Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Ο Διαβολάκος του εξωφύλλου ανεβαίνει με τις κυλιόμενες σκάλες στο σταθμό της Βικτώριας. Επιστρέφει απειλητικός ή χαμογελαστός; Πάντως σίγουρα παράταιρος. Στους γρήγορους ρυθμούς, κοντοστέκεται. Στην ακινησία εφορμεί. Στα σκυθρωπά πρόσωπα, χαμογελάει. Στις φωνασκίες βουβαίνεται και στην σιωπή κραυγάζει. Η πόλη έχει αρχηγούς και το παράταιρο δημιουργεί ανασφάλεια. Κλειδαμπαρώνουν, οχυρώνουν. Στήνουν σύνορα ανάμεσα σε δρόμους, αποκλείουν περιοχές, με ντελάλη δείχνουν που πρέπει να πάμε, τι να ακούσουμε, τι να πούμε. Μοιράζουν υποσχέσεις. Ο μικρός κόκκινος διάβολος ασφυκτιά και σκέφτεται. Επιστρέφει. Περιδιαβαίνει τα πεζοδρόμια, ακολουθεί το 11, τρυπώνει ανάμεσα στις λέξεις των δελτίων των 8. Βρίσκεται στην ουρά των ανέργων, στους πολλούς που βγαίνουν 7.45 από την Χέυδεν για να πάνε στις δουλειές, στους πιτσιρικάδες που πάνε κάθε Πέμπτη κινηματογράφο, με ένα εισιτήριο δύο άτομα. Ψωνίζει μεσημεράκι στη λαϊκή, βολτάρει βραδάκι με μία πορτοκαλάδα μπλε στον Άγιο Παντελεήμoνα, κάθεται στις εισόδους των πολυκατοικιών μέχρι να περάσει η μπόρα. Βρίσκει λύσεις, προσαρμόζεται και προχωρά. Δημιουργεί σαρδάμ και αμηχανία, μα σε κάποιους γεννά χαμόγελο και αισιοδοξία. Και ιδέες!
Επιστρέψαμε. Μετά από ένα σύντομο καλοκαίρι, μπαίνουμε σε έναν μακρύ χειμώνα. Και όπως λένε οι ειδικοί, εκτός από μακρύς θα είναι και βαρύς. Το παράταιρο που είναι πραγματικό είναι σύμμαχος, φίλος και αδελφός.
Αφιέρωση πρώτη. Σε όλους όσοι έγραψαν σε αυτό το φύλλο για πρώτη φορά, να ξέρουν πως μας βοηθάνε πολύ.
Αφιέρωση δεύτερη. Στα παιδιά που εργάζονται για να βγει το ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΖΕΙ, που αντέχουν, ενθουσιάζονται, κουράζονται, προχωράνε.
Αφιέρωση τρίτη. Στον Σταύρο που δεν είναι πια ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ! Και κυκλοφορεί με ολοκαίνουριο δίπλωμα!
Πάνω από όλα όμως ΡΟΥΛΑ σε αγαπάμε πολύ!