Τραγουδάει με την φυσικότητα που αναπνέει και κινείται μέσα στη μουσική με τόλμη. Η Δήμητρα Γαλάνη εδώ και πενήντα και πλέον χρόνια, έχει διαμορφώσει την καλλιτεχνική της ύπαρξη, άλλοτε περιστοιχισμένη από σπουδαίους δημιουργούς (συνθέτες, στιχουργούς και ποιητές) και άλλοτε ως μουσικός με καλλιτεχνικό όραμα και διαρκή αναζήτηση. Ο Μάνος Χατζιδάκις είδε και εξόρυξε μια σπάνια ποιότητα στην ερμηνεία της και ο Βασίλης Τσιτσάνης την γείωσε με παιδικές αναμνήσεις, βρίσκοντας και χτυπώντας την λαϊκή της φλέβα. Η ίδια κατάφερε να συνδυάσει μοναδικά τις ερμηνευτικές της περσόνες και να τις θέσει στις ανάγκες της μουσικής. Μαγευτική ερμηνεύτρια και με ορθό λόγο, βρίσκεται πάντα στο κέντρο του τραγουδιού και στις καρδιές μας.

1. Αν η παιδική σας ηλικία ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;

Θυμάμαι το τραγουδάκι που μου τραγουδούσε η γιαγιά μου που την λάτρευα… «Άστα τα μαλάκια σου ανακατωμένα….»

2. Ποιο παιδικό τραγούδι ψιθυρίζετε µέχρι σήµερα;

Δεν ψιθυρίζω παιδικά τραγούδια γιατί δεν είχα κάποιες ιδιαίτερες προτιμήσεις σε αυτά, οπότε δεν μπορώ να σας δώσω μια απάντηση…

3. Μπορείτε να θυµηθείτε ποιο βινύλιο ή cd αγοράσατε µε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;

Τα πρώτα μου βινύλια ήταν τα μικρά δισκάκια των 45 στροφών που «έκλεβα» από την μεγαλύτερη αδελφή μου και ήταν όλα αυτά τα hits της εποχής : You are my destiny Paul Anka ή το Greenfields από τους Brothers 4 ή Only you από τους Platers ή Ελβις, Love me tender , αλλά και Χατζιδάκις με Νάνα Μούσχουρη “Κάπου Υπάρχει αγάπη μου” και Τζένη Βάνου κ.ά

4. Ποιες µουσικές σηµάδεψαν την εφηβεία σας;

Αυτές που ακούγονταν τότε από το ραδιόφωνο, αλλά και από το σταθμό της Αμερικάνικης Βάσης εδώ στο Ελληνικό. Υπέροχες μουσικές και τραγούδια! Στην εφηβεία βέβαια οι Beatles, Stones , Νέο Κύμα,  Αρλέτα, Γιάννης Σπανός, αλλά και Σαββόπουλος, όπως και Γαλλική και Ιταλική μουσική.

5. Έχετε κάνει µαθήµατα µουσικής;

Και βέβαια και πάντα θα κάνω γιατί η μουσική θα είναι πάντα σπουδή για μένα…

6. Φτιάχνατε κασέτες για φίλους και για να φλερτάρετε ή συνήθως ήσασταν ο αποδέκτης τέτοιων συλλογών;

Πολλές τέτοιες κασέτες έδινα, αλλά και έπαιρνα. Ώρες ατέλειωτες με τις μουσικές αγκαλιά και με πολλά αχ και βαχ….

7. Συλλέγατε βινύλια ή cd; Τα έχετε κρατήσει;

Ε βέβαια! Και ακόμα τα έχω και τα προσέχω σαν τα μάτια μου

8. Υπάρχει µια συναυλία που σας έμεινε αξέχαστη; Θυμάστε την παρέα σας εκεί;

Δεν θα ξεχάσω την συναυλία στο Madison Square Garden to 1978 όπου είδα τον Bob Marley. Βρέθηκα εκεί για να ακούσω έναν μεγάλο μπασίστα που λάτρευα, τον Stanley Clark, ο οποίος τελικά έπαιζε support artist στη συναυλία του Marley! Η φήμη του Marley τότε στην Ελλάδα δεν ήταν ακόμα πολύ μεγάλη. Έτσι δεν γνώριζα καλά την σκηνή της reggae. Όταν είδα λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο στη σκηνή κατάλαβα και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που τον είδα και μάλιστα σε μια από τις τελευταίες του συναυλίες πριν φύγει απ’ τη ζωή. Ήταν μέσα στον χώρο 10.000 Αφροαμερικανοί σε έκσταση και κάποιοι λευκοί έτσι για δείγμα…Μοναδική εμπειρία. Τελετουργία!

9. Αν η εφηβεία σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;

Η μουσική από το Χαμόγελο της Τζοκόντα του Μάνου Χατζιδάκι.

10. Όταν ακούτε µμουσική λειτουργεί σαν «χαλί» σ’ αυτό που κάνετε ή δίνετε χρόνο και προσοχή μέσα στη μέρα σας αποκλειστικά για μουσική;

Η μουσική είναι συνέχεια παρούσα στη καθημερινότητα μου ακριβώς σαν χαλί όπως είπατε. Αλλά είναι πολλές οι στιγμές μέσα στη μέρα όπου η ακρόαση γίνεται για συγκεκριμένους λόγους, άρα και με ιδιαίτερη προσοχή. Είναι το αντικείμενο του άμεσου ενδιαφέροντός μου.

11.Ενημερωτικό ή μουσικό ραδιόφωνο; Τι ξεχωρίζετε σήμερα;

Κλασσικό ραδιόφωνο θα έλεγα. Που έχει ποικιλία εκπομπών, αλλά και ενημέρωση. Για μένα αυτό είναι ραδιόφωνο. Δηλαδή ζωντανό ραδιόφωνο. Ραδιόφωνο που κάνουν οι άνθρωποι και όχι οι playlists.

11. Όταν ακούτε ραδιόφωνο ψιθυρίζετε τους στίχους; Ποιο ήταν το τελευταίο τραγούδι που το κάνατε;

Όχι ιδιαίτερα.

12. Όταν βρίσκεστε µε οικείους σας τραγουδάτε;

Σχεδόν ποτέ.

13. Μπορείτε να µου αναφέρετε ένα τραγούδι που έχετε συνδέσει µε µία ξεχωριστή στιγμή της ζωής σας;

Το Ne me quitte pas του Jaques Brel είναι ένα από αυτά. Είναι κι άλλα, όμως πρώτα μου έρχεται αυτό….

14. Ποια είναι η σχέση σας µε τα νυχτερινά µμαγαζιά της Εθνικής; Έχετε πάει; Σας έχουν πάει;

Δεν ξέρω για τώρα, αλλά στην εποχή της νεότητας μου τα μαγαζιά της Εθνικής Οδού είχαν άλλη έννοια, είχαν μια άλλη γοητεία μπορώ να πω. Ήταν χώροι μιας τελείως διαφορετικής κοινωνικότητας και συγχρόνως αυθεντικότητας. Υπήρχε μια αίσθηση ταξικής ελευθερίας γιατί όλα «ανακατεύονταν» γλυκά. Μιλώ για την δεκαετία του ’70 τώρα, όπου όλα ήταν πολύ διαφορετικά. Οπότε πήγαινα πολύ συχνά για ν’ ακούσω πολύ σημαντικούς λαϊκούς τραγουδιστές μας όπως τον Αγγελόπουλο ή τον Γαβαλά ή την Πόλυ Πάνου, αλλά και την Γιώτα Γιάννα και την Κάιτη Ντάλι, πάντα ιδιαίτερες και πολύ θαρραλέες για τη εποχή τους…. Ήταν πολύ όμορφα γιατί ήταν αυθεντικά.

15. Όταν βγαίνετε για ποτό ή φαγητό, το είδος της µουσικής που παίζει στο μαγαζί πόσο επηρεάζει την επιλογή σας;

Δυστυχώς απίστευτα πολύ. Μπορεί να σηκωθώ να φύγω αν αυτό που ακούω είναι δυσάρεστο. Κάνω λίγο υπομονή, ζητώ να χαμηλώσουν τον ήχο, αλλά αν δεν αντέξω, φεύγω..

16. Κάνατε δώρα βινύλια ή cd; Το κάνετε ακόμα;

Κάνω βινύλια δώρο. Πάντα ο μεγάλος δίσκος έχει υπόσταση δώρου. Όπως όταν κάνεις ένα καλό βιβλίο. Είναι πραγματικά ένα υπέροχο δώρο και εύχομαι να το καταλάβουμε και στην Ελλάδα γιατί ακόμα η αγορά του βινυλίου είναι χαμηλά. Φταίνε πολλά που γίνεται αυτό. Πρέπει να αλλάξει και σε εμάς κάποτε. Με τις νεότερες γενιές, κάτι γίνεται.

17. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συνθέτες και στιχουργοί;

Μα τι με ρωτάτε τώρα! Έχω δουλέψει με τους μεγαλύτερους συνθέτες στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Πιστεύετε ότι θα μπορούσα να έχω κάποια διάκριση;

18. Ξεχωρίζετε κάποιον ερμηνευτή; Υπάρχει κάποια φωνή που σας συγκινεί διαχρονικά;

Η φωνή της Φλέρυ Νταντωνάκη πάντα…

19. Αν το παρόν σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;

Οι Παλιοί μας φίλοι του Διονύση Σαββόπουλου:

Μη, μην το πεις
οι παλιοί μας φίλοι
μην το πεις
για πάντα φύγαν.
Μη, το ‘μαθα πια
τα παλιά βιβλία, τα παλιά τραγούδια
για πάντα φύγαν.

Πέρασαν οι μέρες που μας πλήγωσαν.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.

Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει
τη δική σου μελαγχολία
κι έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις
με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις.

Πέρασαν για πάντα
οι παλιές ιδέες, οι παλιές αγάπες
οι κραυγές.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.

Όμορφη είναι αυτή η στιγμή, να το ξαναπώ
όμορφη να σας μιλήσω
βλέπω πυρκαγιές
πάνω από λιμάνια πάνω από σταθμούς
κι είμαι μαζί σας.

Όταν ο κόσμος μας θα καίγεται
όταν τα γεφύρια πίσω μας θα κόβονται
εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζω
τις μέρες τις παλιές.

20. Όταν σκέφτεστε ένα τραγούδι έχετε στο µυαλό σας πρώτα τη µελωδία ή τον στίχο;

Και τα δύο μαζί.

21. Σας κοίµιζε µε νανουρίσµατα η µητέρα σας; Το έχετε κάνει εσείς ποτέ; (σε παιδιά, σε ανίψια)

Όχι δεν το συνηθίζαμε, άρα δεν το έχω κάνει κι εγώ.

22. Συµπληρώστε µου τη φράση: Μια µέρα χωρίς µουσική είναι…

…αδιανόητο!