Εξού και το σύσσωμο της φωνής. Τώρα θα γραφτεί κάτι αντιδημοφιλές. Αυτά που χάσαμε φίλοι μου αύριο μεθαύριο ίσως και να τα πάρουμε πίσω, αν όχι όλα, τουλάχιστον μέρος τους. Οι μισθοί, τα επιδόματα (χαχαχαχ), οι συντάξεις μετά από μερικά χρόνια ίσως και να αυξηθούν.

Εάν γίνει ένας πόλεμος, ίσως να χαθεί ένα νησί ή και δύο. Κάτι μάλλον πιο σοβαρό από τα ευρώ που χάσαμε και χάνουμε. Αλλά ίσως με κάποιες διαβουλεύσεις, κυρώσεις ή ακόμα και με ένα ακόμα πόλεμο μετά από δεκάδες χρόνια να το πάρεις πίσω. Και αυτό που γράφω πάλι αντιδημοφιλές είναι. Είτε επειδή σε κανέναν δεν αρέσει ο πόλεμος -αλλά βέβαια η χώρα είναι αυτό που είναι με πολέμους δυστυχώς μην το ξεχνάμε αυτό-, είτε επειδή ”το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του” αλλά εγώ θέλω να πηγαίνω στην Μυτιλήνη κάθε καλοκαίρι και να μην χρειάζομαι βίζα ή πασπόρτι.

Υπάρχει κάτι όμως ακόμα χειρότερο από τα ευρώ και από την Μυτιλήνη.

Εδώ και καιρό οι πολίτες αυτής της χώρας πουλάνε, δυαράκια στην Κυψέλη, πλαγιές στην Κρήτη, οικόπεδα στο Μεταξουργείο, ταράτσες στο Παγκράτι, παραλίες στα νησιά και ό,τι μπορεί να πουληθεί τέλος πάντων. Δεν αναφέρομαι σε αυτά που εκχωρεί το κράτος και το Δημόσιο σε μεγάλες εταιρίες. Αναφέρομαι στις δεκάδες χιλιάδες πράξεις αγοροπωλησίας που γίνονται και αυξάνονται από Έλληνες σε ξένους. Ότι είχε αποκτηθεί τις τελευταίες δεκαετίες με διάφορους τρόπους -με κυρίαρχο αυτόν της σκληρής δουλειάς ολόκληρων γενιών, περνά με απολύτως νόμιμο τρόπο σε Κινέζους, Γερμανούς, Τούρκους και όλες τις φυλές της γης. Που η Ελλάδα για αυτούς είναι επένδυση και μάλιστα έξυπνη. Μόνο που για εμάς είναι -ήταν κατοικία και ο τόπος μας. (η λέξη τόπος είναι κάτι διαφορετικό από το κράτος, από την χώρα και από την λέξη ιδιοκτησία).

Αυτήν την ”μικρή ιδιοκτησία” λοιπόν δεν μπορείς να την πάρεις πίσω ούτε με διαδηλώσεις (ευρώ), ούτε με πόλεμο, μακριά από εμάς (Μυτιλήνη).

Η κοινωνία, ας αφήσουμε το κράτος έξω όπως και τις κυβερνήσεις, πουλάει τον τόπο της. Κατά την γνώμη μου, πριονίζει το κλαδί που κάθεται και ας νιώθει τώρα ικανοποιημένη από τα χρήματα που ”κερδίζει”.
Μάλλον είναι αντιδημοφιλές τελικά όλο το κείμενο, αλλά δεν πειράζει.

Υ.γ. 1: Οι Έλληνες είναι φιλόξενος λαός, μακάρι οι νέοι ιδιοκτήτες να είναι και αυτοί φιλόξενοι
Υ.γ.2: Αν αυτά συνδυαστούν και με τις εκατοντάδες χιλιάδες νέων που φεύγουν… τότε ο επόμενος Δήμαρχος θα είναι Κινέζος.
Υ.γ. 3: Φεύγω τώρα, παζαρεύω την γιαγιά μου σε έναν Αυστριακό που έχει ξετρελαθεί με τα ντολμαδάκια της.