Άνοιξ’ η καρδιά μου για βόλτα

Κάτω τα χέρια απ’ την Άνοιξη

ΑΝΟΙΞΗ ΕΙΝΑΙ

οι πρώτες απογευματινές βραδινές βόλτες με λεπτή ζακέτα και σανδάλι | τα μελαγχολικά σούρουπα | οι νύχτες που αλλάζουν μυρωδιά | ότι για λίγο γινόμαστε αθάνατοι | συγκίνηση απ’ το πουθενά | ακαταμάχητη όρεξη για ζωή | Πάσχα στο χωριό | πατημένες κάμπιες | αλλεργίες και μανίες | ελαφρώς κόκκινα μάγουλα | εκζέματα | να βάλω καλσόν ή να μη βάλω, ιδού η απορία | η πρώτη φορά που θα σκεφτείς τις καλοκαιρινές διακοπές | το τσιγαράκι στη βεράντα χωρίς πανωφόρι | αυτό το ροζ ζακετάκι που στο ‘χε κάνει δώρο ο πρώην μαλάκας σου | ο πρώτος κρύος καφές | ο michael hurley | όταν δεν πειράζει και τόσο που δουλεύεις | τα ψυχοσωματικά του χειμώνα | μία ωραία εποχή | ήρθε φέτος η άνοιξη; | είδος προς εξαφάνιση | τα γενέθλιά μου | τα λουλούδια που ανθίζουν | οι νεραντζιές που μυρίζουν στην Άνδρου | το άνοιξε στα λαρισαίικα | η Βόσσου να τραγουδάει και ο Ανδρέας Μικρούτσικος να παίζει δίπλα κιθάρα | άιντε ξανά μανά αποτρίχωση | πασατέμπο | το ξύπνημα της φύσης | τα νέα ξεκινήματα | οι πικέ κουβέρτες | έμπνευση | ιδέα και φιλοσοφία ζωής | τα πρωινά γλυκοκελαηδήματα | όντως υπάρχουν φλαμίνγκο στην Αθήνα; | το βάψιμο του φράχτη στο εξοχικό (που δεν έχω) | ψαράκια, μπυρίτσες και τέτοια | εγώ | αεράκι θαυμάσιο | τα Εξάρχεια | η κρυάδα μπροστά στον καθρέφτη για τα κιλά που πήρες το χειμώνα | τα πουλάκια που κελαηδάνε το απόγευμα | πεταλούδες | η μέρα που μεγαλώνει | κεριά | καύλα | μόνο λέξεις από κάπα | κατάνυξη | που τίναζες την ανθισμένη αμυγδαλιά | οι πρώτες βρομερές μασχάλες που κάνουν την εμφάνισή τους στο λεωφορείο | κοπάνες από το σχολείο, από τη δουλειά, από το σπίτι, από την πραγματικότητα | να ακούς Scorpions και να ονειρεύεσαι το αγόρι των ονείρων σου στο δημοτικό | οι φράουλες | έρωτας | ονειροπόληση | απουσίες | τα κεράσια που ζωγράφιζε στα τετράδιά της η Κατερίνα Γώγου | ένα τροχόσπιτο | ο ήλιος | εκλογές | πανελλήνιες | κάμπιες παντού | κίτρινη φαγουρόσκονη από τα δέντρα | μπύρες στα παγκάκια | όλα αλλιώς | σεξ με ανοιχτές μπαλκονόπορτες | μουσικές από διπλανά διαμερίσματα | να ζυγιστώ ή να μη ζυγιστώ; | 14 Μάρτη | ήρθε η ώρα να μιλήσουμε σοβαρά για το τι κάνει η μελισσούλα στο λουλουδάκι | μια υπόσχεση για μέρες πιο ωραίες | ο φίλος που γκρινιάζει για αλλεργίες | ρουθούνια που διαστέλλονται | αξιοπρέπεια | τα ρούχα που αρχίζουν να μειώνονται και οι διαθέσεις που αρχίζουν να ανεβαίνουν | ένα καταπράσινο λιβάδι | οι νύχτες που δεν θες να κάθεσαι στο σπίτι | τα ρούχα που στεγνώνουν πιο γρήγορα | τα πρώτα κοντομάνικα | ρε ‘σεις, σαν να είναι λίγο πιο όμορφος ο κόσμος | τα μάτια που ανθίζουν κι αυτά | ο Αντώνης με γυαλιά ηλίου | τα καινούρια ρούχα που θέλω να αγοράσω, γαμώ τον καπιταλισμό μου γαμώ | κατά μέσο όρο –κι αν είμαστε τυχεροί– ο καθένας μας θα ζήσει ογδόντα ανοίξεις στη ζωή του | αγκινάρες και σπαράγγια | η πασχαλίτσα στην παλάμη σου | το δικαίωμα στη δοκιμή | το μάδημα της μαργαρίτας: μ’ αγαπάει, δεν μ’ αγαπάει | σ’ αγαπάει μωρή, λύσσαξες, κι αν δεν σ’ αγαπάει, υπάρχουν κι άλλες μαργαρίτες διαθέσιμες… | να κάνει ζέστη με ζακέτα, να κάνει κρύο με κοντομάνικο | ο πρωινός καφές στο μπαλκόνι | μετάβαση | 8 Μάρτη | γιορτή | ο Μάης | αγώνας | ζωή | βαθιά ανάσα | ηλιοτρόπια | οι βλεφαρίδες σου | το φουστάνι σου | τα γυμνά σου μπράτσα | οι πασχαλιές της Ξανθίππης | ο ανθισμένος κήπος της Σοφίας | η μυρωδιά θυμαριού και ρίγανης στο βουνό | τυρί και ντοματίνια | οι μισές βουτιές στη θάλασσα | το μωβ-ροζ του ουρανού το σούρουπο | το χαμόγελό σου μετά από τόσους μήνες | [το] Μη μιλάς άλλο γι’ αγάπη | όλα πάλι απ’ την αρχή | η ελπίδα που ξαναγεννιέται | η φύση που δειλά δειλά μας περιβάλει μετά τον –υποτιθέμενο– χειμώνα | τα πεσμένα ροζ πέταλα των λουλουδιών που ομορφαίνουν το τσιμέντο της πόλης | η επιθυμία για κάτι νέο, συναρπαστικό και συνάμα απλό όπως η ατελείωτη ομορφιά της ανοιξιάτικης φύσης | δεύτερη ευκαιρία | το άγχος του γυμναστηρίου | η αναζήτησή της τέλειας λαμπάδας για τη βαφτιστήρα μου | το λευκό δέρμα | ένα στέρνο που φουσκώνει | μυρωδάτος αέρας | πιτσιλιές ολόχρυσες | το ροζ του έρωτα | αυτό το ροζ πανάθεμά το