Αποδομούμε το Δελτίο Τύπου του Τσολιά για τις πολυαναμενόμενες παραστάσεις του στο ΚΥΤΤΑΡΟ μαζί με την Τσόλια Μπάντ, με το αξιολάτρευτο και ζουμερό όνομα «Αριστεία Καπαμά», το μετατρέπουμε σε ερωτήσεις και σας σερβίρουμε τις πιο αχνιστές απαντήσεις άρτι αφιχθείσες από το σαγηνευτικά αστείρευτο κεφάλι του Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη, που όπως εξομολογείται «δεν σκάει ποτέ κάτω απ’ την καούκα».
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ.
Τι γυρεύει ένας τσολιάς στο ΚΥΤΤΑΡΟ;
Γυρεύει προσεκτικά αυτιά και ανοιχτά μυαλά. Αν τα βρει, θα είναι μια ευτυχής συγκυρία καθώς θα επιτευχθεί ο στόχος της παράστασης.
Ποια είναι η συνταγή για έναν άριστο καπαμά;
Παίρνουμε μια ντουζίνα στελέχη της ΝΔ με πλαστά πτυχία που παρασιτούν εις βάρος μας, ένα καλάθι νοικοκυριού με τάχα χαμηλές τιμές, μερικά λαμόγια και μερικούς ανώμαλους. Εκτέλεση: τα βάζουμε όλα στην κατσαρόλα του σπιτιού μας, τα βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για να απελευθερώσουν τα βρομερά αρώματά τους για είκοσι λεπτά και βλέπουμε πώς η μαγεία της στύσης συναντά την δυσωδία της ύλης. Σερβίρουμε σε ρηχό ιδεολογικό πιάτο και το ονομάζουμε κυβέρνηση.
Ποια είναι τα «κακώς κείμενα» και ποια τα (κακώς) υποκείμενα που σατιρίζονται στην παράσταση;
Ερώτηση παγίδα που οδηγεί σε σπόιλερ. Με συγχωρείτε, δε θα σας κάνω το χατίρι. Δε σφάξανε.
Αποδόμησε τη φορεσιά του punk φουστανελά. Από ποια κομμάτια έχει υφανθεί;
Ξεκίνησε με βαριά βισκόζη στις κλασσικές γραμμές της γνώριμης φιγούρας. Μετεξελίχθηκε σε χαλαρή ποπλίνα με ελαφρές παραλλαγές (όπως πχ: κόκκινα allstarάκια με φούντα, αντί για το κλασσικό τσαρούχι). Μεταμορφώθηκε σε punk-rock εκδοχή τα τελευταία χρόνια, με οικολογικό δέρμα στη φουστανέλα και κρόσσια, τζιν γιλέκο με ραφτά στην πλάτη και στο στήθος, ζώνη με καρφιά και αλυσίδα, ασπρόμαυρο ριγέ κολάν και μπορντό Μάρτινς με φούντα για τσαρούχια. Η κατάσταση είναι ένα κινούμενο My style rocks.
«Ένα βλαχομπαρόκ πολυθέαμα, στα χρόνια μιας βλαχομπαρόκ αριστείας!» Πόσο βλαχομπαρόκ αντέχουμε;
Πολύ, απ’ όσο φαίνεται. Έχουμε ενσωματώσει τόσο στις ζωές μας την ευτέλεια, την αναξιοπρέπεια και τη γελοιότητα που προβάλλεται από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, που θεωρούμε πια δεδομένη ή μόνη κατεύθυνση μια τέτοια κατάστασή. Σε μια περίοδο που οτιδήποτε που εκπέμπει φως στο κρύβουν, προβάλλοντας με εμμονή το σκοτάδι, και εσύ δεν αναζητάς το φως σου, είσαι καταδικασμένος να ζήσεις σαν τυφλός.
Αποστόλη, θέλω χρόνια να σε ρωτήσω, δε σκας κάτω απ’ αυτήν την καούκα;
Μπα. Πιο πολύ σκασμένος είμαι με αυτά που συμβαίνουν, παρά με την καούκα.
Με ποσοστά τοις εκατό πόσο θα δούμε:
Ιντεράξιο με το κοινό: 33% (ελεύθερα πιασίματα)
Ήπια αστυνόμευση: 5,2% (να προσέχετε τι πίνετε)
Viral σκάνδαλα: 76% (το υπόλοιπο 24% αφορά σκάνδαλα της κυβέρνησης που δεν έγιναν viral)
Απευθείας αναθέσεις: 23% (λίγες, προσοδοφόρες και καλές)
Μπαλέτα: 7,5% (δύσκολη εποχή για κορμάκια και πουέντ)
Κρούσματα: 50% (αφορά ποσοστό που αντιστοιχεί την έναρξη της παράστασης. 100% στη λήξη)
Βύσματα: 82% (η εντιμότητα της κυβέρνησης περιορίστηκε σε χαμηλά για την εποχή επίπεδα)
Συνθήματα: 41% (η οργή του κόσμου δεν μαζεύεται)
Μολότοφ: 3% (η τιμή της βενζίνης δεν επιτρέπει σπατάλες)
Βίντεο: 19% (ο αστυνόμος-ΜΑΤ Μπαλούρδος θα συμμετέχει αφιλοκερδώς)
Έχεις νιώσει ποτέ ότι έχεις ξεπεράσει τα όρια σε μία σάτιρα;
Με αυτό σαν δεδομένο, δεχόμαστε ότι υπάρχουν όρια στη σάτιρα. Όριο υπάρχει στη βλακεία, στη λαμογιά, στην πολιτική αγυρτεία. Όριο στη σάτιρα και γενικότερα στην ελευθερία του λόγου δεν υπάρχει και όποιος προσπαθεί να βάλει μάλλον δεν γοητεύεται και πολύ από την ελευθερία.
Έχεις αυτολογοκριθεί σε κάποια αστεία που τα έχεις σκεφτεί, αλλά δεν προχώρησες; Ποια είναι τα κριτήριά σου;
Σαφώς και έχω σβήσει κείμενα και ιδέες που μπορεί να έχω. Τα κριτήρια είναι καθαρά αισθητικά.
Το ωραίο είναι πως κριτικάρεις-σατιρίζεις όχι μόνο την εξουσία αλλά και την μικροεξουσία του μικρού-μέσου ανθρώπου. Όταν γίνεται όμως κάτι τέτοιο, νιώθω πως τους αγαπάς τελικά. Κάνω λάθος;
Μα η εξουσία από κει ξεκινάει κι από κει τροφοδοτείται. Δεν είναι θέμα αγάπης, είναι θέμα ταρακουνήματος και ξεβολέματος. Η σάτιρα λειτουργεί σαν ζιζάνιο. Φυτρώνει εκεί που δεν τη σπέρνουν. Σε ενοχλεί μέχρι να ενοχληθείς και να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου.
