Οι αναλογίες είναι το ζητούμενο στη μεταφορά των αρχαίων δραμάτων σε σημερινά χωροχρονικά συμφραζόμενα.
Έχουμε – δυστυχώς – χάσει όλο (σχεδόν) το ιδεολογικό εποικοδόμημα που γέννησε την αττική τραγωδία. Οι μεγάλοι δραματικοί ποιητές αντλούσαν από ένα ενεργοπληροφοριακό πεδίο στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν αναπόφευκτα στοιχεία από την κοινωνικοπολιτική-πολεμική-οικονομική επικαιρότητα. Τα Μεγάλα Διονύσια λειτουργούσαν ΚΑΙ όπως οι σύγχρονες εθνικές επετειακές παρελάσεις. Ήταν ένας εύσχημος τρόπος να δείξουν οι Αθηναίοι σε συμμάχους και πολεμίους την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ τής Δημοκρατίας τους. ΚΑΛΛΟΣ-ΑΡΜΟΝΙΑ (μουσική)-ΑΛΗΘΕΙΑ ήταν τα στοιχεία που επικαλούνταν το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» να τους επιδαψιλεύσει τόσο στους ολυμπιακούς όσο και στους δραματικούς Αγώνες.
Εδώ μάλιστα ταιριάζει κι ένα ανέκδοτο: όταν η «λαχανοπώλις» μητέρα του έμεινε έγκυος στον Ευριπίδη ο «μεσοαστός» γαιοκτήμων πατέρας του έστειλε αντιπροσωπεία στους Δελφούς με τα ανάλογα δώρα για να πληροφορηθεί από την Πυθία το μέλλον τού εμβρύου. Εκείνη λοιπόν απήντησε σιβυλλικά ότι ο «σπόρος» θα διαπρέψει στους Αγώνες. Έστειλαν λοιπόν το παιδί από τα μικράτα του στο Γυμναστήριο για να εξασφαλίσουν την νίκη του στους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ αγώνες, χωρίς να περνάει από το μυαλό τους ότι υπάρχουν και οι ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ (ενδέχεται να τους υποτιμούσαν κατά κάποιον τρόπο).
Έτσι λοιπόν σήμερα, οι Ολλανδοί που ήρθαν στην Αθήνα μάς διδάσκουν ερμηνευτικό και δραματουργικό ήθος!!! Πρώτον, δηλώνουν ότι ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΙΠΙΔΕΙΑ ΜΗΔΕΙΑ αλλά σύγχρονο έργο βασισμένο στον Ευριπίδη. Μπράβο τους και πάλι εύγε!!! Δεύτερον, μελετούν τόσο προσεκτικά το πρωτότυπο, ερευνούν δια μακρόν τις πολιτιστικές εξελίξεις από τον πέμπτο αιώνα προ Χριστού μέχρι σήμερα και ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟ ΜΥΘΟ μεταφέροντάς τον στο δικό τους χωροχρονικό πολιτισμικό πλαίσιο. Τρανός άθλος!!!
Άψογη αισθητική, αποτελεσματική (και διακριτική) χρήση των νέων τεχνολογιών στον τομέα των οπτικοακουστικών μέσων, ανατριχιαστικές ερμηνείες, λιτότητα στη χρήση των εκφραστικών τους μέσων, ενορχηστρωμένος μουσικός ρυθμός, ΤΕΛΕΙΑ mise en place…
ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΌΛΟΙ ΟΙ ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΟΙ, ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΔΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΒΡΙΘΕΣΤΑΤΟΙ ΘΕΑΤΡΑΝΘΡΩΠΟΙ-ΘΕΑΤΡΟΦΙΛΟΙ θα κερδίσουν τα μάλα από μία επί-σκεψη στο θέατρο Παλλάς. Παρά το «κλειστό» τού χώρου, το δραματικό μεγαλείο δεν υπέστη απομείωσιν τινά.
Μετά Λόγου Γνώσεως,
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας
https://konstantinosbouras.gr
info:
Internationaal Theater Amsterdam – Simon Stone
Μήδεια
Βασισμένο στον Ευριπίδη
Κείμενο / Σκηνοθεσία Simon Stone
Μετάφραση / Δραματουργία Peter Van Kraaij
Μετάφραση Vera Hoogstad
Σκηνογραφία Bob Cousins
Σχεδιασμός φωτισμού Bernie van Velzen
Σχεδιασμός ήχου Stefan Gregory
Κοστούμια An D’Huys
Παίζουν Marieke Heebink, Alexander Elmecky, Bart Slegers, Eva Heijnen, Evgenia Brendes, Leon Voorberg, Mente Wijsman, Fedy Bakker.
Ίσως δεν υπάρχει γυναικεία μορφή από το σύμπαν του Αρχαίου Δράματος που να συγκλονίζει περισσότερο από τη Μήδεια. Κι αν η Μήδεια ζούσε σήμερα; Εμπνευσμένος από την ιστορία μιας γιατρού στο Κάνσας που σκότωσε τον άντρα της και δύο από τα τρία παιδιά τους στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο διακεκριμένος Αυστραλός δημιουργός Σάιμον Στόουν προτείνει μια σύγχρονη ανάγνωση του δράματος, με το υποκριτικό σύνολο του Internationaal Theater Amsterdam, από τους ισχυρότερους θεατρικούς οργανισμούς στην Ευρώπη. Ο πυρήνας του μύθου, αναλλοίωτος, ζυμώνεται με φόντο τη μεσοαστική Αμερική του σήμερα.
Έχοντας μόλις πάρει εξιτήριο από μια ψυχιατρική κλινική, στον απόηχο ενός δύσκολου διαζυγίου, η Άννα ελπίζει σε μια συμφιλίωση με τον σύζυγό της, Λούκας, παρότι είχε προηγουμένως προσπαθήσει να τον δηλητηριάσει. Η επανένωση προβλέπεται ολέθρια, αφού το σπίτι τους μετατρέπεται σε πεδίο μάχης.
Καλλιτεχνικό γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας, η Μήδεια του Σάιμον Στόουν έχει παρουσιαστεί στις σημαντικότερες σκηνές διεθνώς (Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Άμστερνταμ, Μαδρίτη κ.α.), αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές. Η παράσταση έκανε πρεμιέρα το 2014 στην Ολλανδία με τον θίασο του Ίβο βαν Χόβε ToneelgroepAmsterdam (που μετεξελίχθηκε στο Internationaal Theater Amsterdam) με τη Marieke Heebink στον πρωταγωνιστικό ρόλο (βραβείο Theo d’Or). Στην Ελλάδα, παρότι γνωρίζουμε τον Στόουν ως συγγραφέα, θα είναι η πρώτη φορά που θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε παράσταση σε δική του σκηνοθεσία.
Μανιώδης αναγνώστης των κλασικών και από τους πιο περιζήτητους θεατρικούς δημιουργούς παγκοσμίως, ο Σάιμον Στόουν (γεν. 1984) προσεγγίζει τα έργα που επιλέγει με υλικά σύγχρονα, καθημερινά. Εκκινώντας από τους δραματικούς χαρακτήρες, εργάζεται με βάση τον αυτοσχεδιασμό και δημιουργεί μαζί με τους ηθοποιούς μια δική του εκδοχή, που αναδεικνύει εκ νέου τη λάμψη του πρωτοτύπου. Έχει μεταξύ άλλων σκηνοθετήσει την ταινία The Dig για το Netflix, ενώ έχει συνεργαστεί με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκόσμιου κινηματογράφου (Τζέφρι Ρας, Ρέιφ Φάινς κ.ά.). Oι παραστάσεις του έχουν παρουσιαστεί στα μεγαλύτερα θέατρα, όπερες και φεστιβάλ του κόσμου. Πρόσφατα, η όπερα του Μπόχουσλαβ Μαρτινού The Greek Passion σε δική του σκηνοθεσία συνεπήρε το κοινό στο Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ και βραβεύτηκε από το Opera Magazine ως η καλύτερη παράσταση της χρονιάς.
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους.
