθήματα.
Έχετε κάνει µαθήµατα µουσικής;
Ξεκίνησα στα έντεκα μου στο Πνευματικό Κέντρο της Νίκαιας θεωρητικά μαθήματα μουσικής και αρμονία στην πορεία. Το μουσικό όργανο πάνω στο οποίο έκανα τα πρώτα μου «βήματα» ήταν το μπουζούκι. Έπειτα επειδή κάποιοι παλιοί τραγουδιστές μου είπαν πως είχα καλή φωνή πήγα στο Εθνικό ωδείο στην πλατεία Βάθης, στην τάξη του σύγχρονου τραγουδιού, με δασκάλα την λατρεμένη μου Άννα Διαμαντοπούλου, όπου ολοκλήρωσα και τις σπουδές μου πάνω στη φωνητική.
Φτιάχνατε κασέτες για φίλους και για να φλερτάρετε ή συνήθως ήσασταν ο αποδέκτης τέτοιων συλλογών;
Έφτιαχνα κασέτες για να μελετήσω στο μπουζούκι τα τραγούδια που ήθελα. Όπως ξέρουν πολλοί τότε για να ακούσεις τραγούδια έπρεπε να ζητήσεις απ’ τα δισκοπωλεία να στα γράψουν σε κασέτες. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Για να φλερτάρουμε ανακαλύπταμε άλλους τρόπους πιο άμεσους και αποτελεσματικούς. Χα χα!
Συλλέγατε βινύλια ή cd; Τα έχετε κρατήσει;
Ως επί το πλείστον αγόραζα cd. Πικ απ δυστυχώς δεν είχαμε. Ήταν ακριβό σπορ για μας τότε αυτό. Εδώ και cd για να μπορέσω να αγοράσω, μάζευα χρήματα καμιά βδομάδα. Και ναι, εννοείται πως τα έχω κρατήσει.
Υπάρχει µια συναυλία που σας έµεινε αξέχαστη; Θυµάστε την παρέα σας εκεί;
Είχαμε πάει με κάτι φίλους στο Κατράκειο θέατρο(είναι σχεδόν δίπλα από το σπίτι μου), σε μια συναυλία του Νίκου Παπάζογλου. Θυμάμαι, επειδή δεν είχαμε χρήματα να πάρουμε εισιτήρια μπήκαμε παράνομα πάνω, απ’ τους βράχους του θεάτρου. Ένα από κείνα τα φιλαράκια μου που πήγαμε τότε σε εκείνη τη συναυλία δυστυχώς δεν ζει πια. Ο Πέτρος Γιάμαλης. Φίλος-αδερφός. Σκοτώθηκε στην εργασία του σε ένα δυστύχημα στα τρένα.
Αν η εφηβεία σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Επιμένω. «Τα βιώματα μου» του Στέλιου.
Όταν ακούτε µουσική λειτουργεί σαν «χαλί» σ’ αυτό που κάνετε ή δίνετε χρόνο και προσοχή µέσα στη µέρα σας αποκλειστικά για µουσική;
Ακούω μουσική ως επί το πλείστον για να μελετήσω καινούργια τραγούδια. Δυστυχώς δεν υπάρχει χρόνος πια να ακούσω μουσική για να χαλαρώσω ή να διασκεδάσω.
Ενηµερωτικό ή µουσικό ραδιόφωνο; Τι ξεχωρίζετε σήµερα;
Κυρίως ενημερωτικό.
Όταν ακούτε ραδιόφωνο ψιθυρίζετε τους στίχους; Ποιο ήταν το τελευταίο τραγούδι που το κάνατε;
Αν είναι κάποιο τραγούδι που έχω να ακούσω καιρό στο ραδιόφωνο ναι, τραγουδάω από πάνω του. Νομίζω πως ήταν το «Ξημερώνει» που έχει πει η Χαρούλα του Βαρδή.
Όταν βρίσκεστε µε οικείους σας τραγουδάτε;
Μόνο αν μου το ζητήσουν επίμονα. Γενικά στις παρέες μου δε τραγουδάω.Νιώθω λιγάκι άβολα.
Μπορείτε να µου αναφέρετε ένα τραγούδι που έχετε συνδέσει µε µία ξεχωριστή στιγµή της ζωής σας;
Το τραγούδι «Μια παλιά φωτογραφία» του Θάνου, που είχα τη τύχη να το συμπεριλάβω και σε μια δισκογραφική μου δουλειά. Το έχω συνδέσει με μια όχι και τόσο χαρούμενη περίοδο της ζωής μου. Με έναν χωρισμό.
Ποια είναι η σχέση σας µε τα νυχτερινά µαγαζιά της Εθνικής; Έχετε πάει; Σας έχουν πάει;
Δεν έχω πάει απλά, έχω δουλέψει για πολλά χρόνια στα μπουζουξίδικα της επαρχίας και της Εθνικής πριν να ακολουθήσω έναν ας πούμε πιο ποιοτικό δρόμο στο τραγούδι. Μεγάλο σχολείο αυτοί οι χώροι από κάθε άποψη.
Όταν βγαίνετε για ποτό ή φαγητό, το είδος της µουσικής που παίζει στο µαγαζί πόσο επηρεάζει την επιλογή σας;
Την επηρεάζει πολύ. Όταν πάμε για φαγητό επιλέγω κάτι ήρεμο και χαλαρό σε μουσική υπόκρουση προκειμένου να πέσουν κι οι παλμοί της καθημερινότητας. Είναι κάτι που το χρειάζομαι τη δεδομένη στιγμή.
Κάνατε δώρα βινύλια ή cd; Το κάνετε ακόµα;
Παλιά ναι έκανα, κυρίως cd. Τώρα πλέον όχι, δεν έχει τύχει. Αν θα έκανα νομίζω πως θα ήταν κάποιο συγκεκριμένο βινύλιο σε κάποιους φίλους που παραμένουν λάτρεις του είδους.
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας συνθέτες και στιχουργοί;
Είναι πάρα πολλοί. Έχω τη χαρά με κάποιους απ’ αυτούς να έχω επίσης συνεργαστεί.
Θάνος Μικρούτσικος, Μίμης Πλέσσας, Γιάννης Σπανός, Στέφανος Κορκολής, Μίλτος Πασχαλίδης, Γιώργος Χατζηνάσιος κ.α. Από στιχουργούς Άλκης Αλκαίος, Νίκος Μωραΐτης, Δημήτρης Χριστοδούλου, Φώντας Λάδης κ.α. Είναι ατέλειωτη η λίστα.
Ξεχωρίζετε κάποιον ερµηνευτή; Υπάρχει κάποια φωνή που σας συγκινεί διαχρονικά;
Ο Στέλιος Καζαντζίδης ακόμα και τώρα όταν τον ακούω μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο από τη συγκίνηση. Υπήρξα πολύ τυχερός επειδή εδώ στις γειτονιές της Νίκαιας είχα την τύχη να τον γνωρίσω. Δεν υπάρχουν λόγια ειλικρινά για να εκφράσω τον θαυμασμό μου για τον Στέλιο.
Αν το παρόν σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Δε θα επιμείνω στο «Τα βιώματα μου» για να μη γίνω κουραστικός και βαρετός. Θα έλεγα το «Όσα ονειρευτήκαμε» που με προίκισε ο Θάνος Μικρούτσικος λίγο πριν φύγει απ’ τη ζωή σε στίχους του Άλκη Αλκαίου.
Όταν σκέφτεστε ένα τραγούδι έχετε στο µυαλό σας πρώτα τη µελωδία ή τον στίχο;
Για να μου μείνει ένα τραγούδι στο μυαλό σημαίνει πως με έχει κεντρίσει πρώτα και κύρια η μελωδία, κι εννοείται έπειτα κι ο στίχος.
Σας κοίµιζε µε νανουρίσµατα η µητέρα σας; Το έχετε κάνει εσείς ποτέ; (σε παιδιά, σε ανίψια)
Η Μάνα μου όχι δε μας νανούριζε αλλά όταν μαγείρευε ναι τραγουδούσε κυρίως νησιώτικα, μιας κι η ίδια είναι από νησί, την Κάρπαθο. Ναι, την κόρη μου τις μέρες που την είχα(μιας και είμαι χωρισμένος), όταν ήταν μικρούλα, πολλές φορές για να την κοιμίσω, της τραγουδούσα και της έπαιζα και κιθάρα.
Συµπληρώστε µου τη φράση: Μια µέρα χωρίς µουσική είναι…
Είναι μια μέρα χωρίς ελπίδα.