Θα μπορούσαμε να βάλουμε κάτι πιο χριστουγεννιάτικο και γιορτινό. Την Πατησίων χιονισμένη, ένα σκούφο πάνω στο λογότυπό μας ή σαν επανάληψη τον περσινό μας γάτο σε άλλη στάση (δες φωτό). Όμως κάνουμε κάτι που μας αρέσει πολύ περισσότερο και είναι πιο κοντινό μας. Βάζουμε πρόσωπα, όσο γίνεται περισσότερα πρόσωπα. Χωρίς ονόματα, ιδιότητες και περιγραφές.
Εσείς δεν τους ξέρετε όλους, εμείς τους ξέρουμε. Μερικοί έχουν διαφημιστεί, άλλοι έχουν δώσει συνέντευξη, όλοι έχουν κάποια σχέση με το «Η Πατησίων Ζει» και σίγουρα μας έχουν βοηθήσει πολύ. Είναι και τα δικά μας πρόσωπα, πρόσωπα γνωστών και φίλων. Άλλα χαμογελάνε, άλλα είναι κάπως σκυθρωπά, άλλα ανέκφραστα.
Πρόσωπα νέων που δείχνουν μεγαλύτερα από την ηλικία τους και πρόσωπα ηλικιωμένων που δείχνουν νεανικά. Νέοι που δείχνουν νέοι και ηλικιωμένοι που δείχνουν ηλικιωμένοι.
Άντρες και γυναίκες, μελαχρινές και καραφλοί. Ψηλές και κοντοί. Μουσικοί, μαγείρισσες, στελέχη, άνεργοι, ηθοποιοί, ντιλιβεράδες, γραφίστες, πωλητές και κλειδαράδες. Μας αρέσουν τα πρόσωπα στο εξώφυλλο γιατί είναι πραγματικά, καθημερινά, διπλανά. Βγαίνει άραγε μέσος όρος; Όχι εύκολα, είναι νωρίς ακόμα.
Απλώς μερικές στιγμές αντιλαμβανόμαστε πως μέσα από την έκδοση αυτή βοηθάμε να αναπτυχθούν σχέσεις και μια μικρή ενότητα ανθρώπων και στόχων. Κάτι σαν μια μικρή κοινωνία ή σαν μια μεγάλη παρέα. Θα μπορούσε να ήταν άλλοι τόσοι και άλλοι τόσοι. Δεν έχει σημασία, τα πράγματα λειτουργούν και συμβολικά μερικές φορές.
Καλή χρονιά! Και κάποια στιγμή θα κάνω ένα «πάρτι», όπως λέει και ο φίλος μας ο Λουκιανός!
Και θα είμαστε όλοι καλεσμένοι!
Αφιέρωση πρώτη. Στο Γενάρη! Να του δώσουμε σημασία… Ας είναι λίγο αμήχανος, κρύος και φτωχικός! Στις δυσκολίες δεν φεύγουμε, βάζουμε πλάτη και προχωράμε.
Αφιέρωση δεύτερη. Σε όσους και όσα έρχονται από το πουθενά, αλλάζουν τη ζωή μας, μάς κάνουν να νιώθουμε, να αισιοδοξούμε και να αλλάζουμε! Στον άγνωστο Χ δηλαδή!
Αφιέρωση τρίτη. Σε όλους όσους δίνουν λύσεις σε προβλήματα και βοηθούν με όλους τους τρόπους.
Discussion about this post