Μιλήσαμε με την κα Νέλλη Παπαχελά, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλο με τον συνδυασμό «Αττικός Κύκλος Συνεργασίας και Εμπιστοσύνης», με επικεφαλής τον Γιώργο Ιωακειμίδη.

Τι διαφορά έχει η συμμετοχή στις αυτοδιοικητικές στο επίπεδο του Δήμου σε σχέση με την Περιφέρεια;

Ζω στο κέντρο της Αθήνας και ξέρω καλά την πόλη, αλλά κατεβαίνοντας στον Κεντρικό Τομέα έπρεπε να ενημερωθώ και για τα θέματα που απασχολούν τους δήμους που τον συγκροτούν, οι οποίοι έχουν ομοιότητες, αλλά και πολλές διαφορές. Στην Περιφέρεια κρίνονται τα μεγάλα διαδημοτικά ζητήματα. Για παράδειγμα το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική που λιμνάζει πάνω από μια δεκαετία και το κυκλοφοριακό στους μεγάλους οδικούς άξονες. Αυτά είναι ζητήματα που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κάθε Δήμος μόνος του.

Στις δημοτικές με τον κο Καμίνη, στις περιφερειακές με τον κο Ιωακειμίδη. Υπάρχει μετακίνηση;

Το αντίθετο. Θυμίζω ότι Καμίνης, Μπουτάρης, Ιωακειμίδης, μεταξύ άλλων είχαν συγκροτήσει Κίνηση Ανεξαρτήτων Δημάρχων από το 2011, με διακήρυξη αρχών, που είναι και σήμερα επίκαιρη. Όλα αυτά τα χρόνια, ούσα στέλεχος της διοίκησης Καμίνη, σε επίπεδο ΚΕΔΕ είχα συστρατευθεί στην Παράταξη του Γιώργου Ιωακειμίδη, με τις ίδιες πάντα αυτοδιοικητικές αντιλήψεις.

Κα Παπαχελά, είστε χρόνια στον στίβο της αυτοδιοίκησης. Τι συμπεράσματα έχετε αποκομίσει από όλη αυτή τη διαδρομή;

Η ενασχόληση με την Αυτοδιοίκηση μετά από 30 χρόνια δικηγορίας, ανέδειξε πλευρές που δεν φανταζόμουν ότι είχα. Η εγγύτητα με τον πολίτη, η καθημερινότητα που δεν σε αφήνει ποτέ να βαρεθείς, η ικανοποίηση που παίρνεις όταν λύνεις θέματα, ακόμα και οι απογοητεύσεις από καταστάσεις και ανθρώπους, μου πρόσφεραν πολλά περισσότερα. (από όσα έδωσα.)

Έχετε πει ποτέ στον εαυτό σας ότι θα είναι η τελευταία φορά που θα κατεβείτε στις εκλογές;

Μετά από κάθε προεκλογική εκστρατεία, κάθε φορά… Αλλά μάλλον όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά έχουμε ένα είδος ανήκεστης βλάβης που μας τρώει.

Στηρίζετε το ψηφοδέλτιο του κου Ιωακειμίδη. Απέναντί σας ο κος Σγουρός. Γιατί αυτή η επιλογή;

Αντίπαλός μας είναι ο χρισμένος διάδοχος του κου Πατούλη, ο κύριος Χαρδαλιάς, ο οποίος συνεχίζει με τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες πολιτικές, τις καθόλου φιλικές προς τους πολίτες της Αττικής. Στηρίζω τον Γιώργο Ιωακειμίδη, γιατί θα βάλει τάξη στην Περιφέρεια, όπως το έκανε τα τελευταία 30 χρόνια στους δήμους που διοίκησε, χωρίς σπατάλες, σεβόμενος το δημόσιο χρήμα, με σχέδιο και αποτελεσματικότητα.

Ο εκσυγχρονισμός που έχει επέλθει επιτρέπει ακόμα ρουσφέτια ή έχει πια εγκαθιδρυθεί ένα νέο, πιο διαφανές πλαίσιο;

Κανένας εκσυγχρονισμός δεν αποτρέπει τα ρουσφέτια, όπως διαπιστώνουμε καθημερινά. Τα αποτρέπει η χρηστή διοίκηση και η λογοδοσία. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός επίσης έχει ασφαλιστικές δικλίδες, που βοηθούν τη διαφάνεια. Εμείς προτείνουμε την ανοιχτή διαβούλευση με τους Δημάρχους και τη θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων για το μοίρασμα των πιστώσεων δίκαια, ώστε όλη η Αττική και όλοι οι κάτοικοί της να βαδίσουν τα ίδια βήματα ανάπτυξης και ευημερίας.

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα πιο σημαντικά προβλήματα της περιφέρειας, όπου εκεί θα κριθούν και οι εκλογές;

Οι εκλογές δεν κρίνονται πάντα από τα σημαντικά, που τα θυμόμαστε αφού γίνει το κακό. Οι δικές μας προτεραιότητες είναι η Πολιτική Προστασία, η διαχείριση των απορριμμάτων (διαλογή στην πηγή), το κυκλοφοριακό, η ισόρροπη ανάπτυξη της Αττικής.

Η περιφέρεια είναι ένα μικρό κράτος. Κατά πόσο μπορούν να υπάρξουν αλλαγές όταν το κεντρικό κράτος και η κυβέρνηση είναι αντίθετη;

Μα και όταν, τουλάχιστον στις τρεις τελευταίες εκλογές, εξελέγησαν Περιφερειάρχες από τον ίδιο κομματικό χώρο με την Κυβέρνηση, τα αποτελέσματα ήταν από πενιχρά έως απογοητευτικά. Κανείς δεν θέλησε να πάει απέναντι στην κυβέρνησή του. Το σίγουρο είναι ότι ο Γ. Ιωακειμίδης και θα διεκδικήσει και θα συνεργαστεί και θα συγκρουστεί αν είναι αναγκαίο, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση.

Υπάρχουν περιθώρια για τη συμμετοχή των δημοτών με πιο δραστικό τρόπο στα κοινά;

Οι δημότες, αν τους πείσουμε ότι τους ακούμε και τους παίρνουμε υπόψη, μπορούν να είναι καταλύτες στην άσκηση της διοίκησης, όπως την περιέγραψα πιο πάνω. Για παράδειγμα, δεν νοείται σοβαρή Πολιτική Προστασία χωρίς εθελοντές.

Πολλά πράγματα είναι λάθος από τη βάση τους. Κατά πόσο είναι δυνατό να γίνουν ριζικές αλλαγές;

Το μεγαλύτερο στοίχημα και πρόκληση που έχω αντιμετωπίσει είναι η αλλαγή νοοτροπίας, κυρίως στους υπαλλήλους που έχουν συνηθίσει σε συγκεκριμένο τρόπο δουλειάς. Το κέρδισα τις περισσότερες φορές με συνεννόηση και αμοιβαίες υποχωρήσεις. Οι ριζικές αλλαγές απαιτούν συναινέσεις, συμμετοχή αυτών που θα τις υλοποιήσουν, συν-αντίληψη ότι υπηρετείται ο υψηλότερος στόχος, που είναι η βελτίωση της ζωής όλων μας.

Πείτε μας μία φράση που σας εκφράζει και τι απεχθάνεστε περισσότερο στην πολιτική;

Παρότι «γραφειοκράτις», λόγω επαγγέλματος, με εκφράζει κυρίως η μουσική, όπως το Τρίο Νο 2 του Σούμπερτ ή τα ρεμπέτικα του Μάρκου και του Τσιτσάνη. Απεχθάνομαι την υποκρισία και στην πολιτική και στη ζωή μου.