Eμείς αγοράσαμε γλάστρες με βασιλικό και δυόσμο και τις βάλαμε έξω από το ατελιέ. Πριν από εμάς έβγαλε ο κύριος Τάκης και η Ρούλα με τον Κώστα. Το βράδυ, όταν κλείνουμε τις μαζεύουμε μέσα είτε γιατί θα μας τις κλέψουν, είτε γιατί κάποιος θα τις καταστρέψει. Αλήθεια, γιατί να κλέψει κάποιος κάτι που κοστίζει τρία ευρώ (εκτός και αν είναι καρβέλι και πεινάει) ή να καταστρέψει, να βανδαλίσει κάτι που δεν τον πειράζει διόλου; Τώρα είναι στη σειρά στο πεζοδρόμιο γλάστρες και όταν έρχεσαι βλέπεις πράσινο και μυρίζεις βασιλικοδυόσμο.
Δύο τρεις ηλικιωμένοι και ένας δύο πιο νέοι σταματούν, χαϊδεύουν τα φύλλα, μυρίζουν και μας χαμογελούν. Οι πιο πολλοί απλώς προσπερνούν. Να είσαι άνεργος, να πηγαίνεις στην εφορία, να πας να πληρώσεις το χαράτσι και να ενθουσιάζεσαι με δύο βασιλικούς είναι κατάθλιψη από την ανάποδη. Ο ταχυδρόμος που έφερε τους λογαριασμούς ο οποίος πάντα κουνά το κεφάλι του με συγκατάβαση όταν επιτελεί το καθήκον του, χάιδεψε και αυτός τα λουλούδια, αλλά δε χαμογέλασε.
Τώρα θα πάμε και στους παραδίπλα να τους πούμε να κάνουν το ίδιο. Γιασεμί, ματζουράνα και ότι άλλο θέλει ο καθένας. Οπότε όλοι το πρωί θα βγάζουμε έξω τα λουλούδια μας και το απόγευμα θα τα μαζεύουμε. Θα πρασινίσει ο τόπος, θα ευωδιάσει, ο κλάδος των φυτωριούχων θα βγει από την κρίση. Απλώς πρέπει να προσέχουμε μήπως κανείς βάλει και τίποτα απαγορευμένο και μας μαζέψουν όλους μαζί. Άνοιξα το λογαριασμό της ΔΕΗ. Δε μύριζε, αλλά χτύπαγε! Άκουσα ειδήσεις, που ούτε και αυτές μύριζαν, αυτές βρωμούσαν. Πήγα γρήγορα στις γλάστρες μας. Τις κούνησα όλες τη μία μετά την άλλη. Μια ευωδία με περικύκλωσε. Μετά από λίγο η μυρωδιά χάθηκε και ξεκίνησα για την τράπεζα. Στο δρόμο είχε κάγκελα και ζητιάνους. Μήπως να βάλουμε σε όλη την Πατησίων γλάστρες; Δηλαδή μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι όλοι μαζί; Γιατί ο ταχυδρόμος θα χτυπά και μία και δύο και χίλιες φορές.
Αφιέρωση πρώτη. Στον Αντώνη που περνώντας γρήγορα από το ατελιέ μας είπε με μεγάλο χαμόγελο ‘‘Καλό αποκαλόκαιρο!” και μας πρόσθεσε στο λεξιλόγιό μας μια ακόμη ξεχασμένη λέξη.
Αφιέρωση δεύτερη. Στον Σταύρο που έπαιξε τζόκερ όταν έδινε 4 εκατομμύρια εφτακόσιες χιλιάδες ευρώ, έπιασε έναν αριθμό και το τζόκερ και οι υπόλοιποι 4 απείχαν μόλις μία μονάδα από αυτά που είχε παίξει.
Αφιέρωση τρίτη. Στον Τάκη, την Ούρλικε, τον Θύμιο, την Μάνια, τον Σωκράτη, την Περσεφόνη, την Πέτρα και μερικούς ακόμη που καταφέρνουν να μας κάνουν να διατηρούμε την αισιοδοξία για το μέλλον.