Αν κάποιος αφιερώσει χρόνο λίγα λεπτά την ηµέρα, για ένα διάστηµα δύο-τριών µηνών και συγκεντρώσει τα γεγονότα που προκύπτουν στην ειδησεογραφία και διχάζουν τη διαδικτυακή και µη κοινότητα, θα βγάλει εξαιρετικά χρήσιµα συµπεράσµατα.
Κάθε λίγες ηµέρες εµφανίζεται ένα «γεγονός» που αποκτά τεράστια σηµασία. Φαντάζει κρίσιµο, δραµατικό, έντονο. Έτσι, ιστοσελίδες, έντυπα, κανάλια, αλλά βέβαια και άτοµα, τοποθετούνται ασυγκράτητα και παροξυσµικά. Συνήθως δεν περιµένουν καν το «γεγονός» να γίνει γεγονός. Δηλαδή να γνωστοποιηθούν οι λεπτοµέρειες, οι πλευρές, τα δεδοµένα, η αλληλουχία. Ο καθένας επιλέγει στρατόπεδο, αποµονώνει αυτό που του ταιριάζει, (ψευδο)δηµιουργεί το δικό του αφήγηµα.
Οι ήρεµες φωνές θεωρούνται «χλιαρό τσάι» και ισαποστάκηδες. Προσέξτε αυτήν τη λέξη, θα παίξει πολύ το επόµενο διάστηµα. Οι καιροί απαιτούν ταύτιση και µάλιστα ολοκληρωτικού τύπου… Οι ακρότητες κερδίζουν τις εντυπώσεις. Απαραίτητο συνοδευτικό είναι η εχθρότητα (έως και σηµείου λεκτικής ή µη βίας) προς τον «αντίπαλο», που και αυτός κάνει ακριβώς το ίδιο. Η «γεγονοτολογία» συνενώνει σαν αντίληψη τις πιο «αντιθετικές» φωνές.
Υπάρχουν ακόµα δύο εξαιρετικά συµπεράσµατα. Πρώτον, κανείς δε ζητάει συγγνώµη όταν µετά από λίγο καιρό αποδειχθεί πως η παρόλα που κάποιος υποστήριξε µε σθένος ήταν µία σκέτη παραπληροφόρηση και τίποτα περισσότερο. Θυµηθείτε τον υποτιθέµενο «Κούρδο Βιαστή Πατέρα» που κρεµάστηκε στα µανταλάκια και µετά αποδείχθηκε πως τίποτα µεµπτό δεν είχε γίνει.
Το δεύτερο είναι πως όταν περάσουν δυο-τρεις ηµέρες και όλοι κάνουν το γούστο τους, η υπόθεση ξεχνιέται και κανείς δεν ασχολείται. Έτσι κι αλλιώς έρχεται ένα καινούργιο «γεγονός» από µία αόρατη βιοµηχανία… Αλήθεια, τι έγινε µε τον «Αστυνοµικό που πυροβόλησε ένα πίτµπουλ» σε µία ταράτσα και φτάσαµε στο σηµείο να υπάρχουν χιλιάδες σχόλια, καταγγελίες από φιλοζωικές οργανώσεις κλπ; Η δουλειά έγινε και πάµε παρακάτω…
Τα γεγονότα δεν είναι ιστορία. Και η ιστορία δεν είναι απλά µία συρραφή γεγονότων. Αυτή είναι µια παλιά διαµάχη ανάµεσα σε ρεύµατα φιλοσοφίας και ιστορίας. Πόσω µάλλον που τώρα δεν έχουµε καν τα γεγονότα, αλλά «γεγονότα». Η κατά κύµατα γεγονοτολογία προσιδιάζει σε ένα άτοµο µε προκατασκευασµένα ψήγµατα άποψης, µε εξαιρετικά χαµηλή ικανότητα ανάλυσης και σύνθεσης και µε χαµηλότατο αίσθηµα κοινής λογικής και δικαιοσύνης.
Γοητευόµαστε από συνθήµατα και ταµπέλες. Αυτό ίσως κάποτε στηριζόταν σε ουσιαστικές απόψεις. Σήµερα που δεν υπάρχουν τέτοιες, έχουν µείνει µόνο τα θλιβερά αποµεινάρια τους. Όσο πιο γρήγορα αποµακρυνθούµε από όλα αυτά, τόσο το καλύτερο για όλους µας. Ακόµα και για τους αντιπάλους…
ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΥΨΩΣΗΣ ΗΘΙΚΟΥ-ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ. ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ. Αν παρατηρήσετε, για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό νιώθουµε τη µετάβαση από το καλοκαίρι στον χειµώνα. φθινοπωρινές µέρες, λίγη ψυχρούλα, φρέσκο αεράκι, πρωτοβρόχια, κιτρινοπορτοκαλί φύλλα.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΥΨΩΣΗΣ ΗΘΙΚΟΥ-ΜΠΕΤΣΕΛΟΡ. Η χαµηλή τηλεθέαση, δηλαδή η αποστροφή του κοινού απέναντι σε ένα από τα πιο βουρκοριάλιτυ, ίσως οδηγήσει το κανάλι στον τερµατισµό του. Είναι και αυτό µια ορισµένη νίκη σε µια εποχή χαστουκιών στον πολιτισµό µας και την αισθητική µας.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΥΨΩΣΗΣ ΗΘΙΚΟΥ-ΧΩΡΙΣ ΦΜΠ. Ζήσαµε και αυτήν την ιστορική στιγµή, να µην µπορούµε να συνδεθούµε σε 3-4 απαραίτητες εφαρµογές κοινωνικής δικτύωσης. Για λίγες έστω ώρες. Θυµάμαι το παλιό σύνθηµα «ο πολιτισµός σας δεν αντέχει χωρίς ηλεκτρισµό». Και επίσης ένα εκπληκτικό µιµ. Το ξέρεις πως µπορείς να πας για µπραντς χωρίς να το ανεβάσεις στο ίνστταγκραµ;
