Η Ιερά Οδός δεν είναι μια ακόμα οδική αρτηρία της Αθήνας. Είναι ένα «ποτάμι από άσφαλτο» στο περικάρδιο της Αθήνας,...

Ήταν καλεσμένοι στο δείπνο έξι. Με τον οικοδεσπότη επτά. Φτάσανε σιγά - σιγά, ένας - ένας. Η πόλη αναβόσβηνε τα...

0. Η λύπη με επισκέπτεται πια μόνο ως ανάμνηση. Δεν είναι ποτέ καταιγιστική, αλλά και ποτέ αθώα. Κι εγώ δεν...

Τώρα που πλησιάζει τα εξήντα του το κοιτάζει κατάματα.

Θυμάται την Αμάντα, τον Σαϊμίρ, τον Ρόμπερτ, όλοι τους ένοικοι σε άδεια σπίτια, με ελάχιστα έπιπλα, γυμνούς γλόμπους από το...

Της φάνηκε πως τον ήξερε. Χρόνια πίσω, σε ένα ξενοδοχείο, ένα καταραμένο βράδυ. Κοντοστάθηκε, κρατούσε ψώνια, ήταν οι μέρες τέτοιες

Στα δικά τους τα νησιά οι άνθρωποι πεθαίνανε έχοντας μισό-ζήσει όπως έλεγε η γιαγιά του: "...νέοι! άλλοι στα χωράφια, άλλοι...

"Δεν θα πω πολλά απόψε" υποσχέθηκα στον εαυτό μου πριν βγω στον δρόμο. Κοίταξα μια τελευταία φορά, από το μεγάλο...

Αυτά με μάθανε εμένα οι Χειμερινοί Κολυμβητές κι ομολογώ πως «καμιά φορά το άπειρο στάζει σταλαγματιά – σταλαγματιά»

Κι ήτανε λέει μια πόλη γεμάτη από εμάς που κανείς μας δεν γνώριζε κανέναν. Και όλοι μέσα από τα κλειστά...