Της Σοφίας Αργύρη
Ήμουν μαθήτρια της Ε΄ Δημοτικού όταν ξεκίνησα να μαθαίνω Γαλλικά στο φροντιστήριο της γειτονιάς. Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσαν περισσότερο από τα Αγγλικά που ήδη μάθαινα. Mεγαλώνοντας, χωρίς να ξέρω τίποτα ουσιαστικό γύρω από την κουλτούρα και τον τρόπο ζωής στη Γαλλία, ένιωθα ότι θα μπορούσα άνετα να ζω σε μια πόλη της γαλλικής επαρχίας. ‘H… γιατί όχι της γαλλικής πρωτεύουσας, τρώγοντας όλη μέρα κρουασάν και βιώνοντας το chic français.
Η πρώτη επαφή
Οι πέντε μήνες του περσινού χειμώνα ήταν το όνειρο που έγινε πραγματικότητα, αφού βρέθηκα στη Λιλ του γαλλικού Βορρά για το Erasmus μου. Τα συμπεράσματά μου: οι Γάλλοι είναι πραγματικά κουλ, μπορούν να είναι flirty χωρίς να προσπαθούν ιδιαίτερα.
Περνάνε καλά όταν βγαίνουν και πιάνουν κουβέντα εύκολα σε αγνώστους απλά επειδή έτυχε να καπνίζουν δίπλα-δίπλα. Κάτι που μου έκανε εντύπωση ως Ελληνίδα είναι ότι απαγορεύεται να πίνεις αλκοόλ στο δρόμο μετά τα μεσάνυχτα.
Έτσι, ο κόσμος έρχεται πιο κοντά, αφού όσοι κάθονται στα έξω τραπέζια του μαγαζιού, μετά τις δώδεκα «μετακομίζουν» στο εσωτερικό. Στα αρνητικά: το γαλλικό δημόσιο σύστημα δεν διαφέρει πολύ από το ελληνικό όσον αφορά τη γραφειοκρατία και την ταχύτητα των διαδικασιών.
Κι όμως, φαίνεται πιο ευχάριστο όταν ο υπάλληλος σού λέει ευγενικά και με χαμόγελο ότι δεν μπορεί να σε εξυπηρετήσει γιατί σου λείπει ένα από τα πολλά έγγραφα που είναι απαραίτητα για να γίνει η δουλειά σου.
Bienvenue en Grece
Το καλοκαίρι που ακολούθησε οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Δουλεύοντας σεζόν σε ένα ελληνικό νησί είχα την ευκαιρία να μιλήσω με πολλούς Γάλλους που παραθέριζαν στην όμορφη χώρα μας. Τρελαίνονται να τους μιλάς στη γλώσσα τους, ενώ ακόμα κι αν γνωρίζεις μόνο πέντε γαλλικές λέξεις σου απαντούν ότι μιλάς τέλεια Γαλλικά.
Θυμάμαι να κάθονται άνετα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου απολαμβάνοντας αργά το τελευταίο τους γεύμα σε ελληνικό έδαφος και να έχουν διάθεση για κουβέντα, παρόλο που έπρεπε να αναχωρήσουν μέσα στην επόμενη ώρα.
Δεν υπάρχει χώρος για άγχος και βιασύνη όταν ξέρεις να ζεις.
Εάν πιστεύεις ότι οι Γάλλοι είναι ψηλομύτηδες όσον αφορά τη γλώσσα και τη χώρα τους, και γι’ αυτό δεν μιλάνε Αγγλικά, η διαπίστωσή μου είναι ότι η πλειοψηφία πραγματικά δυσκολεύεται και νιώθει άβολα όταν κάποιος ξένος τούς απευθύνεται στα Αγγλικά.
Έτσι, σε περίπτωση που βρεθείς στη Γαλλία πες απλά ένα Bonjour κι έπειτα ζήτα ό, τι θέλεις. Θα τους έχεις ήδη κερδίσει!