Έπειτα από αλλεπάλληλες στρώσεις φασίζουσας επιθετικότητας σε όποιον-α διατύπωνε –έστω και αμυδρά– διαφορετική γνώμη για μια σειρά ζητήματα, το τοπίο αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς.
Είχες μια ένσταση για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα 5χρονα που έπρεπε ντε και καλά να μαθαίνουν για τον στοματικό έρωτα; Ήσουν αντιδραστικός οπισθοδρομικός. Είχες μια διαφωνία για τα συνθήματα του στιλ «στο διάολο η πατρις / να ζήσουμε εμείς»; Ήσουν εθνικιστής. Είχες διαφωνία με τη γενίκευση «Ο βιαστής είσαι εσύ» ή να υποστήριζες πως υπάρχουν και οι ψευδείς καταγγελίες για βιασμούς και παρενοχλήσεις γυναικών; Ήσουν αρσενικό γουρούνι και πατριαρχικός τύπος. Και άλλα πολλά.
Σε αυτήν τη γελοία και αντιδημοκρατική πρακτική πρωταγωνίστησαν έντυπα, εφημερίδες, σάιτ, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι, τηλεοράσεις, εκπομπές, τηλεπερσόνες κ.λπ. Δυστυχώς, κοντά σε αυτούς υπήρξε και υπάρχει ο όχλος από απλούς χρήστες του διαδικτύου που σαν μπασκίνες δημιουργούσαν και αυτοί ένα ασφυκτικό περιβάλλον για τη… διαφορετικότητα!
Το τελευταίο διάστημα και με αφορμή την επανεκλογή του Τραμπ, την ορμητική είσοδο του Ελον Μασκ και με την αποστροφή μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού απέναντι στην φιλελέ φάση, διάφοροι τύποι και τύπισσες αρχίζουν και γυρνάνε την μπιφτέκα.
Οι πιο έξυπνοι το κατάλαβαν εδώ και μήνες. Οι πιο χαζοί (και μεγαλοεκδότες ανάμεσα σε αυτούς που πρωτοστάτησαν όλα αυτά τα χρόνια) άργησαν λίγο και με ποστάκια στα σόσιαλ προσπαθούν να ανοίξουν τον δρόμο στη νέα φάση και να προσαρμοστούν και αυτοί, αποδεικνύοντας πως τίποτα από αυτά που λένε δεν πιστεύουν. Και πως όλα γίνονται για το κέρδος. Κολαούζοι του συστήματος που σαν χαμαιλέοντες αλλάζουν χρώματα και ρότα.
Καμία εμπιστοσύνη στον Έλον Σόρος και στον Τζορτζ Μασκ.
Εμπιστοσύνη στη μέση και κοινή λογική.
Καμία εμπιστοσύνη στους αυτόκλητους σωτήρες.
Εμπιστοσύνη στον βαθύ ανθρώπινο πυρήνα.