Editorial | Τεύχος 16 | Η Πατησίων Ζει

Εντάξει, είναι δύσκολα! Να βλέπεις τη Μέρκελ στα κατακόκκινα ντυμένη να χειροκροτά με πάθος τα πάντσερ και τους Βραζιλιάνους να κλαίνε. Να ακούς πως οι διαρθρωτικές αλλαγές θα συνεχιστούν και ότι ο προσδόκιμος χρόνος ηλικίας θα μειωθεί, ενώ δίπλα σου κάθεται η ογδοντάχρονη μητέρα σου. Να μετράς το μηνιάτικο και να νομίζεις πως είναι δεκαπενθήμερο και η μικρή σου να θέλει καινούριο μαγιό, από αυτό που δείχνει η τηλεόραση. Να ανοίγεις τον εκκαθαριστικό λογαριασμό της μεγάλης-μικρής ΔΕΗ και να θες να πας να αγοράσεις λυχνάρι και σπαρματσέτα. Να σε χτυπάει στην πλάτη ο νεοέλληνας και με μαγκιόρικο ύφος να έχει άποψη για όλα και για όλους. Είπαμε είναι δύσκολα και αυτό δεν κρύβεται, δεν ξορκίζεται! Και αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς δεν υπάρχουν σωτήρες. Παρ’ όλα αυτά όμως υπάρχει κάτι ενδιαφέρον σε όλη αυτή την ιστορία. Να παραχθούν νέες ιδέες, αντιλήψεις και πρακτικές. Οι δεκαετίες του ’80 και του ’90 εναπόθεσαν πάνω στο σώμα και στο μυαλό στρώματα ψευδοκουλτούρας, κρατικοπελατειακού ατομισμού, ραγιάδικης διανόησης, καταναλωτικής ψυχοβλακείας, κομματοκρατικής υπνηλίας, χαζοχαρούμενου λάιφ στάιλ, αποχαυνωτικής εγωπάθειας, ανέραστου σεξισμού και κλισέ, πολλά κλισέ. Όποιος θέλει και άλλο ’80 στη ζωή του και άλλο ’90, δικαιώνει την κατάσταση στην οποία είμαστε όλοι μαζί σήμερα.
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!
Το καλοκαίρι μπαίνει με θράσος.
Αφιέρωση πρώτη. Στον Μήτσο, τον Περικλή, τον Παναγιώτη, τον Λέανδρο, τον Γιόβα που βοηθάνε συγκεκριμένα με ιδέες, χρόνο και θετική σκέψη!
Αφιέρωση δεύτερη. Σε αυτούς που φεύγουν και σε αυτούς που έρχονται. Και βέβαια στον Σταύρο να είναι τυχερός τον τελευταίο μήνα, και στην Κατερίνα καλή τύχη!
Αφιέρωση τρίτη. Στη λανθάνουσα γλώσσα που ανακάλυψε μια νέα ασθένεια, την Υπεκφυγίτιδα!