Ο Κώστας Νεστορίδης είναι ένας παίκτης-μύθος για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την ίδια στιγμή ένας απολύτα προσιτός άνθρωπος. Στα λίγα λεπτά που κράτησε η συνάντησή μας είδα ανθρώπους κάθε ηλικίας -και προφανώς κάθε ποδοσφαιρικής απόχρωσης- να περνάνε από δίπλα μας επιδιώκοντας απλώς να του δώσουν το χέρι ή να του πουν μια «καλημέρα».

Κύριε Νεστορίδη αποκλείεται όλοι αυτοί που περνάνε να είναι ΑΕΚ.

Μα, όλοι με χαιρετάνε! Εμένα δεν με αγάπησαν μόνο οι ΑΕΚτζήδες. Κάθε μέρα θα μου μιλήσουν Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί, ΑΕΚτζήδες, οι πάντες.

Χειριστήκατε το εκτόπισμά σας με ευγένεια.

Όλους πρέπει να τους σέβεσαι. Κάθε ομάδα και κάθε παίκτη και κάθε φίλαθλο. Δεν έχει σημασία πόσο ψηλά φτάνεις.

Ναι αλλά δεν είναι δύσκολο να θες τη νίκη και την ίδια στιγμή να είσαι ευγενής;

Αυτό δεν είναι ο αθλητισμός; Ευγένεια μέσα κι έξω από το γήπεδο.

Εσείς αγαπάτε κάποια άλλη ομάδα εκτός από την ΑΕΚ;

Αγαπώ όλες τις ελληνικές ομάδες, κυρίως την 4δα ΑΕΚ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ. Αλλά και όλες τις ελληνικές ομάδες, δεν μπορώ να βλέπω ελληνική ομάδα να παίζει με ξένη και να μην είμαι με την ελληνική, είναι ανόητο. Φυσικά πάνω απ` όλες μέσα στην καρδιά μου βρίσκεται η ΑΕΚ. Είναι θρησκεία η ΑΕΚ, έχει πόνο η φανέλα της, έχει από πίσω της την προσφυγιά… (βουρκώνει)

Σας ρωτάνε οι άνθρωποι που σας χαιρετούν πράγματα για το ελληνικό ποδόσφαιρο;

Οι πιο νέοι με ρωτούν συνέχεια. Οι πιο παλιοί μπορεί να μην ρωτάνε για το τώρα αλλά για την ιστορία της ομάδας, για τις μεγάλες στιγμές του παρελθόντος, για περιστατικά που θυμούνται…

Εσείς παίζατε σε μια εποχή που την περιγράφουμε σήμερα ως πιο αγνή. Είναι μύθος πως το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρό ήταν εντελώς καθαρό;

Γίνονταν πολλά και τότε.

Τις τελευταίες δεκαετίες βλέπουμε ποδοσφαιριστές – pop stars. Κριστιάνο Ρονάλντο, Νεϊμάρ, πιο παλιά ο Μπέκαμ… Να ασχολούνται υπερβολικά με την εμφανισή τους, να συναναστρέφονται καλλιτέχνες, μοντέλα κτλ, γενικά να υπηρετούν μια εικόνα ¨λάμψης¨…

Είναι διαφορετικές οι εποχές, γι` αυτό… Και μεις στην εποχή μας πηγαίναμε στα μπουζούκια, κάναμε παρέα με τραγουδιστές κτλ, ήταν απλώς πιο αγνά τα πράγματα… όμως βγαίναμε, ζούσαμε μέσα στον κόσμο. Βέβαια μέσα στο γήπεδο ήμασταν εργάτες.

Ξέρω ότι κάνατε παρέα με την Άννα Φόνσου, την Σαπουντζάκη…

Εμένα ξέρεις ποιος ήταν ο καλύτερός μου φίλος; Ο Στέλιος Καζαντζίδης! Όλους τους γνώρισα εκείνη την εποχή, τραγουδιστές, ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, τους πάντες. Όμως με τον Στέλιο γίναμε αδέρφια.

Τι άνθρωπος ήταν ο Καζαντζίδης;

Αδερφός μου! Μια πολύ καλή ψυχή, άκακη. Ατέλειωτες οι κουβέντες που κάναμε μαζί. Να σου πω κάτι που δεν ξέρεις; Ο Καζαντζίδης μετακόμισε κι ήρθε από `δω για να μένουμε κοντά, τόσο φίλοι ήμασταν. Είχε πολύ πόνο μέσα του για πολλά πράγματα… Κουβάλαγε πολλές πίκρες και πιστεύω πως από αυτές έφυγε. Ήταν πολύ μεγάλο χτύπημα για μένα όταν ήρθαν και μου είπαν «ο Στέλιος έφυγε», δεν το περίμενα τότε που έγινε, του έδινα κι άλλα χρόνια. Όμως τον έτρωγαν μέσα του όλα αυτά που είχε ζήσει.

Το νέο γήπεδο το είδατε;

Έχω πάει αρετές φορές από `κει… Το περιμένω όπως όλοι.

Τι σας λέει ο κόσμος όταν σας συναντάει στη Νέα Φιλαδέλφεια;

Ο κόσμος της ΑΕΚ βλέπει κάτι σε μένα κι αυτό με τιμά. Ξέρουν πως έδωσα και την ψυχή μου γι` αυτή την ομάδα και θα την πονάω ως το τέλος.

Τι νιώθετε εσείς όταν τους ακούτε;

Συγκίνηση. Πίστη πως η ομάδα από δω και πέρα θα πρωταγωνιστεί, είναι φτιαγμένη για να πρωταγωνιστεί.

Την Ελλάδα πως την βλέπετε κύριε Νεστορίδη; Έχουμε περάσει πολλά την τελευταία δεκαετία.

Πολλές φορές έμπαινα σε ένα παιχνίδι που το θεωρούσαμε χαμένο και κατόρθωνα να το γυρίσω. Έτσι είναι και η Ελλάδα.