Και κάθε που τα ημερολόγια (ή ο υδράργυρος) δείχνουν καλοκαίρι, οι ειδήσεις γεμίζουν με φοβερά «νέα» που αξίζουν τουλάχιστον βραβείο Πούλιτζερ.
Λες και πιάνει και τους αρχισυντάκτες το κλασικό «και που να σφίξουν οι ζέστες» και τα νέα των εννέα γεμίζουν με εικόνες από λουόμενους, στους οποίους βεβαίως το κοντινό πλανάκι («πλάνο αρχείου») εστιάζει σε οπίσθια, στήθη και λοιπές ζουμερές καμπύλες.
Επειδή το μήλο πέφτει πάντα κάτω από τη μηλιά, το Διαδίκτυο έχει ακολουθήσει τη μόδα που αναδύθηκε στα 90’s και το πάνε ένα βήμα παραπέρα. Για να κερδίσουν clicks και views, κατακλύζουν τα google news με βαρύγδουπους τίτλους τύπου: «Έμφραγμα προκάλεσε η Τάδε Ταδοπούλου», «Ποζάρει με μπικίνι το πρώην μοντέλο», «Ανεβάζει τη θερμοκρασία με το μικροσκοπικό μαγιό της».
Φυσικά, όλα αυτά τα προκαλεί πάντα μια θηλυκή, τσαχπίνικη ύπαρξη που δεν τολμάει να ανεβάσει κάτι στο ίνσταγραμ, τσουπ, να σου και τα φιντάνια που παίρνουν τη φωτογραφία και την αναπαράγουν. Να μην πούμε ότι παλιότερα (ίσως και ακόμη σε ένα μικρότερο βαθμό), φώναζαν οι ίδιοι μικρομέγαλοι σελέμπριτιζ τους φωτορεπόρτερ, κοινώς παπαράτσι, ώστε τ’ονοματάκι τους να «παίξει» σε κουτσομπολίστικα περιοδικά.
Και τέλος πάντων… να ‘ταν μόνο τα κουτσομπολίστικα περιοδικά, καλά θα ήταν. Τώρα, η δημοσιογραφία του μπικίνι έχει εισχωρήσει ακόμη και σε «σοβαρά» ειδησεογραφικά sites. Γιατί; Ε, τα κλικάκια φέρνουν διαφημίσεις, οι διαφημίσεις ρευστό και ούτω καθεξής.
Τώρα, γιατί η αντικειμενοποίηση του γυναικείου σώματος προκαλεί (ακόμη) την τάση για κλικς, είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο. Δε θα το αναλύσουμε σε πέντε γραμμές. Αλλά είναι θλιβερό για τον πολιτισμό στο σύνολο να παίρνουν κλικ οι κορμάρες των διαφόρων κι όχι ας πούμε ένα νέος σκηνοθέτης που βραβεύτηκε στο εξωτερικό, ένας μαθητής που κέρδισε σε παγκόσμιο διαγωνισμό σκάκι ή μια κυρία που έσωσε ένα σκυλάκι. Πού βαδίζουμε, κύριοι, εν πάση περιπτώσει;
Βαρέθηκα το καλοκαίρι να ανοίγω το κινητό μου και οι ειδήσεις να αφορούν είτε φωτιές είτε τις φωτιές που προκαλούν τα μπικίνι.