Την γνώρισα σε ένα photoshooting που επιμελήθηκε ο αγαπημένος μου στιλίστας Δημήτρης Γραμματικογιάννης στην Πάρνηθα. Κατασκέυασε σε λίγα λεπτά της ώρας από ξύλα του δάσους μια μεγάλη καρδιά-την οποία μου χάρισε στο τέλος, όταν είδε πόσο πολύ μου άρεσε.
Η δική της καρδιά δεν είναι σίγουρα από ξύλο. Θέλησα να την γνωρίσω καλύτερα και μου το επέτρεψε, ως ένα βαθμό. Οι λακωνικές της απαντήσεις είναι ενδεικτικές της σεμνότητάς της ως ανθρώπου. Μοιραστήκαμε φαγητό στο καταφύγιο Μπάφι και γελάσαμε με την ψυχή μας. Μαρία, καλές δημιουργίες και ανέμελο καλοκαίρι σου εύχομαι.
Όταν σε ρωτά κάποιος “με τι ασχολείσαι”, τι απαντάς;
Πλάθω όνειρα και δημιουργώ αναμνήσεις, είμαι καλλιτέχνης!
Πότε έφτιαξες το πρώτο ολοκληρωμένο έργο σου;
Περιμένεις να σου πω για μία κατασκευή ή μια ζωγραφιά… μμμμ, όχι λοιπόν. Ήμουν δημοτικό, τότε ο τρόπος μου να εκφράζω, όλα αυτά που βίωνα σα παιδί, ήταν κατεβατά από σκέψεις και σκίτσα πολλές φορές αντί για λέξεις. Έτσι μια μέρα έγραψα ένα θεατρικό για ένα φανταστικό κόσμο , κουστούμια , διαλόγους και τα λοιπά, όλα κανονικά και μοίρασα και ρόλους στους συμμαθητές μου. Ναι, το έργο το ανεβάσαμε, ναι, ήταν υπέροχο, ναι ήταν η πρώτη και τελευταία φορά! (γέλια)
Ζωγραφική ή γλυπτική; Θα έμπαινες στην διαδικασία να επιλέξεις;
Αν και ξεκίνησα ζωγραφίζοντας, νομίζω ότι ολοκληρώθηκα όταν γνώρισα τη γλυπτική. Υπάρχουν οι χαλαρές στιγμές που απλά ακουμπάω το πινέλο και αυτό με τη σειρά του χορεύει στα βήματα που του δίνουν οι σκέψεις μου, αλλά η δημιουργία μου κορυφώνεται όταν αυτές οι σκέψεις παίρνουν σἀρκα και οστά όπως λέω εγώ! Η γλυπτική είναι πάθος, είναι εγώ.
Πώς βιοπορίζεται, αλήθεια, ένας καλλιτέχνης στην Ελλάδα;
Κάνει ένα σωρό άλλα πράγματα , για να μπορεί συντηρήσει τον… τίτλο του καλλιτέχνη και την αξιοπρέπειά του, φυσικά.
Έχεις τυπικές μέρες; Ακολουθείς κάποια ρουτίνα μες στην καθημερινότητά σου;
Ναι, υπάρχουν και από αυτές στη ζωή μου μπορώ να πω. Η αλήθεια είναι ότι με 6 ετών δίδυμα ρουτίνα δεν μπορείς να έχεις. Η κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα που μπορεί να σου επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις, στ’ αλήθεια!
Ποιους εικαστικούς, εν ζωή και όχι μόνο, θαυμάζεις και σε εμπνέουν;
Υποκλίνομαι στο κλασικό και γοητεύομαι από το μοντέρνο. Επίτρεψέ μου να σου απαντήσω λίγο διαφορετικά, λέγοντάς σου ποιους συνάντησα και μαθήτευσα κοντά τους. Αυτοί με έκαναν να αγαπήσω ακόμα περισσότερο, αλλά και να τολμώ να μισήσω κάποιες φορές αυτό που εγώ θεωρώ «τέχνη»: Αριστομένης Κατσούλας , Δημήτρης Μπέζας , Ιωάννης Μανιατάκος, ΘοδωρήςΠαπαγιάννης, Μάνθος Σαντοριναίος. Αυτοί οι καλλιτέχνες,ο καθένας στο τομέα του, έβαλαν το λιθαράκι τους. Άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο.
Τι δουλεύεις αυτή την εποχή;
Τη Μαρία δουλεύω. Είμαι σε μια φάση της ζωής μου που προσπαθώ να μην βάζω όρια στην έμπνευσή μου απλά να δημιουργώ.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να κάνεις την τέχνη σου χρήσιμη για την κοινωνία; Σε απασχολεί αυτού του είδους η λογική;
Όλους μας απασχολεί ή τουλάχιστον οφείλει να μας απασχολεί. Η τέχνη, όποια μορφή και να έχει, είναι πάντα χρήσιμη για την κοινωνία… Πρέπει να το καταλάβουμε όλοι αυτό!
Αν δεν ήσουν αυτό που είσαι σήμερα, τι θα μπορούσες να είσαι;
Θα μπορούσα να είμαι τα πάντα αλλά και από την άλλη, τίποτα άλλο πέρα από αυτό που είμαι σήμερα.
Ποια ερώτηση που θα ήθελες να απαντήσεις, δεν σε ρώτησα;
Ακόμα και αν τα όνειρά μου πραγματοποιήθηκαν, εγώ συνεχίζω να ονειρεύομαι…
