Φθινόπωρο. Ένα ελαφρύ χτύπημα στην πλάτη ντυμένο στα κίτρινα, τα πορτοκαλιά και τα καφέ.
Η εποχή που μας εισάγει ομαλά στην κρύα αγκαλιά του χειμώνα. Η εποχή που μας θυμίζει ότι για να μπορέσει να ξαναϋπάρξει ζωή, πρέπει να προηγηθεί μια πτώση. Λίγη μελαγχολία, λίγα δάκρυα που συμβαδίζουν με τα πρωτοβρόχια. Μία παταγώδης ηρεμία συνοδεύει το φθινόπωρο· σαν το φύλλο που σκάει στο πεζοδρόμιο, αλλά δεν βγάζει ήχο. Και αν είχε έκφραση, θα ήταν ένα απροσδιόριστα γλυκόπικρο μειδίαμα.
1. Ακτή Pegwell, στο Kent – Μία ανάμνηση της 5ης Οκτωβρίου του 1858, William Dyce, 1860
2. Φθινοπωρινό πορτρέτο, James C. Christensen
3. Καβαλάρισσες του φθινοπώρου, Emily Balivet, 2006
4. Φθινόπωρο, David Teniers ο νεότερος, 1664
5. Φθινόπωρο, Norman Rockwell
(Ο τίτλος του πίνακα στα αγγλικά είναι «Fall». Ο Rockwell κάνει ένα λογοπαίγνιο με την λέξη fall που στα αγγλικά σημαίνει φθινόπωρο, αλλά και πτώση)
6. Έρωτας το φθινόπωρο, Simeon Solomon, 1866
7. Φθινόπωρο, Γιάννης Τσαρούχης
