9 άτομα, 14 μουσικά όργανα, 1 μπάντα: Bandallusia. Η –πλέον- 9μελής «ορχήστρα» ξεκίνησε από τους δρόμους της Αθήνας και τα σοκάκια των νησιών και τώρα «περιπλανιέται» σε φεστιβάλ και μουσικές σκηνές της πόλης!

H Bandallusia έκανε την εμφάνισή της και δισκογραφικά με τα «Λοξοδρόμια». Με νέο ηχόχρωμα και επιρροές από διάφορες μουσικές της Ελλάδας και του κόσμου, δημιούργησαν ένα σύνολο 11 τραγουδιών, τόσο πολύπλευρο, όσο και το σχήμα το ίδιο. Παρά τις εμφανίσεις τους σε μεγάλες μουσικές σκηνές, οι Bandallusia-νοι δεν «λοξοδρόμησαν». Αν περπατάτε στο Θησείο και δείτε πολύ κόσμο μαζεμένο στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, πιθανότατα η Bandallusia έχει πιάσει τα όργανα της, παίζοντας κομμάτια δικά τους, κομμάτια άλλων ή διασκευές, το γλέντι έχει αρχίσει και μοιράζουν κέφι και χαρά.

Συνήθως παρουσιάζονται όλοι μαζί, αλλά εμένα μου έκαναν το χατίρι και τώρα, σας τους συστήνω έναν έναν.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ 

O Γιώργος είναι ένας άνθρωπος εκρηκτικός, επίμονος, πεισματάρης και πολύ συναισθηματικός, κάτι που πολλές φορές του βγαίνει σε κακό. Για εκείνον, η Τέχνη είναι μέσο έκφρασης, που τον κάνει να «φεύγει» από το χωροχρόνο. Από τα «ιδρυτικά μέλη» της Bandallusia, τραγουδάει και παίζει κρουστά.

1. Είσαι από τα «ιδρυτικά μέλη» της μπάντας. Ποια είναι η ιστορία της;

Όταν ξεκινούσαμε το συγκρότημα με το Μιχάλη και το Στέλιο, η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε στο μυαλό μας- ούτε κατά προσέγγιση ίσως- τη σημερινή δομή της μπάντας. Προσωπικά, έχω μεγάλο μερίδιο στο όραμα μιας πολυμελούς ορχήστρας, αλλά ο προσανατολισμός σε ρεπερτόριο και χαρακτήρα είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς και αναζήτησης μέσα στα χρόνια. Η ιστορία μας είναι αρκετά ρομαντική θα έλεγα.

Από το δρόμο και τα πάλκα των μεζεδοπωλείων, σε μουσικές σκηνές σαν το Σταυρό του Νότου, σε φεστιβάλ και συναυλίες με τον πρώτο μας δίσκο στο χέρι… Κι όλο αυτό με δική μας δουλειά, με δικά μας έξοδα, αλλά και πολύ πολύ μεράκι!

2. Πώς βγήκε αυτό το ευφάνταστο όνομα “Bandallusia”, το οποίο εκφράζει όλη σας την ενέργεια και την πανδαισία των μουσικών που παίζετε;

Θα ξεκινούσαμε το καλοκαίρι του 2011, καλοκαιρινή σεζόν στην Ίο και χρειαζόμασταν ένα όνομα. Σκεφτόμασταν διάφορα, ως που ένα απόγευμα στο δωμάτιο μου έπαιζα με τις λέξεις και ξαφνικά… Bandallusia! Ο λόγος; Αρχικά σκεφτόμουν την-τότε- δομή μας, που ήταν δυο κιθάρες κι ένα καχόν, κάτι που συναντάς συχνά στην Ανδαλουσία. Ύστερα, σκεπτόμενος ότι δεν έχουμε σχέση ούτε με το μέρος, ούτε και με τη μουσική του, άρχισα να σκέφτομαι εμάς οπότε μου ήρθαν οι λέξεις: βάνδαλος, band, all, ουσία κλπ. Έτσι γεννήθηκε, αλλά σήμερα, πλέον,έχει άλλη υπόσταση. Bandallusiaσημαίνει 9 άτομα επί σκηνής να παρουσιάζουν αυτό που αγαπούν, με τον τρόπο που τους αρέσει. Όποιος έρθει σε συναυλία μας, θα καταλάβει καλύτερα από κοντά!

3. Το οποίο βέβαια το συνιστώ κι εγώ ανεπιφύλακτα! Αλήθεια, από που αντλείς αυτήν την αστείρευτη ενέργεια που βγάζεις πάνω στη σκηνή;

Ένα μεγάλο κομμάτι από την ομάδα, από τον κόσμο επίσης, αλλά και από την εσωτερική μου ανάγκη να εκφραστώ πάνω εκεί!

4. Οι ερμηνείες σου στα live σας είναι πολύ θεατρικές. Έχεις κάνει θέατρο;

Ναι, έχω ασχοληθεί με το θέατρο. Ήταν από τα πολύ όμορφα χρόνια της ζωής μου και η αλήθεια είναι ότι μου έχει λείψει. Όμως, ο χρόνος που απαιτείται και στις δύο αυτές τέχνες, όταν θέλεις να προχωρήσεις και να εξελίξεις το έργο σου, σε αναγκάζει να επιλέξεις. Εμένα με τράβηξε πιο πολύ η μουσική! Όσο για τις ερμηνείες μου, έχει παίξει ρόλο η ασχολία μου με το θέατρο, όμως σε μεγάλο βαθμό είμαι και επηρεασμένος από καλλιτέχνες που θαύμαζα από μικρός για τη σκηνική τους παρουσία! (Bruce Dickinson, Freddie Mercury, Jim Morrison, Mick Jagger και άλλοι).

5. Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα τραγούδι από το δίσκο σας «Λοξοδρόμια», ποιο θα ήταν το αγαπημένο σου και για ποιο λόγο;

Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει όλος ο δίσκος γιατί το κάθε τραγούδι έχει τη δική του ιστορία και διαδρομή μέχρι να ολοκληρωθεί. Θα διαλέξω όμως τα «Πορφυρά δεσμά», το ενδέκατο και τελευταίο τραγούδι, γιατί θεωρώ ότι είναι το πιο ολοκληρωμένο στο δίσκο από όλες τις απόψεις.

6. Έχεις γράψει και εσύ στίχους για τα τραγούδια του δίσκου σας. Τι σε παρακινεί για να γράψεις ένα τραγούδι;

Η ποίηση, η στιχουργία, το τραγούδι είναι ένα μέσο έκφρασης. Οι λόγοι που μπορεί να μπει κάποιος στη διαδικασία να γράψει για να εκφραστεί, είναι διάφοροι. Προσωπικά, μου αρέσει να εξωτερικεύω τις σκέψεις μου σε αυτή τη μορφή έκφρασης. Είναι μια πολύ ιδιαίτερη διαδικασία και με κάνει να φεύγω από την αίσθηση του χρόνου, αλλά και του χώρου. Επίσης, το γεγονός ότι δε γράφω μουσική δίνει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθότι προσμένω κάθε φορά το αποτέλεσμα, μη γνωρίζοντας τι θα προκύψει.

ΟΡΕΣΤΗΣ ΓΑΡΓΟΥΛΑΚΗΣ

Ο Ορέστης παίζει φλάουτο και πάντα μας μαγεύει όλους. Χαρακτηρίζεται από έναν άκρατο συναισθηματισμό, ο οποίος πολλές φορές είναι, για εκείνον, «διαμάντι» και «κατάρα» παράλληλα. Η μουσική για τον Ορέστη είναι η δεύτερη γλώσσα του . Είναι μια δίοδος για να εξερευνήσει το σύμπαν, τους ανθρώπους, τη φύση κι ό,τι περικλείει μέσα της, αλλά και το άγνωστο. Είναι «κάτι» που τον κάνει να αισθάνεται «ολόκληρος».

1. Έχετε ήχο με παραδοσιακή χροιά. Πώς συνεισφέρει στη σημερινή εποχή κάτι που προέρχεται από ένα παρελθόν; Πόσο σημαντική είναι η επιστροφή στις «ρίζες» σε μια εποχή που το κοινωνικό περιβάλλον καταλύεται από διάφορους παράγοντες;

Στην εποχή μας, νομίζω αυτό που κυριαρχεί είναι η ματαιοδοξία. Ψάχνουμε να πιαστούμε από ανούσια, πολλές φορές, πλασματικά πράγματα και να στηρίξουμε όλη την ιδεολογία και νοοτροπία μας πάνω σε αυτά. Ψεύτικοι μικρόκοσμοι, φτηνά πλαστικά χαμόγελα, χυδαιότητα, και πάνω απ’όλα, αξίες, οι οποίες διαλύονται. Νομίζω ότι το να γυρνάμε στις ρίζες μας βοηθά να δούμε πιο καθαρά τα πράγματα κι αυτό όχι γιατί τότε ήταν καλύτερα, αλλά γιατί το «πρωτόγονο»πάντα σου εξηγεί πολλά μέσα σου. Μαθαίνουμε από τα παλιά, χωρίς να τα θεοποιούμε και προσθέτουμε την ένταση της εποχής μας. Νομίζω αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με τα παιδιά, να φέρουμε πιο κοντά το χθες στο σήμερα, κοιτάζοντας το μέλλον.

2.Υπάρχει κάτι που σου έχει πει κάποιος ακροατής/θεατής και σε συγκίνησε ή σου έχει μείνει στη μνήμη;

Κατά καιρούς ακούμε πολλά και διάφορα από τους θεατές μας, και για όλη την μπάντα, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Νομίζω μια από τις δυνατότερες ατάκες που έχω ακούσει σε προσωπικό επίπεδο ήταν από μια γριούλα στο δρόμο,η οποία ήρθε κοντά και μου είπε: «μην τολμήσεις να σταματήσεις ποτέ γιατί θα σβηστούν πολλά χαμόγελα», δείχνοντας μου τον κόσμο που ήταν μπροστά μας. Τότε κοίταξα τα παιδιά και ξέροντας ότι κατά βάθος αυτό πήγαινε για όλους, χαμογέλασα και συνέχισα να κάνω αυτό που κάνω. Η μουσική είναι πολύ πιο έντονη απ’όσο φανταζόμαστε και ειδικά η ζωντανή μουσική, γι’ αυτό έχουμε δεχτεί και πολύ έντονες αντιδράσεις.

3. Η ενασχόλησή σου με τη μουσική σε βοηθάει να βγάλεις τα προς το ζην ή ασχολείσαι και με κάτι άλλο;

Η ενασχόληση μου με τη μουσική με βοηθά σ’ένα βαθμό, γιατί εκτός από τις ζωντανές εμφανίσεις, ευτυχώς μπορώ και κάνω και κάποια μαθήματα, τα οποία ευελπιστώ να αυξηθούν με τον καιρό. Σίγουρα δεν βγάζω αυτά που θα ήθελα (και δεν θέλω πολλά). Για να απαντήσω και άμεσα την ερώτηση, όχι δεν βγάζω όλα τα προς το ζην,αλλά ευελπιστώ να φτάσω σε αυτό το σημείο μόνο από τη μουσική!

4. Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας όσον αφορά τις εμφανίσεις σας ή/και ένα νέο δίσκο;

Έχουμε, ήδη, μπει σε μια διαδικασία να γράφουμε καινούργια κομμάτια, όπως και να κοιτάμε από διαφορετικές οπτικές τις διασκευές μας και την ενορχήστρωση μας. Για καινούργιο δίσκο, δε νομίζω ότι μπορώ να πω με σιγουριά ακόμα κάτι, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει … Νιώθω,όμως, ότι είμαστε σε μια παραγωγική περίοδο και σίγουρα, θέλουμε να συνεχίσουμε το έργο μας να το κάνουμε καλύτερο, πιο καινούργιο; Πιο παλιό; Πάντως, πιο έντονο στις καρδιές και τις συνειδήσεις.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ

Η υπομονή και η επιμονή ήταν πάντα χαρίσματα που είχε σε αφθονία και τον βοήθησαν να ασχοληθεί με τη μουσική. Είναι πολύ έξυπνος, εσωστρεφής, μέχρι να σε γνωρίσει καλύτερα και να σου προσφέρει στιγμές αστείρευτου γέλιου. Η Μουσική είναι για τον Αλέξανδρο είναι ένα τρόπος επικοινωνίας με το σύμπαν και τους ανθρώπους γύρω του, μια μαγεία, ένα παραμύθι με τη δική του προσωπική γλώσσα.

1.Ποια είναι τα όργανα που παίζεις στην μπάντα;

Τα βασικά όργανα που παίζω στην μπάντα είναι η τρομπέτα και το ιρλανδικό μπουζούκι. Στις συναυλίες παίζω και λύρα σε κάποια κομμάτια.

Φυσικά, όσο εξελίσσονται οι ανάγκες τις μπάντας (αλλά και οι δικές μου), θα προστεθούν και άλλα ηχοχρώματα.

2. Οι πληροφορίες μου λένε πως είσαι αυτοδίδακτος. Πότε και πώς ανακάλυψες ότι σου αρέσει να παίζεις κομμάτια και να δημιουργείς;

Κάπου στα μέσα του 2004, ανέβηκα στο πατάρι της γιαγιάς μου για να της κατεβάσω τον ανεμιστήρα της. Κατέληξα να επιστρέφω με μια σκοροφαγωμένη κιθάρα με τρεις σκουριασμένες χορδές. Κάθισα στον καναπέ και κούτσο-έβγαλα μια μελωδία που είχα ακούσει πρόσφατα. Από εκείνη τη στιγμή, κατάλαβα ότι αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να παίζω μουσική. Πολύ γρήγορα ανακάλυψα τη χαρά του να γράφεις κάτι δικό σου.

Μέχρι την τρομπέτα, ήμουν πράγματι αυτοδίδακτος. Η τρομπέτα μου κατέρριψε μια εσφαλμένη αίσθηση αυθεντίας και όση έπαρση είχα για την μουσική και με οδήγησε στο να αναζητήσω την καθοδήγηση ενός δασκάλου.

3. Ως επί το πλείστον, έχεις γράψει τη μουσική και τους στίχους στα τραγούδια του δίσκου σας «Λοξοδρόμια». Υπάρχει κάποιο κομμάτι που κρύβει από πίσω μια ιστορία;

Κάποια κομμάτια σαν το «Μέλι, γάλα και μαγιά» και τα «Πορφυρά δεσμά» είναι φανταστικές ιστορίες. Νομίζω όλοι έχουμε μέσα μας ένα μικρό παραμυθά, που μας κάνει τη ζωή πιο εύκολη. Κάθεται και ακούει την, πολλές φορές, πεζή καθημερινότητά μας και μετά μας την διηγείται ξανά, υπό ένα διαφορετικό πρίσμα.Άλλα κομμάτια σαν την «Κλωστή δεμένη» και τα «Λοξοδρόμια» έχουν ένα πιο προσωπικό στίγμα και αντλούν το περιεχόμενό τους από δικές μου ανησυχίες και βιώματα.Τέλος υπάρχει το «Ιζμίρ» το οποίο είναι μια παραλλαγμένη, πραγματική ιστορία.

4. Το αγαπημένο μου κομμάτι –προσωπικά- από το δίσκο σας αυτό είναι, το «Ιζμίρ»! Από πού άντλησες την έμπνευσή σου ώστε να γράψεις αυτούς τους υπέροχους στίχους;

Το «Ιζμίρ» έχει μια δόση αλήθειας, καθότι είναι η πραγματική ιστορία της προγιαγιάς μου, η οποία αναγκάστηκε να βάλει την νεογέννητη κόρη της σε ένα καρότσι οικοδομής και να εγκαταλείψει το σπίτι της. Το φανταστικό της ιστορίας είναι ότι δεν έφυγε από τη Σμύρνη.

5. Πώς σε μια πολυμελή μπάντα καλλιεργείται η ομαδικότητα και η συνεργασία και φτάνετε σε τέτοια υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικά αποτελέσματα;

H Bandallusia λειτουργεί σα μια οικογένεια, με τα αρνητικά και τα θετικά που μπορεί να έχει αυτό. Υπάρχουν εντάσεις, γκρίνια, τσακωμοί και κόντρες,αλλά υπάρχει αγάπη, κατανόηση, αλληλεγγύη και σεβασμός. Με τα χρόνια, παλέψαμε για να χτίσουμε αυτή τη σχέση και είναι μια σχέση με γερά θεμέλια. Όλοι κάναμε (και κάνουμε) τις ατομικές μας μάχες με τους εαυτούς μας, για να ξεπεράσουμε προβλήματα που βλάπτουν την ομάδα. Για να μπορεί να καλλιεργηθεί η ομαδικότητα και η συνεργασία πρέπει να μπορείς να αυτοβελτιώνεσαι συνεχώς για να φτάσεις στο επίπεδο των συντρόφων σου και συνάμα, να βοηθάς τον καθένα να εξελιχθεί μαζί σου.

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ

Ο Κωστής, κάθε μέρα, προσπαθεί να ορίζει και να γνωρίζει βαθύτερα τον ίδιο, με απώτερο στόχο την επίτευξη του γνώθι σεαυτόν. Η μουσική για εκείνον έχει υπάρξει ως τώρα μια γέφυρα μεταξύ του επιφανειακού και του βαθύτερου εαυτού του, μεταξύ του ίδιου και του κοινωνικού συνόλου. Είναι σίγουρα ένα μέσο επικοινωνίας για τον ίδιο, αλλά περικλείει, όπως και όλες οι τέχνες, κάποια μη ευκρινή και απροσδιόριστα στοιχεία, που δύσκολα μπορεί να τα προσδιορίσει και να τα εξηγήσει.

1. Πότε, πως και γιατί ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική;

Η ενασχόληση μου με την μουσική ξεκίνησε στην ηλικία τον 11 χρονών ως κιθαρίστας. Άκουγα μουσική από μικρός και ο λόγος που ξεκίνησα να παίζω ήταν η ανάγκη να πάρω την ικανοποίηση και τα αισθήματα που δεχόμουν ως ακροατής μέσω του δικού μου προσωπικού φίλτρου.

2. Η μπάντα πλέον κάνει εμφανίσεις σε μεγάλες και μικρές μουσικές σκηνές, ενώ ξεκινήσατε ώς μία μπάντα «δρόμου». Έχεις ποτέ σκοπό να εγκαταλείψεις αυτές τις εμφανίσεις στο δρόμο ή θεωρείς ότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς σας αφού ο κόσμος σας γνώρισε έτσι;

Χωρίς να νιώθω δεσμευμένος ή υποχρεωμένος να συνεχίσω να παίζω στο δρόμο, νομίζω η επαφή μαζί του πάντα θα υπάρχει και πάντα θα προκύπτει ικανοποίηση. Η αίσθηση που παίρνεις σε μια σκηνή είναι διαφορετική από τις υπαίθριες συναθροίσεις μας.

3. Θεωρείς ότι εδώ τα πράγματα είναι δυσκολότερα σε σχέση με το εξωτερικό για κάποιο σχήμα που κάνει μουσική;

Εξαρτάται από το είδος της μουσικής και σεποιο μέρος στο εξωτερικό μπαίνεις σε σύγκριση.

4. Σε τόσο μικρή ηλικία, καταφέρατε να φτιάξετε έναν δίσκο υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου. Πόσο δουλεύετε, πόσο έχετε σπουδάσει και πόσο χρόνο αφιερώνετε ώστε να έχετε τέτοια αποτελέσματα;

Καταρχάς, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Μετά από κάποια χρόνια ως συμπαίκτες, πήραμε την απόφαση να δημιουργήσουμε το δικό μας υλικό και να αφιερωθούμε στην μουσική πιο σοβαρά και επαγγελματικά. Προφανώς, μετά από μια τέτοια απόφαση, ο χρόνος που αφιερώνουμε στο στούντιο για να προβάρουμε και στο σπίτι για να μελετήσουμε, έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Όσον αφορά τις σπουδές, ο καθένας μέσα στην μπάντα έχει χαράξει τον δικό του δρόμο είτε ως σπουδαστής σε κάποιο ωδείο είτε ως αυτοδίδακτος….ή λίγο και από τα δύο. Σίγουρα πρέπει να αναφερθεί και η αλληλεπίδραση με άλλους μουσικούς ως βασικός παράγοντας απορρόφησης γνώσης.

ΗΛΙΑΝΑ ΠΑΣΠΑΛΑ

Η Ηλιάνα είναι πεισματάρα και ρεαλίστρια, στα όρια του πεσιμισμού πολλές φορές. Σκέφτεται πρακτικά και πάντα έχει μια καλή συμβουλή να σου δώσει. Αντιδράει άσχημα όταν νιώθει ότι περιορίζεται ή εγκλωβίζεται, γι’αυτό και η ενασχόλησή της με τη μουσική σπάει όλα τα –τυχόν- δεσμά. Η Μουσική της κρατούσε συντροφιά από τότε που ήταν μικρή και πάντα την αποζητούσε, σε διαφορετικά είδη ανά τα χρόνια και με διαφορετικές ανάγκες. Τώρα, ως ενήλικη πια, και ως μουσικός, γνώρισε και μια άλλη πλευρά της, τη δημιουργική και την εκτελεστική, την πιο επαγγελματική. Για εκείνη, η μαγεία της δε χάνεται ποτέ! Είναι μια γλώσσα που μιλάει και στο μυαλό και στην ψυχή και στο σώμα. Και αυτό θα ήθελε να εκφράζει και η δική τους μουσική, την αμεσότητα αυτής της επικοινωνίας Ανθρώπου και Μουσικής, τον πολυεπίπεδο χαρακτήρα μιας τέτοιας σχέσης, που έχει ανάγκη τόσο τη σοβαρή συζήτηση, όσο και την ελαφρότητα του ανέκδοτου. Στην Bandallusia τραγουδάει, χαρίζοντας μοναδικές ερμηνείες και στις ψυχές και στα αυτιά μας!

1. Με ποια κριτήρια επιλέγεις τα τραγούδια που ερμηνεύεις;

Κυρίως με το απλό κριτήριο του πόσο μου αρέσουν και του πόσο με εκφράζουν, μουσικά και στιχουργικά! Έχω πει και κομμάτια για τα οποία δεν είμαι και ιδιαίτερα ενθουσιασμένη, έχω αρνηθεί και συμμετοχές γιατί δεν μου έκανε το σύνολο, ήξερα πως θα νιώθω άβολα. Δυστυχώς, δεν ανήκω στον χώρο των δημιουργών, οπότε «εξαρτώμαι» από εκείνους και την έμπνευση τους, ευτυχώς όμως, μέχρι τώρα, η Bandallusia δε με έχει απογοητεύσει, το αντίθετο μάλιστα, κομμάτια σαν τη «Σμέρνα» και τα «Πορφυρά δεσμά» νομίζω θα με ανατριχιάζουν όσες φορές κι αν τα ερμηνεύσω.

2. Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα τραγούδι από το δίσκο σας «Λοξοδρόμια» ποιο θα ήταν το αγαπημένο σου και για ποιο λόγο;

Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση! Δε μπορώ να διαλέξω μόνο ένα, αυτό είναι αδύνατο. Τα αγαπάω τόσο πολύ όλα! Από το πρώτο του δίσκου, το «Μέλι Γάλα και Μαγιά», που, μέσα στην ελαφρότητά του,ουσιαστικά μιλάει για το φασισμό και το μίσος με το οποίο μας θρέφουν καθημερινά, μέχρι το τελευταίο, τα «Πορφυρά Δεσμά», που είναι το ταξίδι του ανθρώπου προς το θάνατο, παρουσιάζεται με μια ματαιότητα, και κλείνει με ένα παραδοσιακό παιδικό τραγουδάκι της Αγγλίας, που λέει ακριβώς αυτό σε δυο στίχους. Σε γενικές γραμμές, το κάθε τραγούδι του δίσκου κρύβει μικρές στιγμές μέσα του, μικρά μυστικά που δεν ξέρω αν τελικά είναι εμφανή, εμείς όμως τα ξέρουμε ένα ένα και αυτό μας κάνει να τα αγαπάμε ακόμα περισσότερο.

3. Πώς είναι να συνεργάζεσαι με μια ανδροκρατούμενη μπάντα; Σε προσέχουν;

Μου την κάνουν πολύ συχνά αυτή την ερώτηση και πάντα απαντάω το ίδιο: δεν έχει καμία σημασία το φύλο. Δεν είμαστε 8 άντρες και μια γυναίκα, είμαστε 9 διαφορετικές προσωπικότητες, με τα καλά μας και τα στραβά μας. Δουλεύουμε τις σχέσεις μας και τον τρόπο που επικοινωνούμε και συμπεριφερόμαστε για να μπορούμε να συνυπάρχουμε, και τα καταφέρνουμε πολύ καλά μέχρι τώρα! Για να σου απαντήσω, όμως, ναι με προσέχουν, δεν έχω παράπονο. Αν και, λόγω χαρακτήρα, συνήθως εγώ είμαι αυτή που τρέχει από πίσω τους, «Μη φωνάζετε, είναι αργά!» «Μη φέρνετε τις μπύρες μέσα στο στούντιο, θα χυθούν» «Περνάει αμάξι, ανέβα στο πεζοδρόμιο» και άλλα τέτοια καθημερινά, χαριτωμένα!

4. Σε λίγο καιρό παίρνεις το επίσημο πτυχίο για να διδάξεις και εσύ με τη σειρά σου φωνητική. Πόσο σου αρέσει να μεταδίδεις τις γνώσεις σου σε κάποιον άλλον; Πόσο σημαντικό θεωρείς να βοηθήσεις κάποιον άλλον να εξελίξει ή/ και να βρει την κλίση και το ταλέντο του;

Δε θα μπορούσα, πιστεύω, να είμαι δασκάλα μαθηματικών σε ένα σχολείο, παρόλο που ήταν πάντα το αγαπημένο μου μάθημα. Δεν έχω την υπομονή. Με τη φωνητική όμως είναι διαφορετικό, γιατί στην πραγματικότητα αυτό που κάνεις είναι να δίνεις στο μαθητή κάποιες βασικές τεχνικές γνώσεις και εκείνος μπορεί να τις κάνει ό,τι θέλει, σε όποιο είδος μουσικής προτιμάει, με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο. Και αυτή είναι μια αναζήτηση που την κάνετε μαζί και αυτό είναι το ωραίο στην υπόθεση. Επίσης, δεν έχουν όλοι οι μαθητές φωνητικής σκοπό να γίνουν επαγγελματίες. Πολλοί το κάνουν ως χόμπι, άλλοι μπορούν να το χρησιμοποιήσουν στη δουλειά τους, όπως οι ηθοποιοί ή οι καθηγητές. Η φωνή είναι ένας από τους πρώτους τρόπους έκφρασης του ανθρώπου, έχει απίστευτες ανεξερεύνητες δυνατότητες και νομίζω πως ο κάθε μαθητής είναι μια ευχάριστη έκπληξη!

5. Ασχολείσαι και με κάτι άλλο πέραν της μουσικής;

Δε μπορώ να πω ότι ασχολούμαι με κάτι άλλο ενεργά. Εκκρεμεί ένα πτυχίο αρχιτεκτονικής που ακόμα δεν έχω πάρει, κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό! Αλλά τα τελευταία χρόνια έχω επιλέξει συνειδητά να ασχολούμαι με τις μπάντες στις οποίες συμμετέχω και με τις σπουδές μου στη μουσική.

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αποστόλης είναι θετικός και καλοπροαίρετος, με ισχυρή άποψη, την οποία πάντα βασίζει σε λογικά επιχειρήματα. Επίμονος, πεισματάρης και εργατικός, στη Bandallusia παίζει ακουστική κιθάρα και μπαγλαμά. Με τρεις μόνο λέξεις, η Μουσική για εκείνον είναι έκφραση, ελευθερία, ζωή.

1. Πως επηρέασε η διάδοση του Internet τη μουσική βιομηχανία και τους καλλιτέχνες τα τελευταία χρόνια; Είναι σύμμαχος ή εχθρός για τους νέους καλλιτέχνες;

Σύμμαχος και εχθρός παράλληλα. Στα θετικά, έχουμε πρόσβαση σε ατέλειωτη μουσική, μπορούμε να ανακαλύψουμε διαφορετικούς καλλιτέχνες και είδη μουσικής, χαλαρώνοντας στο σπίτι μας. Αυτό, ίσως να λειτουργεί, θετικά για τους καλλιτέχνες διότι το ακροατήριο μπορεί τυχαία να ανακαλύψει ένα τραγούδι τους στο youtube και να τους ψάξει περισσότερο σε δεύτερη φάση. Απ’ την άλλη, όλος αυτός ο ατέλειωτος όγκος με κάνει να αναρωτιέμαι αν πραγματικά δίνουμε βάση σε αυτά που ακούμε. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να κατεβάζω πολλούς δίσκους και τελικά να μην τους δίνω τον απαραίτητο χρόνοακρόασης.

2. Περιέγραψε μας μία αγαπημένη σου στιγμή από live (είτε σε μουσική σκηνή είτε από το δρόμο)

Δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή, όλες για μένα είναι μοναδικές. Τα συναισθήματα των ανθρώπων που μας παρακολουθούν είναι αυτά που δημιουργούν τις όμορφες αναμνήσεις. Τα καλοκαίρια που κάνουμε tour στα νησιά παίζοντας μουσική στον δρόμο, παρατηρώ τον κόσμο που σχηματίζει μια μεγάλη παρέα γύρω μας · άνθρωποι χαμογελούν, δακρύζουν, χορεύουν, τραγουδούν και τότε νιώθω γεμάτος! Για αυτές τις στιγμές μιλάω.

3. Πώς ένιωσες όταν είδες τον πρώτο σας δίσκο έτοιμο μέσα στο κουτί;

Πολύ χαρούμενος και δικαιωμένος απ’ όλη την προσπάθεια που έγινε συλλογικά και που μόνο εύκολη δεν θα την χαρακτήριζα.

4. Ασχολείσαι και με κάτι άλλο πέραν της μουσικής;

Ναι. Έχω σπουδάσει χημικός, αλλά επαγγελματικά ασχολούμαι με τον ασφαλιστικό κλάδο και συγκεκριμένα με τις ασφάλειες, που έχουν σχέση με τον άνθρωπο. Ήταν κάτι που το ήθελα από μικρός, μιας και αποτελεί κάτι σανοικογενειακή παράδοση εντός και εκτός Ελλάδας! Ο συνδυασμός των δυο, δουλειά και μουσική, δεν είναι εύκολος, αλλάκάνωό,τικαλύτερομπορώώστε το ένα να μην επηρεάζειαρνητικά το άλλο, μιας και αγαπώ και τα δύο.

ΗΡΑΚΛΗΣ ΤΣΕΣΜΕΛΗΣ

Ο Ηρακλής έχει αναλάβει τα τύμπανα της μπάντας και πραγματικά ξεχωρίζει.Το πείσμα του είναι ένα από τα βασικότερα στοιχεία του χαρακτήρα μου, αλλά προσπαθεί να το αξιοποιεί σωστά ώστε , μέσα από αυτό, να βγαίνει δημιουργία. Η μουσική για εκείνον είναι ζωτικής σημασίας. Είναι διέξοδος, ψυχοθεραπεία, έκφραση, εκτόνωση, δημιουργία και επικοινωνία με ένα τρόπο μαγικό.

1. Σε καιρούς πολύ δύσκολους για τη δισκογραφία εσείς, μια νέα μπάντα, βγάλατε τον πρώτο σας δίσκο. Πόσα εμπόδια συναντήσατε και πώς τα ξεπεράσατε;

Επειδή είναι ο πρώτος μας δίσκος δεν έχουμε μέτρο σύγκρισης με πιο εύκολες εποχές για τη δισκογραφία. Δυσκολίες αντιμετωπίζουμε κυρίως σε πρακτικά ζητήματα π.χ. ώρες για πρόβα ή μέρες για ηχογράφηση, βλέπεις είμαστε 9 «βάνδαλοι» σε αυτή τη μπάντα! Τα ξεπερνάμε όλα πάντως γιατί η αγάπη και το μεράκι γι’ αυτό που κάνουμε υπερτερεί όλων.

2. Πόσον καιρό δουλεύατε το δίσκο σας; Ποιά διαδικασία ακολουθείτε όταν γράφετε, από την πρώτη ιδέα μέχρι την ολοκλήρωση ενός κομματιού;

Από την πρώτη ιδέα μέχρι και την ολοκλήρωση της ηχογράφησης δουλέψαμε σχεδόν δυόμιση χρόνια. Συνήθως έρχεται ένας με την κεντρική ιδέα, τον κορμό του κομματιού και στην ενορχήστρωση συμβάλλουμε όλοι.

3. Ποιά ήταν η στιγμή που ένιωσες ότι αυτό που κάνατε είχε πραγματική ανταπόκριση;

Το νιώθω κάθε φορά που κοιτάζω τον κόσμο που μας ακούει την ώρα που παίζουμε. Πολλοί άνθρωποι μας ακολουθούν πολύ πριν βγάλουμε το δίσκο, γιατί οι Bandallusia υπάρχουν πολλά χρόνια ως μια μπάντα που παίζει στο δρόμο. Η στιγμή όμως που με έκανε να νιώσω πολύ όμορφα, ήταν όταν είδα για πρώτη φορά κόσμο να ξέρει απ’ έξω τους στίχους από τα κομμάτια μας.

4. Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα τραγούδι από το δίσκο σας «Λοξοδρόμια» ποιο θα ήταν το αγαπημένο σου και για ποιο λόγο;

Δεν μπορώ να απαντήσω σ’ αυτό. Τα αγαπώ όλα. Αν διαλέξω κάποιο νιώθω ότι θα στενοχωρήσω κάποιο άλλο. Σαν να έχουν ζωή. Το κάθε ένα το αγαπώ για διαφορετικό λόγο.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

Ο Μιχάλης είναι δοτικός, πρόσχαρος, αυθόρμητος. Χαμογελάει πάντα, πάντα έχει κέφια και το βλέμμα του σπανίως σκοτεινιάζει. Στην Bandallusiaπαίζει λαούτο, έχει κάνει σπουδές και πάνω στο θέατρο και αυτό που τον ωθεί να ασχολείται με την Τέχνη είναιη έκφραση. Η ανάγκη έκφρασης συναισθημάτων, καταστάσεων και τόσων άλλων πραγμάτων που έχει μέσα του και θέλει να εξωτερικεύσει και να τα μοιραστεί.

1. Πόσα χρόνια γνωρίζεστε με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας και πόσο αυτό βοηθάει στη συνεργασία σας;

Όσα χρόνια γνωριζόμαστε, τόσα χρόνια είμαστε φίλοι. Από 5 μέχρι 12 χρόνια με κάποιους. Για μένα αυτή η σχέση είναι από τα βασικά θεμέλια, οπότε αυτομάτως αυτό βοηθάει πολύ στη συνεργασία μας.

2. Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα τραγούδι από το δίσκο σας «Λοξοδρόμια» ποιο θα ήταν το αγαπημένο σου και για ποιο λόγο;

Το αγαπημένο μου από τα κομμάτια μας είναι η ‘’Σμέρνα’’. Μου θυμίζει ακούσματα από την παιδική μου ηλικία. Επίσης έχει και ιδιαίτερη συναισθηματική αξία.

3. Στη σημερινή Ελλάδα του «κοινωνικού πανικού» επιβιώνει ένας δημιουργός; Υπάρχουν οι δυνατότητες να επικοινωνήσει την τέχνη του;

Ένας δημιουργός μπορεί να επιβιώσει και να επικοινωνήσει την τέχνη του εάν υπάρχει το κατάλληλο κοινό και η αλληλεπίδραση με αυτό.

4. Η ενασχόλησή σου με τη μουσική σε βοηθάει να βγάλεις τα προς το ζην ή ασχολείσαι και με κάτι άλλο;

Κάτι τέτοιο!

ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Στέλιος είναι ένας άνθρωπος γλυκός, τρυφερός, με πολύ χιούμορ (τις περισσότερες φορές καλό, ασχέτως με τις δικές του ενστάσεις!). Στην Bandallusia παίζει βιολί και ηλεκτρικό μπάσο. Η μουσική για εκείνον σημαίνει επικοινωνία, κατανόηση και έκφραση συναισθημάτων.

1. Πόσο σημαντικό είναι για σένα ν’ ανεβαίνεις στη σκηνή και να παρουσιάζεις το υλικό σας;

Πιστεύω ότι είναι ό,τι πιο σημαντικό έχω ζήσει ως μουσικός, ειδικά η εμπειρία της σκηνής και της άμεσης επικοινωνίας με τον κόσμο.

2. Πόση αγάπη έχεις εισπράξει από τον κόσμο και πόσο σημαντικό είναι αυτό για σένα;

Δεν πιστεύω ότι έχει σημασία το πόση, ούτε και έχω κάποιο μέτρο σύγκρισης. Πιστεύω ότι όλες οι εκδηλώσεις αγάπης είναι πολύ σημαντικές, αφού σου δίνουν λόγο να συνεχίσεις αυτό που κάνεις. Κάποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις βέβαια προκαλούν έκπληξη και αυτές είναι οι καλύτερες. Από έναν φίλο ή συγγενή ξέρεις τι να περιμένεις, αυτό που θεωρώ πιο σημαντικό είναι οι άνθρωποι που ίσως να προτιμούν διαφορετικά είδη μουσικής, και γενικά οι άνθρωποι στους οποίους δεν περίμενες να κάνει εντύπωση η δουλειά σου. Αυτές οι εκδηλώσεις είναι που σε κάνουν να αναγνωρίζεις την αξία της ίδιας της μουσικής σαν μορφή τέχνης και επικοινωνίας και, κατ’ επέκταση, την αξία της δικιάς σου μουσικής μέσα στην κοινωνία και την καθημερινότητα.

3. Μπορείς να προτείνεις στους αναγνώστες μας έναν δίσκο που άκουσες πρόσφατα και θαύμασες;

Ένας δίσκος που πραγματικά με εντυπωσίασε ήταν οι “Ιστορίες Γαλήνης, μέσα στην τρικυμία” του Αντώνη Απέργη. Είναι ένας δίσκος με καινούριες συνθέσεις. βασισμένες στην ανατολίτικη μουσική. ο οποίος με συνεπήρε και με τις πανέμορφες συνθέσεις και το κλίμα τους, αλλά και με τις εκπληκτικές ερμηνείες των μουσικών που έπαιξαν.

4. Τελικά, για σένα τι σημαίνει επιτυχία; Και τι θα ήθελες να πετύχεις στην πορεία μέσα από τη μουσική;

Για μένα επιτυχία είναι το να μπορείς να βλέπεις την εξέλιξη του εαυτού σου μετά από οποιοδήποτε εγχείρημα. Να μπορείς να γίνεσαι καλύτερος και σε αυτό που κάνεις και στην προσωπική σου ζωή και να μπορείς να ικανοποιήσεις τόσο τον εαυτό σου και τις ανησυχίες του, όσο και τον κόσμο που θεωρείς σημαντικό, είτε είναι συνεργάτες είτε κοινό.Μουσική για μένα σημαίνει επικοινωνία και το πιο σημαντικό πράγμα που θέλω να πετύχω είναι αυτή ακριβώς η επικοινωνία, επικοινωνία σε κάθε επίπεδο, και με άλλους μουσικούς έτσι ώστε να αποκτήσω αρκετά βέλη στη φαρέτρα μου ώς μουσικός, αλλά και βαθειά επικοινωνία με τον κόσμο για να γίνω καλύτερος άνθρωπος κατανοώντας τα συναισθήματα του και επικοινωνώντας τα δικά μου.

5. Η ενασχόλησή σου με τη μουσική σε βοηθάει να βγάλεις τα προς το ζην ή ασχολείσαι και με κάτι άλλο;

Δυστυχώς, η εποχή που ζούμε έχει αναγκάσει πολύ κόσμο όπως και εμένα να γίνουμε πολυτεχνίτες. Είμαι τυχερός γιατί μπορώ να έχω ένα κομμάτι των εσόδων μου από τη μουσική, αλλά σίγουρα δεν είναι επαρκές. Ταυτόχρονα, ασχολούμαι με τη διδασκαλία της Αγγλικής με διάφορα εκπαιδευτικά προγράμματα και ό,τι μεροκάματο μπορώ να κάνω στην καθημερινότητα μου.

6. Τι θέλεις να εκφράσεις μέσω της Τέχνης;

Θέλω να κάνω τον κόσμο να θυμηθεί, ότι η τέχνη είναι ένας τρόπος επικοινωνίας και έκφρασης για όλους, σε συλλογικό επίπεδο. Από τα εφηβικά μας χρόνια, όλοι χρησιμοποιούσαμε τη μουσική και χωριζόμασταν σε ροκάδες και χιπχοπάδες, μεταλάδες και πάνκηδες, και ακόμα χειρότερα, χωριζόμασταν και ως μουσικοί, αλλού οι τζαζίστες, αλλού οι ροκάδες, αλλού οι ρεμπέτες και μάλιστα, με πολύ συχνές και έντονες αψιμαχίες. Όλα αυτα έως ότου καθόμασταν σε ένα τραπέζι και κάποιος έβγαζε κάποια κιθάρα και έπαιζε ένα τραγούδι του Σιδηρόπουλου ή του Άσιμου ή ακόμα και κάποιο παλιό ρεμπέτικο, που όλοι ξέραμε και τραγουδούσαμε παρέα,γεμίζοντας τα ποτήρια μας με χαμόγελο. Αυτή ακριβώς η στιγμή πιστεύω ότι είναι η ουσία της τέχνης. Το συναίσθημα που σε κατακλύζει μέσα σου χωρίς να το ελέγχεις και σπάει κάθε στερεότυπο, σε κάνει να νιώθεις όμοιος με τους δίπλα σου άσχετα από το ντύσιμο, την αισθητική ή ακόμα και το ετήσιο εισόδημα, γιατί τα ανθρώπινα συναισθήματα, η χαρά, η λύπη, ο έρωτας είναι ίδια για όλους τους ανθρώπους. Και αυτό θέλω να εκφράσω.

Ο δίσκος της Bandallusia «Λοξοδρόμια» κυκλοφορεί από το 2017 σε επιλεγμένα δισκοπωλεία.

Για να μαθαίνετε όλα τα νέα τους, ακολουθήστε τους στο Facebook: Bandallusia

Τους ευχαριστώ όλους πολύ και τους εύχομαι ό,τι καλύτερο γιατί τους αξίζει!