Με αφορμή το νέο βιβλίο «Κάτω από το δέρμα» από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, κάναμε μια σύντομη κουβέντα με τον συγγραφέα, Gunnar Kaiser.
Από την προκλητικά γοητευτική προσωπικότητα του Joseph μέχρι τον αρχικά αθώο, αλλά σταδιακά τολμηρό Jonathan, έχετε δημιουργήσει δύο απολύτως συναρπαστικούς χαρακτήρες. Από πού αντλήσατε την έμπνευσή σας;
Οι χαρακτήρες έχουν μέσα τους “κομμάτια” από χαρακτήρες της παγκόσμιας λογοτεχνίας, από τον Dr. Faust έως τον Portnoy του Philip Roth. Η αρχική μου έμπνευση ήρθε από μια ιστορία που μου είπε ο παππούς μου, όταν επέστρεψε στο σπίτι από τον πόλεμο.
Γιατί τοποθετήσατε την ιστορία σας στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ‘60; Είναι σημαντική για εσάς αυτή η χρονική περίοδος και η πόλη;
Στη Νέα Υόρκη του ‘60, πολλά πράγματα συγκλίνουν στο ιστορικό επίπεδο του μυθιστορήματος: η ιστορία των Γερμανών Εβραίων τον 20ο αιώνα, η εξορία, η φιλοσοφία και η λογοτεχνία συναντιούνται σε μια εποχή αλλαγής νοοτροπίας, στην οποία ολόκληρες γενιές βρίσκονται να συγκρούονται μεταξύ τους. Η Νέα Υόρκη είναι ένας παραμορφωτικός καθρέφτης της γερμανικής ιστορίας.
Το μυθιστόρημά σας συγκρίθηκε με το βιβλίο-πρότυπο του Patrick Suskind “Το Άρωμα”. Αποτέλεσε έμπνευση για εσάς;
Οι αναφορές στο “Άρωμα” είναι πολύ συνειδητές και σαφείς. Ωστόσο, εκτός από τις πιο “επιφανειακές” αναφορές, κάποιες άλλες είναι κρυμμένες και στο κείμενο. Μια άλλη έμπνευση για εμένα, για παράδειγμα, αποτέλεσε το μυθιστόρημα του Bernhard Schlink “Ο Αναγνώστης”, αλλά λίγοι το έχουν παρατηρήσει μέχρι στιγμής.
Ο κεντρικός χαρακτήρας σας, ο Joseph, έχει ένα “θανατηφόρο” πάθος για τα βιβλία. Ποιος είναι ο ρόλος του πάθους στη ζωή και τη δουλειά σας;
Το πάθος είναι το παν. Χωρίς αυτό, όλη η προσπάθεια να ζήσεις και να εργαστείς δεν αξίζει τίποτα. Αλλά είναι επίσης επικίνδυνο και μπορεί να οδηγήσει στην άβυσσο. Το μυθιστόρημα δείχνει αυτόν το διττό χαρακτήρα της εμμονής.
Η πρόσφατη πανδημία του covid-19 άλλαξε πολλά στη ζωή μας. Εσείς πώς βιώσατε την κατάσταση;
Τη βίωσα πολύ συνειδητά. Η πανδημία αποτέλεσε επίκεντρο πολλών διαδικασιών στην κοινωνία μας. Από αυτήν την πανδημία, μπορέσαμε να δούμε πώς λειτουργούν συστήματα, όπως η πολιτική, το κοινό, η επιστήμη και τα μέσα ενημέρωσης και ποιές ανισορροπίες υπάρχουν. Θεωρώ ανησυχητικό το γεγονός ότι ένα πραγματικά ιατρικό θέμα έχει μετατραπεί σε πολιτικό ζήτημα, οδηγώντας έτσι σε μια περαιτέρω δυσκολία την κοινωνία. Επιπλέον, οι εκπρόσωποι μεμονωμένων ιδεολογιών χρησιμοποιούν την πανδημία για δικούς τους σκοπούς και αυτό το θεωρώ πολύ επικίνδυνο.
Ας ολοκληρώσουμε αυτήν τη συνέντευξη με κάτι που θα θέλατε να πείτε ή να μοιραστείτε με τους Έλληνες αναγνώστες.
Αυτήν τη στιγμή ταξιδεύω στη Νότια Ευρώπη. Ο στόχος είναι να γνωρίσω καλύτερα την ψυχή της ηπείρου μας και να την “απεικονίσω”. Η Ελλάδα, ως το λίκνο του ευρωπαϊκού πολιτισμού, πρέπει να είναι ο κύριος σταθμός. Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν άνοιξε τα σύνορά της με την Αλβανία, οπότε έπρεπε να ακολουθήσουμε το δρόμο από την Ιταλία. Ήταν κρίμα. Υπάρχουν τόσα πολλά στην Ελλάδα που απηχούν το ευρωπαϊκό πνεύμα, που έπρεπε να υπερβώ αυτό που μου αρνήθηκε λόγω της πανδημίας και της πολιτικής.
Κάτω από το δέρμα,
Gunnar Kaiser, εκδόσεις Κλειδάριθμος
Στο μυαλό ενός κατά συρροή λάτρη των βιβλίων στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’60 μας μεταφέρει ο Gunnar Kaiser. Ο σπουδαστής λογοτεχνίας Τζόναθαν Ρόζεν γνωρίζει τον βιβλιόφιλο δανδή Γιόζεφ Άιζενσταϊν. Μέσω του μυστηριώδους αυτού μεσήλικα, ο άβγαλτος νεαρός δεν θα έρθει μόνο σε επαφή με τον κόσμο της τέχνης και του πνεύματος, αλλά θα διδαχτεί επίσης την τέχνη της ερωτικής αποπλάνησης –και εκείνες οι φωτεινές μέρες θα σηματοδοτήσουν την ενηλικίωσή του.