Η Άννα Γάγγα είναι η υπεύθυνη προγραμματισμού και παραγωγής εκδηλώσεων στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων και μιλά στο Η ΠΟΛΗ ΖΕΙ για το φετινό, αλλιώτικο καλοκαίρι με τις αποστάσεις και τα νέα πρωτόκολλα λειτουργίας. Η αισιοδοξία της είναι έκδηλη και μεταδοτική, ενώ περιμένει με ανυπομονησία να γεμίσει κόσμο η Τεχνόπολη-όπως, δηλαδή, κι εμείς…
Ο πολιτισμός το καλοκαίρι ζητά πλήθος, συναυλίες που πάλλονται σαν ένα σώμα και εκδηλώσεις με θερμά χειροκροτήματα. Όλο αυτό αποτελεί μια ατμόσφαιρα η οποία φέτος ανατρέπεται για τα καλά. Θα είναι το ίδιο, λοιπόν; Ποια είναι η δική σας άποψη;
Προφανώς και δεν θα είναι το ίδιο. Μέρος της μαγείας της συναυλίας είναι αυτό το «κοντά» που ερχόμαστε και μοιραζόμαστε εκείνη τη στιγμή. Η μουσική μας ενώνει, δεν είναι μόνο σχήμα λόγου. Παρ όλα αυτά, φέτος αντιμετωπίζουμε μία ιδιαίτερη συνθήκη, όπου προτεραιότητα έχει η ασφάλεια του κοινού και μουσικών. Κατά τη γνώμη μου, είναι σαφώς προτιμότερο να έχουμε συναυλίες με όρους και περιορισμούς, παρά να μην έχουμε καθόλου συναυλίες φέτος. Αυτό θα δούμε στο τέλος της σεζόν αν εκτιμήθηκε κατά τον ίδιο τρόπο από κοινό και καλλιτέχνες.

Η Τεχνόπολη πώς ακριβώς προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες;
Η Τεχνόπολη, εκτός από το πλούσιο πρόγραμμα που παρουσίασε μέσω διαδικτύου την περίοδο που όλα ήταν κλειστά – από online ξεναγήσεις στο Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου, εκπαιδευτικές δράσεις για όλη την οικογένεια και workshops μέχρι και τα “Πιτζάμα σέσιονς” από νέους μουσικούς – ξεκίνησε πολύ γρήγορα να σχεδιάζει πώς θα μπορέσει να φιλοξενήσει όλες τις εκδηλώσεις της σύμφωνα με τα νέα μέτρα προστασίας και ασφάλειας, σε συνεννόηση με τους συνεργάτες και τους διοργανωτές. Δημιουργήσαμε πολύ σύντομα ένα πρωτόκολλο λειτουργίας το οποίο αναδιαμορφώνεται κάθε φορά που ανακοινώνονται νέα μέτρα. Έτσι λοιπόν, θα καταφέρουμε τελικά να παρουσιάσουμε ένα πολύ πλούσιο συναυλιακό πρόγραμμα με 50 μουσικές βραδιές για όλα τα γούστα που περιλαμβάνει από ποπ μέχρι τζαζ κι από παραδοσιακά και λαϊκά μέχρι hip-hop.
Οι καλλιτέχνες προβληματίστηκαν πολύ σε σχέση με τα εισοδήματά τους, αλλά και την ίδια τους την υπόσταση. Είναι πάμπολλοι αυτοί που ακόμα βρίσκονται ξεκρέμαστοι. Τι θα μπορούσε να κάνει ένας χώρος σαν την Τεχνόπολη για να στηρίξει πιο μικρά ονόματα;
Πολύ νωρίς –από τα μέσα Μαΐου – ο δήμαρχος Αθηναίων ανακοίνωσε μέτρα στήριξης των καλλιτεχνών και των καλλιτεχνικών ομάδων προσφέροντας τους χώρους του δήμου αλλά και τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη διεξαγωγή εκδηλώσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, η Τεχνόπολη φέτος προσφέρει τη δυνατότητα ακόμα και σε μικρά σχήματα να πραγματοποιήσουν τις συναυλίες τους είτε στον εξωτερικό της χώρο, είτε στο ανακαινισμένο της Αμφιθέατρο (από τη στιγμή που θα επιτραπούν τα θεάματα σε εσωτερικούς χώρους), αφού καλύπτει ουσιαστικά ένα σημαντικότατο κόστος της παραγωγής των συναυλιών και δίνοντας τους τη δυνατότητα να εισπράξουν όλα τα έσοδα από τα εισιτήρια. Ήδη, το πρόγραμμα του καλοκαιριού φιλοξενεί μία σειρά συναυλιών που υπό φυσιολογικές συνθήκες δε θα βλέπαμε στην Τεχνόπολη, αλλά και σε άλλους μεγάλους συναυλιακούς χώρους.
Θα έχουν λόγο ύπαρξης οι χώροι -συναυλιακοί, θεατρικοί κλπ- σε μια δυστοπική εποχή όπου ο πολιτισμός θα περνά μέσα από καλώδια και οθόνες και καθένας από το σπίτι θα βλέπει μοναχικά μια καλλιτεχνική δουλειά που τον ενδιαφέρει; Πώς βλέπετε το μέλλον σε αυτό το κομμάτι εσείς;
Καταρχάς, αυτή τη δυστοπία που περιγράφετε, δεν τη βλέπω να έρχεται και δε με ανησυχεί. Αυτό που ζούμε τώρα είναι μία ιδιαίτερη συνθήκη και βάσει αυτής κινούμαστε. Δεν πιστεύω ότι θα ανταλλάξει ποτέ κανείς τη συγκίνηση της συναυλίας ή μιας θεατρικής παράστασης. Δεν την αντάλλαξε και ποτέ μέχρι τώρα με τις χιλιάδες τηλεοπτικές μεταδόσεις παραστάσεων ή και εκπομπών με μουσικές παραστάσεις. Πιστεύω ότι ο κόσμος ανυπομονεί να βρεθεί ξανά κοντά στους καλλιτέχνες που αγαπάει και ακολουθεί. Κι εμείς περιμένουμε με την ίδια ανυπομονησία να γεμίσει η Τεχνόπολη κόσμο!