Ο Δημήτρης Χαβρές, γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης τον Ιούλιο του 1975 κι όλα άρχισαν στα μαθητικά του χρόνια, όταν ως μαθητής της Α΄ Λυκείου απέσπασε το 1ο βραβείο στο Παγκρήτιο φεστιβάλ Θεάτρου, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, παίζοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Πεισθέταιρου στις Όρνιθες του Αριστοφάνη, γεγονός που αποτέλεσε το εφαλτήριο του στην απόφαση του να ακολουθήσει σπουδές υποκριτικής!
Απέσπασε υποτροφία από τον ίδιο τον Βασίλη Διαμαντόπουλο το 1994 για σπουδές στο Θεατρικό Εργαστήρι του, «Βασίλης Διαμαντόπουλος» όπου διδάχτηκε τις βασικές αρχές που διέπουν την υποκριτική τέχνη, και συνέχισε τις σπουδές του το 1996 στην ανώτερη δραματική Σχολή Βεάκη.
Μετά την αποφοίτηση εξειδικεύτηκε για έναν επιπλέον χρόνο πάνω στην δραματοθεραπεία για παιδιά αλλά και για ενήλικες, εμπλουτίζοντας αυτό το κομμάτι με επιπλέον σεμινάρια στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
Από το 1998 ασκεί το επάγγελμα του ηθοποιού στο Θέατρο, την Τηλεόραση και τον Κινηματογράφο.
Aπό την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου, στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου ARROYO, θα ερμηνεύει τον μονόλογο ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ 2 της Ευσταθίας, -έντεκα χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση-, σε σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου.
Αν η παιδική σας ηλικία ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Είμαι γεννημένος και αναθρεμμένος στα Χανιά της Κρήτης! Δεν είμαι δηλαδή Κρητικός μόνο στην καταγωγή, έχω ζήσει στα Χανιά μέχρι που τελείωσα το Λύκειο και διατηρώ αναλλοίωτη τη σχέση μου με το νησί μου! Η Κρητική μουσική, οι μαντινάδες και ο έμμετρος λόγος, κυλάει στο αίμα μου! Ο θείος μου ο Γιώργος Χαβρές, είναι ακόμη χορωδός! Η φωνή του Ξυλούρη, ηχεί και συνταράσει την ψυχή μου! …και φυσικά μιλάω για τα Κρητικά τραγούδια που τραγούδησε… πριν το Μαρκόπουλο, πριν ανέβει στην Αθήνα! Ο προπάππους μου ο Χαράλαμπος Χαβρές, αν και αγράμματος είχε έμφυτο ταλέντο στις μαντινάδες και είχε γράψει και βιβλίο! Δυσκολεύομαι να διαλέξω ένα… μμμμ εδώ σε θέλω! Για πες το Γιάννη! Αρισμαροβιτσόβεργα!!! Χαχαχαχα!
Ποιο παιδικό τραγούδι ψιθυρίζετε µέχρι σήµερα;
Ο Πραματευτής φυσικά!
Κουβαρίστρες, βελονάκια, ψιλολόγια ένα σωρό, πήρα δρόμους και σοκάκια, την αγάπη μου να βρω.
Του Κώστα Μουντάκη! Δεν είναι παιδικό τραγούδι βέβαια όπως το εννοείς, αλλά στην Κρήτη, ο Ξυλούρης είναι ο Αρχάγγελος μας!!! Όταν κυκλοφόρησε από τα «Ερωτικά» του, πρέπει να ήμουν 2 χρονών!
Μπορείτε να θυµηθείτε ποιο βινύλιο ή cd αγοράσατε µε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;
Βινύλιο 45 στροφών θα ήταν σίγουρα! Αλλά και POLICE – Synchronicity, Every Breath You Take!
Ποιες µουσικές σηµάδεψαν την εφηβεία σας;
Στα τέλη της δεκαετία του 80΄τελείωνα το δημοτικό, έως και τα 90΄ οι μουσικές είναι θεωρητικά της εποχής μας, οι Police, οι Duran Duran, οι Wham, οι Depeche Mode, ακούγαμε και Rolling Stones & Beatles & Doors… ακόμη & Sinatra, άκουγα και jazz και χαίρομαι που η γενιά των εφήβων συμμαθητών της κόρης μας της Ελισάβετ, ως παιδιά μουσικού σχολείου, ακούνε και κομμάτια της εποχής μας και πιο παλιά!
Έχετε κάνει µαθήµατα µουσικής;
Δυστυχώς όχι, δεν με φανταζόμουν ποτέ ως μουσικό, όμως η Αζίμα η γυναίκα μου, μου λέει πολύ συχνά, δεν μπορούσες να παίζεις ένα πιάνο; Μια κιθάρα έστω;! Αν σκεφτείς, ότι στο σπίτι μας, το σαλόνι μας έχει μετατραπεί σε studio της Ελισάβετ που έχει μέχρι και στυμμένα drums, γιατί είναι μουσικός… ίσως τελικά να έχω κάποια ελπίδα. Γιατί όχι, άλλωστε νέος είμαι ακόμη! Φλερτάρω λίγο στην ιδέα του άσπρο/μαύρο των πλήκτρων στο κλασικό πιάνο της! Άσε που μας έφερε και μια Κρητική Λύρα τώρα! Βρε λες!
Φτιάχνατε κασέτες για φίλους και για να φλερτάρετε ή συνήθως ήσασταν ο αποδέκτης τέτοιων συλλογών;
Εεεεε μα φυσικά! Είμαστε επίσης η γενιά που κυκλοφόρησαν τα πρώτα διπλά κασετόφωνα εγγραφής, τα πρώτα διπλά cd player… Φυσικά! Όλοι έχουμε γράψει τα soundtrack’s της ζωής μας! Είναι ένα παιχνιδιάρικο πάρε δώσε, ένας ωραίος τρόπος να πεις, αυτά που θέλεις να πεις και δεν τα λες! Φυσικά προηγούνται οι κασέτες, που με το στυλό, γυρνάγαμε τα στρογγυλά δοντάκια, προσπαθώντας να φτιάξουμε την ταινία τους που όλο ξετυλιγόταν και χαλούσε.
Συλλέγατε βινύλια ή cd; Τα έχετε κρατήσει;
Όλα τα χαρτζιλίκια, όλα τα λεφτά από κάλαντα… ο πήλινος κουμπαράς γουρουνάκι, γινόντουσαν κασσέτες αρχικά, π.χ Duran Duran Wild Boys, βινύλια μετά, Police, Queen, στο πικάπ που είχε φέρει ο μπαμπάς μου από την Ιαπωνία, που ήταν με αποσπόμενα ηχεία και το έχω ακόμη από τη δεκαετία του 80΄μαζί με ένα χαρτονόμισμα, ως αναμνηστικό δώρο από τα ταξίδια του μπαμπά, όταν δούλεψε στα καράβια για ένα φεγγάρι…και μετά, φυσικά CD! Αυτό λέω στην κόρη μας την Ελισάβετ, ότι εμείς τότε για να ακούσουμε τα κομμάτια των καλλιτεχνών που γουστάραμε, χρειαζόντουσαν χρήματα! Δεν υπήρχαν όλες αυτές οι πλατφόρμες! Ενημερωνόμασταν, από περιοδικά, εκπομπές τύπου «Μουσικόραμα» και ευτυχώς ο μπαμπάς ενός φίλου αγόραζε Billboard!!!! Θυμάμαι όταν πια μπορούσαμε να δούμε MTV πόσο απίθανο μας φαινόταν!!!
Υπάρχει µια συναυλία που σας έμεινε αξέχαστη; Θυμάστε την παρέα σας εκεί;
Ναι! Η πρώτη φορά που ήρθε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στα Χανιά!!! Είχαμε πάει οικογενειακώς!!!
Αν η εφηβεία σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Χανιά, μεγάλα καλοκαίρια, νυχτερινά μπάνια, σουβλάκια, πολλά beach party,ακούγαμε τα πάντα, αλλά το σήμα κατατεθέν ήταν ο Michael Jackson, που δεν αποτέλεσε μόνο hit για τις ντισκοτέκ και τα πάρτι της εποχής, αλλά και μία νέα εποχή για τα βιντεοκλίπ! Η αλήθεια είναι ότι η κολλητή φίλη μου,η Ελένη, τον λάτρευε και έτσι ακούγαμε τα άπαντα, γιατί φυσικά, τα είχε όλα!!!!! Αν όμως η εφηβεία μου ήταν ένα κομμάτι… τότε θα ήταν Prodigy που μόλις είχαν σκάσει μύτη στα 90΄ με το Voodoo People! Όρισαν την ηλεκτρονική μουσική που ακούω μέχρι και σήμερα! Ακολουθώ την Κλεοπάτρα «CloClo» Φυντανίδου που είναι και φίλη μου και ήμουν απίστευτα ενθουσιασμένος όταν την γνώρισα!!!
Όταν ακούτε µουσική λειτουργεί σαν «χαλί» σ’ αυτό που κάνετε ή δίνετε χρόνο και προσοχή µέσα στη µέρα σας αποκλειστικά για µουσική;
Μ΄ αρέσει να ακούω μουσική, ακόμη και στη μηχανή, έχοντας το ένα ακουστικό στο αυτί μου, για να έχω και επαφή με τους ήχους της πόλης! Εκεί επιλέγω house ή electro! Αλλά πολλές φορές, απομονώνομαι και στο studio και ακούω με ακουστικά! Βέβαια στο σπίτι δεν λείπει ποτέ η μουσική, η Αζίμα ακούει τα δικά της, η Ελισάβετ παίζει τα δικά της… και γενικά ακούμε από κλασσική μουσική μέχρι ότι μπορείς να φανταστείς!!!
Ενηµερωτικό ή µουσικό ραδιόφωνο; Τι ξεχωρίζετε σήµερα;
Ενημερωτικό μόνο πρωί, στο αμάξι, αν τρέχει επικαιρότητα που με απασχολεί! Γουστάρω Ρένο Χαραλαμπίδη στον En Lefko πρωί, γύρω στις 10:00 plus με καφεδάκι στο μπαλκόνι με θέα το άλσος!
όσο βραδιάζει γίνομαι πιο best 23:00 – 01:00 Κλεοπάτρα Φυντανίδου!!!!
Όταν ακούτε ραδιόφωνο ψιθυρίζετε τους στίχους; Ποιο ήταν το τελευταίο τραγούδι που το κάνατε;
Lady Gaga, Bruno Mars – Die with A Smile.
Όταν βρίσκεστε µε οικείους σας τραγουδάτε;
Εύκολα! Σου είπα το σαλόνι μας είναι κάτι ανάμεσα σε stage μουσικής σκηνής και studio! Οργανώνουμε εύκολα sofa secret concert!!!! Άμα πιω και μια δυο τσικουδιές τραγουδάω και εγώ, αλλιώς αφήνω τα κορίτσια μου!
Μπορείτε να µου αναφέρετε ένα τραγούδι που έχετε συνδέσει µε µία ξεχωριστή στιγµή της ζωής σας;
Πριγκιπέσσα και Τυχερό Αστέρι για την Ελισάβετ μου!
Ποια είναι η σχέση σας µε τα νυχτερινά µαγαζιά της Εθνικής; Έχετε πάει; Σας έχουν πάει;
Γιάννη είμαι από τα Χανιά και ήμασταν μικροί στην δεκαετία του 80 & 90 για μπουζουκλερί καταστάσεις, αλλά έχω προλάβει «Σκυλάδικο» στη Συγγρού μετά από +Soda ας πούμε.
Όταν βγαίνετε για ποτό ή φαγητό, το είδος της µουσικής που παίζει στο µαγαζί πόσο επηρεάζει την επιλογή σας;
Πάρααα πολύ! Στο φαγητό πλέον θέλω να μπορούμε να μιλάμε και έτσι η μουσική θέλω να είναι συνοδευτική! Οπότε ναι, με χαλάει να παίζει κάτι που δεν μου αρέσει, παρότι δεν θέλω να βάζω ταμπέλες! Όλα χωράνε στο playlist μου ανάλογα με την φάση! Στην έξοδο για ποτό, ε ναι επιλέγω που θα πάω βάση του τι μουσική παίζει και φυσικά πρωτίστως επιλέγω live!
Κάνατε δώρα βινύλια ή cd; Το κάνετε ακόµα;
Ναι και με αφιέρωση πάνω και τότε και τώρα!
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας συνθέτες και στιχουργοί;
Ωωω να τα δύσκολα! Με πεθερά τη Βέτα, Κραουνάκης έπαιζε κι είναι τόσο πολύ αγαπημένος! Για αυτό δεν θα πω Χατζιδάκις, Ξαρχάκος, που αγαπώ πολύ, θα πω της γενιάς μου αλλά και νέους. Ενδελέχεια, Λειβαδάς, Αλκίνοος, Πέτρος Μάλαμας, Μαρίνα Σπανού, Βέβηλος!
Ξεχωρίζετε κάποιον ερµηνευτή; Υπάρχει κάποια φωνή που σας συγκινεί διαχρονικά;
Η θεά Κανελλίδου θα πω γιατί αν αρχίσω με φωνές αγαπημένες δεν θα σταματήσω. Πώς να μην πω την Τάνια και τη Χαρούλα;!
Αν το παρόν σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Το παρόν μου είναι Happier Than Ever – Billie Eilish , Γιατί Όλα Αλλάζουν – με τον Διάδρομο 2 της Ευσταθίας και She’s the Soul of the World των Panik at the Opera για τα κορίτσια μου!
Όταν σκέφτεστε ένα τραγούδι έχετε στο µυαλό σας πρώτα τη µελωδία ή τον στίχο;
Τη μελωδία νόμιζα, αλλά τελικά είναι τα λόγια που έρχονται στα χείλη.
Σας κοίµιζε µε νανουρίσµατα η µητέρα σας; Το έχετε κάνει εσείς ποτέ; (σε παιδιά, σε ανίψια)
Όχι δυστυχώς, θα ήθελα να είχα στα αυτιά μου τη φωνή της μαμάς μου να με νανουρίζει… και για αυτό χαίρομαι που το έκανε η Αζίμα στην Ελισάβετ! Τη δική της φωνή έχω στην καρδιά μου να νανουρίζει την Ελισάβετ!
Συµπληρώστε µου τη φράση: Μια µέρα χωρίς µουσική είναι…
Δύσκολη, όπως μια μέρα χωρίς αγάπη!
