Δεν είμαι κατάλληλη για συμβουλές μαγειρικής. Μετά βίας σκαμπάζω τα βασικά. Ούτε θα παρέπεμπα κάποιον στη μητέρα μου για να μάθει τα τερτίπια της κουζίνας, αφού η μαγειρική της είναι επιεικώς αδιάφορη. Όμως, η Πελοποννήσια γιαγιά! Μπουκιά και συχώριο! Η μητέρα μου κρατά ωσάν κειμήλιο το στραπατσαρισμένο τετράδιο με το μπλε εξώφυλλο και τις ανορθόγραφες συνταγές διά χειρός της μαμάς της.

Κυρίως γεύμα: Σούπα από γριά κότα — γιατί, ως γνωστόν, αυτή έχει το ζουμί!
Βράζουμε τη μεγάλη, χωριάτικη κότα σε μπόλικο νερό για αρκετή ώρα σε χαμηλή θερμοκρασία. Μόλις μαλακώσει, την βγάζουμε και την σουρώνουμε, ενώ στο κιτρινωπό ζουμί από το λίπος της ρίχνουμε το ρύζι σούπας για να βράσει. Ρίχνουμε αλάτι και πιπέρι για έξτρα πικάντικη γεύση και οπωσδήποτε λεμόνι. Με το ασπράδι από δύο αυγά φτιάχνουμε μαρέγκα. Μετά ρίχνουμε και τους δύο κρόκους στη μαρέγκα και προσθέτουμε δύο κουταλιές της σούπας από τον ζωμό της κότας. Χτυπάμε μέχρι να γίνουν ενιαίο μείγμα. Ρίχνουμε το μείγμα στον ζωμό με το ρύζι που βράζει και… καλή μας όρεξη!

Επιδόρπιο: Τραγανιστές δίπλες με μέλι.
Διπλώνουμε τη λεπτή ζύμη σε διάφορα σχήματα. Τηγανίζουμε σε καυτό λάδι κι εμποτίζουμε με μέλι. Αρωματίζουμε τις δίπλες με κανέλα και προσθέτουμε ψιλοκομμένο καρύδι.