Κάθε φορά που ξεκινάω έναν πρόλογο για τη Σεμίνα Διγενή, αισθάνομαι πως ό,τι γράψω θα είναι λίγο. Μαχητική, ευφυής, χαμογελαστή και αεικίνητη με ό,τι καταπιαστεί, έχει ένα τρόπο να εντυπωσιάζει σε βάθος. Δημοσιογραφικά, τηλεοπτικά, συγγραφικά. Τη συναντάω για να μιλήσουμε με αφορμή το νέο της βιβλίο κι εννοείται μιλάμε για ακόμη περισσότερα! Έτσι είναι η Σεμίνα. Χειμαρρώδης, ελεύθερο πνεύμα και μια ταξιδιάρα ψυχή! Απολαύστε την!
Επανέρχεσαι στο συγγραφικό προσκήνιο με τη νουβέλα «Felicita», από την Κάπα Εκδοτική, που έχει ήδη συγκεντρώσει ιδιαίτερα θερμές κριτικές. Ποιο ήταν το έναυσμα να γράψεις ένα βιβλίο θεατρικό και μάλιστα με στοιχεία μυστηρίου;
Ειλικρινά, δεν μπορώ να προβλέψω, τι μού ξημερώνει στη συγγραφή. Κεραυνός εν αιθρία ήταν η διάθεση να γράψω ένα θεατρικό έργο. Μπορεί αύριο να έχω διάθεση για κάτι ιστορικό ή παιδικό ή δημοσιογραφικό ή ακόμη και για ποίηση. Ανάλογα του τι θα χρειαστεί κάποιος από τους πολλούς απαιτητικούς εαυτούς μέσα μου. Αυτός που υπερισχύει κάθε φορά, υπαγορεύει και τις επιθυμίες του κι εγώ απλά υπακούω.
Είσαι αεικίνητη συγγραφικά, πέρα από την έντονη δημοσιογραφική σου δραστηριότητα. Σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια, πέντε βιβλία, αφού αρχές Δεκέμβρη κυκλοφορεί από τη Σύγχρονη Εποχή και η «Αποδελτίωση ΙΙ». Τι είναι το γράψιμο για σένα;
Η νέα μου αγαπημένη δουλειά. Τόσο ελεύθερη όσο ήθελα και τόσο μοναχική όπως μ’ αρέσει. Είναι ένας νέος κόσμος για μένα κι αυτό το άγνωστο τοπίο με γοητεύει. Δε με τρομάζουν τα νέα ξεκινήματα. Έχω συνηθίσει να μηδενίζω και να ξαναρχίζω. Πάντα συνέβαινε αυτό στη ζωή μου. Κύκλοι που έκλειναν και κύκλοι που άνοιγαν. Άλλοτε αναίμακτα, άλλοτε επεισοδιακά κι άλλοτε οδυνηρά.
Δηλαδή, τι ακριβώς συνέβαινε; Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος κύκλος και ποιος αντέχει ακόμα;
Εννοείται πως ο κύκλος της δημοσιογραφίας δεν κλείνει ποτέ. Θα βρίσκομαι πάντα -με κάποιον τρόπο- μέσα του. Ο μεγαλύτερος σε διάρκεια, ήταν αυτός της τηλεόρασης, περίπου 30 χρόνια. Ενδιάμεσα υπήρξαν πολλοί ομόκεντροι κύκλοι, εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα, sites, εταιρία επικοινωνίας, θεατρικές και τηλεοπτικές παραγωγές κτλ. Στη συγγραφή είμαι ακόμη νεοσσός! Μόλις τεσσάρων χρόνων. Γι’ αυτό και ο ενθουσιασμός και η… παραγωγικότητα.
Είμαι σίγουρος ότι φαντάζεσαι τους ήρωες του βιβλίου σου επί σκηνής ή επί της οθόνης.
Ναι, ναι στο Μπρόντγουει και στο Χόλιγουντ (γέλια). Αφήνω όλα αυτά να τα φανταστεί ο -ή η- σκηνοθέτης που θα το αναλάβει, η δική μου δουλειά τελείωσε στην τελευταία σελίδα του Felicità.
Τα podcasts σου τα τελευταία δυο χρόνια στη Lifo και πρόσφατα στον Real fm και στα sites του ομίλου, έχουν δημιουργήσει αίσθηση. Ποια είναι τα πρόσωπα με τα οποία θα ασχοληθείς τώρα;
Έρχεται στις 2 Νοεμβρίου το podcast για έναν άνθρωπο που αγαπάω πολύ και νομίζω πως τον ξέρω καλά, τον Πασχάλη Τερζή. Ακολουθούν η Τάνια Τσανακλίδου, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κ.ά. Να κάτι ακόμη που μ’ αρέσει πολύ!
Διάβασα σε παλιότερη συνέντευξή σου να λες ότι ζούμε στην εποχή του φόβου. Πώς αντιμετωπίζεται τελικά όλη αυτή η φοβερή κατάσταση που ζούμε;
Με αντίσταση και ουσιαστικό αγώνα. Προσπαθούν να μας παραλύσουν με το φόβο, για να μην αντιδράμε σε όσα επιβάλλουν. Επειδή δεν υπάρχουν όμως, ούτε «κυβερνητικοί σωτήρες», ούτε «σωτήριες λύσεις από τα πάνω», μόνο αν κινητοποιηθούμε εμείς, θα έχουμε αποτελέσματα.
Θα πετύχει αυτό λες; Θα καταφέρει κάτι η μεγάλη απεργία στις 9 Νοέμβρη;
Μα όλη η Ευρώπη είναι στους δρόμους. Ο κόσμος ξεσηκώνεται. Εδώ, είναι πολλά τα μέτωπα που έχουμε μπροστά μας, που μόνο με μια πλατιά κινητοποίηση αντιμετωπίζονται. Πρέπει να αυξηθούν οι μισθοί, να προστατευτούμε από την ακρίβεια, να σωθεί το εισόδημα των επαγγελματιών και των αγροτών. Να μην επιτρέψουμε άλλο τα κυβερνητικά μέτρα να επιδοτούν τα κέρδη των ομίλων της Ενέργειας, και μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, οι λιγότερο φτωχοί να επιδοτούν τους περισσότερο φτωχούς.
Όλος ο κόσμος συζητάει για το ακριβό ρεύμα και τους Τούρκους που έχουν αποθρασυνθεί…
Θάνο μου, η πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας είναι η αιτία της εκτίναξης των τιμών. Όλοι καταλαβαίνουμε πως πρέπει να καταργηθεί το χρηματιστήριο της Ενέργειας και των έμμεσων φόρων, και να αξιοποιηθούν με σχεδιασμό όλες οι εγχώριες πηγές της Ενέργειας. Όσο για τα Ελληνοτουρκικά, νομίζω πως η όξυνση θα συνεχιστεί, αφού είναι κομμάτι των γενικότερων ανταγωνισμών με μεγάλους κινδύνους για τους δύο λαούς και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Είναι φανερό και ιστορικά χρεοκοπημένο το επιχείρημα ότι όσο περισσότερο η χώρα εντάσσεται τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς, τόσο περισσότερο θα θωρακίζεται. Δεν ισχύει αυτή η καραμέλα.
Τι μπορεί να σε βγάλει εκτός εαυτού;
Η αγένεια, η τοξικότητα και παλιότερα η αχαριστία. Το τελευταίο κατάφερα να το διαχειριστώ κάπως, αφού μάλλον πρόκειται για κανόνα.
Μετάνιωσες ποτέ, αφήνοντας τον εαυτό σου να παρασυρθεί από «Κίρκες» της ζωής σου;
Η μόνη Κίρκη που έχει καταφέρει να με παρασύρει είναι η κόρη μου – και το ευχαριστιόμουν πάντα, όποια κι αν ήταν η έκβαση. Δεν παρασύρομαι, αυτό είναι σίγουρο, αλλά η αλήθεια είναι πως υπάρχουν φορές που… παραμυθιάζομαι. Συναινετικά μεν, αλλά ναι, μου συμβαίνει. Είτε γιατί μπορεί να το χρειάζομαι εκείνη τη στιγμή, είτε γιατί δεν θέλω να απογοητεύσω αυτόν που καταβάλλει τόση προσπάθεια για να με παραπλανήσει. Αλλά ενώ αυτός πιστεύει πως «με έχει», εγώ το βλέπω σαν «ρόλο». Κι είμαστε όλοι καλά.
Τι σημαίνει για σένα ευτυχία και πώς μεταφράζεται στην πράξη;
Δεν υπάρχει ευτυχία, είναι μύθος. Μην τσιμπάτε. Αυτό που με δίδαξε το κυνήγι της ευτυχίας, δεν είναι να κάνεις αυτό που θέλεις, αλλά να μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις. Αν θες όμως, οπωσδήποτε μια σοφή απάντηση στο ερώτημά σου, θυμήσου τον Αϊνστάιν, που έλεγε πως «Αν θέλεις να ζήσεις μια ευτυχισμένη ζωή, εξάρτησέ την από ένα στόχο, όχι από ανθρώπους ή αντικείμενα».
Τι να περιμένουμε από την αεικίνητη και πολυμήχανη Σεμίνα στο εγγύς μέλλον;
Έλα ντε… Πού να ξέρω; Δε μου λέει.