Η ομορφιά και η βία της πρώτης αγάπης μαζί με την αγωνία της ενηλικίωσης έρχονται σε ένα μαγικό αριστούργημα που ακούει στο όνομα Normal People
Αυτή ήταν η σειρά που πρότεινε μια φίλη για καλοκαίρι και πάντα ακούω τη συγκεκριμένη φίλη γιατί πιάνει το vibe της εποχής. Και για εμάς τους 30άρηδες που ακόμα ισορροπούμε ανάμεσα σε μία ετεροχρονισμένη εφηβεία και τη σκληρή ενήλικη ζωή, το Normal People είναι αυτό που χρειαζόμαστε.
Το storyline απίστευτα απλό που ίσως αποτρέψει τους πιο «κουλτουριάρηδες» από τα να πατήσουν το play: δύο έφηβοι ερωτεύονται κάπου σε μια πόλη της Ιρλανδίας. Γιατί να δω μια σειρά για δυο εφήβους ενώ είμαι πολύ μακριά από αυτό; Γιατί ποιητικότητα, αλήθεια και νοσταλγικές αναμνήσεις έρχονται και συναντιούνται σε αυτή τη ζωγραφιά συναισθημάτων.
Ο Κόνελ και η Μαριάν γνωρίζονται στο σχολείο και έρχονται πιο κοντά γιατί η μητέρα του Κόνελ καθαρίζει το σπίτι της οικογένειας της Μαριάν. Επιπλέον, δε θα λέγαμε ότι η Μαριάν έχει φίλους. Κάπως έτσι, όταν η Μαριάν προκειμένου να κερδίσει τον Κόνελ του προτείνει να κρατήσουν την ερωτική τους σχέση τους κρυφή, εκείνος δέχεται καθώς ως δημοφιλής δε θα χάσει την αγάπη που του έχουν όλοι. Κι αυτό είναι μια απόφαση που θα καθορίσει όλη τους τη σχέση. Ποια σχέση; Αυτό είναι το εκπληκτικό στην όλη ιστορία. Πώς μια σχέση επηρεάζεται από μια ολόκληρη ζωή και πως αυτή η σχέση επηρεάζει ολόκληρη τη ζωή τελικά. Γιατί ο Κόνελ και η Μαριάν θα είναι μαζί και στο κολέγιο –μια «μαζί», μια όχι, αλλά πάντα με τη δική τους μοναδική σύνδεση– σε μια αέναη προσπάθεια να δεχτούν τα τραύματά τους, να αποδεχθούν την ταυτότητά τους και να ενηλικιωθούν.
Σκηνοθετικά, σεναριακά και κυρίως υποκριτικά είναι μια πλήρης απεικόνιση της πραγματικής ζωής. Οι δύο πρωταγωνιστές, ως κεντρικοί χαρακτήρες –αφού η σειρά περιστρέφεται γύρω από αυτούς, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν κι άλλοι χαρακτήρες, οι οποίοι περισσότερο επηρεάζουν κάπως τους πρωταγωνιστές, αλλά δεν αναλύονται διεξοδικά κι αυτό γίνεται προφανώς επίτηδες– έχουν απίστευτη χημεία. Έχουν χτίσει ρόλους που δεν είναι πια ρόλοι, αλλά πραγματικοί άνθρωποι και μία σχέση που σε κάνει πραγματικά να εύχεσαι να κρατήσει για πάντα. Βάζοντας στο μικροσκόπιο τους δύο πρωταγωνιστές αναλύονται και θέματα ταξικά και οικονομικά, τα παιδικά τραύματα, το σεξ, οικογενειακές και φιλικές σχέσεις, το δήθεν ορισμένων ανθρώπων, το αληθινό του έρωτα. Κι όλα αυτά, έχουν κάτι το οικείο. Κάτι από όλα αυτά τα έχεις ξαναζήσει, ακόμη κι αν η πρώτη σου αγάπη δεν κράτησε στο χρόνο σαν διακόπτης που ανοιγοκλείνει. Γι’αυτό ταυτίζεσαι, βυθίζεσαι, χάνεσαι και ή θέλεις κι άλλο ή θέλεις να τελειώσει γιατί δεν αντέχεις αυτό το συνεχόμενο on/off.
Μην περιμένεις μεγάλες ανατροπές. Η σκηνοθετική γραμμή ακολουθεί αυτή της ζωής. Πολλές φορές υπάρχουν σιωπές, αναμονές, ενώ δεν ξέρεις από πού σου έρχεται το κακό ή το καλό – συνήθως δε σε ειδοποιεί ούτε το ένα ούτε το άλλο. Πολύ ενδιαφέρον είναι το γεγονός η οπτική γωνία εναλλάσσεται μεταξύ των πρωταγωνιστών, ειδικά σε κομβικές στιγμές. Κι αν για σένα είναι κάποια συναισθήματα προφανή, για δύο νέους που κουβαλούν την ανασφάλεια του εγώ και του έρωτα, τίποτα δεν είναι προφανές. Κι αυτό θα αργήσουν να το καταλάβουν.
Τελικά, είτε σ’αρέσει είτε δε σ’αρέσει αυτή η σειρά, το μόνο σίγουρο είναι οτι θα ταξιδέψει σε εποχές που και σου λείπουν και δε σου λείπουν. Κι αυτή είναι η ομορφιά και η σκληρότητα της ζωής ταυτόχρονα: πάντα συνεχίζεται.
*Η σειρά βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Σάλι Ρούνεϊ που εκδόθηκε το 2018 και έγινε bestseller.
** Το βρίσκετε στη Nova ή στο Hulu.