Η συνέντευξη με την Άννα Φόνσου κύλησε νεράκι. Μόνο οι αληθινοί star μπορούν να είναι τόσο εκτυφλωτικά άμεσοι και να περνάνε από θέμα σε θέμα χωρίς να χάνουν στιγμή την απλότητα, τη λάμψη και την ευθύτητα που τους έδωσε ο Θεός. Η Φόνσου τα `χει όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης πέρναγα από τον πληθυντικό στον ενικό χωρίς να το καταλάβω κι όταν πια άρχισε να με αποκαλεί «Κώστα» ειλικρινά αισθάνθηκα πως μιλούσα με τη κολλητή μου η οποία -παρεμπιπτόντως- έχει κατακτήσει τον κόσμο.

Κατ` αρχήν είναι πολύ μεγάλη τιμή για μας στο ipolizei.gr που έχουμε την Άννα Φόνσου και μας μιλάει.

Εγώ ευχαριστώ.

Θα ξεκινήσουμε από πολύ παλιά. Από ένα κορίτσι που έφτασε στην Αθήνα από την Τήνο. Πως φάνηκε στη μικρή Άννα Φόνσου αυτή ή μετάβαση;

Κατ` αρχήν γεννήθηκα στην Καισαριανή. Πάσχα και καλοκαίρι ερχόμουν Αθήνα. Δούλευα στη Λαχαναγορά. Πολλές φορές περίμενα πως και πώς να έρθω.

Δε σας σόκαρε η …Πόλη; Τα πολύ μεγαλύτερα μεγέθη;

Μα, μόνο οι πόλεις μου αρέσουν. Δε θα μπορούσα να ζω ας πούμε σε ένα χωριό της Ιταλίας. Μου αρέσει ο θόρυβος, οι δραστηριότητες, η Τέχνη.

Γιατί εγώ σας έχω στο μυαλό μου και σαν το αλητάκι της επαρχίας;

(γελάει) Το αλητάκι της Καισαριανής ναι.

Στην Τήνο σπουδάζατε στις Ουρσουλίνες. Αυτή η πειθαρχία η περίφημη που έχουν οι Ουρσουλίνες σας βοήθησε; Τη πήρατε μαζί σας στην Αθήνα;

Ναι, τη χρησιμοποίησα. Τη βρήκα μπροστά μου ακόμα και στο «Προσκήνιο». Θα μπορούσα να είμαι διευθύντρια παραγωγής. Αλλά δεν είμαι γενικά οργανωτική παρά μόνο σε πράγματα που με ενδιαφέρουν.

Η Τήνος, ένα νησί με έντονη θρησκευτική παράδοση. Πιστεύετε;

Τον φοβάμαι τον Θεό.

Λένε όμως πως οι άνθρωποι που ζήσανε πολύ έντονα την αγάπη, τη ζωή, τις φιλίες, δεν φοβούνται το Θεό. Γιατί ο Θεός στην τελική αυτό το δόσιμο στους ανθρώπους ζητά.

Φοβάμαι να του πω ότι δεν Τον πιστεύω.

Φοβερά αντιφατικό! Ας επιστρέψουμε όμως στην εποχή που έρχεστε από την Τήνο στην Αθήνα. Σχεδόν αμέσως πέφτετε στην προστατευτική αγκαλιά μιας θρυλικής θεατρίνας, της κυρίας Κατερίνας η οποία σας είδε σαν κόρη της. Έχω διαβάσει όμως πως η κυρία Κατερίνα ήταν τρομερά δύσκολος άνθρωπος. Με σας τι έγινε; Βρήκατε το κουμπί της;

Κανένα κουμπί. Αν είχε σκύλο θα λάτρευε το σκύλο. Αν είχε γάτα θα λάτρευε τη γάτα. Δεν είχε τίποτα, δεν έκανε παιδιά κι όλη την τρυφεράδα της την έβγαλε σε μένα. Σα να μιλούσε άλλη γλώσσα όταν είμαστε μαζί. Άλλαζε κι τόνος της φωνής της ακόμα όταν μιλούσε σε μένα, έλεγε «α, τώρα ήρθε το μικρό μου, έλα δω, κάτσε εδώ μαζί μου κοριτσάκι μου».

Εσείς το καταλάβατε αυτό και λίγο το εκμεταλλευτήκατε;

Πάρα πολύ το εκμεταλλεύτηκα. Είχα όμως ανάγκη και ήθελα να επιζήσω ˙ έχω και έντονο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης εγώ. Το εκμεταλλευόμουνα με την καλή έννοια βέβαια. Ήξερα πως αν με δει μια φορά να κλαίω θα τρελαθεί οπότε αντί να κλαίω μια έκλαιγα εκατό.

Και σύντομα γίνατε η star του ελληνικού κινηματογράφου που αγαπήσαμε όλοι. Αλήθεια είχατε κάποια ξένη star ως πρότυπο; Τη Μπριζίτ Μπαρντό ας πούμε;

Τη Τζουλιέτα Μασίνα είχα.

Με τη Finos κάνατε μόνο μια ταινία.

Ναι, με το Βέγγο. Το «Διακοπές στο Βιετνάμ». Κι αν δεν επέμενε ο Βέγγος δεν θα με παίρνανε ούτε εκεί, ο Φίνος δεν με ήθελε.

Δε σας ταίριαζε η πειθαρχία που επέβαλε ο Φίνος; Ή είχαν όλες οι θέσεις καπαρωθεί; Εσείς η ίδια έχετε πει πως η Αλίκη όταν είχε πρωινό γύρισμα κοιμόταν από τις 21.30 ενώ εσείς προτιμούσατε να πάτε στα μπουζούκια.

Πήγαινα από τα μπουζούκια κατευθείαν στο πλατό, ζούσα πιο αναρχικά. Και ούτε αγαπούσα τόσο το σινεμά ώστε να του δώσω τα πάντα.

Έχω σκεφτεί πολλές φορές πως αν η Αλίκη δεν υπήρχε ποτέ τότε η ¨Αλίκη¨ της Ελλάδας θα ήταν η Φόνσου. Θέλω να πω πως ο ελληνικός κινηματογράφος της δεκαετίας του `60 θα κατασκεύαζε αναπόφευκτα ένα είδωλο για όλη την οικογένεια ˙ ένα είδωλο που κατά πάσα πιθανότητα θα ήτανε μια ενζενί οικεία, ξανθιά και τσαχπίνα. Ισχύει λέτε αυτό;

Όχι, θα ήτανε η Λάσκαρη. Ίσως.

Η Λάσκαρη όμως δεν ήτανε sex symbol;

Δε θα ήμουνα εγώ πάντως. Έτσι κι αλλιώς Αλίκη άλλη δεν μπορεί να υπάρξει.

Ούτε και Φόνσου! Η Αλίκη συσχετίστηκε με άπειρο κόσμο. Θεωρώ όμως πως με πολύ λίγους έδειξε τον πραγματικό της εαυτό.

(κατηγορηματικά) Με μένα ναι! Δε δουλέψαμε ποτέ μαζί και ούτε πήγα ποτέ στο Θεολόγο. Ήτανε μια αληθινή φιλία που την κρατούσαμε στην καρδιά. Τη φρόντιζα και της έλεγα αλήθεια, δεν την κολάκευα.

Το πιστεύω απόλυτα. Σε πάντρεψε και με τον πρώτο σου σύζυγο, έναν πανέμορφο άντρα, τον Κώστα Παλτόγλου. Αυτός ήταν ο έρωτας της ζωής σου;

Ας πούμε ναι, ήμουν και 19 χρονών.

Από τη φιλία σας μπορείτε να μου αφηγηθείτε κάποιο περιστατικό που δεν το ξέρουμε;

Ένας φίλος του άντρα μου που ζούσε στο Λονδίνο ήθελε να τη γνωρίσει. Εγώ την ετοίμασα, την έκανα αγνώριστη. Έρχεται αυτός και είχε τρέλα μαζί της, την έβλεπε κι έτρεμε. Καθώς τον περιμέναμε όμως δεν την αναγνώριζε κανείς. Είχε αλλάξει τα μαλλιά της και φορούσε διαφορετικά ρούχα από αυτά που συνήθως έβαζε. Ασφυκτιούσε λιγάκι αλλά χωρίς να χάνει το χιούμορ της. Οπότε όταν τη ρώτησε αυτός «τι θα πάρετε;» η Αλίκη κάνοντας πλάκα απάντησε «κώνειο!». Μετά από λίγο τα πέταξε όλα και φωτίστηκε. Γύρισαν όλοι και είπαν «η Βουγιουκλάκη!»

Νιώθω ότι μπορεί να βασανίστηκε αυτό το πλάσμα…

Πάρα πολύ! Για να παρηγορηθώ όταν έφυγε από τη ζωή είπα «μήπως είναι καλύτερα που έφυγε;» Υπήρξε δέσμια του ονόματός της. Δεν την ενδιέφερε αν θα μεγαλώσει, δεν την πείραζε αυτό. Την ενδιάφερε -να μην τη δει ο κόσμος- να μεγαλώνει.

Και δούλεψες και με τον άντρα της ζωής της, τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στο «Περάστε την πρώτη του μηνός». Τελικά ήταν αυτός ο άντρας της ζωής της ή ο Ηλιάδης;

Δε ξέρω, ίσως και να μην τον είχε βρει τον άντρα της ζωής της.

Πως ήταν η συνεργασία σας με τον Παπαμιχαήλ;

Μια χαρά.

Τι άνθρωπος ήταν;

Εγώ δεν ήμουν ποτέ κολλητή φίλη του Δημήτρη. Αλλά όσες φορές είχαμε βγει έξω αλλά και στο γύρισμα μου φέρθηκε καταπληκτικά. Και μου άρεσε και πάρα πολύ ως ηθοποιός, παίξαμε πολύ καλά μαζί.

Δε παίξατε μόνο μ` αυτόν αλλά σχεδόν με όλους! Οι κωμικοί σας δυσκόλεψαν καθόλου; Εκείνη η γενιά κωμικών ηθοποιών συνήθιζε να υπερβαίνει τα κείμενα.

Με θέλανε όλοι τους για συμπρωταγωνίστρια επειδή μπορούσα πλήρως να ανταποκριθώ σ` αυτό που λες. Και η συνεργασία μαζί τους ήταν σχολείο και για μένα.

Η Μάρθα Καραγιάννη δήλωσε κάποτε πως ο πιο sexy άντρας που πέρασε από το ελληνικό cinema ήταν ο Κούρκουλος. Η Φόνσου τι λέει για το ίδιο θέμα;

Δεν τους έβλεπα ερωτικά εγώ καθόλου. Ήταν όλοι τους σαν αδέρφια μου, δεν το έβλεπα αυτό.

Με κανέναν από τους μεγάλους ζεν πρεμιέ δεν είχατε ποτέ σχέση;

Όχι.

Υπήρχαν όμως και οι ελλάσονες. Πχ ο Χρήστος Νομικός…

Φίλος μου!

Τη δεκαετία του `70 ο ελληνικός κινηματογράφος άλλαξε. Παίξατε σε κάποιες ταινίες που τότε χαρακτηρίστηκαν «τολμηρές». Στην πραγματικότητα ήταν ελάχιστα τολμηρές και καθόλου χυδαίες. Οι πάντες γνωρίζουν σήμερα πως εκείνα τα film μονταρίστηκαν παράνομα και βγήκαν στο εξωτερικό ως hardcore. Προστέθηκαν σκηνές με άλλες πρωταγωνίστριες ˙ αυτό όμως η Ελλάδα άργησε να το μάθει. Σας στοίχισε αυτή η ιστορία;

Όταν το είχα πρωτομάθει τρελάθηκα. Κυρίως με πείραξε που έπρεπε να εξηγήσω το τι είχε γίνει στη μάνα μου : μια γυναίκα θρησκευόμενη και με φοβερή αξιοπρέπεια. Και τα δικαστήρια για τη μάνα μου τα έκανα. Ακόμα και σήμερα έχει μείνει μέσα μου ένα μικρό αγκάθι μήπως κάποιος κάπου έχει μείνει με την εντύπωση.

Νομίζω πως όλοι ξέρουν πια πως πέσατε θύμα απάτης. Και να πούμε και κάτι ακόμα : κάποιες από αυτές τις ταινίες είναι και ωραία film. Για το «πιο θερμή κι από τον ήλιο» έχετε βραβευτεί και στο Σαν Σεμπαστιάν ενώ «το κορίτσι και το άλογο» είναι ένα φιλμ υψηλής τέχνης.

Βασίζεται στο «Πόθοι κάτω από τις λεύκες» του Ευγένιου Ο` Νηλ. Αλλά να ξέρεις πως στα δικαστήρια ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ, λιποθύμησα μέσα στην αίθουσα, δεν έβγαινε η φωνή μου. Είχε έρθει και η μάνα μου στο δικαστήριο, γύρισα στο δικαστή και του είπα «δες τε αυτό το πλάσμα, θα μπορούσα να της το κάνω εγώ αυτό αυτής της γυναίκας;»

Τώρα που είπατε λιποθυμία θυμήθηκα πάλι την Αλίκη και τον πρώτο σας γάμο στον οποίο ήταν κουμπάρα. Σ` αυτό το γάμο λιποθυμήσατε εσείς -και- η Αλίκη. Και σκέφτομαι πως ο αστικός μύθος λέει πως η Καρέζη απέφυγε να την καλέσει στο γάμο της για να μην της κλέψει την παράσταση. Εσύ όχι μόνο την κάλεσες αλλά την έκανες και κουμπάρα! Τελικά την έκλεψε την παράσταση;

(γελάει) Ε βέβαια! Πως αλλιώς θα γινόμασταν συγγενείς;

Στην τηλεόραση δεν δούλεψες ιδιαίτερα. Έκανες Θέατρο της Δευτέρας (ο Βροχοποιός, Μια νύχτα έξω κ.ά.) , τους Ρακοσυλλέκτες και τις Δυο Ορφανές με την Μπαλανίκα στον ΑΝΤ1. Δεν σου πήγαινε η τηλεόραση;

Δε μου πάει. Ίσως κάνω βέβαια τη συνέχεια των Ρακοσυλλεκτών.

Όμως ο Σταύρος Παράβας δε ζει…

Ίσως συμπρωταγωνιστής να είναι ο Σπύρος Παπαδόπουλος, θα δούμε.

Είχες δηλώσει παλιά πως είσαι φαν του Θεόδωρου Αγγελόπουλου…

Πολύ!

Όμως όταν σε κάλεσε να δουλέψεις γι` αυτόν δε τα βρήκατε! Για το χρηματικό έγινε αυτό;

Όχι.

Σε ποια ταινία θα συνεργαζόσασταν;

«Μια αιωνιότητα και μια ημέρα».

Γιατί δεν είπες «ναι» σ` αυτόν τον τεράστιο σκηνοθέτη που τον αγαπούσες κιόλας;

Όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο και ίσως δεν το πιστεύεις θα ήθελα να παίξω σε δικό του έργο μόνο ως πρωταγωνίστρια. Τι σεμνότης!

Ίσως είναι θεμιτή αξίωση -λέω εγώ- από τη θεατρίνα που δημιούργησε το θρυλικό «Προσκήνιο». Βέβαια εκείνη την εποχή του «Προσκηνίου» έκανες ταινίες εμπορικές. Είχες τη λογική ,τότε, κάνω εύκολο σινεμά για να κάνω δύσκολο θέατρο;

Ακριβώς αυτό, δε χρειάζεται να το πω, απάντησες εσύ. Είχα «το σύνδρομο της Παξινού», ήθελα να με πάρουν σοβαρά. Ένα πράγμα που έχω μετανιώσει στη ζωή μου είναι αυτό : έφαγα πολλά χρόνια για να αποδείξω στους διανοούμενους ότι είμαι καλή ηθοποιός.

Όλοι το ξέρουν ότι είσαι καλή ηθοποιός!

Κι όμως χρόνια Κώστα μου με βασάνιζε αυτό! Αφού έχω δείρει κι έναν κριτικό!

(γελάμε)

Έχεις δείρει πολύ κόσμο! Κι έναν αστυνομικό όταν ήσουν μικρή μη ξεχνάμε!

Αυτούς που έδειρα καλά τους έκανα! Εξάλλου τι ξύλο να φάνε από έναν άνθρωπο 50 κιλά!

Πάμε λίγο στα προσωπικά. Τρεις γάμοι – τρία διαζύγια! Με όλους έμεινες φίλη. Πιστεύεις πως στην αγάπη δεν υπάρχει delete;

Μου έχει τύχει κι αυτό. Μια φορά.

Γιατί; Τι έγινε μ` αυτόν;

Δε μου φέρθηκε καλά, γι` αυτό. Δε ζητάω τα ρέστα όταν κάποιος δε μου φέρεται καλά ˙ είναι όμως ένα κίνητρο για να μη γυρίσω.

Με τον πρώτο σύζυγο χώρισες μετά από 5 χρόνια γάμου. Πότε έφυγε από τη ζωή;

(πέφτει η φωνή της) Από τη δική μου ζωή δεν έφυγε ποτέ.

Με τη δεύτερη γυναίκα του ήσασταν φίλες;

Εγώ τους σύστησα! Ήταν πανέμορφος και πολύ σοβαρός ο Κώστας. Χωρίσαμε γιατί εγώ ήθελα να ζήσω τη ζωή μου. Ήμουν πολύ νέα για να μείνω με έναν άντρα. Δεν ήθελα να κοιτάξω αλλού, του είπα «σε λίγο θ` αρχίσω να έχω μυστικά από σένα και δε θέλω».

Τρίτος σύζυγος ο πολύ ταλαντούχος συνθέτης Τάκης Μπουγάς. Ένας άνθρωπος που υπέγραψε πολλές επιτυχίες για το ελληνικό τραγούδι. Σίγουρα κάποιο ή κάποια hits θα γράφτηκαν και για τη Φόνσου…

«Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη σου».

Τι σε τράβαγε γενικά σε έναν άντρα; Η ομορφιά είναι σίγουρα κάτι που μετράει, είναι μπροστά-μπροστά.

Είναι, ναι. Εγώ όμως πιο μπροστά βάζω το μυαλό ενός άντρα.

Οι κωμικοί άντρες δε σε ελκύανε ιδιαίτερα…

Α πα πα! Να `ρθει στην παρέα ο χαριτωμένος…

Λένε πως όλες οι star περνάνε κάποια στιγμή τη φάση «εγώ θα σταματήσω το χρόνο». Θα κάνω πλαστικές, διατροφή, γυμναστική, τα πάντα αλλά θα τον νικήσω. Εσείς το περάσατε αυτό;

Κατ` αρχήν Κώστα μου ο χρόνος κάνει κακό στην υγεία. Δε νικιέται εκτός κι αν έχεις κάνει το Σπίτι του Ηθοποιού. Εγώ δεν το πέρασα πρώτον γιατί χάνοντας τους γονείς μου -που τους έχασα νωρίς- ήρθα σε επαφή με τη φθορά, προσγειώθηκα και δεύτερον επειδή φοβάμαι τους γιατρούς, τη νάρκωση κτλ. Αλλά δε με ενοχλεί όταν το κάνουν οι άλλοι.

Το θάνατο τον φοβάστε;

Φοβάμαι την ανημποριά και την αρρώστια. Ώρες-ώρες σκέφτομαι αυτούς που αυτοκτονούνε και τους δικαιολογώ. Δικιά τους είναι η ζωή και μπορούνε να την κάνουνε ότι θέλουνε.

Πιστεύετε πως οι άνθρωποι που αγαπήσαμε και φύγανε από τη ζωή βρίσκονται κάπου;

Χρειάζομαι να το πιστεύω, όλοι το χρειαζόμαστε. Καμιά φορά γίνεται κάτι, μια σύμπτωση και λες «ναι, υπάρχει κάτι…» Να τώρα που έφυγε ο Σπύρος ο Μερκούρης δε θέλω να το πιστέψω. Νιώθω πως βρίσκεται συνέχεια κοντά μου και με προστατεύει σαν την αδερφή μου.

Το Σπίτι του Ηθοποιού είναι μια ιδέα της Φόνσου που έγινε global. Ελάχιστα το αναφέρουν αυτό τα Μedia. Με το Σπύρο Μερκούρη εκτός από τις εκθέσεις που κάνατε σε Βουκουρέστι, Ιταλία, Ισπανία, Πεκίνο φροντίσατε να δημιουργηθεί το Σπίτι από τη Μαδρίτη μέχρι την Αντίς Αμπέμπα, στην Αιθιοπία.

Μπράβο Κώστα που είσαι τόσο ενημερωμένος!

Το Σπίτι του Ηθοποιού έχει οικονομικά θέματα σήμερα;

Μόνο οικονομικά θέματα έχει! Έχει ανάγκη από λεφτά κι έχει ανάγκη το Σπίτι Του Ηθοποιού Κώστα να το αγαπήσουν όλοι οι ηθοποιοί. Αυτό είναι το παράπονό μου. Θα μπορούσα με τα λεφτά που είχα και που μου άφησε η αδερφή μου να είχα κάνει ένα Θέατρο και να παίζω ˙ δεν το `κανα. Και έκανα αυτό. Γιατί θέλω οι ηθοποιοί να μην καταντάνε.

Γι` αυτό έχει όλα αυτά τα πράγματα μέσα και είναι τόσο καθαρό και προσεγμένο. Το σπίτι του ηθοποιού έχει ανάγκες, έχουμε προσωπικό, είναι όλα τα στάνταρ μας υψηλά. Ο Αρχιεπίσκοπος έχει σταθεί δίπλα μας και μας δίνει φαγητό. Αξίζει να αγκαλιαστεί περισσότερο από τους ηθοποιούς. Εγώ τους αγαπώ τους ηθοποιούς και δεν τους βλέπω καθόλου ανταγωνιστικά.

Τι άλλο έχεις δώσει εκτός από τόσα χρήματα και φυσικά την ίδια σου την ψυχή;

Έχω δώσει έναν τεράστιο αγώνα. Για παράδειγμα έχω πουλήσει για το Σπίτι όλα τα κοσμήματα μου. Γιατί για μένα δεν υπάρχει το «δε μπορώ».

Είναι το εθνικό μας πρόβλημα το «δε μπορώ».

Εγώ Κώστα δεν μπορώ να παραιτηθώ εύκολα από κάτι. Το μόνο από το οποίο μπορώ να παραιτηθώ εύκολα είναι από έναν άντρα!

(γελάμε)

Είσαι σε σχέση αυτήν την εποχή;

Όχι.

Υπήρχε μια σχέση τα τελευταία χρόνια…

Ε, δεν υπάρχει πια! Είμαι σε σχέση με την εγγονή μου! Είναι πολύ μεγάλη σχέση αυτή και πολύ μεγάλος έρωτας!

Άπειρες θεατρικές παραστάσεις και πάνω από 90% ανεργία των Ηθοποιών. Μα, τι γίνεται;

Είμαι επαγγελματίας θεατής και τα βλέπω σχεδόν όλα, θα σου πω τι γίνεται. Γίνονται πολλές πειραματικές δουλειές και οι επαγγελματικές παραστάσεις είναι λίγες. Και μετά, δουλεύουνε οι ίδιοι άνθρωποι. Κάνουνε θέατρο, τηλεόραση, ραδιόφωνο, κ.ά.

Πιστεύεις πως δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται ας πούμε να δουλεύει κάποιος σε 2 ταυτόχρονα τηλεοπτικές δουλειές;

Και βέβαια δε θα έπρεπε! Κάντε κάτι όλοι εσείς που δουλεύεται σε τόσες δουλειές να μειώσουμε την ανεργία! Εξάλλου όταν ήμουν πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών προσπάθησα να το σταματήσω αυτό.

Στο παρελθόν έχετε πολιτευτεί με το ΚΚΕ. Είστε ακόμα και σήμερα ΚΚΕ;

Ψηφίζω ΚΚΕ γιατί δεν μπορώ να ξεχάσω ποτέ τον πατέρα μου και τις εξορίες του.

Ο Βασίλης Ραφαηλίδης είχε πει για σας «η Άννα Φόνσου έχει μια σκανδαλώδη αίσθηση της ελευθερίας».

Κι εγώ σου απαντάω πως ο Βασίλης Ραφαηλίδης ήταν μια από τις πιο σπουδαίες προσωπικότητες που συνάντησα στη ζωή μου. Με τιμάνε αυτά τα λόγια του Βασίλη και με τιμάει που ήτανε σταθμός στη ζωή μου.

Έχουμε από τη μια τη σκανδαλώδη αίσθηση της ελευθερίας που σας καταλόγισε αυτός ο απίστευτος διανοούμενος και μαζί της όλα τα άλλα που ξέρουμε για σας ,όπως ότι δεν ολοκληρώνατε σχεδόν ποτέ αυτά που αρχίζατε, αγαπήσατε έντονα και δεν ακολουθήσατε μια αποστειρωμένη ζωή. Από την άλλη ο Paolo Coelho έχει πει πως «ελευθερία είναι να σκλαβωθείς σε ένα σκοπό». Να απολέσεις δηλαδή όλες τις ευχέρειες μιας ζωής αναρχικής ώστε να υπηρετήσεις κάτι μεγαλύτερο. Εσείς τελικά -μια γυναίκα που αγαπήσατε και αγαπάτε την ελευθερία- μας λέτε πως είναι όντως έτσι; Δηλαδή βρήκατε την ολοκλήρωση της ελευθερίας σας όταν τα δώσατε όλα για το Σπίτι του Ηθοποιού;

Μα το Σπίτι του Ηθοποιού μου την μεγάλωσε την ελευθερία μου! Και θα μου την μεγαλώσει ακόμα περισσότερο αν η περιφερειάρχης κα. Δούρου τηρήσει την υπόσχεσή της και για το άλλο κτίριο.

Γεια σας κυρία Φόνσου!

Γεια σου κι εσένα Κώστα! Χαίρομαι όταν δίνω συνεντεύξεις σε τόσο ταλαντούχους ανθρώπους. Θα χαρώ να ξανασυναντηθούμε.