Όταν έπιασα τιμόνι στα χέρια μου, πάθαινα κρίσεις άγχους ανά 5 δευτερόλεπτα. Ξεπεράστηκαν βέβαια και πλέον, οκ τα πάω καλά, με την έννοια ότι είμαι προσεκτική, δεν μιλάω στο κινητό, φοράω πάντα ζώνη, δεν πίνω κ.λπ κ.λπ. Δεν έχω τρακάρει ποτέ, έχω μόνο κλήσεις για παρκάρισμα και γενικώς να μην το ματιάσω, δεν μου έχει συμβεί τίποτα κακό όντας εγώ οδηγός.

Έχω όμως ένα πρόβλημα: Αρνούμαι να οδηγήσω εκτός Αθηνών. Όχι στο χωριό μου μέσα, αλλά και μόνο που σκέφτομαι τη λέξη «Εθνική Οδός» μου ανεβαίνει πυρετός. Γιατί; Δεν ξέρω να σας εξηγήσω ακριβώς. Μάλλον φταίει η μεγάλη ταχύτητα που αναπτύσσεται στους αυτοκινητόδρομους, γεγονός που με κάνει να αισθάνομαι ότι δεν έχω τον έλεγχο του αμαξιού μου. Αλλά νομίζω ότι φταίει και κάτι άλλο: τα σοβαρότερα τροχαία ή/και θανατηφόρα που έχουν συμβεί και αναπαράγονται από τα Μ.Μ.Ε είναι ατυχήματα που έχουν συμβεί στις Εθνικές Οδούς. Έτσι, αναρωτήθηκα: Μα καλά, μόνο στις Εθνικές Οδούς; Δηλαδή, μες στην Αθήνα που οδηγούμε λες και είμαστε μόνοι μας στο οδόστρωμα, τι συμβαίνει;

Έτσι, έψαξα, πήρα τηλέφωνα, διάβασα και σας παρουσιάζω τι γίνεται με τα τροχαία ατυχήματα εντός Περιφέρειας Αττικής. Μάλλον θα εκπλαγείτε!

ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

Η Ελληνική Αστυνομία συγκεντρώνει συχνότατα στατιστικά στοιχεία που αφορούν στα Τροχαία Ατυχήματα. Πάμε να ξεκινήσουμε με τα στοιχεία που αφορούν σε όλη την Ελλάδα:

Το Α’ Εξάμηνο του 2018, σε σύγκριση με την τελική αποτίμηση για το αντίστοιχο διάστημα του 2017, σημειώθηκαν συνολικά (14) λιγότερα ατυχήματα (θανατηφόρα, σοβαρά, ελαφρά) σε όλη την Επικράτεια.

Ειδικότερα:

• 275 θανατηφόρα ατυχήματα έναντι 293 (18 λιγότερα)

• 259 σοβαρά ατυχήματα έναντι 274 (15 λιγότερα)

• 4.430 ελαφρά ατυχήματα έναντι 4.411 (19 επιπλέον)

Η πλειοψηφία των θανατηφόρων ατυχημάτων και συγκεκριμένα (117) συνέβησαν στις κατοικημένες περιοχές, ενώ στο δευτερεύον οδικό δίκτυο (επαρχιακές οδούς) συνέβησαν (78). Στη Ν.Ε.Ο. Αθηνών – Θεσσαλονίκης συνέβησαν (11), στη Ν.Ε.Ο. Αθηνών – Πατρών (5), στην Ε.Ο. Αντιρρίου – Ιωαννίνων (4), στην Εγνατία Οδό (4), στον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης/ΒΟΑΚ (3) και στην Αττική Οδό (1) . Τέλος, σημειώνεται ότι στο λοιπό Ε.Ο. δίκτυο σημειώθηκαν (46) ατυχήματα.

Αντιλαμβάνομαι λοιπόν, ότι τα περισσότερα ατυχήματα έχουν συμβεί εντός κατοικημένων περιοχών! Άρα, τι γίνεται στην Αττική;

Στην περιοχή αρμοδιότητας της Διεύθυνσης Τροχαίας Αττικής, εντός του 2018, συνέβησαν τα εξής:

Τον Ιανουάριο, σημειώθηκαν -432- τροχαία ατυχήματα με -512- παθόντες και ειδικότερα:

• 13 θανατηφόρα με 13 νεκρούς

• 13 σοβαρά με 17 σοβαρά τραυματίες

• 406 ελαφρά με 482 ελαφρά τραυματίες

Το Φεβρουάριο, σημειώθηκαν 380 τροχαία ατυχήματα με 449 παθόντες και ειδικότερα:

• 11 θανατηφόρα με 11 νεκρούς

• 13 σοβαρά με 14 σοβαρά τραυματίες

• 356 ελαφρά με 424 ελαφρά τραυματίες

Το Μάρτιο, σημειώθηκαν -502- τροχαία ατυχήματα με -589- παθόντες και ειδικότερα:

• 19 θανατηφόρα με 19 νεκρούς,

• 12 σοβαρά με 13 σοβαρά τραυματίες,

• 471 ελαφρά με 557 ελαφρά τραυματίες.

Τον Απρίλιο, σημειώθηκαν -445- τροχαία ατυχήματα με -528- παθόντες και ειδικότερα:

• 20 θανατηφόρα με 21 νεκρούς,

• 7 σοβαρά με 7 σοβαρά τραυματίες,

• 418 ελαφρά με 500 ελαφρά τραυματίες

Το Μάιο, σημειώθηκαν 439 τροχαία ατυχήματα με 539 παθόντες και ειδικότερα:

• 19 θανατηφόρα με 21 νεκρούς,

• 12 σοβαρά με 15 σοβαρά τραυματίες,

• 408 ελαφρά με 503 ελαφρά τραυματίες.

Τον Ιούνιο, σημειώθηκαν 487 τροχαία ατυχήματα με 591 παθόντες και ειδικότερα:

• 15 θανατηφόρα με 15 νεκρούς,

• 10 σοβαρά με 11 σοβαρά τραυματίες,

• 462 ελαφρά με 565 ελαφρά τραυματίες.

Τον Ιούλιο, σημειώθηκαν 433 τροχαία ατυχήματα με 544 παθόντες και ειδικότερα:

• 13 θανατηφόρα με 13 νεκρούς,

• 21 σοβαρά με 24 σοβαρά τραυματίες,

• 399 ελαφρά με 507 ελαφρά τραυματίες.

Τον Αύγουστο, σημειώθηκαν -363- τροχαία ατυχήματα με -445- παθόντες και ειδικότερα:

• 19 θανατηφόρα με 20 νεκρούς

• 12 σοβαρά με 13 σοβαρά τραυματίες

• 332 ελαφρά με 412 ελαφρά τραυματίες

Το Σεπτέμβριο, σημειώθηκαν 444 τροχαία ατυχήματα με 549 παθόντες και ειδικότερα:

• 12 θανατηφόρα με 13 νεκρούς,

• 13 σοβαρά με 13 σοβαρά τραυματίες,

• 419 ελαφρά με 523 ελαφρά τραυματίες.

Τα έγραψα αναλυτικότατα. Τι μας εντυπωσιάζει και ταυτόχρονα μας θλίβει; Ότι τα νούμερα είναι πάνω κάτω…ΤΑ ΙΔΙΑ! Μπορεί να έχουν μειωθεί οι παραβάσεις σε σχέση με παλαιότερα, όπως μου είπαν, αλλά και πάλι, τόση ενημέρωση, τόσες καμπάνιες κι ακόμη οι αριθμοί φαίνονται ίδιοι. Μα γιατί;

ΤΑ ΑΙΤΙΑ

Έχοντας λοιπόν στα χέρια μου τα στοιχεία της Τροχαίας, διερεύνησα και τα αίτια. Σε όλα τα Δ.Τ. που μου προώθησαν, τα αίτια αναφέρονταν ως εξής:

«Τα κυριότερα αίτια των ατυχημάτων αυτών, ήταν η οδήγηση χωρίς σύνεση και προσοχή, η παραβίαση ρυθμιστικών πινακίδων και η παραβίαση των κανόνων κυκλοφορίας από πεζούς, ενώ η μη χρήση προστατευτικού κράνους από τους οδηγούς και επιβάτες των δικύκλων επέτεινε, σε πολλές περιπτώσεις, τη σοβαρότητα του τραυματισμού τους».

Μάλιστα… Και δηλαδή, παρά το νέο Κ.Ο.Κ, παρά τα τσουχτερά πρόστιμα, παρά τα διαφημιστικά σποτ, συνεχίζουμε τις παραβάσεις, συνεχίζουμε να οδηγούμε θεωρώντας ότι είμαστε οι μόνοι που έχουμε όχημα σ’αυτόν τον κόσμο και συνεχίζουμε να μη φοράμε κράνος.

Εδώ σας έχω και τις κυριότερες παραβάσεις που συμβαίνουν εντός Αττικής, είτε ακολουθεί ατύχημα είτε όχι (από το συχνότερο στο σπανιότερο, ως επί τω πλείστον):

• παραβάσεις ορίου ταχύτητας
• παραβάσεις για μη χρήση προστατευτικού κράνους
• παραβάσεις για οδήγηση υπό την επίδραση οινοπνεύματος
• παραβάσεις για μη χρήση ζώνης ασφαλείας
• παραβάσεις για χρήση κινητού τηλεφώνου

• παραβάσεις για παραβίαση ερυθρού σηματοδότη

Μου έχει συμβεί ως πεζή πριν αρκετά χρόνια να με χτυπήσει μια μηχανή. Ήμουν πολύ τυχερή και τη γλίτωσα μόνο με 2 μήνες ακινησία χεριού, πολλούς μώλωπες, κάτι ράμματα στο μάτι και ένα αντιτετανικό εμβόλιο. Σήμερα, αυτό το θυμάμαι μόνο όταν αλλάζει ο καιρός, όπου πονάει ο ώμος και το γόνατό μου. Δεν έφταιγα, αλλά από εκείνη τη μέρα, είμαι παραπάνω από προσεκτική. Πρέπει σε όλους να συμβεί κάτι αντίστοιχο για να σταματήσουν όλα τα παραπάνω;

Δε λέμε ότι δεν υπάρχει η «κακιά στιγμή». Υπάρχει, αλλά αυτή η κακιά στιγμή ισχύει για όλα. Το θέμα είναι πώς θα μειώσουμε στο ελάχιστο την πιθανότητα να συμβεί κάτι όταν οδηγούμε ή όταν διασχίζουμε ένα δρόμο ως πεζοί.

Και για να μειώσουμε αυτήν την πιθανότητα, θα πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι Έλληνες τη συνολική οδική μας συμπεριφορά. Ναι μεν η πολιτεία πρέπει να φροντίζει για την ασφάλεια των οδοστρωμάτων ή της κατάστασης των σημάτων (φανάρια, πινακίδες κλπ), αλλά όπως έχουμε πει πολλάκις, όλο το παιχνίδι παίζεται στο τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, ώστε αυτά τα νούμερα να αποτελέσουν παρελθόν.

Έχουμε ως Έλληνες, την αίσθηση της παντοδυναμίας. Αυτό βέβαια, φαίνεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, όχι μόνο στην οδική συμπεριφορά. Θεωρούμε ότι οδηγούμε καλύτερα από όλους, ότι όλοι πρέπει να ακολουθούν το δικό μας ρυθμό, ότι εμείς έχουμε πάντα δίκιο και ούτω καθεξής. Γενικότερα, όλα τα αισθήματα εγωισμού και εγωκεντρισμού του Έλληνα, βγαίνουν στο τιμόνι. Να μη συζητήσουμε ότι εν καιρώ κρίσης, τα νεύρα και η επιθετικότητα έχουν αυξηθεί, με αποτέλεσμα οι «αποδιοπομπαίοι τράγοι» να είναι οι υπόλοιποι οδηγοί.

Εν ολίγοις, ο άνθρωπος είναι ο βασικότερος παράγοντας των ατυχημάτων. Οπότε, πεζοί, ποδηλάτες και οδηγοί πρέπει να έχουμε τα μάτια μας 4 και την ψυχολογία μας σε ισορροπία. Αν δε λυπάστε τη ζωή σας, λυπηθείτε τα χρήματα που πρέπει να πληρώνετε στις κλήσεις! Κι αν δεν λυπάστε ούτε αυτό, λυπηθείτε τους υπόλοιπους που μένουν πίσω, αν –ο μη γένοιτο- συμβεί κάτι τραγικό…

Όσο για μένα; Δεν ξέρω αν θα οδηγήσω ποτέ σε Εθνική Οδό, αλλά σίγουρα θα ήθελα να ξεπεράσω τους φόβους μου… Το λένε και τα στατιστικά!

*Ευχαριστώ πολύ το Γραφείο Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας για τη βοήθειά τους.