Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων έχει διοργανώσει ένα συνέδριο στην παλιά βιομηχανία Παπαστράτου, στο οποίο θα βρίσκεται και ο δήμαρχος του Πειραιά, ο δραστήριος Γιάννης Μώραλης. Μιάμιση ώρα πριν μπει μες στην αίθουσα, μιλά στο «Η ΠΟΛΗ ΖΕΙ» και τον Χρύσανθο Ξάνθη.

Λίγο πριν έρθω να σας συναντήσω, περιηγήθηκα στη σελίδα σας στο facebook. Είδα και καυστικά σχόλια και κριτικές. Μερικά έχουν μια λαϊκότητα που μπορεί να θεωρηθεί από αστεία έως αξιαγάπητη. Πολλά θετικά, ακόμα περισσότερα αυτά που σας καλούν να παρέμβετε σε αυτόν τον δρόμο, σε εκείνη την γειτονιά. 

Κατ’ αρχάς η σχέση μου με τον κόσμο είναι ειλικρινής. Βλέπουν έναν δήμαρχο που είναι και αυτός ένας πολίτης, ένας κάτοικος. Η καθημερινότητά μου, η προσωπική μου ζωή και οι επιλογές μου έχουν οδηγήσει σε αυτήν την άμεση και αληθινή σχέση με τους δημότες. Αυτά που γράφουν στη σελίδα μας στο facebook τα διαβάζω, φυσικά, με την βοήθεια των συνεργατών, απλώς, λόγω χρόνου δεν μπορώ να απαντώ στα πάντα. Με τους δημότες επικοινωνούμε τακτικά για τα προβλήματα, τα παράπονα και τις ιδέες τους, ακόμα και μέσα από τις καθημερινές μας βόλτες, όπου συναντιόμαστε και μιλάμε. Άλλωστε, αυτό είναι καθήκον ενός δημάρχου! Η δημοτική αρχή, γενικώς, δουλεύει με σύστημα και πειθαρχία, πολύ σκληρά και αυτό, νομίζω, έχει αναγνωριστεί.

Πόσο άμεσα λύνονται τα προβλήματα που θέτουν;

Αμεσότητα στην επικοινωνία υπάρχει. Αμεσότητα στην λύση των προβλημάτων δεν μπορεί να υπάρχει! To θέμα όμως είναι να λύνονται και πιστεύω ότι τα περισσότερα λύνονται. Κατανοώ, πάντως, ακόμα και σχόλια που ξεφεύγουν λίγο. Σε αρκετά από αυτά ανταποκρινόμαστε και καθημερινά δίνουμε μια μάχη. Κι εμείς οι ίδιοι θέλουμε να βελτιωθούμε σε θέματα ταχύτητας στην επικοινωνία και την παρέμβασή μας.

Από αυτά που παρατήρησα, μου δημιουργήθηκε η εξής εικόνα: το κέντρο του Πειραιά είναι καθαρό και φροντισμένο, ενώ η συζήτηση για προβλήματα εντείνεται σχετικά με τις γειτονιές και τις συνοικίες.

Δικαίως λέγεται αυτό. Διαχρονικά, και στην δική μας θητεία, γίνονται περισσότερα στο κέντρο του Πειραιά, παρά στις συνοικίες. Αντιλαμβάνεστε όμως κι εσείς ότι είναι λογικό να δοθεί περισσότερη προσοχή στο κέντρο μιας πόλης, εκεί όπου βρίσκονται πολλές επιχειρήσεις, εκεί όπου έρχονται τουρίστες. Η προσπάθειά μας δεν είναι να περιορίσουμε τη φροντίδα για το κέντρο, αλλά να αυξήσουμε τις δράσεις στην υπόλοιπη περιοχή-είναι, άλλωστε, και κάτι που είχαμε εξαγγείλει και προεκλογικά, το να  εστιάσουμε στις γειτονιές του Πειραιά. Δεν μπορεί, ας πούμε, ο κάτοικος της Παλιάς Κοκκινιάς ή ο κάτοικος του Βώκου να πληρώνει τα ίδια δημοτικά τέλη με τον κάτοικο του Πασαλιμανίου ή της Φρεαττύδας.  Έχουμε σχεδιάσει να διαμορφώσουμε ζώνες τελών από το 2020.

Ο κόσμος έχει μάθει να μην παίρνει μέρος στην λύση των προβλημάτων και αναπαράγει παλιά πρότυπα του τύπου «οι άλλοι φταίνε, όχι εγώ». Έχετε κάνει, εσείς, την κριτική σας στους δημότες; Έχετε σκεφτεί, ίσως, να βγάλετε κάτι σαν… τον οδηγό του λογικού δημότη;

Είναι δύσκολο να γίνεται κριτική από πάνω προς τα κάτω. Ο καθένας από εμάς πρέπει να σκέφτεται τι ο ίδιος μπορεί να κάνει για να έχει μια πόλη καθαρότερη, λειτουργικότερη, πιο ανθρώπινη. Λίγο πολύ οι Έλληνες έχουν μάθει να κάνουν ό,τι τους καπνίσει και αναμένουν από τους εκάστοτε πρωθυπουργούς και δημάρχους να λύνουν τα προβλήματα που και οι ίδιοι δημιουργούν.

Δεν πάει έτσι, όμως. Αν ο ίδιος ο πολίτης δεν γίνει σύμμαχος και κοινωνός, τα θετικά αποτελέσματα αργούν να έρθουν ή δεν έρχονται και καθόλου, τελικά. Αυτό το σκεπτικό το επικοινωνώ σε κάθε δημόσια δήλωσή μου. Βεβαίως, ο Δήμος οφείλει να κάνει την δουλειά του και η ασυνειδησία ορισμένων πολιτών δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία. Σκοπός είναι να κάνουμε εμείς, ως δημοτική αρχή, την υπέρβαση, ξεπερνώντας τους εαυτούς μας και συνεργαζόμενοι αρμονικά με τους δημότες μας, την κατανόηση και την βοήθεια των οποίων έχουμε ανάγκη.

Έχετε δει κάποια βελτίωση στην στάση του μέσου δημότη απέναντι στην πόλη του;

Ναι, φυσικά, κυρίως από τις νέες γενιές. Οι άνθρωποι κάτω από 35 ετών, ας πούμε, είναι πιο προσεκτικοί με θέματα όπως η ανακύκλωση, η καθαριότητα στους δρόμους, αλλά και σε θέματα οδικής συμπεριφοράς. Και αυτός ο σεβασμός τους στον δημόσιο, κοινόχρηστο χώρο ίσως οφείλεται σε διαφορετική εκπαίδευση από αυτήν που είχαμε λάβει εμείς. Φυσικά, δεν ισχύει για όλους αυτό, πάντα υπάρχουν και εξαιρέσεις. Προσωπικά, πάντως, βλέπω φως.

Έχετε νιώσει ότι κάνατε κάποια λάθη ή ότι θα μπορούσατε να διαχειριστείτε πιο σωστά μερικά πράγματα κατά τις περιόδους της θητείας σας;

Προφανώς  έχουν γίνει λάθη. Και από εμένα προσωπικά, και από την ομάδα του «Πειραιά Νικητή» στο σύνολό της, όταν πρωτοβγήκαμε. Είχαμε να διαχειριστούμε πολλά προβλήματα, να δουλέψουμε σε πολλά μέτωπα, είναι λογικό να έχουμε κάνει ορισμένα λάθη και παραλείψεις.

Τι σκοπεύετε να αλλάξετε;

Έχω την αίσθηση, πλέον, και μετά από εμπειρία ότι η δουλειά του δημάρχου είναι να είναι έξω στους δρόμους, να αφουγκράζεται ο ίδιος τα προβλήματα και να βλέπει την εικόνα της πόλης και των συνοικιών. Εκεί θα επικεντρωθώ πλέον περισσότερο, νομίζω πως την πρώτη πενταετία κλείστηκα λίγο περισσότερο μες στο γραφείο ασχολούμενος με τα προβλήματα. Όπως επίσης και στο να έχω μια πιο δυναμική διεκδίκηση από την κεντρική διοίκηση της χώρας για ορισμένα σοβαρά ζητήματα. Απλώς, όταν μια χώρα βρίσκεται σε κρίση, θα πρέπει και οι διεκδικήσεις μας να έχουν κάποια όρια. Τώρα, όμως, η Ελλάδα αρχίζει σιγά σιγά να ξεπερνά κάποια προβλήματα, οπότε πλησιάζει η κατάλληλη στιγμή για να δυναμώσει την φωνή του ο Πειραιάς. Η αλήθεια είναι ότι υπήρξα αρκετά ήπιος…

Σε επίπεδο καθημερινότητας;

Είναι κρίσιμο ζήτημα η καθημερινότητα! Στα μεγάλα ζητήματα αποδώσαμε πολύ καλά, κατά την άποψή μου, ως δημοτική αρχή. Σε πιο μικρά και καθημερινής φύσης είχαμε κι άλλα να προσφέρουμε. Η καθημερινότητα, δηλαδή τα σκουπίδια, το πράσινο, η οδοποιία, αυτά πρέπει βασικά να αφορούν έναν δήμαρχο. Η αλήθεια είναι πως ο δήμος βρισκόταν σε κακή οικονομική κατάσταση. Πιστεύω ότι η οικονομία είναι βασικός παράγοντας για τη βελτίωση της καθημερινότητας. Υπάρχουν, ας πούμε, ακίνητα του Πειραιά που μένουν ανεκμετάλλευτα… Τα χρήματα που μπορούν να μας αφήσουν, θα πάνε σε δομές και αλλαγές της πόλης και των γειτονιών της.

Και από την άποψη της αλληλεγγύης;

Πέραν των κλασικών δομών σχετικές με φιλοξενία αστέγων, κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό φαρμακείο, αλλά και τις διατακτικές που δίνουμε Χριστούγεννα και Πάσχα, έχουμε λάβει και ένα μεγάλο κονδύλι 80 εκ ευρώ, από ευρωπαϊκούς πόρους, εκ των οποίων τα 24 εκ θα δοθούν σε δράσεις κοινωνικές.

Σημαντική είναι η πρόσφορά επίσης της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και του Βαγγέλη Μαρινάκη και στον τομέα αυτό. Παράλληλα στηρίζουμε το σημαντικό έργο που επιτελεί η Ιερά Μητρόπολη Πειραιά στην πόλη. Με την Ύπατη Αρμοστεία έχουμε μια αγαστή συνεργασία και σε 50 διαμερίσματα μένουν περίπου 400 πρόσφυγες, οι οποίοι συνυπάρχουν ειρηνικά με τους Πειραιώτες και αφομοιώνονται, χωρίς οποιοδήποτε πρόβλημα ή παράπονο.

Παράγουμε έργο, αλλά δεν υπάρχει όριο στην κοινωνική προσφορά που οφείλει να κάνει ένας δήμος. Θα ήθελα επίσης να θυμίσω ότι με πρωτοβουλία του Δήμου και τη στήριξη της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, αλλά και φορέων της πόλης προσφέρονταν χιλιάδες μερίδες φαγητό στους πρόσφυγες που είχαν εγκαταλειφθεί από την κεντρική Κυβέρνηση στη μοίρα τους στο λιμάνι του Πειραιά το 2016.

Αυτήν την στιγμή, ποια είναι η οικονομική κατάσταση του δήμου;

Το 2014 παραλάβαμε τον δήμο με ένα δάνειο 133.000.000 και ανείσπρακτες απαιτήσεις περίπου 80.000.000! Εκρηκτικός συνδυασμός. Καταφέραμε να εισπράξουμε κάποιο μέρος των οφειλόμενων, να ρυθμίσουμε το δάνειο… Δεν είμαστε άνετοι οικονομικά από ίδιους πόρους!

Ο Δήμος Πειραιά μπορεί μεν να συντηρεί εαυτόν, αλλά όχι να κάνει πολλά πράγματα και μεγάλα έργα. Η δημοτική αρχή, λοιπόν, στην πρώτη θητεία έβαλε σε μία τάξη τα οικονομικά και, τώρα, στην δεύτερη περίοδο, αναμένουμε χρηματοδοτήσεις ,όχι βέβαια από την κεντρική διοίκηση της χώρας, αλλά από άλλες πηγές, όπως ας πούμε ευρωπαϊκά προγράμματα. Αυτά τα χρήματα πρέπει να αρχίσει να τα βλέπει ο κόσμος στην πόλη του.

Πόσο επηρεάζει τελικά η κεντρική διοίκηση της χώρας, αλλά και η εκάστοτε κυβέρνηση το έργο ενός δήμου; Θα ήθελα να σχολιάσετε και το ζήτημα της γραφειοκρατίας…

Η παράταξή μας είναι ένας υπερκομματικός συνδυασμός. Δεν είχαμε στήριξη από τα δύο μεγάλα κόμματα. Στόχος μας είναι να μπορούμε να συνεργαζόμαστε, αλλά και να διαφωνούμε με την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό κάναμε την περασμένη πενταετία, αυτό θα κάνουμε και τώρα.

Η επικοινωνία μας με την κεντρική διοίκηση είναι σχετικά εύκολη-η αλήθεια είναι ότι είμαστε ένας πολύ κεντρικός δήμος. Σκέφτομαι, καμιά φορά άλλους συναδέλφους  μικρότερων περιοχών και πιο απομακρυσμένων που έχουν αντικειμενικές δυσκολίες επαφής με την Κυβέρνηση.

Η δημόσια διοίκηση όμως είναι τραγική από άποψης γραφειοκρατίας, επικαλύψεων ελέγχων, εγκρίσεων, επιτροπών… Είναι αρκετά που δεν γίνονται εξαιτίας αυτών των προβλημάτων! Κι αυτό είναι τραγικό. Η κυβέρνηση που θα αλλάξει αυτό το σκηνικό, που θα επιταχύνει κάποιες διαδικασίες και ίσως απαλείψει κάποιες άλλες, θα μείνει στην ιστορία.

Ένα παράδειγμα από την εμπειρία σας;

Θα σας πω κάτι που βρίσκω… εντυπωσιακό: υποβάλαμε τον Σεπτέμβρη του 2015 μία αίτηση για αλλαγή χάραξης στην περιοχή του Μικρολίμανου για να προχωρήσουμε μετά στην μελέτη της ανάπτυξης. Η αρμόδια επιτροπή συνεδρίασε τον Οκτώβρη του 2016!

Συχνά, κάνω κριτική ακόμα και στους υπαλλήλους του δήμου: οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να μάθουν να δουλεύουν με ένταση, με μεράκι , με αποτελεσματικότητα. Πιστεύω στην δύναμη του δημοσίου τομέα, πρέπει όμως και αυτός να αποδείξει ότι μπορεί να φέρει το κατάλληλο αποτέλεσμα. Η μονιμότητα του δημοσίου υπαλλήλου οδηγεί, δυστυχώς, ορισμένους σε λογικές νωθρότητας και, άρα, μη αποτελεσματικής εργασίας.

Σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν στο λιμάνι;

Οι απόψεις μας ως δήμου Πειραιά δεν εισακούστηκαν απολύτως, πράγμα  λογικό, γιατί πρόκειται περί ενός εθνικού ζητήματος. Η επένδυση αυτή με βρίσκει σύμφωνο και θεωρώ ότι έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την πόλη μας. Ανέκαθεν,  άλλωστε, όταν άνθιζε το λιμάνι, άνθιζε και η πόλη.Σε αυτήν την χώρα, όμως, πρέπει να μάθουμε να σταματάμε κάποια στιγμή τις διαβουλεύσεις και να προχωράμε σε δουλειά, σε υλοποίηση. Και σε αυτό χρειάζεται η συνύπαρξη και άλλων δήμων του Πειραιά, οι οποίοι έχουν να διαχειριστούν πολύ πιο δύσκολα κομμάτια του λιμανιού και όχι «προνομιακά» όπως το δικό μας κομμάτι.

Είναι και το ζήτημα του parking άξιο αναφοράς, όπως επίσης και το πράσινο. Κοιτώντας από πάνω τον Πειραιά, βλέπεις πολύ λίγο πράσινο.

Είμαστε του κόκκινου, εμείς! (σ.σ γέλια). Από εδώ περνούν, λόγω του λιμανιού, εκατοντάδες χιλιάδες αυτοκίνητα. Έχουν γίνει μερικά λάθη. Πρώτον, το μετρό, χωρίς πρόβλεψη parking. Δεύτερον, δεν προχώρησε η περίφημη υπογειοποίηση των γραμμών του ΗΣΑΠ από το Φάληρο μέχρι το λιμάνι, που για μένα είναι η πραγματική λύση για μια γερή ανάσα στο κυκλοφοριακό και όχι ημίμετρο, του τύπου απαγορεύω την κυκλοφορία σε έναν δρόμο για κάποιες ώρες.

Αν συμβεί αυτό,  θα έχουμε κι ένα κομμάτι πρασίνου πάνω από τις υπογειοποιημένες γραμμές, που και αυτό είναι σημαντικό. Χρειάζεται, γενικώς, μια νέα κυκλοφοριακή μελέτη και στα πέντε διαμερίσματα του Πειραιά. Ο δήμος ήδη έχει ενισχύσει και θα ενισχύσει περαιτέρω τη δημοτική συγκοινωνία  με νέα σύγχρονα λεωφορεία, ορισμένα εκ των οποίων θα είναι ηλεκτροκίνητα, ώστε να αποφεύγεται η χρήση αυτοκινήτου μες την πόλη!

Πώς οραματίζεστε εσείς την Ανάπτυξη ως έννοια και ως στόχο;  Προσωπικά, εντοπίζω μια αυξημένη, μετά από χρόνια, κινητικότητα από Αθήνα προς Πειραιά. Αρκετοί νέοι που ζουν Αθήνα επέλεγαν προ δεκαετίας την Κηφισιά, το Μαρούσι, ας πούμε, για να «ξεφύγουν», τώρα τελευταία τους ακούς και λένε «πάμε Πειραιά»!

Θέλουμε να δώσουμε εξωστρέφεια στον Πειραιά και να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής στην πόλη. Η ανάπτυξη στον Πειραιά μπορεί να στηριχθεί σε ορισμένους βασικούς πυλώνες, όπως ο πολιτισμός και η διακριτή ιστορία της πόλης με τα πολύ αξιόλογα μνημεία και μουσεία της.

Το Αρχαιολογικό μας Μουσείο είναι ένα από τα πιο αξιόλογα της χώρας και δυστυχώς μια μέτρηση έδειξε ότι μόνο το 9% των Πειραιωτών το έχουν επισκεφθεί. Έχουμε, ακόμα, το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος, την Ξυλαποθήκη με ευρήματα από ανασκαφές που είναι ανοιχτό στο κοινό, το Δημοτικό Θέατρο που μας κάνει σταθερά περήφανους.

Εκτός από τον Πολιτισμό;

Έχουμε και το λιμάνι. «Η ματιά μας είναι στην θάλασσα», η ναυτοσύνη μας είναι εδώ, τα στεριανά επαγγέλματα που υποστηρίζουν τη ναυπηγεία και το θαλάσσιο εμπόριο, οι εφοπλιστές, οι όμιλοι, οι επισκέπτες της πόλης, όλα αυτά είναι εδώ. Έτσι μιλάμε για την «γαλάζια οικονομία». Είμαστε οι πρώτοι που μιλήσαμε  για την γαλάζια ανάπτυξη.

Οι προτάσεις μας βραβεύτηκαν με το πρώτο βραβείο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Είχαμε πρόσφατα και τα εγκαίνια του Blue Lab, που είναι ένα κέντρο καινοτομίας με προηγμένα μηχανήματα και με δυνατότητες συνεργασίας με φοιτητές και νέους επιστήμονες-κάτι πρωτοποριακό για την τοπική αυτοδιοίκηση.

Μιλήστε μας για τις αστικές αναπλάσεις. Ο Πειραιάς χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά κτίρια μιας άλλης εποχής.

Σχεδιάζουμε και υλοποιούμε μια συντονισμένη δράση εκ μέρους δημοσίου και ιδιωτών, με άνοιγμα θέσεων εργασίας και δημιουργία μικροοικονομίας τριγύρω (όπως ας πούμε ένα καφέ, ένα περίπτερο, ένα parking) που βρίσκουμε σημαντικό.

Η μέχρι πρότινος άγονη περιοχή του Αγίου Διονυσίου έχει ήδη ομορφύνει, με το άνοιγμα κάποιων αξιόλογων γκαλερί (όπου εκθέσαμε πολύ σημαντικά αρχεία, όπως του Ροντήρη και του Κατράκη) και άλλων πόλων έλξης ενδιαφέροντος, που θα δείξουν την πορεία τους στα επόμενα δύο τρία χρόνια.

Ακόμα και η Τρούμπα είναι κάτι θετικό για εμάς, χωρίς να γνωρίζουμε τον κύκλο ζωής που θα κάνει. Οι Πειραιώτες έφευγαν για διασκέδαση Γλυφάδα, Γκάζι, ενώ τώρα μένουν εδώ και διασκεδάζουν κοντά στο σπίτι τους. Αυτό μας αρέσει. Πρέπει το Μικρολίμανο και η Πειραϊκή να γίνουν πιο λειτουργικές περιοχές, επίσης. Όπως, ακόμα, χρειάζεται οπωσδήποτε να διαμορφώσουμε μια πόλη πιο προσβάσιμη, σε άτομα με αναπηρία.

Το λιμάνι του Πειραιά είναι το περισσότερο επισκέψιμο λιμάνι της Ευρώπης. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι ο επισκέπτης επιθυμεί να μείνει στον Πειραιά μερικές μέρες;

Ως προς τον τουρισμό, έχουμε ένα σύνθημα: Destination Pireus, δηλαδή ο Πειραιάς να αντιμετωπιστεί ως προορισμός, όχι ως πέρασμα για τα νησιά ή την Αθήνα. Θεωρώ μονόδρομο την ανάγκη διαμόρφωσης του Πειραιά ως λιμανιού εκκίνησης για την κρουαζιέρα, home port, δηλαδή.

Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν οι ώρες να καθίσει ένα κρουαζιερόπλοιο τόσο, ώστε ο τουρίστας να προλάβει μεν να πάει επίσκεψη Ακρόπολη και Μοναστηράκι, αλλά να μείνει και μερικές ώρες στον Πειραιά. Δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να υποδεχθούμε μεγάλο όγκο τουρισμού.

Ο Πειραιάς έχει ένα μόνο πεντάστερο ξενοδοχείο και αρκετά με 2 και 3 αστέρια. Οι Κινέζοι διαχειριστές του λιμανιού προτείνουν κατασκευή κάποιων ξενοδοχείων. Υπάρχει επίσης ενδιαφέρον από ιδιώτες. Αν θες να είσαι τουριστικός προορισμός, χρειάζεται και αλλαγή νοοτροπίας από μεριάς των κατοίκων, επίσης. Είναι μια συλλογική προσπάθεια όλο αυτό.

 Η σχέση του Πειραιά με την Αθήνα έχει μεγάλη ιστορία. Η Αθήνα οφείλει πολλά στον Πειραιά, ο οποίος αποτελούσε το οχυρό της, το επίνειο αλλά και το… θέρετρό της. Πώς στέκεστε εσείς απέναντι στην ιστορία της πόλης; Μιλώ ακόμα και για την προφορική ιστορία των ανθρώπων, όχι μόνο από άποψης μνημείων, αν και όπως διάβασα είστε ο μοναδικός δήμος που διαθέτει μνημείο για την γενοκτονία των Ποντίων.

Ο Πειραιάς αποτελεί πόλη-σύνθεση προσφύγων: Κρήτες, Μανιάτες, νησιώτες, Μικρασιάτες.  Έχουμε έναν βαθύ σεβασμό απέναντί τους. Η σχέση του Βαγγέλη Μαρινάκη με τον Πόντο είναι γνωστή και ιδιαίτερη-η μητέρα του είναι το γένος Υψηλάντη. Έτσι, δώρισε το εμβληματικό μνημείο που αναφέρατε και τώρα κοσμεί την πόλη μας. Ο μέσος Πειραιώτης, έχω την αίσθηση ότι αγαπά βαθιά τον τόπο του, μπορεί να θεωρηθεί έως και τοπικιστής, όμως  η σύνδεσή του με την ιστορία δεν είναι όσο στενή θα έπρεπε. Προσπαθούμε να το αλλάξουμε αυτό…

Η τελευταία ερώτηση. Τελικά ποιο είναι το στοίχημα για τον Πειραιά;

Να σταματήσει η φυγή κατοίκων και επιχειρήσεων από τον Πειραιά, γιατί οι λόγοι πλέον να ζει και να εργάζεται εδώ κανείς αρχίζουν να είναι πράγματι θελκτικοί. Αισθάνομαι ότι κάτι γίνεται, κάτι κινείται. Έχουμε ως δημοτική αρχή ένα πλάνο, ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε, προς τα πού να κινηθούμε! Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το αν θα πετύχει απολύτως αλλά το σίγουρο είναι πως θα προσπαθήσουμε.