Μια μαυρίλα έχει καλύψει την πόλη αυτή τη χρονιά. Οι λόγοι είναι γνωστοί και βαριόμαστε να τους επαναλαμβάνουμε. Πραγματικά κουραστήκαμε να βλέπουμε και να ακούμε μαύρο. Ανιχνευτές της πόλης καθώς είμαστε, ρουφώντας τις ανθρώπινες ιστορίες που ακούμε σε στενά σοκάκια ή μαντεύοντας πίσω από ένα “Αχ!” που βγαίνει αληθινό απ’την ψυχή του συνομιλητή μας τη δική του ιστορία, αποφασίσαμε να δεχτούμε και να σας πούμε ότι η ζωή είναι πολύχρωμη. Και δεν μπορεί, κάτι καλό θα βγήκε από αυτήν την χρονιά. Αληθινές ιστορίες; Φανταστικές; Το δικό μας ηθικό δίδαγμα όπως το “διαβάσαμε” πίσω από το βλέμμα ενός ανθρώπου; Μικρή σημασία έχει. Εμείς πάντα θα λέμε ότι ήμασταν εκεί και τις είδαμε.
Μια χρονιά δεν καθορίζεται από τις άσχημες ειδήσεις. Υπάρχουν και τα θετικά! Αυτές οι όμορφες στιγμές που πρέπει να εκτιμάμε!
17 Δεκεμβρίου. Κυριακή. Από αυτές τις δύσκολες. Ισόγειο, κρύο, ψιλόβροχο. Τα αυτοκόλλητα στα παράθυρα του εργαστηρίου προφύλασσαν από την περιέργεια των ανθρώπων.
Ο “από μέσα” όμως έβλεπε μια χαρά και αυτό δεν τον προφύλασσε από την σκληράδα του έξω. Ήταν λίγο πριν τα παρατήσει. “Ένας κύκλος έκλεισε” και άλλες τέτοιες σοφίες που κάνουν την ήττα πιο γλυκιά και κρυμμένη. Αυτά σκεφτόταν και κοίταζε ακούγοντας Λου Ριντ.
Μία φιγούρα πέρασε αργά μπροστά από την τζαμαρία. Ο “απέξω” κοντοστάθηκε-από κούραση ή από περιέργεια- και προσπάθησε να δει μέσα, μα δεν τα κατάφερνε. Ήταν κάπως γελοίο το θέαμα. Να βλέπεις και να μην σε βλέπουν…
Δεν τα κατάφερε και συνέχισε την αργόσυρτη πορεία του. Ο “από μέσα” αναρωτήθηκε τι κόσμος κυκλοφορεί Κυριακάτικα μέσα στη βροχή και συνέχισε να ερωτοτροπεί με το βάρος των στιγμών. Ο “απέξω” ξαναγύρισε μετά από τρία λεπτά φουριόζος και άρχισε να σπρώχνει την τζαμένια πόρτα. Λίγο ακόμα και θα την έριχνε. “Τι διάολο θέλει βραδιάτικα ο τύπος” σκέφτηκε ζοχαδιασμένος ο “από μέσα” και του άνοιξε την πόρτα.
Ο Νώντας ο παράξενος κάθισε μαζί του τρεις ώρες. Χωρίς κάποιον προφανή λόγο, ο “από μέσα” του ανοίχτηκε και ο “απέξω” άκουγε, συμβούλευε, παρότρυνε, βοηθούσε. Ούτε και αυτός είχε προφανή λόγο. Και όσο και να σας φαίνεται παράξενο, αυτό συνέβη στην πραγματικότητα, όπως συνέβησαν και όλες οι παραπάνω ιστορίες. Και εάν δεν τις πιστεύετε, εσείς χάνετε…
Και ο κύκλος, δεν έκλεισε αλλά συνέχισε, και εσείς τώρα τον κρατάτε στα χέρια σας. Νώντα, καλή χρονιά και παράξενη και σε εσένα και σε όλους!
